Asset 14

Titaantjes

Waar opruimen al niet goed voor kan zijn. Een vriend mestte zijn boekenkast uit en kwam op de proppen met een stapel boeken die aan mij toebehoren. Ooit uitgeleend tijdens een avond drinken, zo’n samenzijn waarbij je opeens bemerkt dat je elkaar keihard tips staat toe te schreeuwen. Dit met een verbetenheid die impliceert dat als de ander niet overstag gaat hij of zij het leven verder als zinloos kan bestempelen.

Een van de boeken uit de kast van mijn vriend was het Verzameld Proza van Nescio – alles wat de zakenman J.H.F. Grönloh (1882-1961) onder pseudoniem schreef. Slechts een fractie ervan werd gepubliceerd, de rest werd later in een volgepropte bureaula gevonden. Nu is het zo dat driekwart van zijn ongepubliceerde werk niet direct onmisbaar is. Het zijn niet meer dan schetsen, aanzetten. De torenhoge eisen die de auteur aan zijn schrijven stelde, verijdelden blijkbaar dat hij er verder mee ging.

Heel vreemd is dat misschien niet. Uit de 150 pagina’s die hij bij leven wél publiceerde blijkt al dat Nescio weigerde de zaken for granted te nemen. We leven om een ideaal te bewerkstelligen, en als dat niet lukt daar in grandioos proza over te treuren.

Mooiste loot aan zijn boom is ‘Titaantjes’. Het verhaal van vijf jongens, die als tieners zweren nooit te zullen worden als ‘de heeren’ die zij zo verafschuwen. Natuurlijk loopt het anders. De een wordt gek, de ander raakt gevangen in een rotbaantje, de rest laat zich inpakken door de ooit zo verworpen burgerij. Alleen de verteller, Koekebakker, blijft enigszins trouw aan zijn jeugd. Verder vraagt hij zich af wat het allemaal in vredesnaam voor zin heeft en bovenal: wat God betekent in zijn leven.

In de slechts dertig pagina’s die Nescio neemt voor zijn novelle blijft hij ver van gemeenplaatsen en richt hij een monument op voor iedereen die ooit heeft geprobeerd anders te zijn. Voor de natuur en de stad. En ook voor hen die weten dat de val van het burgermansbestaan altijd op de loer ligt.

Als Koekebakker terugkeert van een reis die zes jaar duurde merkt hij hoe het zijn kameraden is vergaan. In de tram raakt hij betoverd door een meisje met een vioolkist. Na een bezoek aan zijn vriend Hoyer, die ergens in de Concertgebouwbuurt ‘op stand’ woont, komt hij met een visie die mij bij herlezing schokte. Hij komt precies overeen met hoe ik zelf tegen de samenleving aankijk: "Buiten scheen de lentezon in de troostelooze straat. Mijn god, hoe kon zoo'n straat bestaan. 't Meisje in de tram had ik vast niet mogen zoenen, maar zoo'n straat mocht bestaan. Dat mocht."

Meest treffend aan ‘Titaantjes’ is de compassie die de verteller, ondanks alles, heeft met nieuwe generaties: "Af en toe glimlacht God even om de gewichtige heeren, die denken dat ze heel wat beteekenen. Nieuwe Titaantjes zijn al weer bezig om rotsblokjes op stapelen (…) en de wereld eens naar hun zin in te richten. Hij lacht maar en denkt: goed zoo jongens, zoo mal als je denkt ben je me toch liever dan die mooie wijze heeren".

Honderd jaar oud zal het in 2014 zijn. Het kan nog minimaal even lang mee.

Vincent Cardinaal (1982) is freelance schrijver en spreker. Geboren, getogen en woonachtig in Rotterdam.

Mail

We willen je iets vertellen. Hard//hoofd is al bijna tien jaar een vrijhaven voor jonge en experimentele kunst, journalistiek en literatuur. Een walhalla voor hemelbestormers en constructieve twijfelaars, een speeltuin voor talentvolle dromers en ontheemde jonge honden. Elke dag verschijnen op onze site eigenzinnige artikelen, verhalen, poëzie, kunst, fotografie en illustraties van onze jonge makers. Én onze site is helemaal gratis.

Hoe graag we ook zouden willen; zonder jou kunnen we dit niet blijven doen. We hebben namelijk te weinig inkomsten om dit vol te houden. Met jouw hulp kunnen we de journalistiek, kunst en literatuur van de toekomst mogelijk blijven maken, en zelfs versterken.

Als je ons steunt, dan maken wij jou meteen kunstverzamelaar door je speciaal geselecteerde kunstwerken toe te sturen. Verzamel kunst en help je favoriete tijdschrift het volgende decennium door. We zullen je eeuwig dankbaar zijn. Draag Hard//hoofd een warm hart toe.

Word kunstverzamelaar
het laatste
10 jaar HH

10 jaar HH

Hard//hoofd is een vrije ruimte voor verbeelding en verhalen. Een niet-commercieel platform waar talent online en offline de ruimte krijgt om te experimenteren en zich te ontwikkelen. Het bestaan van zo’n plek is niet vanzelfsprekend. Sluit je daarom bij ons aan. We zijn bewust gratis toegankelijk en advertentievrij. Wij geloven dat nieuwe makers vooral een... Lees meer

Tip: Kijk slechte televisie

Kijk slechte televisie

'Ik heb afleveringen van The Real Housewives waar Shakespeares beste stukken niet aan kunnen tippen.' Lees meer

 Kamikazeplastics

Kamikazeplastics

Immuuncellen die de minuscule deeltjes onschadelijk proberen te maken, bekopen dat vervolgens met hun eigen leven. Lees meer

Alles vijf sterren: DEZE SERIE IS GEWOON ZO GOED

Het voert te ver om het hele verhaal uit te leggen

Deze week worden we blij van stekjes, een queer Lees meer

Over wulken en burgemeesters 2

Over wulken en burgemeesters

'Een huis is een constructie, maar een huis is ook een gevoel dat gedeeld wordt. Er blijven sporen achter wanneer bewoners sterven. Een huis verandert terwijl het blijft staan.' Lees meer

We laten ons niet sussen 1

We laten ons niet sussen

Twee weken geleden onthaalden politici en de media 2500 protesterende boeren met open armen op het Malieveld. De 35.000 klimaatstakers en de bezorgde burgers van Extinction Rebellion konden rekenen op een stuk minder steun. Wat is er nodig om de urgentie van de klimaatcrisis echt te laten voelen?, vraagt Jarmo Berkhout zich af. De legers... Lees meer

Tip: Leer een ambacht

Leer een ambacht

Nora van Arkel ging spontaan een dag in de leer bij een Berlijnse Meisterbacker. Daar leerde ze minder te denken en meer te doen. Een tip om eens te vragen of iemand je een ambacht wil leren. Lees meer

 Staakt-het-boeren

Staakt-het-boeren

Duizenden boeren toogden naar het Malieveld met hooivork en tractor. Lees meer

Column: September Blues

September Blues

De maand september is weer voorbij en dat betekent voor Trudy afscheid nemen en opnieuw beginnen. Van haar zomerhuisje op het platteland keert ze terug naar het leven in de stad. Lees meer

Filmtrialoog: Manta Ray

Manta Ray

Redacteuren Eva van den Boogaard, Mat Hoogenboom en Oscar Spaans bezochten de bioscoop om het speelfilmdebuut van de Thaise regisseur Phuttiphong Aroonpheng te zien. Het werd een magische ervaring: Manta Ray bleek een even eenvoudige als betoverende vertelling over een voor dood achtergelaten man die door een visser uit de mangrove wordt gered. Mat: Wat... Lees meer

Hard//talk: Bij gelijke geschiktheid tellen kwaliteit en capaciteit net zo goed

Bij gelijke geschiktheid tellen kwaliteit en capaciteit net zo goed

De wereld staat in brand en dat mag niet onbeschreven blijven. In tegenstelling tot Ella Kuijpers ziet Gatool Katawazi er wél het belang van in om voorkeur te geven aan de sollicitant die de diversiteit binnen een organisatie versterkt. Afgelopen zomer schreef Ella Kuijpers een Hard//talk waarin zij pleit tegen positieve discriminatie in sollicitatieprocedures. Juist... Lees meer

Inclusiviteit

Echte inclusiviteit is nog ver weg

Het debat over diversiteit en inclusiviteit in de culturele sector gaat niet ver genoeg. Lees meer

Tip: Geef het voordeel van de twijfel

Geef het voordeel van de twijfel

Redacteur Else Boer schippert tussen cynisme en naïviteit. 'Om naïviteit te vermijden, besloot ik dat cynisme een adequate reactie op de wereld was. Maar het continu bevragen van mensen en hun beweegredenen is vermoeiend.' Lees meer

Alles vijf sterren: 14

Geen douche, geen geloof, geen adem

Deze week worden we blij van een zeiltripje naar het Markermeer, een serie over verkeerd geplaatste bewijslast, en een dansvoorstelling van Arnhemse meisjes. Lees meer

Hard//talk: Greta Thunbergs requiem voor een droom

Greta Thunbergs requiem voor een droom

Thunberg deinst er niet voor terug een onderdeel te worden van haar eigen verhaal. Lees meer

Automatische concepten 26

Over de column (niets dan goeds?)

Iduna schrijft al jaren columns voor Hard//hoofd en vraagt zich af: hoe komt het toch dat ze ergens alsnog verwarde gevoelens heeft bij het fenomeen 'column'? Een overpeinzing die terugvoert naar Iduna's jaren op de universiteit en de twijfel over de plek die ze in mag nemen in de wereld. Lees meer

Het verlies van succes 2

Het verlies van succes

In een tijd waarin het steeds noodzakelijker lijkt te worden om prestaties te etaleren, denkt Mare Groen na over het systeem achter onze opvattingen aangaande succes dan wel mislukking. Ik lig nog steeds op bed en ben de hele dag niet buiten geweest. Het is 20.00 uur. Ik heb afgesproken om naar de film te... Lees meer

Tip: Durf hardop te dromen

Durf hardop te dromen

Rose Doolan vertrok jaren geleden naar San Francisco, met wilde plannen en weinig budget. Lees meer

 De blinddoek komt af

De blinddoek komt af

Vrouwe Justitia heeft haar blinddoek afgenomen. Lees meer

Column: Mammie

Mammie

'Arme mammie, sorry mammie!', hoort Trudy in de wachtkamer van het ziekenhuis. De irritatie die dit oproept komt vanuit een nooit gedichte kloof in het verleden. En dat heeft alles met het woord 'mammie' te maken. Lees meer

De geruchten zijn waar. Lees Hard//hoofd nu ook op papier!

Bestel op tijd je eigen exemplaar van de eerste editie, met als thema: ‘Ik’. We hebben drie covers ontworpen. Kies je favoriet.

Bestellen