Kasper heeft een gijzelaar die hij pap voert, maar kijkt er niet meer van op. " />

Kasper heeft een gijzelaar die hij pap voert, maar kijkt er niet meer van op. " />
Asset 14

De babykamer

Hoe vreemd sommige situaties ook op het eerste gezicht mogen lijken, ze wennen snel. Toen Annika en ik over gezinsuitbreiding begonnen te praten, hadden we niet gelijk aan een verdwaalde lifter op onze bank en een ontvoerde politicus in de meterkast gedacht. In de tussentijd groeide Bubbeltje gestaag door, want de natuur trekt zich weinig aan van intermenselijke verwachtingen. ‘Zijn jullie eigenlijk wel gehuwd?’ vroeg Maxime, op een van de momenten dat het tape van zijn mond werd gehaald om hem pap te kunnen voeren. Hij wist dat als hij zou schreeuwen hij er van langs kreeg met de pizzaslicer. Daarmee was al een flinke jaap in zijn linkerschouder gehaald, bedoeld als waarschuwing. Van geweld hielden wij allerminst, - als ik een druppel bloed op televisie zag begon ik al te kokhalzen – maar het zou naïef zijn niet op z’n minst te doen alsof wij gevaarlijk waren. Maxime mocht onder geen beding de indruk krijgen dat ontsnappen eenvoudig zou zijn.

Annika had meteen naar de politie willen stappen, maar het leek mij onverstandig overhaast te handelen. ‘Laten we hem nog even in hier houden,’ had ik haar gezegd, ‘dat geeft ons tenminste tijd om een goed verhaal te bedenken. Of denk je dat men zal geloven dat hij hier gebracht is in een juten zak door een man die niet meer weet waar hij woont en daarom bij ons op de bank slaapt, en die Maxime voor ene Rupert had aangezien?’ Annika moest toegeven dat het een ongeloofwaardig verhaal was. Ik had haar nooit verteld over Rupert, zij wist niet dat Balthasar mij een dienst dacht te hebben bewezen. Balthasar leek te begrijpen dat ik Rupert voor mezelf wilde houden en speelde het spel mee. Hij zei tegen Annika dat Rupert een oude vriend was, die eigenlijk Bob heette. Waarom hij dat laatste erbij had bedacht was mij onduidelijk. Misschien had Balthasar ooit wel een vriend gehad met de naam Bob, een vriend die hem kaaskoekjes aanbood en erotische gedichten met hem schreef. Misschien was Balthasar zo gek nog niet en waren Rupert en Bob een en dezelfde. Maar Maxime was hoe dan ook geen van beide en met hem zaten we nu wel opgescheept.

We besloten dat het niet verstandig was Maxime in onze meterkast te houden, we wilden immers niet dat hij aangetroffen zou worden door een werknemer van de Nuon en evenmin, in het geval van kortsluiting, door de bovenburen. Vandaar dat we Maxime, nadat Balthasar hem opnieuw buiten bewustzijn had gespoten, naar de vers ingerichte babykamer sleepten en met stevig touw vastbonden aan de commode. ‘Het lijkt me een vrij smetteloze man’, zei Annika, ‘dus vooruit dan maar.’ Die avond waren alle nieuwsrubrieken op tv gewijd aan de verdwijning van de christen-democraat. ‘Hij lijkt vastberaden, maar weinigen kennen zijn romantische inborst,’ vertelde Jack de Vries aan Matthijs van Nieuwkerk, ‘hij heeft een huisje in de Ardennen en ik weet zeker dat hij daar orde in zijn hoofd aan het brengen is.’ ‘Een laffe hond dus’, reageerde Jan Mulder. We hadden de deur van de babykamer open gezet, zodat Maxime mee kon kijken. Hij zweeg onder zijn tape, maar zijn ogen spraken uiteenlopende boekdelen. ‘Waar heb je hem vandaan gehaald?’ vroeg ik voor de zoveelste keer aan Balthasar. ‘Dat heb ik toch gezegd, de snackbar,’ zei Balthasar verveeld. Ik geloofde hem, maar eigenlijk sloeg het nergens op. Maxime was voor het laatst gezien op het Binnenhof, in drukke onderhandelingen met Wilders en Rutte, dat werd overal gezegd. Wat zou hij dan opeens doen in een snackbar in Bos & Lommer? Ik stelde de vraag aan Balthasar, die mij niet begrijpend aankeek. ‘Patat kopen?’ zei hij, alsof ik wel de domste mens op aarde moest zijn. En misschien was ik dat ook.

Dat Maxime interesse toonde in onze relatie ontroerde Annika, maar zij liet er weinig van merken. ‘Dat gaat jou niets aan,’ zei ze en duwde een lepel hete pap in zijn mond. Annika en ik waren niet getrouwd, maar zouden dat de komende zomer gaan doen. Hopelijk had Balthasar tegen die tijd plaatsgemaakt voor Bubbeltje, wist ik waar Rupert was, wist ik wie Wilfried was en hadden we zonder onszelf in gevaar te brengen Maxime de wijde wereld in kunnen sturen. Ik stond met de pizzaslicer in mijn hand naar Maxime te kijken, wiens wangen en kin dropen van de Brinta. Ik wist dat ik het ding niet meer hoefde te gebruiken, maar Annika vond dat we niet mochten verslappen in onze presentatie.

Het fascineerde mij dat gezien de omstandigheden Maxime’s haar zo goed bleef zitten. Echt ongelukkig leek hij niet te zijn, ik had de indruk dat hij in een goede afloop bleef geloven en in dat geloof volharde. Misschien was deze gebeurtenis wel precies wat zijn levensverhaal nodig had en ging hij dagelijks snacken in Bos & Lommer in de hoop op een spannend avontuur, een authentiek verhaal. Annika liep met de lege kom de babykamer uit. Ik veegde met mijn zakdoek Maxime’s gezicht schoon. ‘Het is toch wel eigenaardig,’ zei hij met zijn kenmerkende zachte g en liet een kort boertje, ‘dat jij nog steeds niet gevonden hebt wat je zocht.’ Ik schrok van deze opmerking. ‘Rupert?’ zei ik zacht. ‘Die naam hoor ik maar de hele tijd, maar hij zegt me niets. Evenmin als Bob,’ zei Maxime. Zijn blik richtte zich op een papvlek op zijn pak en een gevoel van groot verdriet schoot door mijn maag. Maxime keek me weer aan en ik zag dat zijn ogen flonkerden, een grijns verscheen op zijn gezicht. ‘Kasper, wist jij dat ik vroeger astronaut wilde worden? Ik wilde niets liever dan de ruimte in geschoten worden. Nu is het te laat en zal ik op aarde blijven rondlopen tot mijn einde komt.’ Ik begreep niet goed waarom deze gedachte Maxime zo vrolijk maakte. ‘Ik ken geen Rupert, ik ken geen Bob, maar Wilfried ken ik zeker. En jij kent hem nog beter.’ Toen kwam Annika de babykamer binnengelopen. ‘Grote god, wat staan jullie hier nou te babbelen? Balthasar is aan het sterven!’ Het gegorgel viel mij nu pas op.

-Wordt vervolgd...-

Mail

Kasper van Royen is Hard//hoofd-redactielid, is naast vader ook filosoof, ex-docent, ex-dichter, ex-echtgenoot, popfetisjist en postbode.

We willen je iets vertellen. Hard//hoofd is al bijna tien jaar een vrijhaven voor jonge en experimentele kunst, journalistiek en literatuur. Een walhalla voor hemelbestormers en constructieve twijfelaars, een speeltuin voor talentvolle dromers en ontheemde jonge honden. Elke dag verschijnen op onze site eigenzinnige artikelen, verhalen, poëzie, kunst, fotografie en illustraties van onze jonge makers. Én onze site is helemaal gratis.

Hoe graag we ook zouden willen; zonder jou kunnen we dit niet blijven doen. We hebben namelijk te weinig inkomsten om dit vol te houden. Met jouw hulp kunnen we de journalistiek, kunst en literatuur van de toekomst mogelijk blijven maken, en zelfs versterken.

Als je ons steunt, dan maken wij jou meteen kunstverzamelaar door je speciaal geselecteerde kunstwerken toe te sturen. Verzamel kunst en help je favoriete tijdschrift het volgende decennium door. We zullen je eeuwig dankbaar zijn. Draag Hard//hoofd een warm hart toe.

Word kunstverzamelaar
het laatste
10 jaar HH

10 jaar HH

Hard//hoofd is een vrije ruimte voor verbeelding en verhalen. Een niet-commercieel platform waar talent online en offline de ruimte krijgt om te experimenteren en zich te ontwikkelen. Het bestaan van zo’n plek is niet vanzelfsprekend. Sluit je daarom bij ons aan. We zijn bewust gratis toegankelijk en advertentievrij. Wij geloven dat nieuwe makers vooral een... Lees meer

Tip: Kijk slechte televisie

Kijk slechte televisie

'Ik heb afleveringen van The Real Housewives waar Shakespeares beste stukken niet aan kunnen tippen.' Lees meer

 Kamikazeplastics

Kamikazeplastics

Immuuncellen die de minuscule deeltjes onschadelijk proberen te maken, bekopen dat vervolgens met hun eigen leven. Lees meer

Alles vijf sterren: DEZE SERIE IS GEWOON ZO GOED

Het voert te ver om het hele verhaal uit te leggen

Deze week worden we blij van stekjes, een queer Lees meer

Over wulken en burgemeesters 2

Over wulken en burgemeesters

'Een huis is een constructie, maar een huis is ook een gevoel dat gedeeld wordt. Er blijven sporen achter wanneer bewoners sterven. Een huis verandert terwijl het blijft staan.' Lees meer

We laten ons niet sussen 1

We laten ons niet sussen

Twee weken geleden onthaalden politici en de media 2500 protesterende boeren met open armen op het Malieveld. De 35.000 klimaatstakers en de bezorgde burgers van Extinction Rebellion konden rekenen op een stuk minder steun. Wat is er nodig om de urgentie van de klimaatcrisis echt te laten voelen?, vraagt Jarmo Berkhout zich af. De legers... Lees meer

Tip: Leer een ambacht

Leer een ambacht

Nora van Arkel ging spontaan een dag in de leer bij een Berlijnse Meisterbacker. Daar leerde ze minder te denken en meer te doen. Een tip om eens te vragen of iemand je een ambacht wil leren. Lees meer

 Staakt-het-boeren

Staakt-het-boeren

Duizenden boeren toogden naar het Malieveld met hooivork en tractor. Lees meer

Column: September Blues

September Blues

De maand september is weer voorbij en dat betekent voor Trudy afscheid nemen en opnieuw beginnen. Van haar zomerhuisje op het platteland keert ze terug naar het leven in de stad. Lees meer

Filmtrialoog: Manta Ray

Manta Ray

Redacteuren Eva van den Boogaard, Mat Hoogenboom en Oscar Spaans bezochten de bioscoop om het speelfilmdebuut van de Thaise regisseur Phuttiphong Aroonpheng te zien. Het werd een magische ervaring: Manta Ray bleek een even eenvoudige als betoverende vertelling over een voor dood achtergelaten man die door een visser uit de mangrove wordt gered. Mat: Wat... Lees meer

Hard//talk: Bij gelijke geschiktheid tellen kwaliteit en capaciteit net zo goed

Bij gelijke geschiktheid tellen kwaliteit en capaciteit net zo goed

De wereld staat in brand en dat mag niet onbeschreven blijven. In tegenstelling tot Ella Kuijpers ziet Gatool Katawazi er wél het belang van in om voorkeur te geven aan de sollicitant die de diversiteit binnen een organisatie versterkt. Afgelopen zomer schreef Ella Kuijpers een Hard//talk waarin zij pleit tegen positieve discriminatie in sollicitatieprocedures. Juist... Lees meer

Inclusiviteit

Echte inclusiviteit is nog ver weg

Het debat over diversiteit en inclusiviteit in de culturele sector gaat niet ver genoeg. Lees meer

Tip: Geef het voordeel van de twijfel

Geef het voordeel van de twijfel

Redacteur Else Boer schippert tussen cynisme en naïviteit. 'Om naïviteit te vermijden, besloot ik dat cynisme een adequate reactie op de wereld was. Maar het continu bevragen van mensen en hun beweegredenen is vermoeiend.' Lees meer

Alles vijf sterren: 14

Geen douche, geen geloof, geen adem

Deze week worden we blij van een zeiltripje naar het Markermeer, een serie over verkeerd geplaatste bewijslast, en een dansvoorstelling van Arnhemse meisjes. Lees meer

Hard//talk: Greta Thunbergs requiem voor een droom

Greta Thunbergs requiem voor een droom

Thunberg deinst er niet voor terug een onderdeel te worden van haar eigen verhaal. Lees meer

Automatische concepten 26

Over de column (niets dan goeds?)

Iduna schrijft al jaren columns voor Hard//hoofd en vraagt zich af: hoe komt het toch dat ze ergens alsnog verwarde gevoelens heeft bij het fenomeen 'column'? Een overpeinzing die terugvoert naar Iduna's jaren op de universiteit en de twijfel over de plek die ze in mag nemen in de wereld. Lees meer

Het verlies van succes 2

Het verlies van succes

In een tijd waarin het steeds noodzakelijker lijkt te worden om prestaties te etaleren, denkt Mare Groen na over het systeem achter onze opvattingen aangaande succes dan wel mislukking. Ik lig nog steeds op bed en ben de hele dag niet buiten geweest. Het is 20.00 uur. Ik heb afgesproken om naar de film te... Lees meer

Tip: Durf hardop te dromen

Durf hardop te dromen

Rose Doolan vertrok jaren geleden naar San Francisco, met wilde plannen en weinig budget. Lees meer

 De blinddoek komt af

De blinddoek komt af

Vrouwe Justitia heeft haar blinddoek afgenomen. Lees meer

Column: Mammie

Mammie

'Arme mammie, sorry mammie!', hoort Trudy in de wachtkamer van het ziekenhuis. De irritatie die dit oproept komt vanuit een nooit gedichte kloof in het verleden. En dat heeft alles met het woord 'mammie' te maken. Lees meer

De geruchten zijn waar. Lees Hard//hoofd nu ook op papier!

Bestel op tijd je eigen exemplaar van de eerste editie, met als thema: ‘Ik’. We hebben drie covers ontworpen. Kies je favoriet.

Bestellen