Sytske belt bij willekeurige mensen aan om een verhaal voor te lezen. Ook deze keer blijft de deur op een kier. Hier vind je de andere delen uit deze reeks van zeven.
"Hallo?" De vrouw klinkt angstig en houdt de deur op een kier. Zonder te wachten tot ze de deur verder opent, stel ik mijn vraag.
"Oh," zegt ze met enige verbazing. "Even wachten, oké? Ik vraag het even aan..."
Ze loopt al weg, de deur gaat langzaam open en er komen kleine schilderijen van landschappen tevoorschijn, die op een houten muur zijn bevestigd. Op de grond liggen roze, blauwe en grijze pantoffels.
"Ja hallo, daar ben ik weer," zegt ze zacht, "het mag niet." Ze duwt de deur weer op een kier en houdt haar gezicht op dezelfde plek als net. Ze draagt een bril en heeft waterige ogen.
"Oké," zeg ik zo opgewekt mogelijk.
"Ik vind het een leuk plan hoor, daar niet van, maar mijn partner heeft het gewoon liever niet, hij kijkt televisie."
Ik knik begripvol. "Wil je weer even wachten?" vraagt ze, en ze loopt weg.
"Kijk, mijn visitekaartje, er staan contactgegevens op, mail me maar. Dan kan ik je altijd benaderen als we een borrel organiseren. Lijkt me ook wat leuker, als je voor meer mensen staat dan voor mij en mijn partner."
Ik neem haar kaartje aan en knik. Of het de kou is, of omdat ik niet naar binnen mag weet ik niet, maar terugpraten lukt me niet.
"De overbuurvrouw daar, bij dat licht, die staat wel open voor dit soort dingen," zegt ze nog snel en sluit zachtjes de deur.
Sytske van Koeveringe is dit jaar afgestudeerd aan de Gerrit Rietveld academie, richting Beeld & Taal. Ze schrijft korte verhalen.