In "Seventy Seconds" maakt audiokunstenaar Harold Schellinx gedurende het priemjaar 2011 een audiocollage van elke week. Het bevat 10 seconden geluid voor elke dag: opgenomen met een digitaal recordertje, op cyclisch door de maand verschuivende uren, steeds daar waar Harold op een bepaalde dag op de gegeven tijd is. Iedere zondag hoor je op hard//hoofd de zeven geluidsfragmenten van de week daarvoor, aaneengeregen tot een stukje van 70 seconden: de tijd die het ook ongeveer zal kosten om het bijhorende tekstje te lezen.
SEVENTY SECONDS [2/52]
Toen ik voor de derde achtereenvolgende avond de vrijwel lege gelagkamer van herberg ‘The Three Gables’ binnenstapte, begroette de waardin mij met handenklappen.
Terwijl ze met een gulle lach het eigenlijk al heel blinkende tafeltje waaraan ik plaatsnam nog eens extra opwreef, mijmerde ze hardop over schoonheid, over liefde, en over geluk.
Het was alweer erg lang geleden dat Mary Vee vanuit Birma in Brandon, Oregon, belandde. Schoonheid, liefde en geluk had zij er niet gevonden, vertelde ze, maar voor haar dochter, ja, voor haar dochter lag dat allemaal wel in het verschiet.
Mary Vee haalde een prentbriefkaart uit de zak van haar schort en stopte me die in de handen.
Het kaartje kwam uit Boedapest.
Aan de ene kant was er een foto van het Parlementsgebouw, met achter een blauwe lucht en voor een blauwe Donau.
Aan de andere kant las ik:
Ma, alles is goed, maak je maar geen zorgen.
De gebouwen zijn prachtig.
Ik neem mijn vitamines en mijn calciumpillen,
en iedere ochtend eet ik een banaan.
Liefs...
Het stond er.
Echt.
8-14 januari 2011
Amsterdam (5), Haarlem, Brussel
