Asset 14

Het café op de hoek

Derk Fangman gaat op pad nog voordat de zon op is, want hij houdt van de ochtend. De vierde uit een reeks van acht belevenissen die hebben plaatsgevonden terwijl jij lag te dromen.

Ik was te laat gaan slapen en te vroeg weer opgestaan. De wekker op mijn telefoon ging af, de metalige vrouwenstem zei: 'Het is tijd om op te staan, het is vier uur en dertig minuten. Het is tijd om op te staan, het is vier uur en-' Ik smeet de telefoon door het donker en hoorde het ding door de gang stuiteren. Ik sloot mijn ogen en rolde me wat strakker in de deken. Lonkte je bed ’s avonds maar zoals het ’s ochtends doet. Weer die stem, vanuit de gang: 'Het is tijd om op te staan, het is vier uur en eenendertig minuten. Het is-'

Ik ging niet douchen, dat zou nergens op slaan. In de vensterbank vond ik een geopend flesje met een laagje bier. Ik maakte een kommetje van mijn hand en goot het schrale bier erin. Smeerde het in mijn haar. Dat was stukken beter.

Ik had honger maar at niet. In plaats daarvan dronk ik koffie en rookte ik vier sigaretten.

Buiten op straat was het donker. Voor me liepen twee jongens. De een had een rooie jas van Helly Hansen, de ander gympen met klittenband. De linker frommelde een pakje sigaretten uit zijn zak. Een van de sigaretten viel op de grond. Ze liepen gewoon door.

De rechter: je laat er eentje vallen.
De linker: Ik rook niet van straat.

Bij de hoek gingen ze naar links, ik ging naar rechts, onder het tunneltje door, langs het hotel met de lichtjes.

Beeld: Mirte Slaats

In de straat van de discotheek zag ik al van een afstandje dat ik er niet in ging komen, de uitsmijter schudde met zijn hoofd. Ik probeerde het toch. Voor de ingang waren dranghekken slingerend opgesteld, maar er waren geen mensen, toch moest ik door die slinger, en de hele slinger lang keek de uitsmijter me aan en schudde hij met zijn hoofd.
- Je bent te laat.
- Ik ben vroeg.
- Je komt er niet meer in.

Ik nam een kipcorn uit de automaat en slenterde door de stad. Op de hoek was een café waar nog licht was, de deur gesloten, ik klopte op het glas. Een jongen met lange armen en krulhaar deed open. Ik groette hem en vroeg of ik nog naar binnen mocht.
- Vooruit, zei hij. En daarna: ik werk hier toch niet.

De jongen die er wel werkte was Japans en hij heette Yoshi, of tenminste zo noemden ze hem, de jongen met de lange armen en het meisje aan de bar. Yoshi keek me even aan en toen ging hij weer door met het schoonmaken van de bar, met een poetsdoek, en ik kon niet nalaten te denken: 'wax on, wax off. Yoshi san.' De jongen met de lange armen stelde zich voor als Koster en dat kwam niet omdat hij zo heette maar omdat hij het was, koster. Van een kleine kerk in de stad. Zijn vader was vroeger ook koster. Het meisje heette Ellen en ik gaf haar een hand en ze zei: je stinkt naar bier.

Koster vroeg of ik iets te drinken wilde en ik zei ja maar toen zei Yoshi iets in het Japans en toen zei Koster dat het al laat was, dat ik naar huis moest, dat ik de volgende dag terug kon komen. Ik knikte en ik zwaaide naar het meisje. Bij de deur gaf ik Koster een hand. Ik zei: later pater.

Ik liep terug naar huis, naar Oost, stak de rivier over, daarachter de huizen, de daken. En terwijl ik liep zag ik de wolken die niet bewogen, de streep licht boven de daken die langzaam groter werd, en ik dacht: 'soms, als je heel vroeg wakker wordt, is het net alsof je de enige bent op aarde die niet slaapt.'

Dat is bijna nooit waar.

Mail

Derk Fangman kon als klein jongetje eerder praten dan zijn meeste leeftijdsgenoten. Meeuwvogel was zijn lievelingswoord, daar scoorde hij veelvuldig mee.

We willen je iets vertellen. Hard//hoofd is al bijna tien jaar een vrijhaven voor jonge en experimentele kunst, journalistiek en literatuur. Een walhalla voor hemelbestormers en constructieve twijfelaars, een speeltuin voor talentvolle dromers en ontheemde jonge honden. Elke dag verschijnen op onze site eigenzinnige artikelen, verhalen, poëzie, kunst, fotografie en illustraties van onze jonge makers. Én onze site is helemaal gratis.

Hoe graag we ook zouden willen; zonder jou kunnen we dit niet blijven doen. We hebben namelijk te weinig inkomsten om dit vol te houden. Met jouw hulp kunnen we de journalistiek, kunst en literatuur van de toekomst mogelijk blijven maken, en zelfs versterken.

Als je ons steunt, dan maken wij jou meteen kunstverzamelaar door je speciaal geselecteerde kunstwerken toe te sturen. Verzamel kunst en help je favoriete tijdschrift het volgende decennium door. We zullen je eeuwig dankbaar zijn. Draag Hard//hoofd een warm hart toe.

Word kunstverzamelaar
het laatste
10 jaar HH

10 jaar HH

Hard//hoofd is een vrije ruimte voor verbeelding en verhalen. Een niet-commercieel platform waar talent online en offline de ruimte krijgt om te experimenteren en zich te ontwikkelen. Het bestaan van zo’n plek is niet vanzelfsprekend. Sluit je daarom bij ons aan. We zijn bewust gratis toegankelijk en advertentievrij. Wij geloven dat nieuwe makers vooral een... Lees meer

Tip: Kijk slechte televisie

Kijk slechte televisie

'Ik heb afleveringen van The Real Housewives waar Shakespeares beste stukken niet aan kunnen tippen.' Lees meer

 Kamikazeplastics

Kamikazeplastics

Immuuncellen die de minuscule deeltjes onschadelijk proberen te maken, bekopen dat vervolgens met hun eigen leven. Lees meer

Alles vijf sterren: DEZE SERIE IS GEWOON ZO GOED

Het voert te ver om het hele verhaal uit te leggen

Deze week worden we blij van stekjes, een queer Lees meer

Over wulken en burgemeesters 2

Over wulken en burgemeesters

'Een huis is een constructie, maar een huis is ook een gevoel dat gedeeld wordt. Er blijven sporen achter wanneer bewoners sterven. Een huis verandert terwijl het blijft staan.' Lees meer

We laten ons niet sussen 1

We laten ons niet sussen

Twee weken geleden onthaalden politici en de media 2500 protesterende boeren met open armen op het Malieveld. De 35.000 klimaatstakers en de bezorgde burgers van Extinction Rebellion konden rekenen op een stuk minder steun. Wat is er nodig om de urgentie van de klimaatcrisis echt te laten voelen?, vraagt Jarmo Berkhout zich af. De legers... Lees meer

Tip: Leer een ambacht

Leer een ambacht

Nora van Arkel ging spontaan een dag in de leer bij een Berlijnse Meisterbacker. Daar leerde ze minder te denken en meer te doen. Een tip om eens te vragen of iemand je een ambacht wil leren. Lees meer

 Staakt-het-boeren

Staakt-het-boeren

Duizenden boeren toogden naar het Malieveld met hooivork en tractor. Lees meer

Column: September Blues

September Blues

De maand september is weer voorbij en dat betekent voor Trudy afscheid nemen en opnieuw beginnen. Van haar zomerhuisje op het platteland keert ze terug naar het leven in de stad. Lees meer

Filmtrialoog: Manta Ray

Manta Ray

Redacteuren Eva van den Boogaard, Mat Hoogenboom en Oscar Spaans bezochten de bioscoop om het speelfilmdebuut van de Thaise regisseur Phuttiphong Aroonpheng te zien. Het werd een magische ervaring: Manta Ray bleek een even eenvoudige als betoverende vertelling over een voor dood achtergelaten man die door een visser uit de mangrove wordt gered. Mat: Wat... Lees meer

Hard//talk: Bij gelijke geschiktheid tellen kwaliteit en capaciteit net zo goed

Bij gelijke geschiktheid tellen kwaliteit en capaciteit net zo goed

De wereld staat in brand en dat mag niet onbeschreven blijven. In tegenstelling tot Ella Kuijpers ziet Gatool Katawazi er wél het belang van in om voorkeur te geven aan de sollicitant die de diversiteit binnen een organisatie versterkt. Afgelopen zomer schreef Ella Kuijpers een Hard//talk waarin zij pleit tegen positieve discriminatie in sollicitatieprocedures. Juist... Lees meer

Inclusiviteit

Echte inclusiviteit is nog ver weg

Het debat over diversiteit en inclusiviteit in de culturele sector gaat niet ver genoeg. Lees meer

Tip: Geef het voordeel van de twijfel

Geef het voordeel van de twijfel

Redacteur Else Boer schippert tussen cynisme en naïviteit. 'Om naïviteit te vermijden, besloot ik dat cynisme een adequate reactie op de wereld was. Maar het continu bevragen van mensen en hun beweegredenen is vermoeiend.' Lees meer

Alles vijf sterren: 14

Geen douche, geen geloof, geen adem

Deze week worden we blij van een zeiltripje naar het Markermeer, een serie over verkeerd geplaatste bewijslast, en een dansvoorstelling van Arnhemse meisjes. Lees meer

Hard//talk: Greta Thunbergs requiem voor een droom

Greta Thunbergs requiem voor een droom

Thunberg deinst er niet voor terug een onderdeel te worden van haar eigen verhaal. Lees meer

Automatische concepten 26

Over de column (niets dan goeds?)

Iduna schrijft al jaren columns voor Hard//hoofd en vraagt zich af: hoe komt het toch dat ze ergens alsnog verwarde gevoelens heeft bij het fenomeen 'column'? Een overpeinzing die terugvoert naar Iduna's jaren op de universiteit en de twijfel over de plek die ze in mag nemen in de wereld. Lees meer

Het verlies van succes 2

Het verlies van succes

In een tijd waarin het steeds noodzakelijker lijkt te worden om prestaties te etaleren, denkt Mare Groen na over het systeem achter onze opvattingen aangaande succes dan wel mislukking. Ik lig nog steeds op bed en ben de hele dag niet buiten geweest. Het is 20.00 uur. Ik heb afgesproken om naar de film te... Lees meer

Tip: Durf hardop te dromen

Durf hardop te dromen

Rose Doolan vertrok jaren geleden naar San Francisco, met wilde plannen en weinig budget. Lees meer

 De blinddoek komt af

De blinddoek komt af

Vrouwe Justitia heeft haar blinddoek afgenomen. Lees meer

Column: Mammie

Mammie

'Arme mammie, sorry mammie!', hoort Trudy in de wachtkamer van het ziekenhuis. De irritatie die dit oproept komt vanuit een nooit gedichte kloof in het verleden. En dat heeft alles met het woord 'mammie' te maken. Lees meer

De geruchten zijn waar. Lees Hard//hoofd nu ook op papier!

Bestel op tijd je eigen exemplaar van de eerste editie, met als thema: ‘Ik’. We hebben drie covers ontworpen. Kies je favoriet.

Bestellen