Maartje Wortel zet iedere ochtend een eierwekker. Dan schrijft ze, tien minuten. Het resultaat is een eierwekkerdagboek, met daarin proza, poëzie, flarden van gesprekken of herinneringen. Deze zomer ontbijt hard//hoofd elke zondag met Maartje, een eitje en een illustratie van Gemma Pauwels.
Er is altijd iemand die belooft dat de wereld vergaat. De wereld vergaat niet. Ik ken een meisje die in de Universal Studio in Los Angeles was op het moment dat er een aardbeving plaatsvond. De grond begon te schudden. Het meisje ging samen met de andere bezoekers op de grond zitten en dacht dat het erbij hoorde. Ze dacht dat ze in een film zat.
Je zit niet in een film. Je zit in het vage licht van je beeldscherm. Had je het graag anders gezien? Waarom doe je daar niets aan? Heb je gezegd wat je wilde zeggen en tegen de juiste personen?
Ik heb een paar vrienden die in Istanbul wonen. Een paar jaar geleden was daar een ernstige aardbeving. Er zijn veel mensen dood gegaan. Aan een van die vrienden vroeg ik wat ze dacht op het moment dat ze aardschokken voelde. Ze zei: 'ik dacht niets, ik keek naar een lantaarnpaal. De lantaarnpaal bewoog alsof het een plant was. Niemand zei iets, het was akelig stil, maar iedereen hield zich vast.
Ik weet nog hoe mooi ik dat vond; iedereen hield zich vast.
Er is niets aan de hand, je kunt loslaten.
Waar wacht je op? Wacht niet meer.
Mijn vriendin was op bezoek bij Frieda M. Ze heeft Auschwitz overleefd en Anne Frank nog gekend. Niet lang na de bevrijding zat Frieda in de tram in Amsterdam. Het was warm, ze droeg een shirt, het nummer op haar arm was zichtbaar.
'Hee,' schreeuwde een blonde vrouw door de tram. 'Moet je dat mens zien, zij heeft een nummer op haar arm laten tatoeëren.'
'Het is mijn telefoonnummer,' zei Frieda vlug.
Toen ze thuis kwam schaamde ze zich voor haar eigen antwoord. Waarom vertelde ze niet gewoon de waarheid? Ze besloot om het nummer op haar arm te bellen. Het was het nummer van de bibliotheek van Amsterdam.
--
Maartje Wortel is schrijfster. Haar boeken, Half mens en Dit is jouw huis moet je lezen.
De illustratie is van Gemma Pauwels
