Een aantal jaar geleden werd overduidelijk dat er bij Tom Cruise een steekje los zit. Hij sprong hysterisch op de bank van Oprah, lachte een angstaanjagende evil genius-lach tijdens een uitgelekt Scientology-interview en toen het gerucht ging dat hij bij de geboorte van zijn kind met Katie Holmes de moederkoek wilde opeten, twijfelde niemand er aan. Scientology is een enge sektarische ‘religie’ (zoals deze week nog maar eens bleek uit onthullingen in The New Yorker) en Cruise werd de verpersoonlijking van deze gekte. Dit leidde onder andere tot een liedje ("Tom Cruise Crazy") en een website, die beide van weinig gevoel voor humor getuigen.
Ook Mel Gibson (dronken antisemitische betogen of woest geschreeuw tegen zijn vrouw) en Christian Bale (belachelijke razernij tegen een lichtjongen op de set van Terminator IV en het bang maken van zijn eigen familie op een hotelkamer voor de première van The Dark Knight) bleken niet helemaal jofel te zijn. Ze werden daarop gepersifleerd door respectievelijk The Simpsons (“It’s hell being Mel”) en Family Guy.
Maar als je met dit gegeven in je achterhoofd terugkijkt op hun oeuvre, zie je dat de beste acteermomenten van deze mannen in de roes van hun gekte plaatsvonden. Cruise is geniaal als hij compleet uit zijn dak gaat tegen Cuba Gooding Jr. in de beroemde ‘Help me help you’-scène uit Jerry Maguire of als angstaanjagende macho in Magnolia. Gibson was altijd op zijn best als de gestoorde man die niets te verliezen heeft, zoals in Mad Max, Braveheart, Conspiracy Theory en Payback. Kijk nog maar eens naar het einde van Braveheart met Mel’s geestesziekte in gedachten. Bale was briljant in American Psycho en het psychedelische The Machinist.
Het is geen toeval dat veel beroemde acteurs totaal gestoorden maniakken zijn. Natuurlijk lijden ze onder de druk en kennen ze een bizarre hoeveelheid luxe die elk mens tot de rand van de waanzin kan drijven. Maar het is ook inherent aan hun talent, waarbij ze het uiterste van hun emoties opzoeken om de meest extreme personages neer te zetten. Hiervoor laten ze de werkelijkheid los en vinden niet altijd hun weg terug. Marlon Brando, Christopher Walken, Al Pacino, Robert de Niro, allemaal kennen ze een fascinerende, zieke kant. Beetje respect dus, voor deze idioten. Misschien is het ook de reden dat Nederlandse acteurs nooit echt beklijven: ze zijn niet gek genoeg.
De meest gestoorde van alle Amerikaanse acteurs is echter Nicolas Kim Coppola, oftewel Nicolas Cage. Hoe het mis kan gaan met het opzoeken van je gekte bewees hij in het hier eerder getipte The Wicker Man (2006), maar met Bad Lieutenant (2009) kwam hij overdonderend terug als de totaal losgeslagen politieagent Terence McDonagh. Wanneer hij met zijn enorme gun twee oude vrouwtjes bedreigt en in totale waanzin “You fucks, I hate you, I hate you both, I should fucking kill you both!” stamelt, kun je alleen maar gefascineerd toekijken. Lang leve de gestoorde acteur!
Bekijk onderstaand eerbetoon aan de gekte van Cage. Het genoemde fragment zit op 1:39.
