Illustratie: Irene Wiersma

Kasper koopt een koptelefoon. Geen oordopjes, want dat leidt tot joggen, oftewel "de dood van alle schoonheid"." />

Illustratie: Irene Wiersma

Kasper koopt een koptelefoon. Geen oordopjes, want dat leidt tot joggen, oftewel "de dood van alle schoonheid"." />
Asset 14

Dood van een muziekliefhebber

Ongeveer een maand geleden besloot ik dat het tijd werd om een nieuwe koptelefoon aan te schaffen. Mijn oude exemplaar begon na tien jaar trouwe dienst uit elkaar te vallen; als ik ermee over straat liep moest ik mijn beide handen stevig tegen de luisterschelpen gedrukt houden, waardoor het eruit zag alsof ik constant auditie deed voor een schilderij van Edvard Munch.

Het proces dat tot de aanschaf van een nieuw product moet leiden begint heden ten dage met een korte verkenning op het wereldwijde web, om te zien wat er zoal op de markt is. Eigenlijk zou het simpel zijn, ik wist immers precies wat ik wilde. De koptelefoon moest solide zijn, zodat ik er weer minstens tien jaar plezier van zou kunnen hebben. Een mooi geluid was vereist. En het moest over de oren heen gaan, niet erin. Ik heb een lichte penetratieangst voor het gehoorkanaal, je moet zelfs met een wattenstaafje niet te dicht bij me in de buurt komen. Bovendien wantrouw ik mensen met oordopjes, vooral omdat ze een neiging tot joggen hebben. Joggen is de dood van alle schoonheid.

Na een nacht surfen voelde mijn aankoop verder weg dan ooit, maar wel wist ik opeens van alles over midst treble frequencies, stage sound synchronicy, neutral aural awareness, golden sound leakage, en punchy bassline seperator. Het leven zou nooit meer hetzelfde zijn.

De komende dagen en nachten bleef ik ronddolen op allerhande obscure fora, daarbij mijn gezin, werk, en mezelf verwaarlozend. Hoe meer informatie ik had, des te besluitelozer ik werd. Vooral de middelste van mijn drie eisen -het geluid- bleek nog niet zo eenvoudig te zijn als ik in al mijn naïviteit had bedacht. Ik was in netwerken beland geraakt van zogeheten audiofielen die met elkaar wedijverden om de perfecte sound, het hoogst esthetisch haalbare op het gebied van surround blessing.

Deze geluidsfetisjisten ging het niet zozeer om de muziek, hun dubbelgeïsoleerde hobbykamers waren ingericht met tonnen aan geluidsapparatuur om een platencollectie van een paar tientjes op af te kunnen spelen. Iemand kwam er zelfs met trots voor uit dat hij maar één album in bezit had, namelijk Dark Side Of The Moon, maar die had hij dan wel een stuk of zestig keer. De Japanse jubileumeditie uit 1992 was ideaal om dunne bedrading op uit te testen, terwijl de 5.2-bootleg-remaster het summum was voor het opwarmen van je pankinetische behuizingen.

Illustratie: Irene Wiersma

Als ik tijdens deze dagen eens de deur uitging, kon ik alleen nog voorbijgangers bestuderen die van hun muziek aan het genieten waren, regelmatig in mijn vuist grinnikend om zoveel onwetendheid.

Ik wist dat het niet zo langer door kon gaan, ik moest een knoop doorhakken. Mijn oog was gevallen op een peperduur ondraagbaar gevaarte met oorkussen van flamingodons en ingelegde hoogfrequentiegeleidende diamanten. Niets dan lof las ik over dit model. "Deze engel ontmantelt tachtig procent van je muziekcollectie als slechte producties" was de slogan waarmee het werd aangeprezen. Met weemoed bekeek ik mijn stapel Daniel Johnston-bootlegs, die eigenlijk het mooist klinken op een vertrapte My First Sony. Tom Waits zei ooit dat de mooiste muziek van de radio komt die je buren op hebben staan en die bij jou door het keukenraam naar binnen vliegt (de muziek, niet de radio). Ik zal nooit meer door schoonheid overvallen kunnen worden. Nu ik de audiofiele weg was ingeslagen, was er geen weg meer terug. De neuroot in mij kon onmogelijk ontsnappen aan de drang naar het perfecte, ook als dat ten koste moest gaan van alles wat me lief was. Ik bestelde het ding.

Inmiddels weet ik dat als je een nieuwe koptelefoon hebt, je hem niet zomaar mag gebruiken. Je moet hem eerst tweehonderd uur blootstellen aan een cocktail van roze, witte en bruine ruis, om de frequenties wakker te masseren. Toch heb ik hem in een onbewaakt ogenblik even op mijn hoofd gezet, omdat ik de nieuwsgierigheid niet kon weerstaan. Ik luisterde naar Kid A, wat altijd mijn favoriete koptelefoonplaat is geweest. Nooit eerder was me opgevallen dat Thom zoveel foutjes maakt op zijn Rhodes, eigenlijk is het belachelijk slordig. Ook hoorde ik voor het eerst hoe producer Nigel Godrich heel luid zijn neus aan het snuiten is tussen een-minuut-veertig en twee-minuut-vijf van de titeltrack - dat nummer zal ik voortaan skippen.

Er kan mij niets meer wijsgemaakt worden, nu ik het perfecte geluid gevonden heb.

Mail

Kasper van Royen is Hard//hoofd-redactielid, is naast vader ook filosoof, ex-docent, ex-dichter, ex-echtgenoot, popfetisjist en postbode.

We willen je iets vertellen. Hard//hoofd is al bijna tien jaar een vrijhaven voor jonge en experimentele kunst, journalistiek en literatuur. Een walhalla voor hemelbestormers en constructieve twijfelaars, een speeltuin voor talentvolle dromers en ontheemde jonge honden. Elke dag verschijnen op onze site eigenzinnige artikelen, verhalen, poëzie, kunst, fotografie en illustraties van onze jonge makers. Én onze site is helemaal gratis.

Hoe graag we ook zouden willen; zonder jou kunnen we dit niet blijven doen. We hebben namelijk te weinig inkomsten om dit vol te houden. Met jouw hulp kunnen we de journalistiek, kunst en literatuur van de toekomst mogelijk blijven maken, en zelfs versterken.

Als je ons steunt, dan maken wij jou meteen kunstverzamelaar door je speciaal geselecteerde kunstwerken toe te sturen. Verzamel kunst en help je favoriete tijdschrift het volgende decennium door. We zullen je eeuwig dankbaar zijn. Draag Hard//hoofd een warm hart toe.

Word kunstverzamelaar
het laatste
10 jaar HH

10 jaar HH

Hard//hoofd is een vrije ruimte voor verbeelding en verhalen. Een niet-commercieel platform waar talent online en offline de ruimte krijgt om te experimenteren en zich te ontwikkelen. Het bestaan van zo’n plek is niet vanzelfsprekend. Sluit je daarom bij ons aan. We zijn bewust gratis toegankelijk en advertentievrij. Wij geloven dat nieuwe makers vooral een... Lees meer

Tip: Kijk slechte televisie

Kijk slechte televisie

'Ik heb afleveringen van The Real Housewives waar Shakespeares beste stukken niet aan kunnen tippen.' Lees meer

 Kamikazeplastics

Kamikazeplastics

Immuuncellen die de minuscule deeltjes onschadelijk proberen te maken, bekopen dat vervolgens met hun eigen leven. Lees meer

Alles vijf sterren: DEZE SERIE IS GEWOON ZO GOED

Het voert te ver om het hele verhaal uit te leggen

Deze week worden we blij van stekjes, een queer Lees meer

Over wulken en burgemeesters 2

Over wulken en burgemeesters

'Een huis is een constructie, maar een huis is ook een gevoel dat gedeeld wordt. Er blijven sporen achter wanneer bewoners sterven. Een huis verandert terwijl het blijft staan.' Lees meer

We laten ons niet sussen 1

We laten ons niet sussen

Twee weken geleden onthaalden politici en de media 2500 protesterende boeren met open armen op het Malieveld. De 35.000 klimaatstakers en de bezorgde burgers van Extinction Rebellion konden rekenen op een stuk minder steun. Wat is er nodig om de urgentie van de klimaatcrisis echt te laten voelen?, vraagt Jarmo Berkhout zich af. De legers... Lees meer

Tip: Leer een ambacht

Leer een ambacht

Nora van Arkel ging spontaan een dag in de leer bij een Berlijnse Meisterbacker. Daar leerde ze minder te denken en meer te doen. Een tip om eens te vragen of iemand je een ambacht wil leren. Lees meer

 Staakt-het-boeren

Staakt-het-boeren

Duizenden boeren toogden naar het Malieveld met hooivork en tractor. Lees meer

Column: September Blues

September Blues

De maand september is weer voorbij en dat betekent voor Trudy afscheid nemen en opnieuw beginnen. Van haar zomerhuisje op het platteland keert ze terug naar het leven in de stad. Lees meer

Filmtrialoog: Manta Ray

Manta Ray

Redacteuren Eva van den Boogaard, Mat Hoogenboom en Oscar Spaans bezochten de bioscoop om het speelfilmdebuut van de Thaise regisseur Phuttiphong Aroonpheng te zien. Het werd een magische ervaring: Manta Ray bleek een even eenvoudige als betoverende vertelling over een voor dood achtergelaten man die door een visser uit de mangrove wordt gered. Mat: Wat... Lees meer

Hard//talk: Bij gelijke geschiktheid tellen kwaliteit en capaciteit net zo goed

Bij gelijke geschiktheid tellen kwaliteit en capaciteit net zo goed

De wereld staat in brand en dat mag niet onbeschreven blijven. In tegenstelling tot Ella Kuijpers ziet Gatool Katawazi er wél het belang van in om voorkeur te geven aan de sollicitant die de diversiteit binnen een organisatie versterkt. Afgelopen zomer schreef Ella Kuijpers een Hard//talk waarin zij pleit tegen positieve discriminatie in sollicitatieprocedures. Juist... Lees meer

Inclusiviteit

Echte inclusiviteit is nog ver weg

Het debat over diversiteit en inclusiviteit in de culturele sector gaat niet ver genoeg. Lees meer

Tip: Geef het voordeel van de twijfel

Geef het voordeel van de twijfel

Redacteur Else Boer schippert tussen cynisme en naïviteit. 'Om naïviteit te vermijden, besloot ik dat cynisme een adequate reactie op de wereld was. Maar het continu bevragen van mensen en hun beweegredenen is vermoeiend.' Lees meer

Alles vijf sterren: 14

Geen douche, geen geloof, geen adem

Deze week worden we blij van een zeiltripje naar het Markermeer, een serie over verkeerd geplaatste bewijslast, en een dansvoorstelling van Arnhemse meisjes. Lees meer

Hard//talk: Greta Thunbergs requiem voor een droom

Greta Thunbergs requiem voor een droom

Thunberg deinst er niet voor terug een onderdeel te worden van haar eigen verhaal. Lees meer

Automatische concepten 26

Over de column (niets dan goeds?)

Iduna schrijft al jaren columns voor Hard//hoofd en vraagt zich af: hoe komt het toch dat ze ergens alsnog verwarde gevoelens heeft bij het fenomeen 'column'? Een overpeinzing die terugvoert naar Iduna's jaren op de universiteit en de twijfel over de plek die ze in mag nemen in de wereld. Lees meer

Het verlies van succes 2

Het verlies van succes

In een tijd waarin het steeds noodzakelijker lijkt te worden om prestaties te etaleren, denkt Mare Groen na over het systeem achter onze opvattingen aangaande succes dan wel mislukking. Ik lig nog steeds op bed en ben de hele dag niet buiten geweest. Het is 20.00 uur. Ik heb afgesproken om naar de film te... Lees meer

Tip: Durf hardop te dromen

Durf hardop te dromen

Rose Doolan vertrok jaren geleden naar San Francisco, met wilde plannen en weinig budget. Lees meer

 De blinddoek komt af

De blinddoek komt af

Vrouwe Justitia heeft haar blinddoek afgenomen. Lees meer

Column: Mammie

Mammie

'Arme mammie, sorry mammie!', hoort Trudy in de wachtkamer van het ziekenhuis. De irritatie die dit oproept komt vanuit een nooit gedichte kloof in het verleden. En dat heeft alles met het woord 'mammie' te maken. Lees meer

De geruchten zijn waar. Lees Hard//hoofd nu ook op papier!

Bestel op tijd je eigen exemplaar van de eerste editie, met als thema: ‘Ik’. We hebben drie covers ontworpen. Kies je favoriet.

Bestellen