Elke zondag stapt Hard//hoofd in de tijdmachine om je te trakteren op een tijdloos verhaal uit ons archief. Deze week een verhaal uit de serie 'Wachtkamers' van schrijfster Kira Wuck. Hoe doe je dat, wachten? In elke aflevering een andere wachtkamer, een andere sfeer en andere wachtenden, verbeeld door Ludwig Volbeda.
Er zit een vrouw in de wachtruimte van de afdeling plastische chirurgie. Ik zie alleen de achterkant van haar hoofd, ze heeft zwart geverfd haar. Even later loopt er een vrouw zonder taille binnen. Ze draagt een witte glittertrui, die mij aan kerst doet denken. Er hangt een groot televisiescherm waarop ziekenhuisbedden en behandelkamers te zien zijn. Alles ziet er even fris uit.
Dan komen er vlak achter elkaar twee jonge mensen uit verschillende behandelkamers. Ik kijk naar het gezicht van het meisje, ze heeft een gaaf gezicht, ook de jongen ziet er prima uit. Hij neemt mij in zich op en bestudeert mij zoals ik dat bij hem doe. Een ander meisje komt een kamer uitgelopen met een zak ijsblokjes tegen haar wang, ze gaat zitten en richt haar ogen op een punt.
De wachtkamer heeft een rustgevende uitstraling, alles is wit en licht groen. Er zijn fijne banken en er staan vazen met gedroogde bloemen op de balie. Op het televisiescherm is nu te zien hoe verschillende dokters patiënten een hand geven. Soms buigen ze zich naar de patiënt toe.
Een man met verband over zijn oog loopt heel traag door de wachtkamer. Hij zet kleine stapjes en blijft soms even staan en kijkt dan verward om zich heen. De dokter die achter hem loopt draagt bergschoenen onder zijn doktersjas.
Er komt er een verzorgde vrouw met blond haar de wachtkamer binnen, ze kijkt kritisch om zich heen. Haar gezicht blijft bewegingsloos op één stand staan, ze is hier duidelijk niet voor de eerste keer.
Wachtkamers vertragen misschien niet de ouderdom maar wel de tijd. Als ik een zwerver was dan zou ik elke dag in een andere wachtkamer doorbrengen.
Een vrouw op het televisiescherm wordt met een kapje voor haar mond onder narcose gebracht. In het volgende beeld wordt ze uit de operatiekamer gereden, een verpleegster staat klaar met een glaasje water. Daarna komen er drie knappe dokters bij haar bed staan. Ze glimlachen: Niets aan de hand.
De blonde vrouw komt met haar jas over haar arm de kamer uitgelopen, ze kijkt tevreden voor zover als dat gaat.
--
Dit verhaal werd oorspronkelijk gepubliceerd op 14 april 2013.
Lees ook de vorige wachtkamers (geschreven vanuit de Kamer van Koophandel, een ziekenhuis, een fertiliteit/geboortecentrum), de Dienst voor Werk en Inkomen, een huisartsenpraktijk en een apotheek.