Iduna schrijft al jaren columns voor Hard//hoofd en vraagt zich af: hoe komt het toch dat ze ergens alsnog verwarde gevoelens heeft bij het fenomeen 'column'? Een overpeinzing die terugvoert naar Iduna's jaren op de universiteit en de twijfel over de plek die ze in mag nemen in de wereld. Lees meer

Iduna Paalman wordt regelmatig geconfronteerd met de als nonchalance verpakte onzekerheden van de jonge generatie. Lees meer

Iduna Paalman is op workation in Grimma, een klein stadje in voormalig Oost-Duitsland. Alles is er precies mooi en saai genoeg, zo líjkt het tenminste... Lees meer

Iduna Paalman verblijft tijdens de hittegolf in Parijs, waar zij in een museum tot een akelige realisatie komt. Lees meer

Iduna Paalman was sceptisch over het achterhaalde instituut dat het huwelijk in haar ogen is, maar de bruiloft die ze bezocht bleek waanzinnig mooi. Lees meer

Iduna Paalman wordt overvallen door een gevoel van dankbaarheid. Haar vrienden rollen met hun ogen. Lees meer

‘Pap, sorry. Jij en je golfballen kunnen er natuurlijk niets aan doen. Kusjes van je schijnheilige dochter.’ Lees meer

'Ik eet eilanden als ontbijt, het liefst Italiaanse. Voor de kust van Napels liggen een paar geschikte: massief, onomstotelijk, als koud geworden pap.' Lees meer

Iduna Paalman belt met een spiritueel genezer. ‘Onze zielen zingen, maar onze lichamen luisteren niet.’ Lees meer

Iduna schaamt zich voor haar manier van geld verdienen, voor haar ambitie, voor haar optimisme en voor haar pessimisme. Waarom eigenlijk? Lees meer

Succesvol een kermis betreden, is volgens Iduna zoiets als het ontmoeten van je grote liefde: je bent bevreesd maar ook nieuwsgierig. Lees meer

'Als mensen in je buurt over seks beginnen te praten, kun je altijd wat leren, is mijn idee.' Lees meer

Iduna Paalman twijfelt: kun je een goede schrijfster, een goede docent én een goede moeder worden? Lees meer

Zul je altijd zien: ziek op vakantie. Iduna Paalman ligt met een maagzweer op bed in een appartement in Lissabon. Lees meer

'F. klikt routinematig de ruitenwissers aan. Ik probeer er niet van onder de indruk te zijn.' Lees meer

'Ik vrees, lieve aarde, dat ik je niet schrijf om je verder te helpen of beter te maken. Ik schrijf je om mezelf te verlichten.' Lees meer

De moeder van Iduna Paalman belt met tips om beter te slapen. Maar het komt nét even niet uit. Lees meer

Oud en nieuw doet Iduna Paalman altijd aan glitters en aan afscheid denken. Door die ene oudjaarsavond van 1999. Lees meer

Iduna Paalman wil nét naar bed gaan als haar broertje belt. Met gewéldig nieuws. Lees meer

'Als ik thuiskom heb ik spijt dat ik niet met de man in gesprek ben gegaan. Dat we niet duidelijker tegen elkaar hebben gezegd wat we vonden.' Lees meer