Hier verschijnt elke dag een tip van een Hardhoofd-redactielid. Vandaag: voormalig hitbandje MGMT maakte een plaat die je niet van hen verwachtte." /> Hier verschijnt elke dag een tip van een Hardhoofd-redactielid. Vandaag: voormalig hitbandje MGMT maakte een plaat die je niet van hen verwachtte." />
Asset 14

MGMT

‘Een Kid A’tje doen’, dat zou tegenwoordig een uitdrukking in de popjournalistiek kunnen zijn om aan te geven dat een band moedig een succesvol geluid inruilt voor een zogeheten ‘moeilijk’ of ‘artistiek’ product, waarmee welbewust het risico van een commerciële zelfmoord wordt gelopen. Natuurlijk is het fenomeen veel ouder dan Radiohead’s opzienbarende abstracte meesterwerk van tien jaar terug. Bob Dylan’s overstap van akoestische protestliederen naar elektrische folkrock halverwege de jaren zestig was op z’n zachts gezegd extreem en kwam hem dan ook op een strontlading aan onbegrip van zijn oude fans en de klassiek geworden belediging ‘Judas’ te staan, al won hij er tegelijk definitief de rest van de wereld mee. In de jaren zeventig veranderde pop-kameleon David Bowie haast per album van muziekstijl en uiterlijk, waardoor alleen de meest devote aanhangers hem nog konden volgen. En de jaren tachtig-band Talk Talk trok een lange neus naar de liefhebbers van hun kauwgomballen-pop en maakte met Spirit Of Eden een compromisloos geluidsschilderij, dat de blauwdruk van de ‘post-rock’ zou gaan vormen. Toch is het een zeldzaamheid als bands van een gewaardeerde sound afstappen. Je moet ook wel van heel erg muzikale huize komen om met een geheel ander geluid net zo weten te overtuigen, als met het geluid waar je in eerste instantie bekend mee bent geworden. Maar wanneer artiesten het avontuur aandurven juich ik dat bij voorbaat altijd toe, zélfs als de muziek die een nieuwe benadering oplevert uiteindelijk als mislukt kan worden beschouwd.

Dat de Brooklynse electro-psych-glam-band MGMT (voorheen ‘The Management’) een Kid A’tje zou gaan plegen, was eigenlijk wel duidelijk vanaf het moment dat het duo aankondigde geen singles van hun nieuwe album uit te zullen gaan brengen. Want deze band was – met de hits ‘Time To Pretend’, ‘Electric Feel’ en ‘Kids’, allen afkomstig van hun vorige album Oracular Spectacular uit 2007 – nu juist een ‘singles-band’ bij uitstek. Als ze dat soort aanstekelijke liedjes waren blijven maken, had ik dat zeker geen ramp gevonden. Maar het is natuurlijk wel heel erg cool dat ze hun nog zo relatief jonge succes-formule nu al de das om willen doen. Wat echter nóg mooier nieuws genoemd mag worden is dat het iets fan-tas-tisch heeft opgeleverd! Congratulations, want zo heet het nieuwe album, is inderdaad een plaat die duidelijk als één geheel ervaren moet worden. ‘Moeilijk’ klinkt de muziek eigenlijk alleen als je het per se met het vroegere werk van de band wilt vergelijken. Geen van de negen tracks die op deze plaat staan is geschikt om als vloervuller van uw plaatselijke alto-disco te dienen. Maar als geheel is dit album minstens zo smakelijk als z’n voorganger. Ja, zelfs het meer dan twaalf minuten durende en constant van melodie veranderende centerpiece ‘Siberian Breaks’ voelt geen moment geforceerd aan, maar volgt de herkenbare logica van een goddelijke koortsdroom.

Alle hippe jongentjes en meisjes die MGMT zo ‘fucking vet’ vonden vanwege het funky electrorock-element, zullen even moeten slikken bij de constatering dat dit geheel uit het muzikale palet verdwenen is. Om vervolgens de fluorescerende glitterpakjes terug in de kast te hangen en de Afghaanse jassen van hun ouders uit de mottenballen te toveren. Want Congratulations wémelt van de sixties-invloeden. Van het surrealisme van Syd Barrett, via de manie van The Doors, tot de LSD-zonnigheid van de Beach Boys. Toch kan dit allerminst als een 'retro-plaat' worden bestempeld. Daarvoor zijn te hoorbaar contemporaine invloeden als Arcade Fire en Of Montreal in de eclectische stamppot verwerkt.

Congratulations doet constant aan van alles denken, maar nóóit aan MGMT. Wat dat betreft zijn deze jongens voor hun ‘Kid A-examen’ met vlag en wimpel geslaagd. En mocht de zomer van 2010 net zo geestverruimend en geil als die van 1967 blijken te zijn, dan hebben we ieder geval de ideale soundtrack alvast in handen!

Het volledige album is te beluisteren op de officiële site van MGMT, waar eveneens de nogal bevreemdende en onsmakelijke videoclip van het nummer ‘Flash Delirium’ te bekijken valt: www.whoismgmt.com

Mail

Kasper van Royen is Hard//hoofd-redactielid, is naast vader ook filosoof, ex-docent, ex-dichter, ex-echtgenoot, popfetisjist en postbode.

We willen je iets vertellen. Hard//hoofd is al bijna tien jaar een vrijhaven voor jonge en experimentele kunst, journalistiek en literatuur. Een walhalla voor hemelbestormers en constructieve twijfelaars, een speeltuin voor talentvolle dromers en ontheemde jonge honden. Elke dag verschijnen op onze site eigenzinnige artikelen, verhalen, poëzie, kunst, fotografie en illustraties van onze jonge makers. Én onze site is helemaal gratis.

Hoe graag we ook zouden willen; zonder jou kunnen we dit niet blijven doen. We hebben namelijk te weinig inkomsten om dit vol te houden. Met jouw hulp kunnen we de journalistiek, kunst en literatuur van de toekomst mogelijk blijven maken, en zelfs versterken.

Als je ons steunt, dan maken wij jou meteen kunstverzamelaar door je speciaal geselecteerde kunstwerken toe te sturen. Verzamel kunst en help je favoriete tijdschrift het volgende decennium door. We zullen je eeuwig dankbaar zijn. Draag Hard//hoofd een warm hart toe.

Word kunstverzamelaar
het laatste
10 jaar HH

10 jaar HH

Hard//hoofd is een vrije ruimte voor verbeelding en verhalen. Een niet-commercieel platform waar talent online en offline de ruimte krijgt om te experimenteren en zich te ontwikkelen. Het bestaan van zo’n plek is niet vanzelfsprekend. Sluit je daarom bij ons aan. We zijn bewust gratis toegankelijk en advertentievrij. Wij geloven dat nieuwe makers vooral een... Lees meer

Tip: Kijk slechte televisie

Kijk slechte televisie

'Ik heb afleveringen van The Real Housewives waar Shakespeares beste stukken niet aan kunnen tippen.' Lees meer

 Kamikazeplastics

Kamikazeplastics

Immuuncellen die de minuscule deeltjes onschadelijk proberen te maken, bekopen dat vervolgens met hun eigen leven. Lees meer

Alles vijf sterren: DEZE SERIE IS GEWOON ZO GOED

Het voert te ver om het hele verhaal uit te leggen

Deze week worden we blij van stekjes, een queer Lees meer

Over wulken en burgemeesters 2

Over wulken en burgemeesters

'Een huis is een constructie, maar een huis is ook een gevoel dat gedeeld wordt. Er blijven sporen achter wanneer bewoners sterven. Een huis verandert terwijl het blijft staan.' Lees meer

We laten ons niet sussen 1

We laten ons niet sussen

Twee weken geleden onthaalden politici en de media 2500 protesterende boeren met open armen op het Malieveld. De 35.000 klimaatstakers en de bezorgde burgers van Extinction Rebellion konden rekenen op een stuk minder steun. Wat is er nodig om de urgentie van de klimaatcrisis echt te laten voelen?, vraagt Jarmo Berkhout zich af. De legers... Lees meer

Tip: Leer een ambacht

Leer een ambacht

Nora van Arkel ging spontaan een dag in de leer bij een Berlijnse Meisterbacker. Daar leerde ze minder te denken en meer te doen. Een tip om eens te vragen of iemand je een ambacht wil leren. Lees meer

 Staakt-het-boeren

Staakt-het-boeren

Duizenden boeren toogden naar het Malieveld met hooivork en tractor. Lees meer

Column: September Blues

September Blues

De maand september is weer voorbij en dat betekent voor Trudy afscheid nemen en opnieuw beginnen. Van haar zomerhuisje op het platteland keert ze terug naar het leven in de stad. Lees meer

Filmtrialoog: Manta Ray

Manta Ray

Redacteuren Eva van den Boogaard, Mat Hoogenboom en Oscar Spaans bezochten de bioscoop om het speelfilmdebuut van de Thaise regisseur Phuttiphong Aroonpheng te zien. Het werd een magische ervaring: Manta Ray bleek een even eenvoudige als betoverende vertelling over een voor dood achtergelaten man die door een visser uit de mangrove wordt gered. Mat: Wat... Lees meer

Hard//talk: Bij gelijke geschiktheid tellen kwaliteit en capaciteit net zo goed

Bij gelijke geschiktheid tellen kwaliteit en capaciteit net zo goed

De wereld staat in brand en dat mag niet onbeschreven blijven. In tegenstelling tot Ella Kuijpers ziet Gatool Katawazi er wél het belang van in om voorkeur te geven aan de sollicitant die de diversiteit binnen een organisatie versterkt. Afgelopen zomer schreef Ella Kuijpers een Hard//talk waarin zij pleit tegen positieve discriminatie in sollicitatieprocedures. Juist... Lees meer

Inclusiviteit

Echte inclusiviteit is nog ver weg

Het debat over diversiteit en inclusiviteit in de culturele sector gaat niet ver genoeg. Lees meer

Tip: Geef het voordeel van de twijfel

Geef het voordeel van de twijfel

Redacteur Else Boer schippert tussen cynisme en naïviteit. 'Om naïviteit te vermijden, besloot ik dat cynisme een adequate reactie op de wereld was. Maar het continu bevragen van mensen en hun beweegredenen is vermoeiend.' Lees meer

Alles vijf sterren: 14

Geen douche, geen geloof, geen adem

Deze week worden we blij van een zeiltripje naar het Markermeer, een serie over verkeerd geplaatste bewijslast, en een dansvoorstelling van Arnhemse meisjes. Lees meer

Hard//talk: Greta Thunbergs requiem voor een droom

Greta Thunbergs requiem voor een droom

Thunberg deinst er niet voor terug een onderdeel te worden van haar eigen verhaal. Lees meer

Automatische concepten 26

Over de column (niets dan goeds?)

Iduna schrijft al jaren columns voor Hard//hoofd en vraagt zich af: hoe komt het toch dat ze ergens alsnog verwarde gevoelens heeft bij het fenomeen 'column'? Een overpeinzing die terugvoert naar Iduna's jaren op de universiteit en de twijfel over de plek die ze in mag nemen in de wereld. Lees meer

Het verlies van succes 2

Het verlies van succes

In een tijd waarin het steeds noodzakelijker lijkt te worden om prestaties te etaleren, denkt Mare Groen na over het systeem achter onze opvattingen aangaande succes dan wel mislukking. Ik lig nog steeds op bed en ben de hele dag niet buiten geweest. Het is 20.00 uur. Ik heb afgesproken om naar de film te... Lees meer

Tip: Durf hardop te dromen

Durf hardop te dromen

Rose Doolan vertrok jaren geleden naar San Francisco, met wilde plannen en weinig budget. Lees meer

 De blinddoek komt af

De blinddoek komt af

Vrouwe Justitia heeft haar blinddoek afgenomen. Lees meer

Column: Mammie

Mammie

'Arme mammie, sorry mammie!', hoort Trudy in de wachtkamer van het ziekenhuis. De irritatie die dit oproept komt vanuit een nooit gedichte kloof in het verleden. En dat heeft alles met het woord 'mammie' te maken. Lees meer

De geruchten zijn waar. Lees Hard//hoofd nu ook op papier!

Bestel op tijd je eigen exemplaar van de eerste editie, met als thema: ‘Ik’. We hebben drie covers ontworpen. Kies je favoriet.

Bestellen