Deze podcast hoort bij de Onderpagina (het beeld helemaal onderaan iedere pagina). Isabelle van Hemert en Paula Lina gaan in gesprek met beeldmakers en vragen hen de oren van het hoofd over de oorsprong en noodzaak van het werk dat zij doen.
'Plekken die overal en nergens kunnen zijn'
Er was eens een man die geregeld moest reizen voor zijn werk en daarom veel tijd in de hallen van vliegvelden en nachten in hotels doorbracht. Op een ochtend werd hij gedesoriënteerd wakker in een hotelkamer. Het interieur van de hotelkamer was zo generiek, dat hij zich pas realiseerde waar hij was toen hij uit het raam keek. Jaren geleden vormde dit verhaaltje het startpunt voor een visueel onderzoek van Marleen Sleeuwits (1980) naar ruimtes met een zodanig anoniem karakter, dat ze een vervreemdend effect hebben op degenen die de ruimtes bevolken.
In eerste instantie bezocht Marleen de ruimtes en fotografeerde zij ze alleen. Naarmate haar begrip van haar verhouding tot de ruimtes zich ontwikkelde, ontwikkelde haar manier van werken zich ook. Inmiddels beschouwt ze de ruimtes als haar materiaal. Aan de totstandkoming van haar werk komen nu niet alleen meer camera's en printers te pas, maar ook potten verf, boormachines, zagen en hamers. We gingen met haar in gesprek over de ontwikkeling die ze heeft doorgemaakt, over de rol van fotografie in haar werk en over het boek, On the Soft Edge of Space, dat ze vorig jaar publiceerde.
Beeld: Marleen Sleeuwits
