"Hij miste een deel van zijn wang, een oog zat dichtgeplakt en er was een hap uit zijn kaak."" />

"Hij miste een deel van zijn wang, een oog zat dichtgeplakt en er was een hap uit zijn kaak."" />

Asset 14

Wegrennen

29 december 2011, 07:54
De zaalarts trekt met een pincet voorzichtig de wang van het gezicht los. Zijn assistente draagt groene handschoenen. Ze snijdt met een scalpel langzaam het laatste vlees los dat nog aan het hoofd vastzit. “Sterilisatiebakje.” De wang valt in het bakje en de arts zet het in een piepschuimen doos met ijs erin. De assistent zet de doos op een kar en een ander rijdt de kar weg. Blond haar, krulletjes in de nek, een kettinkje met Frits om de hals. De ogen van de jongen zijn gesloten. Naast hem piept een monitor. Uit zijn pols komen slangen die eindigen in doorzichtige en rode zakjes aan een ijzeren kapstok op wieltjes. Als Frits uren later wakker wordt, zal hij tegen de dienstdoende nachtzuster zeggen dat het zijn eigen schuld was. Buiten knalt vuurwerk.

16 juni 2011, 14:00
De frietjes zijn zout en koud. Kinderen met dinosaurussen in hun handen rennen door McDonalds. Op de wc glijdt Sil uit over een prop nat wc-papier. Hij grijpt zich vast aan de wastafel. Hij is duizelig en hij zweet. Op de snelweg reed kilometerslang een politiewagen achter hem. Die maande hem niet tot stoppen. Er rennen een paar jongetjes de wc’s binnen. Een jongen spuit Sil bij het weggaan in zijn nek. Sil gooit nog wat water in zijn gezicht en legt vijftig cent op het schoteltje. De schoonmaker knikt. Hij kijkt niet op van zijn Turkse krant.
Op de snelweg veel caravans en campers. In de berm plast een jongetje tussen een boom. Zijn vader rookt een sigaret en houdt een pak tissues in de andere hand. Sil moest het altijd ophouden van zijn vader. Altijd waren ze er bijna. ’s Nachts had Sil buikpijn, maar dan sliepen zijn ouders.
Bij de grens staat niemand. Alleen een rokende Mercedes op de vluchtstrook. Vier vrouwen en een man, witgeblokte tassen op het dak gebonden. De vrouwen plukken bloemen in de berm. Thuis rijdt Sil zijn rode Peugeot het plein op, achter het huis. Hij wacht tot elf uur, wanneer het donker is. De buren zijn aan het barbecueën. Hij lost de achterklep. Het vuurwerk zit in dozen waarop ‘Potgrond uit Overpel’ staat geschreven. This side up. In de kelder zet Sil de dozen in stalen bakken die een kelderbrand kunnen doorstaan. Een vonkje kan namelijk fataal zijn.

28 december 2011, 13.00
Tim zit in 3B. Frits in 2D. Frits is blijven zitten afgelopen jaar. Tim is de leider van de groep en Frits is wat je zou noemen een meeloper. Vorig jaar werd hij twee weken geschorst voor iets wat niet zijn plan was. Hij had een brugklasser in de boekenkelder opgesloten. Die werd er pas na drie uur uitgehaald door de conciërge. Tim vond dat een brugklasser te zelfverzekerd uit zijn ogen keek en bovendien was de jongen dwars door het rookgroepje heengelopen. Samen zouden hij en Frits de jongen te grazen nemen. Tim hield de wacht terwijl Frits hem in de val lokte. Frits kreeg straf. Tim niet. Regel één in hun groep: niemand verraadt niemand.

Er zit een zak Doritoschips onder de spin van Tim. Op zijn rug een Eastpackrugtas. De rits is stuk. Tim roept "Ewa!" als hij Frits ziet staan voor de Nicolaaskerk. "Ewa," dat roepen Ismaël, Mo en Zakaria altijd naar elkaar ter begroeting. Frits is op het skateboard. “Heb je het?” Frits opent de rits van zijn trainingsjack, doet zijn hand erin en laat tussen duim en wijsvinger de hoek van twee briefjes van vijftig zien. “Mijn opa telt de kassa maar af en toe. Hij stopt er toch zo mee.” Frits pakt zijn telefoon. Hij toetst in: “We zitten bij de Nicolaaskerk. Skateboard en 100 euro. Lator.”

Samen eten ze de chipszak leeg. Ze zitten op de treden van de kerk. Het is niet eens zo koud voor een decemberdag. Ze kijken naar een filmpje op Tims telefoon waarop Ismaël achter juffrouw Zengers aansluipt door de school. Juffrouw Zengers heeft niks door. Op het laatste beeld zie je haar op de pot zitten. Ze heeft grijze uitgroei en vijlt haar nagels. “Daar komt hij aan,” zegt Tim en wijst naar een rode auto die stapvoets aan komt rijden. Frits pakt zijn board en rolt naar de auto aan de andere kant van de weg. Hij geeft het geld. De man geeft door zijn autoraam een pakketje aan Frits. Die stopt het in zijn Eastpack. Thuis legt Frits de nitraten in de opslagkelder van opa. De laatste kruidenier in de stad.

Illustratie: Tejo Verstappen

16 juni 2011, 12.15
De laatste keer dat Sil haar zag had ze een rugtas op haar rug, met een bungelend statief eraan. Naast haar liep een mooie jongen met een bolhoedje. De jongen lachte. Waarschijnlijk zijn ze toen gaan zoenen, maar Sil was de hoek al om. Een paar maanden eerder was ze bij hem weggegaan uit liefde voor hem, zei ze. Zijn ouders spreekt hij niet meer. Met zijn werk op het kantoor was hij gestopt. Bij de contractverlenging had hij laten weten ontslag te nemen. Maar hij ging niet reizen, zoals hij zich had voorgenomen. Verder dan vluchten zoeken op Ryanair kwam het niet. Soms ging hij naar België, naar het water kijken in Antwerpen. En onderweg passanten om een sigaret vragen. Lukte altijd. Op een dag kwam hij ‘s nachts in een café een man tegen. Of hij Belgisch vuurwerk wilde verhandelen. Een flinke winstmarge. Hij hoefde het alleen in Hasselt op te gaan halen, een paar duizend euro te betalen en het voor een veelvoud daarvan in Nederland te verkopen.

Sil parkeert de auto voor het rijtjeshuis in Hasselt. Een man in het nationale shirt van Tunesië doet open in een trainingsbroek. Ze gaan aan een tafel zitten. De Tunesiër rookt een waterpijp, aan Sil geeft hij een Marlboro. Ze gaan de kelder in. Daar geeft hij de Tunesiër drieduizend euro. De man helpt niet met sjouwen. Sil heeft zin in McDonalds gekregen.

28 december 2011, 13:06
Sils telefoon trilt. “We zitten bij de Nicolaaskerk. Skateboard en 100 euro. Lator.” Sil pakt een stapel nitraten uit de kelder, rolt ze in krantenpapier en stapt in zijn rode Peugeot.

29 december 2011, 07:18
Tim zou het stiekem filmen vanuit de struiken. Geheid hits op YouTube. Ismaël eat your heart out! Gegarandeerd chaos. De lerarenstalling in puin. Om kwart over zeven is er nog niemand op school. Alleen de conciërge kan ieder moment aankomen. “Tim. Effe geen geintjes nu.” Frits doet zijn capuchon op en een zwarte sjaal voor zijn mond. Hij heeft een oude spijkerbroek van zolder gepakt. Zo eentje die iedereen heeft en waarmee hij niet herkend zal worden. Frits rent vanuit de struiken naar de stalling. Hij heeft 26 nitraten met plakband aan elkaar vastgetapet en één grote lont gemaakt. Hij steekt de lont aan, wil wegrennen en dan opeens: een steekvlam gevolgd door een flits en een harde knal.

Twintig tellen later heeft de conciërge de centrale aan de lijn. “Wellantcollege ja." Bewusteloos en met een bebloed gezicht wordt Frits met spoed naar het ziekenhuis gereden. Over zijn gezicht heeft het ambulancepersoneel een doek gelegd. Tim is via de achterkant van de bosjes weggeslopen. Het filmpje zet hij niet op YouTube.

2012
De jongen met dat skateboard stond in de krant. Een stoere jongen. Daarnaast een foto van een jongen in een ziekenhuisbed. Hij miste een deel van zijn wang, een oog zat dichtgeplakt en er was een hap uit zijn kaak.

Dit is een gastbijdrage van Ralf Groothuizen. Ralf is freelance journalist.

Mail

We willen je iets vertellen. Hard//hoofd is al bijna tien jaar een vrijhaven voor jonge en experimentele kunst, journalistiek en literatuur. Een walhalla voor hemelbestormers en constructieve twijfelaars, een speeltuin voor talentvolle dromers en ontheemde jonge honden. Elke dag verschijnen op onze site eigenzinnige artikelen, verhalen, poëzie, kunst, fotografie en illustraties van onze jonge makers. Én onze site is helemaal gratis.

Hoe graag we ook zouden willen; zonder jou kunnen we dit niet blijven doen. We hebben namelijk te weinig inkomsten om dit vol te houden. Met jouw hulp kunnen we de journalistiek, kunst en literatuur van de toekomst mogelijk blijven maken, en zelfs versterken.

Als je ons steunt, dan maken wij jou meteen kunstverzamelaar door je speciaal geselecteerde kunstwerken toe te sturen. Verzamel kunst en help je favoriete tijdschrift het volgende decennium door. We zullen je eeuwig dankbaar zijn. Draag Hard//hoofd een warm hart toe.

Word kunstverzamelaar
het laatste
10 jaar HH

10 jaar HH

Hard//hoofd is een vrije ruimte voor verbeelding en verhalen. Een niet-commercieel platform waar talent online en offline de ruimte krijgt om te experimenteren en zich te ontwikkelen. Het bestaan van zo’n plek is niet vanzelfsprekend. Sluit je daarom bij ons aan. We zijn bewust gratis toegankelijk en advertentievrij. Wij geloven dat nieuwe makers vooral een... Lees meer

Tip: Kijk slechte televisie

Kijk slechte televisie

'Ik heb afleveringen van The Real Housewives waar Shakespeares beste stukken niet aan kunnen tippen.' Lees meer

 Kamikazeplastics

Kamikazeplastics

Immuuncellen die de minuscule deeltjes onschadelijk proberen te maken, bekopen dat vervolgens met hun eigen leven. Lees meer

Alles vijf sterren: DEZE SERIE IS GEWOON ZO GOED

Het voert te ver om het hele verhaal uit te leggen

Deze week worden we blij van stekjes, een queer Lees meer

Over wulken en burgemeesters 2

Over wulken en burgemeesters

'Een huis is een constructie, maar een huis is ook een gevoel dat gedeeld wordt. Er blijven sporen achter wanneer bewoners sterven. Een huis verandert terwijl het blijft staan.' Lees meer

We laten ons niet sussen 1

We laten ons niet sussen

Twee weken geleden onthaalden politici en de media 2500 protesterende boeren met open armen op het Malieveld. De 35.000 klimaatstakers en de bezorgde burgers van Extinction Rebellion konden rekenen op een stuk minder steun. Wat is er nodig om de urgentie van de klimaatcrisis echt te laten voelen?, vraagt Jarmo Berkhout zich af. De legers... Lees meer

Tip: Leer een ambacht

Leer een ambacht

Nora van Arkel ging spontaan een dag in de leer bij een Berlijnse Meisterbacker. Daar leerde ze minder te denken en meer te doen. Een tip om eens te vragen of iemand je een ambacht wil leren. Lees meer

 Staakt-het-boeren

Staakt-het-boeren

Duizenden boeren toogden naar het Malieveld met hooivork en tractor. Lees meer

Column: September Blues

September Blues

De maand september is weer voorbij en dat betekent voor Trudy afscheid nemen en opnieuw beginnen. Van haar zomerhuisje op het platteland keert ze terug naar het leven in de stad. Lees meer

Filmtrialoog: Manta Ray

Manta Ray

Redacteuren Eva van den Boogaard, Mat Hoogenboom en Oscar Spaans bezochten de bioscoop om het speelfilmdebuut van de Thaise regisseur Phuttiphong Aroonpheng te zien. Het werd een magische ervaring: Manta Ray bleek een even eenvoudige als betoverende vertelling over een voor dood achtergelaten man die door een visser uit de mangrove wordt gered. Mat: Wat... Lees meer

Hard//talk: Bij gelijke geschiktheid tellen kwaliteit en capaciteit net zo goed

Bij gelijke geschiktheid tellen kwaliteit en capaciteit net zo goed

De wereld staat in brand en dat mag niet onbeschreven blijven. In tegenstelling tot Ella Kuijpers ziet Gatool Katawazi er wél het belang van in om voorkeur te geven aan de sollicitant die de diversiteit binnen een organisatie versterkt. Afgelopen zomer schreef Ella Kuijpers een Hard//talk waarin zij pleit tegen positieve discriminatie in sollicitatieprocedures. Juist... Lees meer

Inclusiviteit

Echte inclusiviteit is nog ver weg

Het debat over diversiteit en inclusiviteit in de culturele sector gaat niet ver genoeg. Lees meer

Tip: Geef het voordeel van de twijfel

Geef het voordeel van de twijfel

Redacteur Else Boer schippert tussen cynisme en naïviteit. 'Om naïviteit te vermijden, besloot ik dat cynisme een adequate reactie op de wereld was. Maar het continu bevragen van mensen en hun beweegredenen is vermoeiend.' Lees meer

Alles vijf sterren: 14

Geen douche, geen geloof, geen adem

Deze week worden we blij van een zeiltripje naar het Markermeer, een serie over verkeerd geplaatste bewijslast, en een dansvoorstelling van Arnhemse meisjes. Lees meer

Hard//talk: Greta Thunbergs requiem voor een droom

Greta Thunbergs requiem voor een droom

Thunberg deinst er niet voor terug een onderdeel te worden van haar eigen verhaal. Lees meer

Automatische concepten 26

Over de column (niets dan goeds?)

Iduna schrijft al jaren columns voor Hard//hoofd en vraagt zich af: hoe komt het toch dat ze ergens alsnog verwarde gevoelens heeft bij het fenomeen 'column'? Een overpeinzing die terugvoert naar Iduna's jaren op de universiteit en de twijfel over de plek die ze in mag nemen in de wereld. Lees meer

Het verlies van succes 2

Het verlies van succes

In een tijd waarin het steeds noodzakelijker lijkt te worden om prestaties te etaleren, denkt Mare Groen na over het systeem achter onze opvattingen aangaande succes dan wel mislukking. Ik lig nog steeds op bed en ben de hele dag niet buiten geweest. Het is 20.00 uur. Ik heb afgesproken om naar de film te... Lees meer

Tip: Durf hardop te dromen

Durf hardop te dromen

Rose Doolan vertrok jaren geleden naar San Francisco, met wilde plannen en weinig budget. Lees meer

 De blinddoek komt af

De blinddoek komt af

Vrouwe Justitia heeft haar blinddoek afgenomen. Lees meer

Column: Mammie

Mammie

'Arme mammie, sorry mammie!', hoort Trudy in de wachtkamer van het ziekenhuis. De irritatie die dit oproept komt vanuit een nooit gedichte kloof in het verleden. En dat heeft alles met het woord 'mammie' te maken. Lees meer

De geruchten zijn waar. Lees Hard//hoofd nu ook op papier!

Bestel op tijd je eigen exemplaar van de eerste editie, met als thema: ‘Ik’. We hebben drie covers ontworpen. Kies je favoriet.

Bestellen