Het leven is nog altijd zwaar en bij vlagen onbegrijpelijk. Elke dag weer worstelt de mensheid met het bestaan en aan het eind van de dag lijken er alleen nog maar meer vragen bij gekomen te zijn. Gelukkig is Mees terug om in haar tweewekelijkse vragenrubriek de dilemma's van de moderne mens op te lossen. Heb jij ook een prangende kwestie? Leg het Mees voor en wie weet krijg je volgende keer antwoord: mail naar mees@hardhoofd.com of vul onderaan het anonieme formulier in. Altijd al een tête-à-tête met onze eigen ervaringsdeskundige gewild? Doneer dan voor 8 januari 150 euro aan onze crowdfunding-actie op Voordekunst en krijg een uur durende privésessie met Mees. Groepen zijn natuurlijk ook welkom.
----
Lieve Mees,
Hoe kan het toch dat mijn vader schandelijk dronken wordt tijdens de kerst en mijn moeder (die zich normaliter eerder in beschonken toestand laat zien) zich dan altijd ineens keurig gedraagt en aan de cola zit? In beide gevallen blijft het ongelooflijk gênant en kunnen mijn zus en ik het niet aanzien, dat terwijl wij zelf ook wel van een borrel houden...
Liefs, R.
L.S.,
Het kerstdiner, inderdaad. Opzitten en converseren met familieleden die je voor het laatst hebt gezien op de begrafenis van tante Jannie. Elk jaar weer die vragen waarom je nog geen vriendje hebt of wanneer je nou eens een echte baan gaat zoeken. Geen wonder dat sommigen van ons naar de fles grijpen. Dronken familieleden zijn niet om aan te zien. Dat is vreemd, want aangeschoten vrienden vinden we leuk (daarom drinken we in de kroeg bier met ze) maar zodra het onze ouders betreft is het opeens superirritant als ze – god verhoede – iets raars doen, zoals te hard praten over seks. Of ruzie maken over de vermeende affaire die moeder had met de groenteboer in 1978 (waar jij tot op dat moment natuurlijk niets vanaf wist). De bekende antireactie hierop is het links laten liggen van de fles en met opengesperde ogen het debacle aanzien. Je moeder drinkt waarschijnlijk cola omdat er tenslotte iemand op de brandende kaarsjes in de boom moet letten, terwijl pa nog een fles rode wijn opentrekt. Jullie houden je in omdat kinderen nou eenmaal voor hun ouders geheim houden dat ze drie keer per week lallend het café uitrollen, ook al zijn ze bijna dertig. Dit heet de schone schijn ophouden, en eigenlijk de enige die een leuke kerst heeft is, waarachtig, je vader. Dus, leg je scrupules volgend jaar opzij, zuip ook een pan glühwein leeg, en doe een dansje met je oude man om de kerstboom. Schijt.
----
Lieve Mees,
Waarom kijken vrouwen zo hitsig tegenwoordig?
Met de verleidelijke blik ben ik bekend, maar van de hitsige blik raak ik mijn structuur kwijt. De getuite lippen, de zaadvragende ogen die de man onbesmuikt, verlekkerd aankijken. Ik beschrijf hier de vrouw die geenszins haar best doet om te verbergen dat ze gewillig en ontvankelijk is. 'Hier ben ik. Je weet het. Pak me, neem me.' Dat. Ik ben er nog niet helemaal uit of mijn vraag wetenschappelijk of persoonlijk is. Betreft het hier een sociaal-politieke ontwikkeling? Of komt het besef bovendrijven dat ik verzuimd heb mij een wellustige vrouwenblik aan te meten? Hopelijk kun jij me meer inzicht bieden in deze verwarrende kwestie.
veel liefs, Simone
L.S.,
Wow. Het is mij niet opgevallen dat vrouwen zich een soort hyperseksuele blik (ik weet niet eens hoe ik me dat moet voorstellen, een beetje hoe een pornoactrice kijkt tijdens een cum-shot?) hebben aangemeten. Ben je misschien onlangs naar de Wallen verhuisd? In ieder geval, ik ben erg verwonderd over de objectiverende email die je me weet te schrijven. De manier waarop je vrouwen in een paar zinnen over één kam scheert en veroordeelt, vind ik erg jammer. Het lijkt wel alsof je zelf last hebt van de welbekende ‘male gaze’ (in feministische theorie een term die gebruikt wordt voor de blik van de man die de vrouw reduceert tot erotisch object). Waarom mogen vrouwen hun seksualiteit niet uiten op de manier waarop ze dat zelf willen? Het zijn jouw woorden die van een geile blik een ‘gewillige en ontvankelijke’ blik maken. Omdat het toevallig de man is die penetreert betekent het niet dat elke (hetero)seksuele daad dominantie is van de man over de vrouw – dat weet je, neem ik aan, zelf ook wel. Trouwens, als iemand zich wel wilt laten ‘pakken’, wat dan nog? Laat die dames toch lekker met rust. Als het een sociaal-politieke ontwikkeling betreft, dan is dat er één van vrouwen die aangeven wat ze willen. Bovendien: jij bepaalt ten slotte toch ook het liefst hoe jij zelf kijkt?
----
Mees,
Bijna al mijn vriendinnen (en ik) hebben een relatie, op één vriendin na. Deze laatste vriendin zegt het afgelopen jaar stelselmatig afspraken met ons af, 'omdat ze geen tijd heeft'. Maar niemand heeft ooit tijd, dus dat lijkt me geen goede reden. Zou ze ons gewoon eigenlijk liever niet meer zien omdat zij geen relatie heeft? Of wil ze om die reden alleen haar tijd besteden met andere singles zodat ze meer kans heeft er wel een te krijgen? Ze zegt dat ze nog wel vrienden met ons wil zijn, dus dat is het niet. Wat denk je, trekt het nog bij? Heb jij ervaring met vriendschappen tussen wel- en niet-singles? Het lijkt mij onverstandig om alleen nog vrienden te zijn met lotgenoten, want wel-of-geen-relatie lijkt mij nou typisch een verschil van voorbijgaande aard.
L.S.,
Ik kan me niet voorstellen dat ze alleen met andere vrijgezellen omgaat omdat ze dan meer kans heeft op het vinden van een man. Tenzij jullie leven in een slechte romantische komedie waar het hele leven draait om het vinden van een huwelijkspartner. Dat gezegd, ik zou me niet al te veel zorgen maken over je vriendin. Het beste lijkt mij om haar deze kwestie persoonlijk voor te leggen als jullie met zijn tweeën zijn. Misschien heeft ze het wel echt druk, misschien vindt ze het irritant dat je onderscheid maakt tussen wel en niet singles. Lees je mail nog maar eens: misschien benadruk jij de situatie wel meer dan zij dat doet door zo te praten over ‘wij’ en ‘zij’. Misschien, als jullie samen zijn, is het weer net als vanouds. En wie weet, misschien zijn jullie gewoon een beetje uit elkaar gegroeid. Verdrietig, maar het gebeurt.
----
Hallo Mees,
Hardhoofd ken ik pas een paar dagen, sinds ik langs een etalage liep en daar een vrouwtje achter een laptop zag tikken. De kamer was verder leeg, dat zag er idyllisch uit; ik heb zelf ook een kamer met alleen een tafel en een Macbook. Verder heb je toch niks nodig?
Buiten dat, wat ik mij afvroeg is: Hoe komt een ("vrij jong") iemand als jij aan zoveel ervaring maar bovenal zoveel overtuigingskracht? Waar haal jij jouw talent vandaan? Ik moet eerlijk bekennen, een beetje jaloezie komt naar boven...
L.S.
Ik weet niet wat je zo semi-poëtisch insinueert, maar laten we voorop stellen dat mijn huis er allerminst leeg uitziet. Ik ben helemaal niet van mening dat het enige wat je nodig hebt een lege kamer met een tafel en een veredelde typmachine is. Integendeel, ik omring me het liefst met een hele hoop curiosa. Mijn huisgenote zei laatst: “Space is my favorite piece of furniture.” Je begrijpt dat ze dus helemaal knet-ter-gek wordt van mijn rariteitenkabinet hier in Amsterdam-Oost. Afijn, wat betreft je vraag: het recept is een flinke dosis megalomanie, een goeie portie zelfspot, en een schepje onzin. En naar buiten, ga naar buiten! Dan maak je nog eens wat mee.
----
Lieve Mees.
Waarom is er nog niks verzonnen op dingen waar je aan moet pulken? Ik bedoel dan bijvoorbeeld rolletjes plakband, rollen trekfolie of het velletje van een salami. Ik vind het ongelooflijk dat we als mensenkinderen een man op de maan hebben gezet en de iPad en regenbroek hebben uitgevonden, maar nog niets hebben gevonden op dat oeverloze gepulk. Is dit dan waar onze menselijke vooruitgang moet stilhouden?
Een bezorgde groet, anoniem
L.S.,
Het is natuurlijk niet helemaal waar dat er geen oplossingen zijn voor het gepulk aan deze plakkerige dingen. Men neme een plakbandhouder. Mits je plakband van goeie kwaliteit gebruikt, (die semi-doorzichtige van de Hema is bijvoorbeeld een topper) een fantastisch product dat al je problemen oplost. Hoewel ik moet toegeven dat trekfoliehouders inderdaad nog lang niet geperfectioneerd zijn. Hoe vaak ik me niet dodelijk heb verwond aan die zaag waar je het mee af kan ‘scheuren’, ik weet het niet meer. Ik vrees echter dat het probleem ergens anders ligt: mensen willen helemaal geen oplossing, mensen willen pulken. Pulken in hun neus, pulken aan de korst op een wond, pulken aan hun haar, pulken aan elkaar. Het is zelfs een officiële stoornis: dermatillomanie. Je gelooft het bijna niet, maar het schijnt dat er endorfine vrijkomt tijdens het pulken. Ik denk dat het dezelfde endorfine is die vrijkomt bij een lekker potje bubbelplastic ploppen. Haha! Bubbelplastic ploppen! (Sorry. De mens is denk ik toch niet zo beschaafd als we zouden willen geloven.)
----
[contact-form 2 "L.S."]