Deprecated: Required parameter $apivalid follows optional parameter $idform in /home/hardhoof/staging.hardhoofd.com/releases/20230109225758/public/content/plugins/contact-form-7-mailchimp-extension/lib/find.php on line 295

Deprecated: Required parameter $id_or_email follows optional parameter $avatar in /home/hardhoof/staging.hardhoofd.com/releases/20230109225758/public/content/themes/hardhoofd6/functions.php on line 370
Hard//hoofd - Vieze week: Bloed
Asset 14

Bloed

Menstruatiebloed is een straf van God, een reden tot feest, een geheim wapen, een weermachine en soms ook best wel vies. Sanne had er nooit zoveel moeite mee, tot die ene dag...

Ongestelde vrouwen zijn eng. “Je doet alleen maar zo raar omdat je ongesteld bent,” kreeg ik ooit te horen na een ruzie met een geliefde; veel mannen denken dat PMS een vrouw verandert in een monsterlijk wezen dat om het minste of geringste uitbarst in een hysterische woedeaanval.

Volgens de meeste religies zijn ongestelde vrouwen tevens zondig en onrein. Het maandelijkse bloeden wordt gezien als een goede reden om hen uit te sluiten van:
- het betreden van een gebedshuis en/of het deelnemen aan religieuze handelingen (Judaïsme, Islam)
- het hebben van seks (Judaïsme, Islam, de Griekse en Russisch orthodoxe kerk)
- het betreden van hun eigen huis (Hindoes in Nepal)

Menstruatie wordt soms ook in verband gebracht met positieve energie. De Cherokee geloofden dat menstruatiebloed een bron van vrouwelijke kracht was, die bovendien vijanden ten gronde kon richten. Plinius de Oudere schreef dat een bloedende vrouw die haar lichaam ontbloot, hagelbuien, wervelwinden en onweer kan verjagen. In Afrika werd en wordt menstruatiebloed gebruikt in rituelen om zowel te reinigen als te vernietigen. En waar christenen en Joden menstruatie zien als een straf van God voor de zondeval, wordt in het zuiden van India de eerste ongesteldheid van een jong meisje uitgebreid gevierd met cadeaus.

Hier in het westen wordt menstruatie, ondanks wijdverbreide ontkerkelijking, nog altijd gezien als iets waar we een beetje mysterieus en beschaamd over moeten doen. In reclames voor maandverband en tampons zien we actieve, lachende vrouwen in witte broeken. Alsof je zin hebt in fucking zwemmen of hardlopen wanneer je krom staat van de kramp; de meeste vrouwen die ik ken zijn allang blij als ze de dag doorkomen op twee ibuprofen per uur. De enige verwijzing naar het fysieke aspect is doorgaans de blauwe vloeistof die op een inlegkruisje met vleugels wordt gedruppeld. Een geestige, doch ietwat bloederige parodie op deze commercials van de Russische tak van Tampax werd onlangs nog verboden.

Een van de meest afschrikwekkende literaire scènes over menstruatie werd geschreven door een man. In Stephen King’s Carrie wordt de hoofdpersoon voor het eerst ongesteld tijdens de gymles, en wordt daarna door haar klasgenoten, terwijl ze naakt en bloedend onder de douche staat, bekogeld met tampons. Menstruatie, vernedering en bloed zijn belangrijke thema’s in dit boek.

Goed, menstruatie is vies, daar kunnen alle vrouwen over meepraten. Vooral op de eerste dag wanneer er soms wat weefselrestjes meekomen, en op de laatste dag als het bloed een beetje oud en bruinig is. Het is echter een vorm van viesheid die binnen de categorie kleine persoonlijke ongemakken valt. Zoals oorsmeer. Ik heb altijd geweigerd om ongesteldheid in general iets smerigs te vinden. Gelukkig heb ik weinig ervaring met mannen die er erg truttig over deden: zelfs de minnaar met wie ik ooit voor een spannende nacht in een hotel belandde kon er zenuwachtig om lachen toen de wit gesteven lakens ’s ochtends een landkaart van roodbruine vlekken vertoonden.

Tot die ene dag, toen ik ontdekte dat ik een tampon was vergeten. In mezelf.

Ik vergeet wel vaker dingen - sleutels, paraplu’s, verjaardagen – maar een tampon is iets waar je je als vrouw altijd bewust van bent, mede dankzij het blauwe touwtje.

Optie 1 was AIDS, optie 2 een vleesetende bacterie, optie 3 syfilis.

Ik was me langzaam bewust geworden van een Geur. Vagina’s ruiken nu eenmaal niet naar een bloemenveld, maar dit had ik nog nooit meegemaakt. Het was de stank van verderf, de geur van een rotte vis op een warme zomerdag. Zoals elke vrouw die vermoedt dat er iets mis is Daar Beneden raakte ik compleet in paniek. Optie 1 was AIDS, optie 2 een vleesetende bacterie, optie 3 syfilis. Toch belde ik niet meteen de dokter, in de ijdele hoop dat het vanzelf weg zou gaan. Na een paar dagen was het rotte vis-parfum nog doordringender geworden en realiseerde ik me dat ik nu toch echt iets moest doen. Nog één keer ging ik na wat behalve dodelijke soa’s en vleesetende bacteriën een oorzaak zou kunnen zijn – mijn laatste ongesteldheid was toch al ruim een week geleden? Vervolgens ging er boven mijn hoofd een figuurlijk lampje branden.

Ik gooide een glas wijn achterover, ging op mijn hurken in de douche zitten en begon de zoektocht naar de boosdoener: een tampon die zich volgens mijn ruwe schatting al tien dagen in mij bevond. Gelukkig hoefde ik niet lang te zoeken. Ik hoor nog steeds de natte plof die het totaal doordrenkte restje van een OB-minitampon maakte op mijn badkamervloer. Ik werd bijna gevloerd door de geur die nu vrijkwam: een meer vol dode, rottende vis op een warme zomerdag.

Foto: http://www.secretsofthefed.com

Nooit heb ik me zo vies gevoeld. Was ik maar een Romeinse vrouw in de tijd van Plinius de Oudere, dan was mijn bloed verdomme heilig geweest, en hoefde ik geen dot samengeperste watten in mijn doos te proppen om in een witte legging te gaan hardlopen - met deze ellende tot gevolg.

We worden tegenwoordig niet meer in een hutje opgesloten tot onze menstruatie voorbij is, maar de angst en walging is er nog steeds. En de fascinatie ook. Het is me opgevallen dat vrouwen er, ondanks geschokte uitroepen, stiekem enorm van genieten om vieze ongesteldheidsverhalen aan elkaar te vertellen. Hoe erger hoe beter. Elke vriendin aan wie ik mijn verhaal van de Vergeten Tampon vertel roept uit: “Oh wat erg, ik ken ook iemand die dat heeft gehad!”, waarop een relaas volgt waarin een meestal niet nader geïdentificeerd persoon soms maandenlang met een vergeten tampon of condoom in zich was blijven rondwandelen. (Eventuele mannelijke aanwezigen bij dit soort gesprekken maken zich doorgaans met een smoesje uit de voeten om in een eenzaam hoekje bier te gaan drinken.)

Na deze traumatische gebeurtenis ben ik een tijdje overgestapt op ouderwets maandverband, maar dat is nog het beste te vergelijken met de sensatie van een nat matras tussen je benen. En behalve een geestige anekdote die erg geschikt is om mannen mee weg te jagen heb ik er verder niets aan overgehouden.

Maar hardlopen verdom ik nog steeds.

Mail

Sanne Rispens

We willen je iets vertellen. Hard//hoofd is al bijna tien jaar een vrijhaven voor jonge en experimentele kunst, journalistiek en literatuur. Een walhalla voor hemelbestormers en constructieve twijfelaars, een speeltuin voor talentvolle dromers en ontheemde jonge honden. Elke dag verschijnen op onze site eigenzinnige artikelen, verhalen, poëzie, kunst, fotografie en illustraties van onze jonge makers. Én onze site is helemaal gratis.

Hoe graag we ook zouden willen; zonder jou kunnen we dit niet blijven doen. We hebben namelijk te weinig inkomsten om dit vol te houden. Met jouw hulp kunnen we de journalistiek, kunst en literatuur van de toekomst mogelijk blijven maken, en zelfs versterken.

Als je ons steunt, dan maken wij jou meteen kunstverzamelaar door je speciaal geselecteerde kunstwerken toe te sturen. Verzamel kunst en help je favoriete tijdschrift het volgende decennium door. We zullen je eeuwig dankbaar zijn. Draag Hard//hoofd een warm hart toe.

Word kunstverzamelaar
het laatste
10 jaar HH

10 jaar HH

Hard//hoofd is een vrije ruimte voor verbeelding en verhalen. Een niet-commercieel platform waar talent online en offline de ruimte krijgt om te experimenteren en zich te ontwikkelen. Het bestaan van zo’n plek is niet vanzelfsprekend. Sluit je daarom bij ons aan. We zijn bewust gratis toegankelijk en advertentievrij. Wij geloven dat nieuwe makers vooral een... Lees meer

Tip: Kijk slechte televisie

Kijk slechte televisie

'Ik heb afleveringen van The Real Housewives waar Shakespeares beste stukken niet aan kunnen tippen.' Lees meer

 Kamikazeplastics

Kamikazeplastics

Immuuncellen die de minuscule deeltjes onschadelijk proberen te maken, bekopen dat vervolgens met hun eigen leven. Lees meer

Alles vijf sterren: DEZE SERIE IS GEWOON ZO GOED

Het voert te ver om het hele verhaal uit te leggen

Deze week worden we blij van stekjes, een queer Lees meer

Over wulken en burgemeesters 2

Over wulken en burgemeesters

'Een huis is een constructie, maar een huis is ook een gevoel dat gedeeld wordt. Er blijven sporen achter wanneer bewoners sterven. Een huis verandert terwijl het blijft staan.' Lees meer

We laten ons niet sussen 1

We laten ons niet sussen

Twee weken geleden onthaalden politici en de media 2500 protesterende boeren met open armen op het Malieveld. De 35.000 klimaatstakers en de bezorgde burgers van Extinction Rebellion konden rekenen op een stuk minder steun. Wat is er nodig om de urgentie van de klimaatcrisis echt te laten voelen?, vraagt Jarmo Berkhout zich af. De legers... Lees meer

Tip: Leer een ambacht

Leer een ambacht

Nora van Arkel ging spontaan een dag in de leer bij een Berlijnse Meisterbacker. Daar leerde ze minder te denken en meer te doen. Een tip om eens te vragen of iemand je een ambacht wil leren. Lees meer

 Staakt-het-boeren

Staakt-het-boeren

Duizenden boeren toogden naar het Malieveld met hooivork en tractor. Lees meer

Column: September Blues

September Blues

De maand september is weer voorbij en dat betekent voor Trudy afscheid nemen en opnieuw beginnen. Van haar zomerhuisje op het platteland keert ze terug naar het leven in de stad. Lees meer

Filmtrialoog: Manta Ray

Manta Ray

Redacteuren Eva van den Boogaard, Mat Hoogenboom en Oscar Spaans bezochten de bioscoop om het speelfilmdebuut van de Thaise regisseur Phuttiphong Aroonpheng te zien. Het werd een magische ervaring: Manta Ray bleek een even eenvoudige als betoverende vertelling over een voor dood achtergelaten man die door een visser uit de mangrove wordt gered. Mat: Wat... Lees meer

Hard//talk: Bij gelijke geschiktheid tellen kwaliteit en capaciteit net zo goed

Bij gelijke geschiktheid tellen kwaliteit en capaciteit net zo goed

De wereld staat in brand en dat mag niet onbeschreven blijven. In tegenstelling tot Ella Kuijpers ziet Gatool Katawazi er wél het belang van in om voorkeur te geven aan de sollicitant die de diversiteit binnen een organisatie versterkt. Afgelopen zomer schreef Ella Kuijpers een Hard//talk waarin zij pleit tegen positieve discriminatie in sollicitatieprocedures. Juist... Lees meer

Inclusiviteit

Echte inclusiviteit is nog ver weg

Het debat over diversiteit en inclusiviteit in de culturele sector gaat niet ver genoeg. Lees meer

Tip: Geef het voordeel van de twijfel

Geef het voordeel van de twijfel

Redacteur Else Boer schippert tussen cynisme en naïviteit. 'Om naïviteit te vermijden, besloot ik dat cynisme een adequate reactie op de wereld was. Maar het continu bevragen van mensen en hun beweegredenen is vermoeiend.' Lees meer

Alles vijf sterren: 14

Geen douche, geen geloof, geen adem

Deze week worden we blij van een zeiltripje naar het Markermeer, een serie over verkeerd geplaatste bewijslast, en een dansvoorstelling van Arnhemse meisjes. Lees meer

Hard//talk: Greta Thunbergs requiem voor een droom

Greta Thunbergs requiem voor een droom

Thunberg deinst er niet voor terug een onderdeel te worden van haar eigen verhaal. Lees meer

Automatische concepten 26

Over de column (niets dan goeds?)

Iduna schrijft al jaren columns voor Hard//hoofd en vraagt zich af: hoe komt het toch dat ze ergens alsnog verwarde gevoelens heeft bij het fenomeen 'column'? Een overpeinzing die terugvoert naar Iduna's jaren op de universiteit en de twijfel over de plek die ze in mag nemen in de wereld. Lees meer

Het verlies van succes 2

Het verlies van succes

In een tijd waarin het steeds noodzakelijker lijkt te worden om prestaties te etaleren, denkt Mare Groen na over het systeem achter onze opvattingen aangaande succes dan wel mislukking. Ik lig nog steeds op bed en ben de hele dag niet buiten geweest. Het is 20.00 uur. Ik heb afgesproken om naar de film te... Lees meer

Tip: Durf hardop te dromen

Durf hardop te dromen

Rose Doolan vertrok jaren geleden naar San Francisco, met wilde plannen en weinig budget. Lees meer

 De blinddoek komt af

De blinddoek komt af

Vrouwe Justitia heeft haar blinddoek afgenomen. Lees meer

Column: Mammie

Mammie

'Arme mammie, sorry mammie!', hoort Trudy in de wachtkamer van het ziekenhuis. De irritatie die dit oproept komt vanuit een nooit gedichte kloof in het verleden. En dat heeft alles met het woord 'mammie' te maken. Lees meer

De geruchten zijn waar. Lees Hard//hoofd nu ook op papier!

Bestel op tijd je eigen exemplaar van de eerste editie, met als thema: ‘Ik’. We hebben drie covers ontworpen. Kies je favoriet.

Bestellen