Illustratie: Joost de Haas

Deze week tonen we onze liefde voor Eindhoven, Sufjan Stevens, de VVD (Stef Blok in het bijzonder), Tupac Shakur, Bert Brussen en onze geschiedenisleraar." />

Illustratie: Joost de Haas

Deze week tonen we onze liefde voor Eindhoven, Sufjan Stevens, de VVD (Stef Blok in het bijzonder), Tupac Shakur, Bert Brussen en onze geschiedenisleraar." />
Asset 14

Tedere gevoelens

De wereld staat in brand en dat mag niet onbeschreven blijven. Hard//talk is de seismograaf die de trillingen van de tand des tijds registreert. Wat heeft ons afgelopen week bezig gehouden? Wat bespraken we bij de koffieautomaat en waar lagen we wakker van? Vijf korte commentaren, in woord en beeld, van onze redacteuren.

Ver weg

Sufjan in Eindhoven

Afgelopen vrijdag kreeg ik een sms-je: "Hee! Kaartje voor Sufjan Stevens over in Eindhoven vanavond, 32 euro, ga je mee?!" Supervet. Maar ik zat net zo lekker. Mijn plan voor de avond was de restanten van een Thaise afhaalmaaltijd opeten en lamlendig op de bank tenminste een half seizoen Entourage kijken. Ik had geen geld en als slotargument kwam mijn hoofdstedelijke arrogantie bovendrijven: "Moet ik dan he-le-maal naar Eindhoven?! Djiezus." De luiheid won.
In de loop van de avond begon mijn Facebook vol te stromen met lyrische updates: "Apocalyptic Love Dome of Death!! Sufjan Stevens = out of this world!" plus tientallen uitroeptekens. Ook de recensent van de Volkskrant heeft op 23 mei in zijn stukje naast de foto van Stevens (met neonverf en gigantische engelenvleugels) maar net genoeg bijvoeglijk naamwoorden in zijn arsenaal. Het was "een feest van ongegeneerde naïeve charme en een passend slot van de elektronische jamboree van spirituele space-age-padvinders". En ik heb het gemist. Toch jammer.
Het in 2005 uitgebrachte Come On Feel the Illinoise werd alom gehuldigd als een meesterwerk. De meeste nummers waren folky, in het centrum zijn zachte stem en banjo of gitaar, aangevuld met prachtige arrangementen. Het lijkt af en toe alsof hij in zijn rechterpink nog meer creatieve ideeën heeft dan de meeste muzikanten in hun gehele oeuvre. Maar met zijn nieuwe album, The Age of Adz, produceert hij een nieuw geluid. Je zou het kunnen omschrijven als introspectieve glitch-pop, of als "an orchestra having a nervous breakdown".
Dat was hoe Stevens zich naar eigen zeggen ook voelde tijdens het opnemen van dit album, hypersensitief en een zenuwinzinking nabij. Het is een minder toegankelijk album dan zijn vorige, maar wel een album dat je beloont als je de tijd en moeite neemt. Een postmoderne hippie en een muzikant van wereldklasse met lovende kritieken en een origineel geluid. Klinkt als een fantastisch concert. Maar waarom dan in godsnaam he-le-maal in Eindhoven?

Door Meredith Greer

De Hofstad

Liberaal zijn we allemaal

Iedereen is liberaal. Behalve een radical fringe van geloofswaanzinnige fundamentalisten (correctie: gewaardeerde gedoogpartners) is er in Nederland niemand die tegen vrijheid en democratie is. De JOVD bevestigde dat een paar jaar geleden door Femke Halsema tot ‘liberaal van het jaar’ uit te roepen. Anders dan bedoeld bevestigde dat niet zozeer het eigen gelijk alswel de inhoudsloosheid van de Volkspartij voor Vrijheid en Democratie.
Wie naar de website van de VVD gaat, krijgt daar gedurfde toekomstvisies in het gezicht gesmeten als “Grenzen dicht voor wie ze overschrijdt” (beperkt meteen de werklast bij justitie) en “Vandalen gaan betalen” (helpt ook goed tegen de economische crisis). Repressie, rancune, benepenheid. Iedereen is liberaal, behalve de VVD. Afgelopen weekend hield de partij haar jaarlijkse congres. Veel aandacht heeft het niet gehad, en veel zal er ook niet te beleven zijn geweest. Hoewel het Telegraaf-segment vermoedelijk niet warm loopt voor verdere steun aan Griekenland, en het chique segment niet blij kan zijn met de toegezegde steun van de SGP, bleef iedereen klappen, glimlachen en achter Mark staan. Waar vroeger de partijbijeenkomsten nog omschreven werden als “bloed aan de blazer”, zijn na het bedwingen van de Verdonk-revolte dissidente geluiden effectief wegge-PR-manageriseerd.
"De VVD is een conservatieve biefstuk met liberaal sausje: 90 procent van de VVD-kiezers wil simpelweg lagere belastingen en meer veiligheid. Hun liberalisme beperkt zich tot de vrijheid voor Nederlanders om te verdienen en consumeren." Aldus Joris Voorhoeve, ex-partijleider en sinds kort ook ex-VVD’er. De mooie peilingen kunnen niet verhullen dat er een afgrondelijke Leegte op Rechts gaapt. “We run this country”, zou een CDA-kamerlid in de jaren ’80 gezegd hebben. Diezelfde hoogmoed bevangt nu de huidige managers van de BV Nederland. Juist het nikszeggend vertoon van eenheid laat zien wat de VVD feitelijk is: een partij in crisis.

Door Floris Solleveld

Illustratie: Joost de Haas

Rolmodel

2Pac

Life begins at fourty, gaat het oude gezegde. Vorige week vierde onze eigen Argentijnse sprookjesprinses haar veertigste verjaardag uitbundig met een tentoonstelling, een boek, een feest en vooral een grote mediahype. Bol stonden de kranten ervan.
Máxima is niet de enige beroemdheid die in 1971 is geboren; in het jaar waarin Coco Chanel en Jim Morrison hun laatste adem uitbliezen, zagen ook Snoop Dogg, Lance Armstrong en Tupac Amaru Shakur het leven. Tupac, ook wel 2Pac, ook wel Makaveli, was pas vijfentwintig jaar toen hij in Las Vegas door vier kogels werd doorzeefd. Niet dat het zijn carrière slecht heeft gedaan: na zijn dood werden tientallen miljoenen albums verkocht, samengeraapt van opnames, en T-shirts met zijn beeltenis verkopen bijna net zo goed als die vermaledijde Che Guevara-merchandise. En net als de Prinses van Oranje-Nassau, krijgt ook Tupac een feestje.
Op 16 juni organiseert Afeni Shakur, voor wie hij ooit Dear Mama schreef, een evenement ter ere van zijn veertigste verjaring. Erykah Badu zingt een liedje, Mike Epps maakt een grapje en alle verdiensten gaan naar de Tupac Amaru Shakur Foundation for the Arts, een organisatie opgericht in zijn naam. Of Tupac in zijn leven net zo veel aan liefdadigheid had gedaan als bijvoorbeeld zijn moeder (of Máxima) blijft giswerk, maar het kan geen kwaad even stil te staan bij deze bijzondere en jonge rapper/acteur, die zo vroegtijdig overleed. Wat had hij bereikt? Had hij Obama gesteund tijdens zijn campagne? Was hij serieus acteur geworden? Had hij net als Jay-Z tot drie keer toe geclaimd nu echt klaar te zijn met rappen, om vervolgens tóch weer een album uit te brengen? Zou hij alsnog verkering hebben gekregen met Janet? We zullen het nooit weten, want Tupac blijft voor eeuwig vijfentwintig. Gelukkig is zijn Black Panther moeder er nog. Want life begins at fourty, maar Afeni is bijna sixty-five, and still alive!

Door Ava Mees List

Post Scriptum

Gevoelstijdperk

GeenStijl-man en columnist Bert Brussen werd een tijd geleden geïnterviewd door de Volkskrant, zijn nieuwe werkgever. Dat hij, de nieuwrechtse boeman, nu schreef voor een links bolwerk, vond hij wel grappig. "Ik vind hypocrisie niet erg," zei hij.
Brussen is niet de enige; er is sprake van een brede trend. Het maakt voor veel mensen niet uit of je A zegt, terwijl je B doet; zo lang je haar maar goed zit. Schoolvoorbeeld is Silvio Berlusconi, wiens aanhangers hem zelfs niet zouden afvallen wanneer de premier live op nationale televisie seks zou hebben met een kleuter. Onze eigen PVV presenteert zich als veiligheidspartij met een brievenbuspisser in de gelederen - Henk en Ingrid halen de schouders op.
Wilders is zelf de koning van de schaamteloze dubbele moraal. Tijdens het debat over Griekenland verweet hij de andere partijen aan 'angstdenken en doemdenken’ te doen. "Ik houd daar niet van," sprak hij zonder ironie. De Tweede Kamer barstte in lachen uit, maar zijn fans zal het niet deren.
De VVD heeft hier goed naar gekeken. De zwalkende elitepartij van de goedlachse Gerrit Zalm is door Stef ‘IJskoud’ Blok (de Nederlandse Karl Rove) opgeknapt tot een opportunistisch neoconservatief machtsblok, met een charmante voorman. "Ja, dat kabinet neemt nare besluiten, maar Mark Rutte is wel een leuke vent." VVD-Statenleden stemden zonder moeite op de SGP.
Mijn geschiedenisleraar op de middelbare school tekende ooit een grafiek op het bord. Op de x-as schreef hij jaartallen en perioden, op de y-as simpelweg ‘rationeel’ en ‘irrationeel’. Hij liet zien dat de wereld altijd golft tussen gevoel en verstand, van het geordende Romeinse Rijk, naar de van religieuze hysterie doordrenkte Middeleeuwen.
We leven nu ongetwijfeld in een gevoelstijdperk, waarin een glimlach belangrijker is dan een ideaal, en principes opzij worden geschoven bij de aanblik van een kans.

Door Rutger Lemm

Mail

We willen je iets vertellen. Hard//hoofd is al bijna tien jaar een vrijhaven voor jonge en experimentele kunst, journalistiek en literatuur. Een walhalla voor hemelbestormers en constructieve twijfelaars, een speeltuin voor talentvolle dromers en ontheemde jonge honden. Elke dag verschijnen op onze site eigenzinnige artikelen, verhalen, poëzie, kunst, fotografie en illustraties van onze jonge makers. Én onze site is helemaal gratis.

Hoe graag we ook zouden willen; zonder jou kunnen we dit niet blijven doen. We hebben namelijk te weinig inkomsten om dit vol te houden. Met jouw hulp kunnen we de journalistiek, kunst en literatuur van de toekomst mogelijk blijven maken, en zelfs versterken.

Als je ons steunt, dan maken wij jou meteen kunstverzamelaar door je speciaal geselecteerde kunstwerken toe te sturen. Verzamel kunst en help je favoriete tijdschrift het volgende decennium door. We zullen je eeuwig dankbaar zijn. Draag Hard//hoofd een warm hart toe.

Word kunstverzamelaar
het laatste
10 jaar HH

10 jaar HH

Hard//hoofd is een vrije ruimte voor verbeelding en verhalen. Een niet-commercieel platform waar talent online en offline de ruimte krijgt om te experimenteren en zich te ontwikkelen. Het bestaan van zo’n plek is niet vanzelfsprekend. Sluit je daarom bij ons aan. We zijn bewust gratis toegankelijk en advertentievrij. Wij geloven dat nieuwe makers vooral een... Lees meer

Tip: Kijk slechte televisie

Kijk slechte televisie

'Ik heb afleveringen van The Real Housewives waar Shakespeares beste stukken niet aan kunnen tippen.' Lees meer

 Kamikazeplastics

Kamikazeplastics

Immuuncellen die de minuscule deeltjes onschadelijk proberen te maken, bekopen dat vervolgens met hun eigen leven. Lees meer

Alles vijf sterren: DEZE SERIE IS GEWOON ZO GOED

Het voert te ver om het hele verhaal uit te leggen

Deze week worden we blij van stekjes, een queer Lees meer

Over wulken en burgemeesters 2

Over wulken en burgemeesters

'Een huis is een constructie, maar een huis is ook een gevoel dat gedeeld wordt. Er blijven sporen achter wanneer bewoners sterven. Een huis verandert terwijl het blijft staan.' Lees meer

We laten ons niet sussen 1

We laten ons niet sussen

Twee weken geleden onthaalden politici en de media 2500 protesterende boeren met open armen op het Malieveld. De 35.000 klimaatstakers en de bezorgde burgers van Extinction Rebellion konden rekenen op een stuk minder steun. Wat is er nodig om de urgentie van de klimaatcrisis echt te laten voelen?, vraagt Jarmo Berkhout zich af. De legers... Lees meer

Tip: Leer een ambacht

Leer een ambacht

Nora van Arkel ging spontaan een dag in de leer bij een Berlijnse Meisterbacker. Daar leerde ze minder te denken en meer te doen. Een tip om eens te vragen of iemand je een ambacht wil leren. Lees meer

 Staakt-het-boeren

Staakt-het-boeren

Duizenden boeren toogden naar het Malieveld met hooivork en tractor. Lees meer

Column: September Blues

September Blues

De maand september is weer voorbij en dat betekent voor Trudy afscheid nemen en opnieuw beginnen. Van haar zomerhuisje op het platteland keert ze terug naar het leven in de stad. Lees meer

Filmtrialoog: Manta Ray

Manta Ray

Redacteuren Eva van den Boogaard, Mat Hoogenboom en Oscar Spaans bezochten de bioscoop om het speelfilmdebuut van de Thaise regisseur Phuttiphong Aroonpheng te zien. Het werd een magische ervaring: Manta Ray bleek een even eenvoudige als betoverende vertelling over een voor dood achtergelaten man die door een visser uit de mangrove wordt gered. Mat: Wat... Lees meer

Hard//talk: Bij gelijke geschiktheid tellen kwaliteit en capaciteit net zo goed

Bij gelijke geschiktheid tellen kwaliteit en capaciteit net zo goed

De wereld staat in brand en dat mag niet onbeschreven blijven. In tegenstelling tot Ella Kuijpers ziet Gatool Katawazi er wél het belang van in om voorkeur te geven aan de sollicitant die de diversiteit binnen een organisatie versterkt. Afgelopen zomer schreef Ella Kuijpers een Hard//talk waarin zij pleit tegen positieve discriminatie in sollicitatieprocedures. Juist... Lees meer

Inclusiviteit

Echte inclusiviteit is nog ver weg

Het debat over diversiteit en inclusiviteit in de culturele sector gaat niet ver genoeg. Lees meer

Tip: Geef het voordeel van de twijfel

Geef het voordeel van de twijfel

Redacteur Else Boer schippert tussen cynisme en naïviteit. 'Om naïviteit te vermijden, besloot ik dat cynisme een adequate reactie op de wereld was. Maar het continu bevragen van mensen en hun beweegredenen is vermoeiend.' Lees meer

Alles vijf sterren: 14

Geen douche, geen geloof, geen adem

Deze week worden we blij van een zeiltripje naar het Markermeer, een serie over verkeerd geplaatste bewijslast, en een dansvoorstelling van Arnhemse meisjes. Lees meer

Hard//talk: Greta Thunbergs requiem voor een droom

Greta Thunbergs requiem voor een droom

Thunberg deinst er niet voor terug een onderdeel te worden van haar eigen verhaal. Lees meer

Automatische concepten 26

Over de column (niets dan goeds?)

Iduna schrijft al jaren columns voor Hard//hoofd en vraagt zich af: hoe komt het toch dat ze ergens alsnog verwarde gevoelens heeft bij het fenomeen 'column'? Een overpeinzing die terugvoert naar Iduna's jaren op de universiteit en de twijfel over de plek die ze in mag nemen in de wereld. Lees meer

Het verlies van succes 2

Het verlies van succes

In een tijd waarin het steeds noodzakelijker lijkt te worden om prestaties te etaleren, denkt Mare Groen na over het systeem achter onze opvattingen aangaande succes dan wel mislukking. Ik lig nog steeds op bed en ben de hele dag niet buiten geweest. Het is 20.00 uur. Ik heb afgesproken om naar de film te... Lees meer

Tip: Durf hardop te dromen

Durf hardop te dromen

Rose Doolan vertrok jaren geleden naar San Francisco, met wilde plannen en weinig budget. Lees meer

 De blinddoek komt af

De blinddoek komt af

Vrouwe Justitia heeft haar blinddoek afgenomen. Lees meer

Column: Mammie

Mammie

'Arme mammie, sorry mammie!', hoort Trudy in de wachtkamer van het ziekenhuis. De irritatie die dit oproept komt vanuit een nooit gedichte kloof in het verleden. En dat heeft alles met het woord 'mammie' te maken. Lees meer

De geruchten zijn waar. Lees Hard//hoofd nu ook op papier!

Bestel op tijd je eigen exemplaar van de eerste editie, met als thema: ‘Ik’. We hebben drie covers ontworpen. Kies je favoriet.

Bestellen