"Van vier dagen lang nuanceren wordt niemand geil; het is eerder een beetje deprimerend."" /> "Van vier dagen lang nuanceren wordt niemand geil; het is eerder een beetje deprimerend."" />
Asset 14

Komkommers

De wereld staat in brand en dat mag niet onbeschreven blijven. Hard//talk is de seismograaf die de trillingen van de tand des tijds registreert. Wat heeft ons afgelopen week bezig gehouden? Wat bespraken we bij de koffieautomaat en waar lagen we wakker van? Vijf korte commentaren, in woord en beeld, van onze redacteuren.

Illustratie: Joost de Haas

Commentaar

Intellectuele mode

Vandaag (1 juni) opent er bijna ongemerkt een expositie in een Nederlandse provinciestad met ruim zestig Nederlandse en internationale namen en een oppervlakte van 12.000 vierkante meter. Een beetje kunstminnende stedeling zou nu verschrikt om zich heen moeten kijken en de interessante gespreksonderwerpen uit de kast halen om direct richting deze expositie te togen. Maar wanneer het de Mode Biënnale in Arnhem blijkt te betreffen, gaan de interessante gespreksonderwerpen vaak al snel de koelkast in. Mode, dat is toch uitsluitend bedoeld voor een welvarende en welverzorgde elite met lange benen? Of voor de meisjes die zich daar onder willen scharen met een H&M-jas en vintage rokje? Mode wordt al snel geassocieerd met uiterlijk, uiterlijk met ijdelheid, en ijdelheid met platheid.
Tussen kunst en mode gaapt een kloof, die de Biënnale in deze vierde editie vol overtuiging probeert te overbruggen. Dat alleen al verdient de aandacht, maar vooral de verbazingwekkende installaties die er door de ontwerpers zijn neergezet en waar iemand met enige interesse in beeldende kunst moeilijk omheen kan. Ik, als weinig modebewuste theaterstudent, moet eerlijk bekennen dat ik tot de vorige editie in 2009 eigenlijk geen idee had dat modeontwerpers ook kunstenaars kunnen zijn. Heel goede kunstenaars zelfs. En daarom kijk ik uit naar een levensecht slapend meisje van het Belgische duo A.F.Vandervorst, een kaars die tijdens de expositie van ruim een maand uiterst langzaam zal opbranden. Of de betonnen architectuur van Siki Im en Winka Dubbeldam, die de ervaring van een colbert van binnenuit blijkt te zijn.
Alle ontwerpers zijn gevraagd om hun ideeën en manier van werken te presenteren in een totaalvisie, en dat zorgt voor zeer conceptuele, abstracte of andersoortige werken die soms nog maar weinig met kleding te maken lijken te hebben. En gelukkig nog minder met ijdelheid, zodat ook de kunstliefhebber zich er kan vertonen, met een intellectueel verantwoord gespreksonderwerp.

Door Roos Euwe

Ver weg

Wetenschappelijke liefde

Het is altijd crisis, en het is ook altijd ingewikkelder dan je denkt. Ruwweg kwam het daar op neer tijdens de jaarlijkse conferentie van de International Communications Association, die afgelopen weekend in Boston werd gehouden. Weinig verrassend: zet een internationaal en interdisciplinair gezelschap van academici bij elkaar om de toestand van de wereld te bespreken, en de kans dat je aan het eind vier of vijf provocerende soundbytes overhoudt is nihil. Nuance is de norm, en iedereen is een uitzondering. Dus: ja, het gaat slecht met de journalistiek, maar in elk land om een andere reden, en bovendien is het minder erg dan het lijkt. Enzovoorts.
Academische expertise bestaat bij de gratie van vierkantemilimeterwerk. Maar zoals Theo Maassen ooit zei, is generaliseren het mooiste wat er is. Van vier dagen lang nuanceren wordt niemand erg geil; het is eerder een beetje deprimerend. Misschien dat er om die reden zo ongelofelijk veel wordt gedronken op zo’n conferentie.
Het avondprogramma met borrels, feestjes en netwerkmomenten was zo mogelijk nog voller dan het dagprogramma van serieuze panels, discussies en debatten. En misschien was het vanuit een soort existentiële angst dat het er zo ongelofelijk flirterig aan toe ging; academisch netwerken als een verkapte vorm van speeddaten.
Of misschien is de verklaring voor al het gelonk en geknipoog en geversier wel veel banaler dan mijn meta-analyse hierboven. Sluit honderden volwassenen vier dagen op in een afgelegen hotel in land waar ze niet wonen. Partners en kinderen blijven thuis. What happens in Boston stays in Boston. De natuur is veel simpeler dan je denkt.

Door Lynn Berger

Nieuws in beeld

EHEC-bacterie komt niet van Nederlandse komkommers

Illustratie: Anne Brakema

Rolmodel

De ideeënroutine

Het Amerikaanse tijdschrift The Atlantic heeft deze week een Culture Edition. Daarin een special over ‘het idee’, het eerste moment van genialiteit, de vonk of de klap van de molen die uiteindelijk tot een kunstwerk leidt. Waar begin je? Menig Hardhoofd-redacteur staart elke week naar een leeg Word-document, wachtend op een briljante ingeving.
Schrijver T.C. Boyle begint nooit met handgeschreven aantekeningen, maar direct achter het toetsenbord. Zanger Paul Simon schrijft willekeurige cliché-frasen op en verzint daar een melodie bij. Regisseur Tim Burton tekent zijn personages voordat hij ze tot een verhaal maakt. En architect Frank Gehry laat zich leiden door praktische eisen: waar moet de deur komen, en de trap? Een vriendin van mij die een dagelijkse column moet vullen zorgt dat ze elke dag iets buiten de deur bezoekt, waarover ze dan kan schrijven. Een idee moet ergens vandaan komen.
In Nederland is men wanhopig op zoek naar ingevingen. Overal bieden instellingen podium aan ideeën. Je mag komen vertellen bij TEDx, bij Pecha Kucha; je kunt geld krijgen via Kickstarter of Voor de kunst en als het opvalt mag je het ook op TV komen vertellen. Er zijn zoveel mogelijkheden om je ideeën te delen, dat je wel een totale malloot moet zijn als je niet een keer ergens op een podium komt te staan om te vertellen over hoe je een stofzuiger hebt omgebouwd tot computer, jazz hebt gecombineerd met heavy metal of een oplossing hebt voor Afrikaanse kinderen met wintertenen. Maar hoeveel ideeënfabrieken ook, The Atlantic laat deze week zien dat kunst uiteindelijk uren staren naar een wit papiertje is, op zoek naar die kleine vonk.

Door Tim de Gier

Post Scriptum

Schouderklopje voor 'Sar'

Ik heb Edwin van der Sar ooit aangeraakt. Het was na de oefeninterland Nederland-Brazilië (2-2) in 1999, toen mijn vader wist op welke plek in de parkeergarage van de Amsterdam ArenA de spelersbussen stonden. Ik vroeg bedeesd de handtekeningen van Ronald de Boer, Patrick Kluivert en Dennis Bergkamp. Van de Brazilianen Ronaldo en Roberto Carlos mocht ik zelfs even hun bus in, om mijn programmaboekje door de hele selectie vol te laten krabbelen.
Maar van der Sar betekende nog iets meer. Met zijn typische rustige uitstraling nam hij de tijd voor iedereen. Ik liet me door het kringetje fans naar voren drijven, tot ik vlak achter hem stond. Toen besefte ik me dat ik helemaal geen stomme pennenstreek van de ‘Sar’ wilde. Ik bracht mijn hand omhoog en gaf hem… een schouderklopje. Vier, vijf klopjes van respect. Hij merkte het niet eens, maar ik draaide me tevreden om.
Het is een van mijn eerste voetbalherinneringen: de fout van Stanley Menzo in de UEFA Cup tegen AJ Auxerre in 1993. Deze blunder betekende de uitschakeling voor Ajax en gaf coach Louis van Gaal de kans om een jonge keeper een kans te geven. Een held was geboren. Ik werd zelf keeper in de E-jeugd. Net als mijn grote voorbeeld was ik goed in een-op-een-situaties en kon ik prima meevoetballen.
Tijdens de Champions League-finale van afgelopen weekend was er sprake van een schisma in onze vriendengroep: was je voor het sprookjesvoetbal van FC Barcelona, of voor een mooie carrièreafsluiter van ‘onze’ Edwin? Ik koos voor het eerste. Voetbalhistorie is mooi, maar je moet niet in nostalgie blijven hangen. Lionel Messi is mijn nieuwe held. Ik hoop hem snel een schouderklopje te kunnen geven.

Door Rutger Lemm

Mail

We willen je iets vertellen. Hard//hoofd is al bijna tien jaar een vrijhaven voor jonge en experimentele kunst, journalistiek en literatuur. Een walhalla voor hemelbestormers en constructieve twijfelaars, een speeltuin voor talentvolle dromers en ontheemde jonge honden. Elke dag verschijnen op onze site eigenzinnige artikelen, verhalen, poëzie, kunst, fotografie en illustraties van onze jonge makers. Én onze site is helemaal gratis.

Hoe graag we ook zouden willen; zonder jou kunnen we dit niet blijven doen. We hebben namelijk te weinig inkomsten om dit vol te houden. Met jouw hulp kunnen we de journalistiek, kunst en literatuur van de toekomst mogelijk blijven maken, en zelfs versterken.

Als je ons steunt, dan maken wij jou meteen kunstverzamelaar door je speciaal geselecteerde kunstwerken toe te sturen. Verzamel kunst en help je favoriete tijdschrift het volgende decennium door. We zullen je eeuwig dankbaar zijn. Draag Hard//hoofd een warm hart toe.

Word kunstverzamelaar
het laatste
10 jaar HH

10 jaar HH

Hard//hoofd is een vrije ruimte voor verbeelding en verhalen. Een niet-commercieel platform waar talent online en offline de ruimte krijgt om te experimenteren en zich te ontwikkelen. Het bestaan van zo’n plek is niet vanzelfsprekend. Sluit je daarom bij ons aan. We zijn bewust gratis toegankelijk en advertentievrij. Wij geloven dat nieuwe makers vooral een... Lees meer

Tip: Kijk slechte televisie

Kijk slechte televisie

'Ik heb afleveringen van The Real Housewives waar Shakespeares beste stukken niet aan kunnen tippen.' Lees meer

 Kamikazeplastics

Kamikazeplastics

Immuuncellen die de minuscule deeltjes onschadelijk proberen te maken, bekopen dat vervolgens met hun eigen leven. Lees meer

Alles vijf sterren: DEZE SERIE IS GEWOON ZO GOED

Het voert te ver om het hele verhaal uit te leggen

Deze week worden we blij van stekjes, een queer Lees meer

Over wulken en burgemeesters 2

Over wulken en burgemeesters

'Een huis is een constructie, maar een huis is ook een gevoel dat gedeeld wordt. Er blijven sporen achter wanneer bewoners sterven. Een huis verandert terwijl het blijft staan.' Lees meer

We laten ons niet sussen 1

We laten ons niet sussen

Twee weken geleden onthaalden politici en de media 2500 protesterende boeren met open armen op het Malieveld. De 35.000 klimaatstakers en de bezorgde burgers van Extinction Rebellion konden rekenen op een stuk minder steun. Wat is er nodig om de urgentie van de klimaatcrisis echt te laten voelen?, vraagt Jarmo Berkhout zich af. De legers... Lees meer

Tip: Leer een ambacht

Leer een ambacht

Nora van Arkel ging spontaan een dag in de leer bij een Berlijnse Meisterbacker. Daar leerde ze minder te denken en meer te doen. Een tip om eens te vragen of iemand je een ambacht wil leren. Lees meer

 Staakt-het-boeren

Staakt-het-boeren

Duizenden boeren toogden naar het Malieveld met hooivork en tractor. Lees meer

Column: September Blues

September Blues

De maand september is weer voorbij en dat betekent voor Trudy afscheid nemen en opnieuw beginnen. Van haar zomerhuisje op het platteland keert ze terug naar het leven in de stad. Lees meer

Filmtrialoog: Manta Ray

Manta Ray

Redacteuren Eva van den Boogaard, Mat Hoogenboom en Oscar Spaans bezochten de bioscoop om het speelfilmdebuut van de Thaise regisseur Phuttiphong Aroonpheng te zien. Het werd een magische ervaring: Manta Ray bleek een even eenvoudige als betoverende vertelling over een voor dood achtergelaten man die door een visser uit de mangrove wordt gered. Mat: Wat... Lees meer

Hard//talk: Bij gelijke geschiktheid tellen kwaliteit en capaciteit net zo goed

Bij gelijke geschiktheid tellen kwaliteit en capaciteit net zo goed

De wereld staat in brand en dat mag niet onbeschreven blijven. In tegenstelling tot Ella Kuijpers ziet Gatool Katawazi er wél het belang van in om voorkeur te geven aan de sollicitant die de diversiteit binnen een organisatie versterkt. Afgelopen zomer schreef Ella Kuijpers een Hard//talk waarin zij pleit tegen positieve discriminatie in sollicitatieprocedures. Juist... Lees meer

Inclusiviteit

Echte inclusiviteit is nog ver weg

Het debat over diversiteit en inclusiviteit in de culturele sector gaat niet ver genoeg. Lees meer

Tip: Geef het voordeel van de twijfel

Geef het voordeel van de twijfel

Redacteur Else Boer schippert tussen cynisme en naïviteit. 'Om naïviteit te vermijden, besloot ik dat cynisme een adequate reactie op de wereld was. Maar het continu bevragen van mensen en hun beweegredenen is vermoeiend.' Lees meer

Alles vijf sterren: 14

Geen douche, geen geloof, geen adem

Deze week worden we blij van een zeiltripje naar het Markermeer, een serie over verkeerd geplaatste bewijslast, en een dansvoorstelling van Arnhemse meisjes. Lees meer

Hard//talk: Greta Thunbergs requiem voor een droom

Greta Thunbergs requiem voor een droom

Thunberg deinst er niet voor terug een onderdeel te worden van haar eigen verhaal. Lees meer

Automatische concepten 26

Over de column (niets dan goeds?)

Iduna schrijft al jaren columns voor Hard//hoofd en vraagt zich af: hoe komt het toch dat ze ergens alsnog verwarde gevoelens heeft bij het fenomeen 'column'? Een overpeinzing die terugvoert naar Iduna's jaren op de universiteit en de twijfel over de plek die ze in mag nemen in de wereld. Lees meer

Het verlies van succes 2

Het verlies van succes

In een tijd waarin het steeds noodzakelijker lijkt te worden om prestaties te etaleren, denkt Mare Groen na over het systeem achter onze opvattingen aangaande succes dan wel mislukking. Ik lig nog steeds op bed en ben de hele dag niet buiten geweest. Het is 20.00 uur. Ik heb afgesproken om naar de film te... Lees meer

Tip: Durf hardop te dromen

Durf hardop te dromen

Rose Doolan vertrok jaren geleden naar San Francisco, met wilde plannen en weinig budget. Lees meer

 De blinddoek komt af

De blinddoek komt af

Vrouwe Justitia heeft haar blinddoek afgenomen. Lees meer

Column: Mammie

Mammie

'Arme mammie, sorry mammie!', hoort Trudy in de wachtkamer van het ziekenhuis. De irritatie die dit oproept komt vanuit een nooit gedichte kloof in het verleden. En dat heeft alles met het woord 'mammie' te maken. Lees meer

De geruchten zijn waar. Lees Hard//hoofd nu ook op papier!

Bestel op tijd je eigen exemplaar van de eerste editie, met als thema: ‘Ik’. We hebben drie covers ontworpen. Kies je favoriet.

Bestellen