Asset 14

Onverwacht doordraaien in een pop-up museum

Ko van ‘t Hek bekijkt elke maand kunst. Deze keer bezocht hij het DWDD pop-upmuseum. Hij doet verwoede pogingen zijn vooroordelen thuis te laten.

Niks is zo makkelijk als superenthousiasme. ‘Dat is toch fantastisch!’ behoeft nooit een argument. Het maakt je bovendien nog geliefd ook. Dat is dan ook de truc van De Wereld Draait Door: hyperbolische lyriek. Pochen met hoeveel superlatieven je wel niet kent en in hoeveel talen. En nu heeft het programma, hoe briljant(!) uitmuntend(!) geniaal(!), een eigen museum.

Ik weet niet zo goed wat ik ervan moet vinden, dat museum. Natuurlijk is het verschrikkelijk (haten is ook heel makkelijk). DWDD is één lange reclame die het volk in slaap sust, zegt mijn buurman. Ik probeer genuanceerder te zijn. Als het mensen een keer een museum in krijgt, dan is dat toch iets positiefs? Maar het kost me moeite dit écht te denken. Want sommige dingen lenen zich niet voor de gezellige uitgelatenheid van Matthijs en Marc-Marie. Kunst is namelijk niet gemoedelijk. Kunst is, hoe prachtig of vrolijk ook, meer een kieteldood. Het prikkelt, jaagt angst aan, plaatst perspectieven. Zoiets misschien, maar het is in ieder geval geen grote kop koffie verkeerd.

Ik ga naar het pop-upmuseum. Ik wil weten of mijn vooroordelen terecht zijn. Fucking eng, want niets is zo angstaanjagend als het moeten herzien van je eigen ingesleten meningen. Maar soms moet je ‘het beest recht in de bek kijken’.

Wat beklijft na een bezoek aan Museum Het Samenraapsel is vooral de ongelooflijke ijdelheid van de tafelheren en -dames die curatortje spelen en werkelijk alles op zichzelf weten te betrekken. Dijkshoorn, Mulder, Zwagerman: iedereen doet mee. Koning keizer admiraal van de ijdelheid is Jasper Krabbé. Hij selecteerde zonder zichtbare ironie een werk van diezelfde Jasper Krabbé. Dat schilderij fascineert mij eindeloos. Eén door de aandoenlijke zelfbevlekking, twee door de schoonheid ervan, drie door zijn eigen wanstaltige uitleggerige tekst erbij. Een lelijk trio van kinderlijk enthousiasme.

Vanitasstilleven in olieverf op paneel door Jan Lievens uit de collectie van Museum de Fundatie, nu te zien in het DWDD Pop-up Museum.

Kut. Mislukt. Ik ben niet zo genuanceerd als ik me had voorgenomen. De vooroordelen zijn als dat ene knappe meisje. ‘Nu even niet’ lijkt geen optie. Het vergt een tomeloze concentratie. Ik denk aan een meditatietraining van zeven jaar geleden en aan de kunst van het loslaten die ze me daar, tevergeefs, probeerden te leren. Ik kijk weer naar het schilderij van Krabbé. Ik moet grinniken. Weg concentratie.

Maar gelukkig is er ook pure schoonheid. Het allerfantastischte(!) prachtigste(!) geweldigste(!) gebeurde in de zaal van Halina Reijn. Een klein zaaltje vol vanitasschilderijen van Museum De Fundatie. Schitterende 17e-eeuwse stillevens over vergankelijkheid: schedels, bloemen, kaarsen, zandlopers. Dat werk. Opdat we niet vergeten dat alles eindig is

Dan gaat de telefoon van de vrouw naast mij af. Zij: eind 50, roze vestje en met voorovergebogen schouders. Een DWDD-kijkster. Haar ringtone: polyfoon. Ik waan me gelijk weer in de vijfde klas van de middelbare school en omdat ze haar telefoon niet kan vinden in haar tasje, ontstaat er een nieuwe werkelijkheid. De oude doeken veranderen in een computerspel van rond de eeuwwisseling, waarvan we destijds dachten dat ze niet van echt te onderscheiden waren, laat staan dat we ons konden voorstellen dat ze ooit realistischer zouden worden.

*

Nou, het werd realistischer. De computerspellen werden echter met de jaren, en hetzelfde geldt voor het leven zelf. Er kwam nuance en onzekerheid. We kwamen erachter dat eigenlijk wel erg weinig eenduidig is. Computerspellen uit 1999 speelt niemand meer, maar schilderijen van driehonderd jaar oud vinden we prachtig. Wie herinnert zich de Crazy Frog nog in 2222?

De jaren negentig zijn voorgoed voorbij, dat weet ik nu wel zeker. Hoewel ik ook dacht dat niemand nog een polyfone ringtone zou hebben. Het bewijst dat je je kunt vergissen in vergankelijkheid. Soms denk je dat iets voor eeuwig zal zijn, soms verbaas je je erover dat iets er nog steeds is. Vanitas laat zich niet zo makkelijk vangen, leer ik van Halina en de mevrouw die haar telefoon nog steeds niet heeft gevonden. Dat ik van DWDD nog iets over vergankelijkheid leer, dat is eigenlijk best spannend.

Zelf slaagt het museum er nauwelijks in om zo’n spanning te creëren. Weinig schuurt, weinig doet pijn, weinig kietelt. Nergens een moment dat je de context vergeet, dat je vlucht in of van een schilderij. En zo bewijst Jasper Krabbé dat curatie een vak is, net als kunstenaar, en schoenmaker.

Het DWDD Pop-up Museum is tot en met 25 mei 2015 te zien in het Allard Pierson Museum in Amsterdam.

Ko van ’t Hek (1985) weet niet zo veel van kunst, maar is er wel verslaafd aan. Samen met Yuki Kho geeft hij elke maand vijf kunsttips in je inbox: Kunst Kijken met Ko & Kho. Hij studeerde filosofie en is mede-oprichter van tekstbureau Hotel Content. Daarnaast is hij een leuke jongen ook om te zien.@KOKOKO3000

Mail

We willen je iets vertellen. Hard//hoofd is al bijna tien jaar een vrijhaven voor jonge en experimentele kunst, journalistiek en literatuur. Een walhalla voor hemelbestormers en constructieve twijfelaars, een speeltuin voor talentvolle dromers en ontheemde jonge honden. Elke dag verschijnen op onze site eigenzinnige artikelen, verhalen, poëzie, kunst, fotografie en illustraties van onze jonge makers. Én onze site is helemaal gratis.

Hoe graag we ook zouden willen; zonder jou kunnen we dit niet blijven doen. We hebben namelijk te weinig inkomsten om dit vol te houden. Met jouw hulp kunnen we de journalistiek, kunst en literatuur van de toekomst mogelijk blijven maken, en zelfs versterken.

Als je ons steunt, dan maken wij jou meteen kunstverzamelaar door je speciaal geselecteerde kunstwerken toe te sturen. Verzamel kunst en help je favoriete tijdschrift het volgende decennium door. We zullen je eeuwig dankbaar zijn. Draag Hard//hoofd een warm hart toe.

Word kunstverzamelaar
het laatste
10 jaar HH

10 jaar HH

Hard//hoofd is een vrije ruimte voor verbeelding en verhalen. Een niet-commercieel platform waar talent online en offline de ruimte krijgt om te experimenteren en zich te ontwikkelen. Het bestaan van zo’n plek is niet vanzelfsprekend. Sluit je daarom bij ons aan. We zijn bewust gratis toegankelijk en advertentievrij. Wij geloven dat nieuwe makers vooral een... Lees meer

Tip: Kijk slechte televisie

Kijk slechte televisie

'Ik heb afleveringen van The Real Housewives waar Shakespeares beste stukken niet aan kunnen tippen.' Lees meer

 Kamikazeplastics

Kamikazeplastics

Immuuncellen die de minuscule deeltjes onschadelijk proberen te maken, bekopen dat vervolgens met hun eigen leven. Lees meer

Alles vijf sterren: DEZE SERIE IS GEWOON ZO GOED

Het voert te ver om het hele verhaal uit te leggen

Deze week worden we blij van stekjes, een queer Lees meer

Over wulken en burgemeesters 2

Over wulken en burgemeesters

'Een huis is een constructie, maar een huis is ook een gevoel dat gedeeld wordt. Er blijven sporen achter wanneer bewoners sterven. Een huis verandert terwijl het blijft staan.' Lees meer

We laten ons niet sussen 1

We laten ons niet sussen

Twee weken geleden onthaalden politici en de media 2500 protesterende boeren met open armen op het Malieveld. De 35.000 klimaatstakers en de bezorgde burgers van Extinction Rebellion konden rekenen op een stuk minder steun. Wat is er nodig om de urgentie van de klimaatcrisis echt te laten voelen?, vraagt Jarmo Berkhout zich af. De legers... Lees meer

Tip: Leer een ambacht

Leer een ambacht

Nora van Arkel ging spontaan een dag in de leer bij een Berlijnse Meisterbacker. Daar leerde ze minder te denken en meer te doen. Een tip om eens te vragen of iemand je een ambacht wil leren. Lees meer

 Staakt-het-boeren

Staakt-het-boeren

Duizenden boeren toogden naar het Malieveld met hooivork en tractor. Lees meer

Column: September Blues

September Blues

De maand september is weer voorbij en dat betekent voor Trudy afscheid nemen en opnieuw beginnen. Van haar zomerhuisje op het platteland keert ze terug naar het leven in de stad. Lees meer

Filmtrialoog: Manta Ray

Manta Ray

Redacteuren Eva van den Boogaard, Mat Hoogenboom en Oscar Spaans bezochten de bioscoop om het speelfilmdebuut van de Thaise regisseur Phuttiphong Aroonpheng te zien. Het werd een magische ervaring: Manta Ray bleek een even eenvoudige als betoverende vertelling over een voor dood achtergelaten man die door een visser uit de mangrove wordt gered. Mat: Wat... Lees meer

Hard//talk: Bij gelijke geschiktheid tellen kwaliteit en capaciteit net zo goed

Bij gelijke geschiktheid tellen kwaliteit en capaciteit net zo goed

De wereld staat in brand en dat mag niet onbeschreven blijven. In tegenstelling tot Ella Kuijpers ziet Gatool Katawazi er wél het belang van in om voorkeur te geven aan de sollicitant die de diversiteit binnen een organisatie versterkt. Afgelopen zomer schreef Ella Kuijpers een Hard//talk waarin zij pleit tegen positieve discriminatie in sollicitatieprocedures. Juist... Lees meer

Inclusiviteit

Echte inclusiviteit is nog ver weg

Het debat over diversiteit en inclusiviteit in de culturele sector gaat niet ver genoeg. Lees meer

Tip: Geef het voordeel van de twijfel

Geef het voordeel van de twijfel

Redacteur Else Boer schippert tussen cynisme en naïviteit. 'Om naïviteit te vermijden, besloot ik dat cynisme een adequate reactie op de wereld was. Maar het continu bevragen van mensen en hun beweegredenen is vermoeiend.' Lees meer

Alles vijf sterren: 14

Geen douche, geen geloof, geen adem

Deze week worden we blij van een zeiltripje naar het Markermeer, een serie over verkeerd geplaatste bewijslast, en een dansvoorstelling van Arnhemse meisjes. Lees meer

Hard//talk: Greta Thunbergs requiem voor een droom

Greta Thunbergs requiem voor een droom

Thunberg deinst er niet voor terug een onderdeel te worden van haar eigen verhaal. Lees meer

Automatische concepten 26

Over de column (niets dan goeds?)

Iduna schrijft al jaren columns voor Hard//hoofd en vraagt zich af: hoe komt het toch dat ze ergens alsnog verwarde gevoelens heeft bij het fenomeen 'column'? Een overpeinzing die terugvoert naar Iduna's jaren op de universiteit en de twijfel over de plek die ze in mag nemen in de wereld. Lees meer

Het verlies van succes 2

Het verlies van succes

In een tijd waarin het steeds noodzakelijker lijkt te worden om prestaties te etaleren, denkt Mare Groen na over het systeem achter onze opvattingen aangaande succes dan wel mislukking. Ik lig nog steeds op bed en ben de hele dag niet buiten geweest. Het is 20.00 uur. Ik heb afgesproken om naar de film te... Lees meer

Tip: Durf hardop te dromen

Durf hardop te dromen

Rose Doolan vertrok jaren geleden naar San Francisco, met wilde plannen en weinig budget. Lees meer

 De blinddoek komt af

De blinddoek komt af

Vrouwe Justitia heeft haar blinddoek afgenomen. Lees meer

Column: Mammie

Mammie

'Arme mammie, sorry mammie!', hoort Trudy in de wachtkamer van het ziekenhuis. De irritatie die dit oproept komt vanuit een nooit gedichte kloof in het verleden. En dat heeft alles met het woord 'mammie' te maken. Lees meer

De geruchten zijn waar. Lees Hard//hoofd nu ook op papier!

Bestel op tijd je eigen exemplaar van de eerste editie, met als thema: ‘Ik’. We hebben drie covers ontworpen. Kies je favoriet.

Bestellen