Sytske belt bij willekeurige mensen aan om een verhaal voor te lezen. Deze keer is er slechts een stem door een intercom. Hier vind je de andere delen uit deze reeks van zeven.
Ik stel mijn vraag in een klein, zwart roostertje. "Nee, sorry, ik sta in de avond geen mensen te woord. Dat doe ik alleen overdag." De stem klinkt bekakt, als die van een vrouw met grijze haren die door weer en wind in model blijven zitten, doordat haar haarspray van een kappersmerk is. Ze plamuurt haar gezicht dagelijks met foundation en gebruikt donkere oogschaduw. Ze draagt zwarte nette kleding van merken die ik niet ken. Nooit zal ze in haar joggingbroek boodschappen doen of haar chihuahua uitlaten zonder rode lippenstift.
Illustratie: Sytske van Koeveringe
Ik kijk naar de intercom, ze herhaalt dat ze in de avond nou eenmaal als regel heeft geen mensen te woord te staan. Ze is een vrijgezelle oude vrouw die regels opstelt alsof ze getrouwd is en die in haar eentje naleeft.
"Oké, dankuwel dan probeer ik het overdag nog wel een keer," antwoord ik. Ze drukt me halverwege weg, ik maak de zin af voor de mensen op straat.
Sytske van Koeveringe is dit jaar afgestudeerd aan de Gerrit Rietveld academie, richting Beeld & Taal. Ze schrijft korte verhalen.
