Asset 14

Jocelyns wasserette (III)

Vaste Hard//hoofdcolumnist Iduna Paalman trakteert de lezers deze zomer op een broeierig verhaal in drie delen, vol intriges en polderglamour: een ware campingsoap. Met illustraties van Tsjisse Talesma.

Deze week deel 3 (slot). Deel 1 en 2 kun je hier en hier teruglezen.

Ansgar is al bijna een half uur weg – Jocelyn zoeken, de oorzaak van de gil achterhalen – en hij neemt zijn telefoon niet op. In de wasserette is hij niet, ik ben er gaan kijken, de trommels draaien en zoemen in een trage colonne, alsof ze ergens naartoe op weg zijn. De benauwde, zepige geur van zo’n hok, eerst trekt het je aan en daarna jaagt het je direct weer weg.
In de hoek liggen tijdschriften op een tafeltje. De LINDA. ken ik, daar staat een rubriek in, Verlaten vrouw. De vrouwen in die rubriek denken dat ze hun geliefdes nodig hebben om gelukkig te zijn, en dan gaan die geliefdes vreemd en dán komen die vrouwen er pas achter dat ze hun geliefdes helemaal niet nodig hebben. Ik pak het slimmer aan: ik weet allang dat ik Ansgar niet nodig heb, en toch zijn we samen. Dat is pas ware liefde.

Als ik terugloop over het bospaadje komt Anne Vreugdenhil me huppelend tegemoet met een wc-rol in haar hand. Ik vraag of ze Ansgar gezien heeft.
‘Heb je hem geconfronteerd?!’ Ze vraagt al een paar dagen, sinds we Ansgar en Jocelyn tussen de aggregaten betrapten, niets anders.
‘Nee, ik zoek hem.’
‘Is hij weggelopen?!’
‘Nee, hij zoekt Jocelyn.’
‘Zijn ze samen weggelopen?!’
‘Nee Anne. Jocelyn is niet bij de wasserette verschenen vanochtend. Toen was er die gil uit het bos. En toen is Ansgar haar gaan zoeken.’
‘Gil?!’
Ik zucht en leg alles nog eens uit.
‘Da’s raar, ik heb helemaal geen gil gehoord. Terwijl ik hele goeie oren heb’, zegt Anne. Ik wil alweer doorlopen als ze dichter bij me komt staan. ‘Ik ga met je mee zoeken. We moeten dat bos in.’ Dat hoeft niet, wil ik zeggen, maar Anne heeft mijn arm al vast. ‘We gaan hem confronteren’, zegt ze, ‘we gaan ze beiden confronteren. Vieze honden dat ze er zijn.’

Aan de achterkant van ons veld slingert na een hekje het bospad verder. We horen vogels en het ruisen van een snelweg. Anne kijkt spiedend om zich heen. Ik denk aan die eerste keer met Ansgar. Het deed pijn, hij was onhandig, of ik was dat zelf, en het vervelendste: ik ontdekte zijn kale plek, precies toen, het was nog maar een klein rond stukje. ‘Zullen we even pauzeren?’ vroeg Ansgar halverwege.
‘Misschien lukt het met een andere vrouw beter’, zei ik tegen hem. ‘Ik ben hier geloof ik niet helemaal voor gemaakt. Zoek hiervoor maar een andere vrouw.’

We betreden het bos, en na een paar minuten lopen ziet Anne Jocelyn als eerste. ‘Daar!’ sist ze. Jocelyn staat onder een boom waaruit van boven een straal witte vloeistof komt. Ze staat onder de straal alsof ze onder de douche staat, met haar handen masseert ze haar hoofdhuid. We kijken omhoog, daar zit Ansgar, op een tak. Hij heeft drie flessen vast, volgens mij zit er wasverzachter in, één fles houdt hij schuin. Het kolkt naar buiten. Op de grond liggen lege flessen.
‘Meer?’ vraagt hij naar beneden.
‘Oh yes dear, meer!’ zegt Jocelyn. Ze laat de wasverzachter over haar gezicht stromen, haar ogen heeft ze dicht. Het ziet er prachtig uit.

‘Betrapt!’ schreeuwt Anne. Jocelyn draait zich om, Ansgar valt bijna uit de boom. ‘Betrapt betrapt! Gatver wat zijn jullie aan het doen?!’
‘Anne’, fluister ik.
Een moment is het stil. Dan gooit Ansgar de flessen wasmiddel naar beneden en klimt erachteraan. ‘Hee liefje’, zegt hij als hij weer op de grond staat.
‘Jullie storen ons’, zegt Jocelyn. Ze veegt haar hoofd schoon met haar handen.
‘Wij storen jullie? Wie begon er met gillen vanochtend?!’ zegt Anne.
‘Gillen? Ik heb niet gegild dear. Ik heb mijn wasritueel gedaan. En Ansgar was zo lief me even te komen helpen.’
‘Ik heb het graag gedaan’, zegt Ansgar.
‘En hij heeft het graag gedaan’, zegt Jocelyn.
Ansgar wendt zich tot Anne. ‘Jocelyn is een vrouw uit Idaho, dat ligt in Amerika. Daar bedoelen ze dit soort dingen anders.’
‘In Amerika heet dit gewoon cheating!’ gilt Anne. Ze laat de wc-rol op de grond vallen, haalt haar telefoon tevoorschijn en zoekt het filmpje van het washok. Ik kijk naar beneden, waar de wasverzachter tussen de bladeren door in de aarde trekt. En dan naar boven, naar de tak waarop Ansgar zat.

Mail

Iduna Paalman (1991) is Hard//hoofdcolumnist. Haar poëzie en korte verhalen verschenen o.a. in De Gids, Revisor, Het Liegend Konijn en NRC Handelsblad. Ook schrijft ze voor het toneel en werkt ze als docent. In 2016 won ze de Grote Lowlands Schrijfwedstrijd. Bij uitgeverij Querido werkt ze aan haar poëziedebuut. // iduna@hardhoofd.com

Tsjisse Talsma gaat het liefst met zijn schetsboek de wereld rond.

We willen je iets vertellen. Hard//hoofd is al bijna tien jaar een vrijhaven voor jonge en experimentele kunst, journalistiek en literatuur. Een walhalla voor hemelbestormers en constructieve twijfelaars, een speeltuin voor talentvolle dromers en ontheemde jonge honden. Elke dag verschijnen op onze site eigenzinnige artikelen, verhalen, poëzie, kunst, fotografie en illustraties van onze jonge makers. Én onze site is helemaal gratis.

Hoe graag we ook zouden willen; zonder jou kunnen we dit niet blijven doen. We hebben namelijk te weinig inkomsten om dit vol te houden. Met jouw hulp kunnen we de journalistiek, kunst en literatuur van de toekomst mogelijk blijven maken, en zelfs versterken.

Als je ons steunt, dan maken wij jou meteen kunstverzamelaar door je speciaal geselecteerde kunstwerken toe te sturen. Verzamel kunst en help je favoriete tijdschrift het volgende decennium door. We zullen je eeuwig dankbaar zijn. Draag Hard//hoofd een warm hart toe.

Word kunstverzamelaar
Lees meer
het laatste
10 jaar HH

10 jaar HH

Hard//hoofd is een vrije ruimte voor verbeelding en verhalen. Een niet-commercieel platform waar talent online en offline de ruimte krijgt om te experimenteren en zich te ontwikkelen. Het bestaan van zo’n plek is niet vanzelfsprekend. Sluit je daarom bij ons aan. We zijn bewust gratis toegankelijk en advertentievrij. Wij geloven dat nieuwe makers vooral een... Lees meer

Tip: Kijk slechte televisie

Kijk slechte televisie

'Ik heb afleveringen van The Real Housewives waar Shakespeares beste stukken niet aan kunnen tippen.' Lees meer

 Kamikazeplastics

Kamikazeplastics

Immuuncellen die de minuscule deeltjes onschadelijk proberen te maken, bekopen dat vervolgens met hun eigen leven. Lees meer

Alles vijf sterren: DEZE SERIE IS GEWOON ZO GOED

Het voert te ver om het hele verhaal uit te leggen

Deze week worden we blij van stekjes, een queer Lees meer

Over wulken en burgemeesters 2

Over wulken en burgemeesters

'Een huis is een constructie, maar een huis is ook een gevoel dat gedeeld wordt. Er blijven sporen achter wanneer bewoners sterven. Een huis verandert terwijl het blijft staan.' Lees meer

We laten ons niet sussen 1

We laten ons niet sussen

Twee weken geleden onthaalden politici en de media 2500 protesterende boeren met open armen op het Malieveld. De 35.000 klimaatstakers en de bezorgde burgers van Extinction Rebellion konden rekenen op een stuk minder steun. Wat is er nodig om de urgentie van de klimaatcrisis echt te laten voelen?, vraagt Jarmo Berkhout zich af. De legers... Lees meer

Tip: Leer een ambacht

Leer een ambacht

Nora van Arkel ging spontaan een dag in de leer bij een Berlijnse Meisterbacker. Daar leerde ze minder te denken en meer te doen. Een tip om eens te vragen of iemand je een ambacht wil leren. Lees meer

 Staakt-het-boeren

Staakt-het-boeren

Duizenden boeren toogden naar het Malieveld met hooivork en tractor. Lees meer

Column: September Blues

September Blues

De maand september is weer voorbij en dat betekent voor Trudy afscheid nemen en opnieuw beginnen. Van haar zomerhuisje op het platteland keert ze terug naar het leven in de stad. Lees meer

Filmtrialoog: Manta Ray

Manta Ray

Redacteuren Eva van den Boogaard, Mat Hoogenboom en Oscar Spaans bezochten de bioscoop om het speelfilmdebuut van de Thaise regisseur Phuttiphong Aroonpheng te zien. Het werd een magische ervaring: Manta Ray bleek een even eenvoudige als betoverende vertelling over een voor dood achtergelaten man die door een visser uit de mangrove wordt gered. Mat: Wat... Lees meer

Hard//talk: Bij gelijke geschiktheid tellen kwaliteit en capaciteit net zo goed

Bij gelijke geschiktheid tellen kwaliteit en capaciteit net zo goed

De wereld staat in brand en dat mag niet onbeschreven blijven. In tegenstelling tot Ella Kuijpers ziet Gatool Katawazi er wél het belang van in om voorkeur te geven aan de sollicitant die de diversiteit binnen een organisatie versterkt. Afgelopen zomer schreef Ella Kuijpers een Hard//talk waarin zij pleit tegen positieve discriminatie in sollicitatieprocedures. Juist... Lees meer

Inclusiviteit

Echte inclusiviteit is nog ver weg

Het debat over diversiteit en inclusiviteit in de culturele sector gaat niet ver genoeg. Lees meer

Tip: Geef het voordeel van de twijfel

Geef het voordeel van de twijfel

Redacteur Else Boer schippert tussen cynisme en naïviteit. 'Om naïviteit te vermijden, besloot ik dat cynisme een adequate reactie op de wereld was. Maar het continu bevragen van mensen en hun beweegredenen is vermoeiend.' Lees meer

Alles vijf sterren: 14

Geen douche, geen geloof, geen adem

Deze week worden we blij van een zeiltripje naar het Markermeer, een serie over verkeerd geplaatste bewijslast, en een dansvoorstelling van Arnhemse meisjes. Lees meer

Hard//talk: Greta Thunbergs requiem voor een droom

Greta Thunbergs requiem voor een droom

Thunberg deinst er niet voor terug een onderdeel te worden van haar eigen verhaal. Lees meer

Automatische concepten 26

Over de column (niets dan goeds?)

Iduna schrijft al jaren columns voor Hard//hoofd en vraagt zich af: hoe komt het toch dat ze ergens alsnog verwarde gevoelens heeft bij het fenomeen 'column'? Een overpeinzing die terugvoert naar Iduna's jaren op de universiteit en de twijfel over de plek die ze in mag nemen in de wereld. Lees meer

Het verlies van succes 2

Het verlies van succes

In een tijd waarin het steeds noodzakelijker lijkt te worden om prestaties te etaleren, denkt Mare Groen na over het systeem achter onze opvattingen aangaande succes dan wel mislukking. Ik lig nog steeds op bed en ben de hele dag niet buiten geweest. Het is 20.00 uur. Ik heb afgesproken om naar de film te... Lees meer

Tip: Durf hardop te dromen

Durf hardop te dromen

Rose Doolan vertrok jaren geleden naar San Francisco, met wilde plannen en weinig budget. Lees meer

 De blinddoek komt af

De blinddoek komt af

Vrouwe Justitia heeft haar blinddoek afgenomen. Lees meer

Column: Mammie

Mammie

'Arme mammie, sorry mammie!', hoort Trudy in de wachtkamer van het ziekenhuis. De irritatie die dit oproept komt vanuit een nooit gedichte kloof in het verleden. En dat heeft alles met het woord 'mammie' te maken. Lees meer

De geruchten zijn waar. Lees Hard//hoofd nu ook op papier!

Bestel op tijd je eigen exemplaar van de eerste editie, met als thema: ‘Ik’. We hebben drie covers ontworpen. Kies je favoriet.

Bestellen