Al vele malen is er over de Nederlandse zee geschreven en gezongen, de ene keer nog mooier dan de andere. Ik zal dan ook niet proberen om de prachtige kustlijn te omschrijven. Maar onze zee is meer dan haar geur, geluid, smaak, natheid en grootsheid. De zee bestaat ook uit verhalen, en die verhalen kunnen we opzoeken.
Dat betekent dat we eerst gaan strandjutten langs de Terschellingse zee op blote voeten, met zanderige broodjes kaas en een lege tas voor alles wat we tegenkomen tijdens onze tocht. Na een paar kilometer door het mulle zand en een tasje met ogenschijnlijke onzin en zelfverklaarde schatten (“deze is echt wel heel bijzonder”) begeven we ons naar het Wrakkenmuseum. Deze oude boerderij is van binnen en buiten behangen met curieuze, interessante en onzinnige vondsten. De overblijfselen van gezonken schepen en vergane glorie pronken vol trots aan de muur, plafond, vloer en tafels, soms nog voorzien van wat informatie. Dit museumpje zonder pretenties heeft veel te vertellen en terwijl we rondlopen branden de vondsten in onze rugzak. Aan de antieke toog bestellen we een drankje en zwaaien overmoedig de buit op tafel. Onze schatten oogsten misschien niet meer dan troostende blikken of gegrinnik, onder het genot van een Juttersbitter halen wij de sterke verhalen binnen van de zee en van de Terschellingers die inmiddels zijn aangeschoven.
Wrakkkenmuseum. Formerum Zuid 13, Terschelling.
-Deze tip verscheen eerder in de rubriek ‘Wunderkammer‘ van Vrij Nederland. Europa wemelt van de verborgen kunstschatten en geheime meesterwerken. Op vn.nl is er elke dag aandacht voor een aanbevelenswaardige ontdekking. Ook een suggestie? Stuur ‘m op naar wunderkammer@vn.nl met een motivatie waarom de kunstschat opgenomen moet worden in de Wunderkammer en win een VN-fietstas gevuld met boeken-
