ik heb mij gestraft geweten door afwezigheid
door de vader die ging dood
door de werkelijkheid of werd ik gek
dus heb ik willen straffen met aanwezigheid
ik ben hier en dat doet pijn
de stad heeft haar gezicht in haar handen verborgen
toen ik grauw langs trok karatetrappend
tegen borstkassen als tegen vuilnisemmers
nu komt er een stilte
want
ik heb een neutrale werkelijkheid gezien
in de ogen van iemand die liefheeft
die zegt
ik heb jou lief
tegen een meisje
dat zich – ook geschrokken stilhoudt
en
ik wil hier zijn
zacht maar goed hoorbaar
zeg ik vandaag
op dit plein van woorden
ik ben hier
en
dan
niets
ik ben hier
het is alles