Sytske belt bij willekeurige mensen aan om een verhaal voor te lezen. Deze keer is ze niet welkom. Hier vind je de andere delen uit deze reeks van zeven.
Dit wordt het elfde huis. Ik bel aan en stel mijn vraag. De vrouw kijkt een paar keer links en rechts de straat over. Alsof ze niet gelooft dat ik hier alleen sta, alsof ze ervan overtuigd is dat er zo een televisiecrew op haar af komt rennen.
Driftig schudt ze haar hoofd. "Sorry maar ik heb de hele dag al gepraat en nou heb ik ook nog gedonder met mijn man, dus nee sorry." Ze sluit de deur en ik kijk nog snel even naar binnen. De man zit onderuitgezakt op een zwarte, leren, versleten bank. Hij staart naar de televisie en brengt langzaam een lepel pasta naar zijn mond.
De vrouw komt niet de woonkamer binnen, misschien vindt ze het programma dat haar man kijkt niet leuk, of is ze is haar telefoon vergeten, of moet ze de was doen, of doet ze net als haar man haar vrijetijdskleding aan. Ik loop door, en zie haar in het huis ernaast aan een eettafel zitten. Haar man, bebrild zonder montuur met een lichtblauw overhemd, zit naast haar, de tafel is gedekt maar de borden zijn nog leeg. Ze staren allebei voor zich uit.
Sytske van Koeveringe is dit jaar afgestudeerd aan de Gerrit Rietveld academie, richting Beeld & Taal. Ze schrijft korte verhalen.