Asset 14

Hanna Bervoets in Zomergasten

Hanna Bervoets in Zomergasten

In de tweede aflevering van Zomergasten hield Hanna Bervoets de touwtjes stevig in handen. Dat was niet onaangenaam, vond Job Kramer: zeer beheerst hengelde de schrijver de kijkers naar zich toe.

Ze schreef haar eerste betaalde recensie toen ze zeventien was. Hanna Bervoets besprak jarenlang televisieprogramma’s voor de Volkskrant, waaronder Zomergasten – niet zo verwonderlijk dus, dat ze tot in de puntjes had uitgedacht hoe ze haar eigen perfecte televisieavond in zou vullen. Bervoets had haar lijstje met fragmenten al jaren klaar liggen, en leek minutieus te hebben uitgedacht welke boodschap ze wilde overbrengen.

Het resultaat had soms iets weg van een lesje televisiekijken onder professionele begeleiding. Bervoets stak haar voorkeur voor psychologische fragmenten niet onder stoelen of banken, maar wilde haar publiek vooral kritisch laten kijken. Bij het eerste fragment, waarin walrussen zich van een rotswand stortten (‘Misschien niet geschikt voor jonge kijkers’), werden we gewezen op de narratieve technieken van de documentairemakers. Een documentaire over Céline Dion diende als aanleiding voor een uitgebreide bespiegeling op fandom, en Xena: Warrior Princess werd getoond om het over lesbisch-zijn in populaire cultuur te kunnen hebben.

Telkens wierp Bervoets de kwijlende Abbring wat kruimels toe in de vorm van een kleine anekdote of een nietszeggend detail

Bervoets toonde zich een begenadigd spreker, die zich regelmatig tot de camera richtte om een punt kracht bij te zetten. Opvallend was haar hang naar nuance, en de voortdurende onbereidheid om vlug punten te scoren: de invloed van internet is niet alleen maar positief of negatief, en mensen zijn niet alleen maar goed of slecht. Ondertussen leek Janine Abbring zich vooral druk te maken om wat de kijker ervan zou denken: ‘Lekker bruggetje’, ‘Ik heb nu heel veel mensen beledigd met deze opmerking’ en ‘Hahahaha, de nu.nl-kop is binnen!’

Met enig dedain benadrukte Bervoets het verschil tussen Temptation Island – dat vooral om het spektakel gaat – en het inhoudelijk diepgravende Expeditie Robinson, waar ze naar eigen schatting al ruim 250 uur van haar leven naar gekeken heeft. Halverwege de aflevering leek Abbring echter het idee te krijgen dat de kijkers toch behoefte hadden aan een beetje meer Temptation Island, waarna ze met onbeholpen vragen het gesprek richting Bervoets’ onderbuik probeerde te sturen. Deze had de teugels echter stevig in handen: telkens wierp ze de kwijlende Abbring wat kruimels toe in de vorm van een kleine anekdote of een nietszeggend detail uit haar jeugd, om vervolgens stoïcijns haar hoorcollege te vervolgen.

Deze scheiding der geesten leidde tot licht ongemak, maar vlak voordat het echt snibbig werd, bleek Bervoets’ gedegen voorbereiding de reddende engel te zijn. Blijkbaar had ze zelf van tevoren ook wel ingezien dat de Zomergasten-kijker zichzelf weliswaar graag ziet als intellectueel, maar stiekem toch het liefst wegdommelt bij wat oprechte emotie. In het laatste uur voorzag Bervoets perfect in die paradoxale behoefte: met verschillende fragmenten over ziekte en dood dwong ze zichzelf om over haar eigen chronische ziekte te spreken, en zo alsnog een diepere gevoelslaag aan te boren.

Dat de hakken even niet meer in het zand stonden, leek voor de twee vrouwen een even grote opluchting als voor de televisiekijker

Abbring, die door inmiddels bekende oorzaak zelf ook weet hoe het is om voortdurend pijn te hebben, haakte hier goed op in, wat eindelijk voor wat warmbloedigheid in de studio zorgde. ‘Hier ga ik morgen voor betalen,’ bekende Bervoets, voor wie het lange zitten fysiek zwaar was. Het voelde niet gemaakt, niet gekunsteld: de verdedigingslinies vielen weg, plotseling begrepen interviewer en geïnterviewde elkaar moeiteloos en versmolten inhoud en emotie alsof het nooit anders was geweest.

Dat de hakken even niet meer in het zand stonden, leek voor de twee vrouwen een even grote opluchting als voor de televisiekijker. ‘Als je niks deelt, ontstaat er een afstand tussen jou en de wereld, maar als ik elke keer dat ik pijn heb het tegen mensen zeg, dan worden ze me gauw zat,’ beschreef Bervoets de dagelijkse koorddansact van de chronisch zieke. Die koorddansact was ook te zien in deze aflevering van Zomergasten, die maar ternauwernood zijn evenwicht vond. ‘Liefde is gekend worden,’ citeerde Abbring guitig. Daar zit wat in. Het was een prettige kennismaking.



Mail

Job Kramer is Hard//hoofd-redactielid en zegt de dingen graag kort. Liefst in acht regels of minder. Dat vindt hij wel zo overzichtelijk.

Bram Dirven

We willen je iets vertellen. Hard//hoofd is al bijna tien jaar een vrijhaven voor jonge en experimentele kunst, journalistiek en literatuur. Een walhalla voor hemelbestormers en constructieve twijfelaars, een speeltuin voor talentvolle dromers en ontheemde jonge honden. Elke dag verschijnen op onze site eigenzinnige artikelen, verhalen, poëzie, kunst, fotografie en illustraties van onze jonge makers. Én onze site is helemaal gratis.

Hoe graag we ook zouden willen; zonder jou kunnen we dit niet blijven doen. We hebben namelijk te weinig inkomsten om dit vol te houden. Met jouw hulp kunnen we de journalistiek, kunst en literatuur van de toekomst mogelijk blijven maken, en zelfs versterken.

Als je ons steunt, dan maken wij jou meteen kunstverzamelaar door je speciaal geselecteerde kunstwerken toe te sturen. Verzamel kunst en help je favoriete tijdschrift het volgende decennium door. We zullen je eeuwig dankbaar zijn. Draag Hard//hoofd een warm hart toe.

Word kunstverzamelaar
Lees meer
het laatste
10 jaar HH

10 jaar HH

Hard//hoofd is een vrije ruimte voor verbeelding en verhalen. Een niet-commercieel platform waar talent online en offline de ruimte krijgt om te experimenteren en zich te ontwikkelen. Het bestaan van zo’n plek is niet vanzelfsprekend. Sluit je daarom bij ons aan. We zijn bewust gratis toegankelijk en advertentievrij. Wij geloven dat nieuwe makers vooral een... Lees meer

Tip: Kijk slechte televisie

Kijk slechte televisie

'Ik heb afleveringen van The Real Housewives waar Shakespeares beste stukken niet aan kunnen tippen.' Lees meer

 Kamikazeplastics

Kamikazeplastics

Immuuncellen die de minuscule deeltjes onschadelijk proberen te maken, bekopen dat vervolgens met hun eigen leven. Lees meer

Alles vijf sterren: DEZE SERIE IS GEWOON ZO GOED

Het voert te ver om het hele verhaal uit te leggen

Deze week worden we blij van stekjes, een queer Lees meer

Over wulken en burgemeesters 2

Over wulken en burgemeesters

'Een huis is een constructie, maar een huis is ook een gevoel dat gedeeld wordt. Er blijven sporen achter wanneer bewoners sterven. Een huis verandert terwijl het blijft staan.' Lees meer

We laten ons niet sussen 1

We laten ons niet sussen

Twee weken geleden onthaalden politici en de media 2500 protesterende boeren met open armen op het Malieveld. De 35.000 klimaatstakers en de bezorgde burgers van Extinction Rebellion konden rekenen op een stuk minder steun. Wat is er nodig om de urgentie van de klimaatcrisis echt te laten voelen?, vraagt Jarmo Berkhout zich af. De legers... Lees meer

Tip: Leer een ambacht

Leer een ambacht

Nora van Arkel ging spontaan een dag in de leer bij een Berlijnse Meisterbacker. Daar leerde ze minder te denken en meer te doen. Een tip om eens te vragen of iemand je een ambacht wil leren. Lees meer

 Staakt-het-boeren

Staakt-het-boeren

Duizenden boeren toogden naar het Malieveld met hooivork en tractor. Lees meer

Column: September Blues

September Blues

De maand september is weer voorbij en dat betekent voor Trudy afscheid nemen en opnieuw beginnen. Van haar zomerhuisje op het platteland keert ze terug naar het leven in de stad. Lees meer

Filmtrialoog: Manta Ray

Manta Ray

Redacteuren Eva van den Boogaard, Mat Hoogenboom en Oscar Spaans bezochten de bioscoop om het speelfilmdebuut van de Thaise regisseur Phuttiphong Aroonpheng te zien. Het werd een magische ervaring: Manta Ray bleek een even eenvoudige als betoverende vertelling over een voor dood achtergelaten man die door een visser uit de mangrove wordt gered. Mat: Wat... Lees meer

Hard//talk: Bij gelijke geschiktheid tellen kwaliteit en capaciteit net zo goed

Bij gelijke geschiktheid tellen kwaliteit en capaciteit net zo goed

De wereld staat in brand en dat mag niet onbeschreven blijven. In tegenstelling tot Ella Kuijpers ziet Gatool Katawazi er wél het belang van in om voorkeur te geven aan de sollicitant die de diversiteit binnen een organisatie versterkt. Afgelopen zomer schreef Ella Kuijpers een Hard//talk waarin zij pleit tegen positieve discriminatie in sollicitatieprocedures. Juist... Lees meer

Inclusiviteit

Echte inclusiviteit is nog ver weg

Het debat over diversiteit en inclusiviteit in de culturele sector gaat niet ver genoeg. Lees meer

Tip: Geef het voordeel van de twijfel

Geef het voordeel van de twijfel

Redacteur Else Boer schippert tussen cynisme en naïviteit. 'Om naïviteit te vermijden, besloot ik dat cynisme een adequate reactie op de wereld was. Maar het continu bevragen van mensen en hun beweegredenen is vermoeiend.' Lees meer

Alles vijf sterren: 14

Geen douche, geen geloof, geen adem

Deze week worden we blij van een zeiltripje naar het Markermeer, een serie over verkeerd geplaatste bewijslast, en een dansvoorstelling van Arnhemse meisjes. Lees meer

Hard//talk: Greta Thunbergs requiem voor een droom

Greta Thunbergs requiem voor een droom

Thunberg deinst er niet voor terug een onderdeel te worden van haar eigen verhaal. Lees meer

Automatische concepten 26

Over de column (niets dan goeds?)

Iduna schrijft al jaren columns voor Hard//hoofd en vraagt zich af: hoe komt het toch dat ze ergens alsnog verwarde gevoelens heeft bij het fenomeen 'column'? Een overpeinzing die terugvoert naar Iduna's jaren op de universiteit en de twijfel over de plek die ze in mag nemen in de wereld. Lees meer

Het verlies van succes 2

Het verlies van succes

In een tijd waarin het steeds noodzakelijker lijkt te worden om prestaties te etaleren, denkt Mare Groen na over het systeem achter onze opvattingen aangaande succes dan wel mislukking. Ik lig nog steeds op bed en ben de hele dag niet buiten geweest. Het is 20.00 uur. Ik heb afgesproken om naar de film te... Lees meer

Tip: Durf hardop te dromen

Durf hardop te dromen

Rose Doolan vertrok jaren geleden naar San Francisco, met wilde plannen en weinig budget. Lees meer

 De blinddoek komt af

De blinddoek komt af

Vrouwe Justitia heeft haar blinddoek afgenomen. Lees meer

Column: Mammie

Mammie

'Arme mammie, sorry mammie!', hoort Trudy in de wachtkamer van het ziekenhuis. De irritatie die dit oproept komt vanuit een nooit gedichte kloof in het verleden. En dat heeft alles met het woord 'mammie' te maken. Lees meer

De geruchten zijn waar. Lees Hard//hoofd nu ook op papier!

Bestel op tijd je eigen exemplaar van de eerste editie, met als thema: ‘Ik’. We hebben drie covers ontworpen. Kies je favoriet.

Bestellen