De mogelijkheden om een gebroken hart te lijmen (of te cultiveren) door middel van muziek zijn eindeloos. Je kunt urenlang luisteren naar zielige liedjes waarin de zanger of zangeres in kwestie precies die zielenpijn tot uitdrukking brengt die jou al dagen/weken/maanden kwelt. Maar het kan ook anders.
Als bedrogen geliefde kun je ook je toevlucht nemen tot een net zo effectieve methode: wraakfantasieën. De ultieme plaat hiervoor is 10.000 Hurts van Shellac, de band van Steve Albini, die vooral bekend is als producer van onder andere de eerste plaat van The Pixies, de tweede van PJ Harvey en de de derde van Nirvana. Dat Albini weinig sentimenteel is aangelegd, bewees hij al toen hij de tweede plaat van zijn vorige band Big Black de veelzeggende titel Songs About Fucking meegaf.
De songs op 10.000 Hurts draaien voornamelijk om Albini’s ex-vrouw/vriendin en haar nieuwe vriend. Waar de meeste artiesten het tot een welgemeend, maar weinig verstrekkend ‘Fuck You’ zouden beperken, zet Albini zijn gekwetste ziel om in ongegeneerde agressie. Opener 'Prayer to God' is een welgemeend verzoek aan de heer om de ex en haar nieuwe lover om te brengen. Als je zelf net bedrogen bent is luisteren naar het zo’n twintig keer gortdroog gebrachte, door monotone gitaarakkoorden begeleide 'Kill ‘em, Fucking kill ‘em' zonder meer een louterende ervaring. En ook het idee om je rivaal in een spaceshuttle het heelal in te schieten ('Cape Canaveral') zal niet onaantrekkelijk zijn.
Vergeet dus al het gezwijmel en de valse beloften van knuffelrockfähige rockballads en stimuleer heilzame wraakfantasieën met Shellac. Al zal Tipper Gore je er niet dankbaar voor zijn...