Hard//hoofd plaatst elke maand een ZKV (Zeer Kort Verhaal) van Constantijn Huygensprijs-winnaar A.L. Snijders. Vanuit zijn boerderij in Klein Dochteren beschrijft hij de wereld. Deze maand plaatsen we niet één maar twee Zeer Korte Verhalen, beide over bowlen en de Mei van Gorter.
Mei van Gorter - 29 april 2011
De jongen met het leren jasje zit altijd verveeld in de klas. Hij heeft maar één passie, bowlen. De leraar vraagt iedere maandag wat hij in het weekend gedaan heeft. Bowlen. Als de jongen jarig is veronderstelt de leraar dat hij een bowlingbal heeft gekregen. De jongen zegt: 'Nee, de Mei van Gorter.' De leraar valt van zijn stoel en belooft hem nooit meer een onvoldoende te geven, alleen acht en hoger. Hij houdt zijn belofte, cultuur moet beloond worden.
Dit gebeurde vijfentwintig jaar geleden, je kunt het zien in de traditie van gesjoemel met diploma's in Holland.
Illustratie: Kathrin Klingner
Bowlen - 25 mei 2011
Ik las ergens voor in een boekhandel. Na afloop vertelde een man van ik schat vijfenveertig jaar een verhaal over zijn schooltijd. Hij zat in de klas bij een verveelde jongen met een leren jasje. Die had maar één passie, bowlen. De leraar vroeg iedere maandag wat hij in het weekend had gedaan. Bowlen. Toen de jongen jarig was vroeg de leraar of hij een bowlingbal had gekregen. De jongen antwoordde: 'Nee, de Mei van Gorter.' De leraar viel om van verbazing en beloofde hem nooit meer een onvoldoende te geven, alleen acht of hoger.
Ik zei: 'Mooi verhaal.' De man zei: 'Herkent u het niet?' Ik zei: 'Nee.' Hij zei: 'U was die leraar.'
Zover is het dus gekomen, ik herken de verteller niet, een oud-leerling van dertig jaar geleden. Ik herken de verveelde jongen niet en ik herinner me de gebeurtenis niet. Wat ik me wel herinner is de Mei van Gorter, en ook herinner ik me dat ik tot zulke dingen in staat was. De grote lijnen van mijn leven ontsnappen me niet, alleen de kristallen.
