Asset 14

Zittend plassen

Het is een vraag die mij soms urenlang wakker houdt. Waarom komt ons vloeibare afval uit hetzelfde lichaamsdeel waarmee we de liefde bedrijven? Of, directer geformuleerd: waarom pissen we uit onze kutten en pikken? Dat is toch echt een ontwerpfout van God geweest, waarschijnlijk omdat Hij zelf nooit hoeft te urineren, en zich daardoor niet goed kon voorstellen hoe onhygiënisch deze combinatie zou zijn. Als onze plas nu nog in een perfecte straal geloosd zou worden, zoals de ketchup van Heinz door die handige doseerdoppen, dan zou het nog te doen zijn. Maar niets is minder waar. Waarom zit er niet gewoon een kraantje op je heup, waar je af en toe iets uit laat lopen, als speeksel uit een trompet? Je kunt veel zeggen over mensen met een stoma, maar die hebben wel heerlijk schone geslachtsdelen.

Natuurlijk geldt dit probleem vooral voor mannen, de goorste wezens op aarde. Waar vrouwen weigeren te piesen zonder beschikbaar WC-papier, komt het bij de meeste mannen niet eens op om hun met urine besmeurde penissen schoon te vegen. Produceren zij soms honing in plaats van vloeibaar afval? De snelheid van het plassen, waardoor zij nooit in de rij hoeven te staan, komt alleen omdat ze stiekem met een vieze piemel in hun broek terugkeren (vaak zonder de handen te wassen). Het is een hygiënisch geheim dat consequent in de doofpot wordt gestopt. Dit gaat de hele dag zo door, tot ze ’s avonds vol trots hun stinkzwam in het gezicht van een arme deerne steken. Het urinoir is eigenlijk een schandalige, vrouwonvriendelijke uitvinding.

Ik heb regelmatig mijn piemel staan wassen in het wasbakje van een vreemd toilet omdat er een pijpbeurt in het verschiet leek te liggen. Ook geen pretje, maar wel wat empathischer (op mijn tenen staand om bij de rand te kunnen). Mannen maken vaak grappen over vagina’s en de geur van vis, maar ze zouden hun eigen rotte aal eens moeten ruiken. Of in de mond nemen. De gedachte aan al die gore pikken die elke seconde in een vrouw verdwijnen, stemt mij regelmatig somber.

Mijn vriendengroep komt vaak bij de moeder van een van ons thuis. Zij kookt uitgebreid, en na afloop spelen we een spelletje of kijken een film. Hier staat tegenover dat wij helpen met opruimen, en ons aan de regels van haar tot in de puntjes uitgedachte woon- en levensstijl houden. Een van die regels is dat we niet staand mogen plassen. Op elke WC hangt een (mooi vormgegeven) briefje, of is het zelfs met marker op de doortrekknop geschreven (in prachtig handschrift): ZITTEN NIET STAAN!

In het begin had ik grote moeite met deze aanpassing. Het staand plassen is iets waar mannen trots op zijn, wat ons onderscheid van vrouwen en wat we van jongs af aan al doen. Je broek losknopen, samen met onderbroek naar beneden trekken en op een koude bril plaatsnemen terwijl je je piemel met een knullig handje naar beneden duwt, was me bovendien te veel moeite.

Maar zoals met zoveel dingen leerde ik dit te  waarderen toen ik zelf met de donkere zijde van staand plassen geconfronteerd werd. Naarmate ik ouder werd, steeds meer van mijn huizen hield en vaker mensen over de vloer had, merkte ik dat een WC onvermijdelijk goor wordt als een man er gebruik van maakt. Ik leefde volgens het credo ‘heren doe de bril omhoog, dames zitten ook graag droog’ dat mijn moeder jarenlang in mijn oor schreeuwde, maar voor het gespetter op je muur en je douchegordijn en de geur maakt dat niets uit. Als je niet eens in de twee dagen op je knieën zit te borstelen, zoals alle moeders doen maar de moeder van mijn vriend weigerde, wordt elke mannen-WC een kleine dependance van de hel. Een mannentoilet is een satanszetel. Zo begon ik ook thuis met zittend plassen, en vraag ik dit ook van mijn gasten.

Naast de schoonmaakverlichting, is het ook heel ontspannend om even alleen te zitten met je iPhone of een krantenbericht, net zoals bij het schijten. Het helpt bovendien bij het Goddelijke constructieprobleem, omdat het WC-papier bij de hand is en je zo gemakkelijk je geslacht kunt redden van de geur- en smaakondergang.

Staand plassen kan natuurlijk nog wel. Maar het is een genot dat thuishoort waar het vandaan komt: in de natuur. In onze beschaving wordt het echt tijd dat mannen gaan zitten, niet staan. Heren, jullie zijn leuk. Maar hou je pis voor jezelf.

Mail

Rutger Lemm is schrijver, grappenmaker en scenarist. In 2015 verscheen zijn debuut, 'Een grootse mislukking'. Hij is een van de oprichters van Hard//hoofd.

We willen je iets vertellen. Hard//hoofd is al bijna tien jaar een vrijhaven voor jonge en experimentele kunst, journalistiek en literatuur. Een walhalla voor hemelbestormers en constructieve twijfelaars, een speeltuin voor talentvolle dromers en ontheemde jonge honden. Elke dag verschijnen op onze site eigenzinnige artikelen, verhalen, poëzie, kunst, fotografie en illustraties van onze jonge makers. Én onze site is helemaal gratis.

Hoe graag we ook zouden willen; zonder jou kunnen we dit niet blijven doen. We hebben namelijk te weinig inkomsten om dit vol te houden. Met jouw hulp kunnen we de journalistiek, kunst en literatuur van de toekomst mogelijk blijven maken, en zelfs versterken.

Als je ons steunt, dan maken wij jou meteen kunstverzamelaar door je speciaal geselecteerde kunstwerken toe te sturen. Verzamel kunst en help je favoriete tijdschrift het volgende decennium door. We zullen je eeuwig dankbaar zijn. Draag Hard//hoofd een warm hart toe.

Word kunstverzamelaar
het laatste
10 jaar HH

10 jaar HH

Hard//hoofd is een vrije ruimte voor verbeelding en verhalen. Een niet-commercieel platform waar talent online en offline de ruimte krijgt om te experimenteren en zich te ontwikkelen. Het bestaan van zo’n plek is niet vanzelfsprekend. Sluit je daarom bij ons aan. We zijn bewust gratis toegankelijk en advertentievrij. Wij geloven dat nieuwe makers vooral een... Lees meer

Tip: Kijk slechte televisie

Kijk slechte televisie

'Ik heb afleveringen van The Real Housewives waar Shakespeares beste stukken niet aan kunnen tippen.' Lees meer

 Kamikazeplastics

Kamikazeplastics

Immuuncellen die de minuscule deeltjes onschadelijk proberen te maken, bekopen dat vervolgens met hun eigen leven. Lees meer

Alles vijf sterren: DEZE SERIE IS GEWOON ZO GOED

Het voert te ver om het hele verhaal uit te leggen

Deze week worden we blij van stekjes, een queer Lees meer

Over wulken en burgemeesters 2

Over wulken en burgemeesters

'Een huis is een constructie, maar een huis is ook een gevoel dat gedeeld wordt. Er blijven sporen achter wanneer bewoners sterven. Een huis verandert terwijl het blijft staan.' Lees meer

We laten ons niet sussen 1

We laten ons niet sussen

Twee weken geleden onthaalden politici en de media 2500 protesterende boeren met open armen op het Malieveld. De 35.000 klimaatstakers en de bezorgde burgers van Extinction Rebellion konden rekenen op een stuk minder steun. Wat is er nodig om de urgentie van de klimaatcrisis echt te laten voelen?, vraagt Jarmo Berkhout zich af. De legers... Lees meer

Tip: Leer een ambacht

Leer een ambacht

Nora van Arkel ging spontaan een dag in de leer bij een Berlijnse Meisterbacker. Daar leerde ze minder te denken en meer te doen. Een tip om eens te vragen of iemand je een ambacht wil leren. Lees meer

 Staakt-het-boeren

Staakt-het-boeren

Duizenden boeren toogden naar het Malieveld met hooivork en tractor. Lees meer

Column: September Blues

September Blues

De maand september is weer voorbij en dat betekent voor Trudy afscheid nemen en opnieuw beginnen. Van haar zomerhuisje op het platteland keert ze terug naar het leven in de stad. Lees meer

Filmtrialoog: Manta Ray

Manta Ray

Redacteuren Eva van den Boogaard, Mat Hoogenboom en Oscar Spaans bezochten de bioscoop om het speelfilmdebuut van de Thaise regisseur Phuttiphong Aroonpheng te zien. Het werd een magische ervaring: Manta Ray bleek een even eenvoudige als betoverende vertelling over een voor dood achtergelaten man die door een visser uit de mangrove wordt gered. Mat: Wat... Lees meer

Hard//talk: Bij gelijke geschiktheid tellen kwaliteit en capaciteit net zo goed

Bij gelijke geschiktheid tellen kwaliteit en capaciteit net zo goed

De wereld staat in brand en dat mag niet onbeschreven blijven. In tegenstelling tot Ella Kuijpers ziet Gatool Katawazi er wél het belang van in om voorkeur te geven aan de sollicitant die de diversiteit binnen een organisatie versterkt. Afgelopen zomer schreef Ella Kuijpers een Hard//talk waarin zij pleit tegen positieve discriminatie in sollicitatieprocedures. Juist... Lees meer

Inclusiviteit

Echte inclusiviteit is nog ver weg

Het debat over diversiteit en inclusiviteit in de culturele sector gaat niet ver genoeg. Lees meer

Tip: Geef het voordeel van de twijfel

Geef het voordeel van de twijfel

Redacteur Else Boer schippert tussen cynisme en naïviteit. 'Om naïviteit te vermijden, besloot ik dat cynisme een adequate reactie op de wereld was. Maar het continu bevragen van mensen en hun beweegredenen is vermoeiend.' Lees meer

Alles vijf sterren: 14

Geen douche, geen geloof, geen adem

Deze week worden we blij van een zeiltripje naar het Markermeer, een serie over verkeerd geplaatste bewijslast, en een dansvoorstelling van Arnhemse meisjes. Lees meer

Hard//talk: Greta Thunbergs requiem voor een droom

Greta Thunbergs requiem voor een droom

Thunberg deinst er niet voor terug een onderdeel te worden van haar eigen verhaal. Lees meer

Automatische concepten 26

Over de column (niets dan goeds?)

Iduna schrijft al jaren columns voor Hard//hoofd en vraagt zich af: hoe komt het toch dat ze ergens alsnog verwarde gevoelens heeft bij het fenomeen 'column'? Een overpeinzing die terugvoert naar Iduna's jaren op de universiteit en de twijfel over de plek die ze in mag nemen in de wereld. Lees meer

Het verlies van succes 2

Het verlies van succes

In een tijd waarin het steeds noodzakelijker lijkt te worden om prestaties te etaleren, denkt Mare Groen na over het systeem achter onze opvattingen aangaande succes dan wel mislukking. Ik lig nog steeds op bed en ben de hele dag niet buiten geweest. Het is 20.00 uur. Ik heb afgesproken om naar de film te... Lees meer

Tip: Durf hardop te dromen

Durf hardop te dromen

Rose Doolan vertrok jaren geleden naar San Francisco, met wilde plannen en weinig budget. Lees meer

 De blinddoek komt af

De blinddoek komt af

Vrouwe Justitia heeft haar blinddoek afgenomen. Lees meer

Column: Mammie

Mammie

'Arme mammie, sorry mammie!', hoort Trudy in de wachtkamer van het ziekenhuis. De irritatie die dit oproept komt vanuit een nooit gedichte kloof in het verleden. En dat heeft alles met het woord 'mammie' te maken. Lees meer

De geruchten zijn waar. Lees Hard//hoofd nu ook op papier!

Bestel op tijd je eigen exemplaar van de eerste editie, met als thema: ‘Ik’. We hebben drie covers ontworpen. Kies je favoriet.

Bestellen