Beeld: Joost de Haas

Deze week: True Grit, plagiaat in Duitsland, stemadvies, de jurkjes van Kadhafi en besluiteloosheid door internet. " />

Beeld: Joost de Haas

Deze week: True Grit, plagiaat in Duitsland, stemadvies, de jurkjes van Kadhafi en besluiteloosheid door internet. " />
Asset 14

De kleren van Kadhafi

Een beetje New York in Nederland: hard//talk is onze variant van Talk of the town van The New Yorker. Wat heeft ons afgelopen week bezig gehouden? Wat bespraken we bij de koffieautomaat en waar lagen we wakker van? Graag horen we wat u van deze rubriek vindt. Mailt u ons!

De filmclub

True Grit

De Coen Brothers-Western True Grit greep afgelopen weekend in Los Angeles naast alle tien de Oscars waarvoor hij genomineerd was. Voor de Britse cinematograaf Roger Deakins – genomineerd voor zijn prachtige, rustige camerawerk – betekende het de negende niet-verzilverde nominatie. Verliezers alom, zou je denken. Toch is de film – de highest grossing film van de broertjes ooit – met of zonder Oscarbeeldjes op de Blu Ray-hoes, straks een overwinning. En niet alleen commercieel.
Bij het verschijnen van Charles Portis’ boek True Grit in 1968 sprak The New York Times Book Review van "a skillfully constructed comic tour de force." Dit geldt ook voor de film: van de opening, een stil shot van een lijk op de zwarte grond, tot één van de laatste scènes, een paardenrit door de nacht, verlaat je je op de film. En de acteurs.
True Grit is een boekverfilming. De vorige boekverfilming van de Coen Brothers was ook een Western: No Country For Old Men. Het verhaal gaat dat een van de twee broers het boek van Cormac McCarthy op zijn schoot had liggen en de dialogen – hier en daar wat ingekort – voorlas. De ander tikte ze over. True Grit is een knappere verfilming. Het boek wordt verteld vanuit het perspectief van een veertienjarige meisje. Die vertelstem is belangrijk. In een film is dat niet makkelijk. Toch lossen de broers dit heel elegant op: een korte voice over van de oudere vrouw leidt ons de film in. Aan het einde van de film krijgt deze veertiger een gezicht. Ze is ons dan niet onbekend. Skilfully constructed, dus. En tussendoor spreekt de hoofdpersoon – als meisje van veertien – gewoon zoals de toon van het boek is: belerend, conservatief, gedreven en vol lef. Jeff Bridges speelt ijzersterk. Maar Hailee Steinfeld geeft de film true grit. En humor. Zonder ironie. Meesterlijk, dus. Met of zonder Oscars.

Door Philip Huff

Rolmodel

Nomen est omen

Karl-Theodor Maria Nikolaus Johann Jacob Philipp Franz Joseph Sylvester Freiherr von und zu Guttenberg, de Duitse Defensieminister die deze week aftrad vanwege het plagiaat dat hij pleegde in zijn proefschrift, wordt al grappend Baron zu Googleberg genoemd. Toch is zijn eigen achternaam al toepasselijk genoeg: op één letter na is die immers identiek aan die van de Duitser die bijna zeshonderd jaar geleden de mechanische boekdrukkunst uitvond. Op wat gejeremieer over details en marginale kip- en eivraagstukken na, zijn historici het er over eens dat deze uitvinding, van Johannes Gensfleisch zur Laden zum Gutenberg, instrumenteel was voor het ontstaan van de Renaissance, de Reformatie, en de moderniteit. Zonder Gutenberg geen moderne wetenschap, en dus ook geen universiteiten, en dus ook geen promovendi die in hun dissertatie teksten overnemen zonder bronvermelding.
Hoewel Von und zu Guttenberg een aardige verklaring had (het is best moeilijk om een promotie te combineren met een gezin en een fulltimebaan), en hoewel Merkel aangaf dat ze een minister had aangenomen, geen wetenschapper, is het goed dat Guttenberg is afgetreden. Was hij aangebleven, dan had dat impliciet betekend dat je zelfs in het keurige Duitsland weg kan komen met plagiaat. Maar belangrijker is dat je als Minister van Defensie beslissingen moet nemen waarvan de gevolgen een stuk groter zijn dan het wel of niet verkrijgen van een summa cum laude voor je proefschrift (denk aan: leven en dood). Daarvoor moet je zo secuur, voorzichtig, en integer mogelijk te werk gaan – en Guttenbergs plagiaat toonde aan dat het hem aan één of meer van die eigenschappen ontbrak.

Door Lynn Berger

Commentaar

Stemadvies

Colin Firth speelt in The King’s Speech de stotterende koning George VI, die stemlessen krijgt om zijn natie beter te leiden en uiteindelijk (spoiler-alert) glorieert in een bijna foutloze oorlogsspeech. Firth kreeg zelf stemcoaching om het stotteren voor de rol te leren en won afgelopen zondag de Oscar voor beste acteur, waardoor het verhaal achter de film een opvallende analogie met het verhaal van The King’s Speech zelf vertoont.
Nederland kon ondertussen ook wel wat stemadvies gebruiken. Het zwaar verdeelde land moest alweer voor de derde keer in een jaar naar de stembus. Jan Kuitenbrouwer beschreef in nrc.next afgelopen dinsdag goed hoe alle partijen faalden in hun campagne. Al die onbekende gezichten op de posters, het leek Kuitenbrouwer alsof er aandacht gevraagd werd voor een vermissing: "Heeft u deze Provinciale Staten-kandidaat gezien?”
De slogans onder de onbekende hoofden waren niet veel beter. De PvdA bereikte een nieuw dieptepunt met het extreem nietszeggende "Het moet eerlijker”. Cohen is nog steeds onze eigen George VI, maar het inhoudelijke gestotter van de grootste oppositiepartij is schrijnender. Wie schrijft de speeches van de beste man? Cohen zei tijdens de verkiezingsnacht: "Laten we ons nog eens goed realiseren waarom wij dit allemaal gedaan hebben, en waarom wij hebben gezegd dat het eerlijker moet. Dat is precies wat we bereikt hebben. Het moet eerlijker en ja, dat kan nu ook." Prijsvraag voor de lezer: waar had de PvdA-leider het over? A. De onthulling van een nieuwe, verbeterde leugendetectortest. B. Waarom hij bij 'Doen, Durf of de Waarheid' altijd 'de Waarheid' kiest. C. De algemene verbetering in de naleving van de spelregels bij gezelschapsspelletjes als Monopoly, Kolonisten van Catan en Levensweg. De winnaar krijgt een DVD van The King’s Speech.

Door Rutger Lemm

Ver weg

Kleren maken de man

Om op het politieke wereldtoneel te kunnen functioneren, doen mensen allemaal hetzelfde pakje aan. Een pak met das voor de mannen en een mantelpakje voor de vrouwen. Dit Westerse (of Noordelijke) seksespecifieke uniform is zo degelijk dat het maar zelden wordt betwist of besproken. Verschillen tussen landen lijken te vervallen. Kledij op het politieke wereldtoneel die wel controverse oproept, is die van Moammar Abu Minyar al-Kadhafi.
Eerst waren zijn pakjes vooral in modeland omstreden. De een noemde het ‘dictator chique’, de ander rockster-achtig en er zijn zelfs mensen die de dictator ooit kroonden tot stijlicoon (Vanity Fair, 2009) of ‘satorial genius’ noemden. Maar er was meer aan de hand. De jurkjes van Kadhafi, het hoedje, de rocksterbrillen en de Haddockpakken waren namelijk een heel slimme, politieke strategie. In plaats van de verschillen uit te vlakken door Westerse standaarden te dragen, benadrukte Kadhafi juist het ‘exotische’. Denk ook aan de bedoeïentent die hij meenam op politieke reizen. Door het vreemde te benadrukken, plaatste Kadhafi zich buiten de internationaal bekende categorieën - en dus buiten de aanspraak op aanvaardbaar, ethisch-politiek handelen. Met andere woorden: deze man kon je niet beoordelen, omdat hij een ander jurkje aan had. Maar nu Kadhafi in eigen land onder druk staat, begint hij ineens te zeuren dat 'het Westen' hem 'laat vallen'. Een opmerkelijke koerswijziging. Zeker nu de dictator daardoor in zijn blote hemd komt te staan. De les van dit alles? Kleren maken de man.

Door Annabel Troost

De letteren

Besluiteloosheid

Deze week was Nicholas Carr in Nederland, de schrijver van het essay Is Google Making Us Stupid?: What the Internet is doing to our brains en het daarop volgende boek The shallows. Volgens Carr verandert het internet onze hersenen: onze concentratie is lager en we raken sneller afgeleid. Dit komt doordat er ook echt wat verandert in de structuur van ons brein, zo betoogt Carr.
Het betoog van Carr kennen we al een tijdje. Interessanter is misschien het artikel I can’t think dat vorige week in Newsweek verscheen. Volgens schrijfster Sharon Begley heeft de Twitterization van onze cultuur een revolutie opgeleverd, maar raken we nu als consequentie verlamd als we echte beslissingen moeten maken. Doordat we zoveel informatie op ons afgestuurd krijgen, wordt het steeds moeilijker om alle informatie te wegen en mee te nemen in beslissingen. We koesteren volgens Begley het misverstand dat het nodig is om enorme hoeveelheden complexe informatie te verwerken voordat we een goede beslissing kunnen nemen. Bij het nemen van een beslissing kan je veel beter je telefoon uitzetten en wegblijven van een computer.
Begley redeneert door waar Carr is opgehouden. Het internet verandert ons brein en dat zien we in het dagelijks leven aan de moeite die het kost om beslissingen te nemen. Sufficers maken een beslissing met de informatie die ze hebben en maximizers surfen door met een oneindig verlangen naar meer informatie. Ik ben het met Begley eens: als je vreest een maximizer te worden, zet dan gewoon eens een tijdje het internet op je smartphone uit.

Door Tim de Gier

Mail

We willen je iets vertellen. Hard//hoofd is al bijna tien jaar een vrijhaven voor jonge en experimentele kunst, journalistiek en literatuur. Een walhalla voor hemelbestormers en constructieve twijfelaars, een speeltuin voor talentvolle dromers en ontheemde jonge honden. Elke dag verschijnen op onze site eigenzinnige artikelen, verhalen, poëzie, kunst, fotografie en illustraties van onze jonge makers. Én onze site is helemaal gratis.

Hoe graag we ook zouden willen; zonder jou kunnen we dit niet blijven doen. We hebben namelijk te weinig inkomsten om dit vol te houden. Met jouw hulp kunnen we de journalistiek, kunst en literatuur van de toekomst mogelijk blijven maken, en zelfs versterken.

Als je ons steunt, dan maken wij jou meteen kunstverzamelaar door je speciaal geselecteerde kunstwerken toe te sturen. Verzamel kunst en help je favoriete tijdschrift het volgende decennium door. We zullen je eeuwig dankbaar zijn. Draag Hard//hoofd een warm hart toe.

Word kunstverzamelaar
het laatste
10 jaar HH

10 jaar HH

Hard//hoofd is een vrije ruimte voor verbeelding en verhalen. Een niet-commercieel platform waar talent online en offline de ruimte krijgt om te experimenteren en zich te ontwikkelen. Het bestaan van zo’n plek is niet vanzelfsprekend. Sluit je daarom bij ons aan. We zijn bewust gratis toegankelijk en advertentievrij. Wij geloven dat nieuwe makers vooral een... Lees meer

Tip: Kijk slechte televisie

Kijk slechte televisie

'Ik heb afleveringen van The Real Housewives waar Shakespeares beste stukken niet aan kunnen tippen.' Lees meer

 Kamikazeplastics

Kamikazeplastics

Immuuncellen die de minuscule deeltjes onschadelijk proberen te maken, bekopen dat vervolgens met hun eigen leven. Lees meer

Alles vijf sterren: DEZE SERIE IS GEWOON ZO GOED

Het voert te ver om het hele verhaal uit te leggen

Deze week worden we blij van stekjes, een queer Lees meer

Over wulken en burgemeesters 2

Over wulken en burgemeesters

'Een huis is een constructie, maar een huis is ook een gevoel dat gedeeld wordt. Er blijven sporen achter wanneer bewoners sterven. Een huis verandert terwijl het blijft staan.' Lees meer

We laten ons niet sussen 1

We laten ons niet sussen

Twee weken geleden onthaalden politici en de media 2500 protesterende boeren met open armen op het Malieveld. De 35.000 klimaatstakers en de bezorgde burgers van Extinction Rebellion konden rekenen op een stuk minder steun. Wat is er nodig om de urgentie van de klimaatcrisis echt te laten voelen?, vraagt Jarmo Berkhout zich af. De legers... Lees meer

Tip: Leer een ambacht

Leer een ambacht

Nora van Arkel ging spontaan een dag in de leer bij een Berlijnse Meisterbacker. Daar leerde ze minder te denken en meer te doen. Een tip om eens te vragen of iemand je een ambacht wil leren. Lees meer

 Staakt-het-boeren

Staakt-het-boeren

Duizenden boeren toogden naar het Malieveld met hooivork en tractor. Lees meer

Column: September Blues

September Blues

De maand september is weer voorbij en dat betekent voor Trudy afscheid nemen en opnieuw beginnen. Van haar zomerhuisje op het platteland keert ze terug naar het leven in de stad. Lees meer

Filmtrialoog: Manta Ray

Manta Ray

Redacteuren Eva van den Boogaard, Mat Hoogenboom en Oscar Spaans bezochten de bioscoop om het speelfilmdebuut van de Thaise regisseur Phuttiphong Aroonpheng te zien. Het werd een magische ervaring: Manta Ray bleek een even eenvoudige als betoverende vertelling over een voor dood achtergelaten man die door een visser uit de mangrove wordt gered. Mat: Wat... Lees meer

Hard//talk: Bij gelijke geschiktheid tellen kwaliteit en capaciteit net zo goed

Bij gelijke geschiktheid tellen kwaliteit en capaciteit net zo goed

De wereld staat in brand en dat mag niet onbeschreven blijven. In tegenstelling tot Ella Kuijpers ziet Gatool Katawazi er wél het belang van in om voorkeur te geven aan de sollicitant die de diversiteit binnen een organisatie versterkt. Afgelopen zomer schreef Ella Kuijpers een Hard//talk waarin zij pleit tegen positieve discriminatie in sollicitatieprocedures. Juist... Lees meer

Inclusiviteit

Echte inclusiviteit is nog ver weg

Het debat over diversiteit en inclusiviteit in de culturele sector gaat niet ver genoeg. Lees meer

Tip: Geef het voordeel van de twijfel

Geef het voordeel van de twijfel

Redacteur Else Boer schippert tussen cynisme en naïviteit. 'Om naïviteit te vermijden, besloot ik dat cynisme een adequate reactie op de wereld was. Maar het continu bevragen van mensen en hun beweegredenen is vermoeiend.' Lees meer

Alles vijf sterren: 14

Geen douche, geen geloof, geen adem

Deze week worden we blij van een zeiltripje naar het Markermeer, een serie over verkeerd geplaatste bewijslast, en een dansvoorstelling van Arnhemse meisjes. Lees meer

Hard//talk: Greta Thunbergs requiem voor een droom

Greta Thunbergs requiem voor een droom

Thunberg deinst er niet voor terug een onderdeel te worden van haar eigen verhaal. Lees meer

Automatische concepten 26

Over de column (niets dan goeds?)

Iduna schrijft al jaren columns voor Hard//hoofd en vraagt zich af: hoe komt het toch dat ze ergens alsnog verwarde gevoelens heeft bij het fenomeen 'column'? Een overpeinzing die terugvoert naar Iduna's jaren op de universiteit en de twijfel over de plek die ze in mag nemen in de wereld. Lees meer

Het verlies van succes 2

Het verlies van succes

In een tijd waarin het steeds noodzakelijker lijkt te worden om prestaties te etaleren, denkt Mare Groen na over het systeem achter onze opvattingen aangaande succes dan wel mislukking. Ik lig nog steeds op bed en ben de hele dag niet buiten geweest. Het is 20.00 uur. Ik heb afgesproken om naar de film te... Lees meer

Tip: Durf hardop te dromen

Durf hardop te dromen

Rose Doolan vertrok jaren geleden naar San Francisco, met wilde plannen en weinig budget. Lees meer

 De blinddoek komt af

De blinddoek komt af

Vrouwe Justitia heeft haar blinddoek afgenomen. Lees meer

Column: Mammie

Mammie

'Arme mammie, sorry mammie!', hoort Trudy in de wachtkamer van het ziekenhuis. De irritatie die dit oproept komt vanuit een nooit gedichte kloof in het verleden. En dat heeft alles met het woord 'mammie' te maken. Lees meer

De geruchten zijn waar. Lees Hard//hoofd nu ook op papier!

Bestel op tijd je eigen exemplaar van de eerste editie, met als thema: ‘Ik’. We hebben drie covers ontworpen. Kies je favoriet.

Bestellen