Asset 14

Liefdesbrief jubileumeditie

Column: Liefdesbrief

Vandaag op Hard//hoofd: de vijftigste column van onze columnist Iduna Paalman! Speciaal voor deze mijlpaal schreef ze een liefdesbrief. Aan de aarde.

Lieve, lieve aarde,

Ik weet het, je lijdt. Je zit niet op een liefdesbrief te wachten. Je denkt: wie de fak is Iduna Paalman, wat is dit voor weeïge toestand, wat moet ik ermee. Mijn ijs smelt, mijn mensen verhongeren, mijn oerwoud klinkt als een kettingzaagorkest. Mijn steden zijn tot karkassen gebombardeerd, mijn ict’ers zijn gameverslaafde hackers. Mijn kunsten worden onvoldoende gesubsidieerd. Mijn presidenten zijn homohaters en hamburgereters, mijn kinderen maken hun eerste toetsen voor ze drie jaar zijn. Mijn keel doet pijn, mijn neus loopt. Ik heb echt andere dingen aan mijn hoofd. Hoepel op.

En ik geef je natuurlijk gelijk. Een liefdesbrief lost niets op. Als je liefdesbrief googelt kom je websites tegen die je vertellen hoe je zo’n brief moet schrijven (wat je überhaupt niet moet doen als je daarvoor het internet moet raadplegen), of je komt op de site van Happinez, die adviseert iedere dag een liefdesbrief aan jezelf te schrijven. Ik snap het, aarde, daar ga je moedeloos van kotsen.

Zelf schreef ik als veertienjarige mijn eerste liefdesbrief. Eigenlijk was het geen brief, maar een puzzel. Ik kocht een valentijnskaart met twee puppy’s erop, schreef binnenin de achteraf wat enge tekst ‘Ik vind je leuk. Weet dat.’, zonder vermelding van afzender, en liet pasfoto’s van mezelf maken. Ik durfde niet tegen de fotograaf te zeggen dat de foto’s een romantisch doeleinde dienden, dus liet ik hem in de waan dat ze voor mijn identiteitskaart waren. Eenmaal thuis knipte ik mijn ernstige gezicht in stukjes, deed die met de puppy’s in een envelop en stuurde het geheel naar een jongen uit mijn klas. De jongen reageerde nooit, maar ik voelde dat ik iets belangrijks had gedaan. Niet voor hem, maar voor mezelf. Het was na maanden ongelukkig verliefd te zijn geweest een ongelofelijke opluchting: hier is de waarheid en mijn in stukken geknipte hoofd. Succes ermee.

Soms lijkt het alsof we liefdesbrieven meer voor onszelf schrijven dan voor de ontvanger. Ik vrees, lieve aarde, dat ik je dan ook niet schrijf om je verder te helpen of beter te maken. Ik schrijf je om mezelf te verlichten. Om van mijn verantwoordelijkheden af te komen. Ik schrijf je omdat ik niet weet wat ik anders kan doen.

In 1938, zo kom ik tijdens het googelen tegen, publiceerde ene A. Roospenberg een handleiding voor het schrijven van liefdesbrieven. Hierin vergeleek hij liefdesbrieven met het gesproken woord, en noteerde hij dat aan de liefdesbrief een ‘diepere doordachtheid’ ten grondslag moest liggen, ‘[een] grootere nauwkeurigheid, waardoor de duidelijkheid bevorderd wordt, en – zoo wij ons althans daartoe in staat achten, schoonheid van woordenkeus en zinsopbouw.'

Dit mag misschien gedateerd klinken, en een liefdesbrief volgens de regels van een ander is geen liefdesbrief, maar ik doe hierbij toch een poging het ter harte te nemen. Want hoewel deze liefdesbrief dus vooral een egoïstische exercitie is, hoop ik, aarde, dat ik je die doordachtheid, duidelijkheid en schoonheid kan bieden. En wellicht ook wat troost.

Jij zegt nu waarschijnlijk: ‘Troost? Die term heb je zeker van de Happinez-website.’
En dan zeg ik: ‘Klopt, maar hebben ze daarmee niet een beetje een punt?’
Jij zegt: ‘Van al die “troost” smelten mijn ijsschotsen alleen nog maar sneller.’
Ik zeg: ‘Nou, als onze ministers iets vaker troostrijke liefdesbrieven zouden krijgen, zouden ze wellicht minder homo’s haten en minder hamburgers eten – denk je niet?’
Jij zegt: ‘Dit vind ik nu echt veel te weeïg worden allemaal.’
En ik zeg: ‘Nou ja, aarde, sorry hoor. Ik ben maar een krachteloze columnist, dit is het enige dat ik te bieden heb. Ik heb dit gewoon even nodig. En als je me laat, ga ik nu in de slotalinea eindelijk toekomen aan die liefdesverklaring waar ik al de hele tijd naartoe probeer te werken. Oké?’

Lieve, lieve aarde. Ik wil niet dat je kapot gaat. Ik wil de hele tijd bij je zijn, ik wil dat je opbloeit. Ik kus je op je koortsige wangen, je dooiende akkers, je door de hitte uitgeputte lijf, je kapot geschoten ramen. Ik zal voor je demonstreren, ik zal voor je staken. Ik heb je oneindig lief, hopelijk kun je ermee dealen. En ik beloof je, naïef maar welgemeend, eeuwige trouw. En beterschap.

Mail

Iduna Paalman (1991) is Hard//hoofdcolumnist. Haar poëzie en korte verhalen verschenen o.a. in De Gids, Revisor, Het Liegend Konijn en NRC Handelsblad. Ook schrijft ze voor het toneel en werkt ze als docent. In 2016 won ze de Grote Lowlands Schrijfwedstrijd. Bij uitgeverij Querido werkt ze aan haar poëziedebuut. // iduna@hardhoofd.com

Daphne Prochowski is een illustrator uit Groningen. Haar werk is te omschrijven als kleurrijk en verhalend.

We willen je iets vertellen. Hard//hoofd is al bijna tien jaar een vrijhaven voor jonge en experimentele kunst, journalistiek en literatuur. Een walhalla voor hemelbestormers en constructieve twijfelaars, een speeltuin voor talentvolle dromers en ontheemde jonge honden. Elke dag verschijnen op onze site eigenzinnige artikelen, verhalen, poëzie, kunst, fotografie en illustraties van onze jonge makers. Én onze site is helemaal gratis.

Hoe graag we ook zouden willen; zonder jou kunnen we dit niet blijven doen. We hebben namelijk te weinig inkomsten om dit vol te houden. Met jouw hulp kunnen we de journalistiek, kunst en literatuur van de toekomst mogelijk blijven maken, en zelfs versterken.

Als je ons steunt, dan maken wij jou meteen kunstverzamelaar door je speciaal geselecteerde kunstwerken toe te sturen. Verzamel kunst en help je favoriete tijdschrift het volgende decennium door. We zullen je eeuwig dankbaar zijn. Draag Hard//hoofd een warm hart toe.

Word kunstverzamelaar
Lees meer
het laatste
10 jaar HH

10 jaar HH

Hard//hoofd is een vrije ruimte voor verbeelding en verhalen. Een niet-commercieel platform waar talent online en offline de ruimte krijgt om te experimenteren en zich te ontwikkelen. Het bestaan van zo’n plek is niet vanzelfsprekend. Sluit je daarom bij ons aan. We zijn bewust gratis toegankelijk en advertentievrij. Wij geloven dat nieuwe makers vooral een... Lees meer

Tip: Kijk slechte televisie

Kijk slechte televisie

'Ik heb afleveringen van The Real Housewives waar Shakespeares beste stukken niet aan kunnen tippen.' Lees meer

 Kamikazeplastics

Kamikazeplastics

Immuuncellen die de minuscule deeltjes onschadelijk proberen te maken, bekopen dat vervolgens met hun eigen leven. Lees meer

Alles vijf sterren: DEZE SERIE IS GEWOON ZO GOED

Het voert te ver om het hele verhaal uit te leggen

Deze week worden we blij van stekjes, een queer Lees meer

Over wulken en burgemeesters 2

Over wulken en burgemeesters

'Een huis is een constructie, maar een huis is ook een gevoel dat gedeeld wordt. Er blijven sporen achter wanneer bewoners sterven. Een huis verandert terwijl het blijft staan.' Lees meer

We laten ons niet sussen 1

We laten ons niet sussen

Twee weken geleden onthaalden politici en de media 2500 protesterende boeren met open armen op het Malieveld. De 35.000 klimaatstakers en de bezorgde burgers van Extinction Rebellion konden rekenen op een stuk minder steun. Wat is er nodig om de urgentie van de klimaatcrisis echt te laten voelen?, vraagt Jarmo Berkhout zich af. De legers... Lees meer

Tip: Leer een ambacht

Leer een ambacht

Nora van Arkel ging spontaan een dag in de leer bij een Berlijnse Meisterbacker. Daar leerde ze minder te denken en meer te doen. Een tip om eens te vragen of iemand je een ambacht wil leren. Lees meer

 Staakt-het-boeren

Staakt-het-boeren

Duizenden boeren toogden naar het Malieveld met hooivork en tractor. Lees meer

Column: September Blues

September Blues

De maand september is weer voorbij en dat betekent voor Trudy afscheid nemen en opnieuw beginnen. Van haar zomerhuisje op het platteland keert ze terug naar het leven in de stad. Lees meer

Filmtrialoog: Manta Ray

Manta Ray

Redacteuren Eva van den Boogaard, Mat Hoogenboom en Oscar Spaans bezochten de bioscoop om het speelfilmdebuut van de Thaise regisseur Phuttiphong Aroonpheng te zien. Het werd een magische ervaring: Manta Ray bleek een even eenvoudige als betoverende vertelling over een voor dood achtergelaten man die door een visser uit de mangrove wordt gered. Mat: Wat... Lees meer

Hard//talk: Bij gelijke geschiktheid tellen kwaliteit en capaciteit net zo goed

Bij gelijke geschiktheid tellen kwaliteit en capaciteit net zo goed

De wereld staat in brand en dat mag niet onbeschreven blijven. In tegenstelling tot Ella Kuijpers ziet Gatool Katawazi er wél het belang van in om voorkeur te geven aan de sollicitant die de diversiteit binnen een organisatie versterkt. Afgelopen zomer schreef Ella Kuijpers een Hard//talk waarin zij pleit tegen positieve discriminatie in sollicitatieprocedures. Juist... Lees meer

Inclusiviteit

Echte inclusiviteit is nog ver weg

Het debat over diversiteit en inclusiviteit in de culturele sector gaat niet ver genoeg. Lees meer

Tip: Geef het voordeel van de twijfel

Geef het voordeel van de twijfel

Redacteur Else Boer schippert tussen cynisme en naïviteit. 'Om naïviteit te vermijden, besloot ik dat cynisme een adequate reactie op de wereld was. Maar het continu bevragen van mensen en hun beweegredenen is vermoeiend.' Lees meer

Alles vijf sterren: 14

Geen douche, geen geloof, geen adem

Deze week worden we blij van een zeiltripje naar het Markermeer, een serie over verkeerd geplaatste bewijslast, en een dansvoorstelling van Arnhemse meisjes. Lees meer

Hard//talk: Greta Thunbergs requiem voor een droom

Greta Thunbergs requiem voor een droom

Thunberg deinst er niet voor terug een onderdeel te worden van haar eigen verhaal. Lees meer

Automatische concepten 26

Over de column (niets dan goeds?)

Iduna schrijft al jaren columns voor Hard//hoofd en vraagt zich af: hoe komt het toch dat ze ergens alsnog verwarde gevoelens heeft bij het fenomeen 'column'? Een overpeinzing die terugvoert naar Iduna's jaren op de universiteit en de twijfel over de plek die ze in mag nemen in de wereld. Lees meer

Het verlies van succes 2

Het verlies van succes

In een tijd waarin het steeds noodzakelijker lijkt te worden om prestaties te etaleren, denkt Mare Groen na over het systeem achter onze opvattingen aangaande succes dan wel mislukking. Ik lig nog steeds op bed en ben de hele dag niet buiten geweest. Het is 20.00 uur. Ik heb afgesproken om naar de film te... Lees meer

Tip: Durf hardop te dromen

Durf hardop te dromen

Rose Doolan vertrok jaren geleden naar San Francisco, met wilde plannen en weinig budget. Lees meer

 De blinddoek komt af

De blinddoek komt af

Vrouwe Justitia heeft haar blinddoek afgenomen. Lees meer

Column: Mammie

Mammie

'Arme mammie, sorry mammie!', hoort Trudy in de wachtkamer van het ziekenhuis. De irritatie die dit oproept komt vanuit een nooit gedichte kloof in het verleden. En dat heeft alles met het woord 'mammie' te maken. Lees meer

De geruchten zijn waar. Lees Hard//hoofd nu ook op papier!

Bestel op tijd je eigen exemplaar van de eerste editie, met als thema: ‘Ik’. We hebben drie covers ontworpen. Kies je favoriet.

Bestellen