De wereld staat in brand en dat mag niet onbeschreven blijven. Michiel Bron ziet zichzelf ongewild vervallen in een jargon waar nog nooit iemand vrolijk van is geworden en poogt er maar het beste van te maken.
‘Even het beleid uitrollen,’ wordt er geroepen wanneer de nieuwe brainstormsessie op het punt staat te beginnen. En aan het einde van de sessie, wanneer ik op het punt sta weg te gaan: ‘Kunnen we nog even een bilateraaltje hebben?’
Het verschrikkelijke eigen taaltje dat managers en ambtenaren zich door heel Nederland eigen hebben gemaakt noemen we ambtenarenjargon. In het woord ligt de gehele betekenis eigenlijk al besloten. Want wanneer gebruikt een normaal mens dit woord nou? Het is een taaltje waaraan iedereen zich ergert en een taaltje waar ik zelf langzaam in verval. Wat dat laatste betreft, is het een te makkelijk overdraagbare aandoening. En je komt er ook nog eens moeilijk vanaf. Japke-D Bouma fileerde het jargon wekelijks in de NRC, maar heeft haar strijd moeten opgeven. Het werd alleen maar erger.
Waarom vervallen operation managers die eens lekker out of the box gaan denken toch altijd in hetzelfde jargon? Moet het de onvermijdelijke leegheid van het bestuurlijke bestaan verbloemen? Of kom je met deze termen op gegeven momenten echt dichter bij de werkelijkheid? Raakt Diederik Samson aan de ware gang van zaken wanneer hij zingt ‘zet de partij wat zoden aan de dijk, dan is dat louter dankzij Lodewijk’? Of zijn al die bestuurders en het gehele ambtenarenapparaat eigenlijk op iets anders uit? Een manier om iedereen af te leiden van waar het echt om gaat? De burger een rad voor ogen te draaien?
Volgens mij is de ware toedracht van ambtenarenjargon tijdverdrijf. Een leuke oefening om de anders zo geestdodende handelingen wat sjeu te geven. Eigenlijk is het een sport om een taal te creëren waar je zelf ook niks van begrijpt en deze vervolgens weer te ontcijferen. Het is geen poging om het vervelender te maken, maar juist om het werk en de bestuurlijke interactie wat leuker te maken. Eigenlijk het omgekeerde van de belastingdienst: makkelijker kunnen we het niet maken, wel leuker. Gun iedereen hun eigen betekenisloze ritueeltjes en laten wij ons er juist aan overgeven en er vooral van genieten. Aan ons de schone taak om het leven van de ambtenaar een beetje op te fleuren en met verkrachte eenden de bokken van de daken te neuken, of zoiets.
Foto via Flickr
