Asset 14

Pigeon feeders

Laatst had ik de dierenambulance laten komen voor een duif die urenlang ondersteboven in de populier voor mijn huis hing te klapperen. Toen ik de dienstdoende ambulancebroeder vertelde dat er net nog - superlief! - een ekster te hulp was geschoten, antwoordde hij doodleuk dat die ekster in dat geval haar ogen er vast al had uitgepikt.
"Maar haar duivenvrienden bleven ook - superlief! - de hele tijd dicht in de buurt. Dat was toch wel om haar bij te staan?" vroeg ik hoopvol.
"Nou nee hoor," bromde de dierenredder. "Die wachten gewoon tot ze dood is, zodat ze d’r allemaal even op kunnen." Met een brandweerladder liet hij zich vervolgens, heggenschaar in de hand, omhoogschuiven naar de duif. Blindgepikt, verkracht en dood werd het beestje een paar seconden later omlaaggetakeld. Of blindgepikt, dood en verkracht. En dus nog een paar keer verkracht. De broeder hield haar losjes vast bij één poot.

Beeld: Lieke Romeijn.

Rare vogels, vogels. Net als de kip bijvoorbeeld; die blijkt een directe afstammeling van de Tyrannosaurus Rex. Of zwaluwen, die stoppen nooit met vliegen, zelfs niet tijdens hun slaap. En een mantelmeeuw vliegt soms wel driehonderd kilometer voor wat frietjes en scholeksters kunnen veertig jaar oud worden! Maar mensen zijn uiteindelijk toch raardere vogels.
"Zullen we hier eerst de helft doen?"
In het Westerpark rommelt een man van eind veertig in een tas op wieltjes en haalt daar een enorme zak stokbrood uit. Een pigeon feeder! Sinds ik Ian McEwans ‘Saturday’ las, waarin pigeon feeder als scheldwoord voor de mentally deficient werd gebruikt, kan ik vogelvoederaars niet meer anders zien. Sindsdien zie ik ze ook overal, dus ben ik ze maar eens goed gaan bestuderen.
De man, in een trainingsbroek van dikke blauwe stof, peutert behoedzaam de knoop uit de broodzak. Er zit keurig gesneden lichtbruin en wit stokbrood in. Mevrouw houdt schichtig de tas op wieltjes vast terwijl daar HUP KWAK de helft van de zak pardoes op straat gaat. Ze kijkt een beetje beteuterd naar de broodhoop.
"Naar verderop dan maar?" Zonder antwoord af te wachten neemt de man de roltas over en beent naar de volgende stop. Door mijn vele observaties kan ik inmiddels uittekenen wat zich daar gaat afspelen: de zak wordt beheerst driftig tot de laatste kruimel leeggeschud, er wordt nog heel even gewacht om te checken of er daadwerkelijk VOGELS op afkomen en dan verlaat het stel achteloos de voederarena.

Pigeon feeders zijn er in vele gedaantes. Het begint al bij de verschijningsvorm van hun hobbymateriaal: het brood. Er zijn hompengooiers en kruimelstrooiers. Korstenscheurders, en van die lui die hun drooggeworden boterhammen net zo lang vast blijven houden tot een of andere (water)vogel hen in de vingers pikt.

Voor het bestuderen van vogels en hun vreemde voederaars hoef ik eigenlijk mijn huis niet eens uit. Recht tegenover mij, aan de andere kant van de voor het duifje ooit fatale populier, woont een vrouw met auberginekleurig stekeltjeshaar (wat typisch is voor een vrouwelijke pigeon feeder). Ze heeft hele dikke witte armen en zit altijd in de tuinstoel op haar balkon. Naast haar op de reling zit zoals gewoonlijk een blauwe reiger met zijn poten ongegeneerd ver uit elkaar, zodat zijn roffelige witte bipsje goed zichtbaar is.
Schraatsj!” en “Grrrénk!” zeggen ze volgens Wikipedia, en zo klinkt het inderdaad als zich op een goed moment wel zeven reigers rond de vrouw verzameld hebben. Met opgetrokken schouders wachten de oude punkers (zoals Maartje Wortel ze treffend omschrijft in Dit is jouw huis) tussen de eksters en de duiven op hun broodmaal, dat met geoefende hand en veel dwingend oogcontact wordt uitgedeeld.

Maar naast observerend was mijn ‘studie’ naar pigeon feeders bij vlagen ook participerend. Zo plofte ik naast een feeder op zijn parkbankje en knikte naar de zenuwachtig trippelende spreeuwtjes voor ons.
"Wat zijn ze enthousiast he?"
"Je moest eens weten," bromde meneer en krabde hard in zijn baard.
Samen keken we gezapig naar de spreeuwtjes. Er kwam af en toe een ekster bij, maar die kreeg niets.
"Wist je dat merries niet kunnen zwemmen?" onderbrak de man plots de stilte en wierp wat brood tussen de vogels.
"Vrouwtjespaarden bedoelt u?"
Hij knikte. "Die gaan openstaan van achter. Dan lopen ze vol. Kom maar jongen."
Speciaal voor de spreeuw die er steeds naast pikte draaide hij tussen duim en wijsvinger een bolletje brood en schoot het hem toe. De vieze pigeon feeder.

Mail

Laura van der Haar is archeoloog en schrijver.

We willen je iets vertellen. Hard//hoofd is al bijna tien jaar een vrijhaven voor jonge en experimentele kunst, journalistiek en literatuur. Een walhalla voor hemelbestormers en constructieve twijfelaars, een speeltuin voor talentvolle dromers en ontheemde jonge honden. Elke dag verschijnen op onze site eigenzinnige artikelen, verhalen, poëzie, kunst, fotografie en illustraties van onze jonge makers. Én onze site is helemaal gratis.

Hoe graag we ook zouden willen; zonder jou kunnen we dit niet blijven doen. We hebben namelijk te weinig inkomsten om dit vol te houden. Met jouw hulp kunnen we de journalistiek, kunst en literatuur van de toekomst mogelijk blijven maken, en zelfs versterken.

Als je ons steunt, dan maken wij jou meteen kunstverzamelaar door je speciaal geselecteerde kunstwerken toe te sturen. Verzamel kunst en help je favoriete tijdschrift het volgende decennium door. We zullen je eeuwig dankbaar zijn. Draag Hard//hoofd een warm hart toe.

Word kunstverzamelaar
het laatste
10 jaar HH

10 jaar HH

Hard//hoofd is een vrije ruimte voor verbeelding en verhalen. Een niet-commercieel platform waar talent online en offline de ruimte krijgt om te experimenteren en zich te ontwikkelen. Het bestaan van zo’n plek is niet vanzelfsprekend. Sluit je daarom bij ons aan. We zijn bewust gratis toegankelijk en advertentievrij. Wij geloven dat nieuwe makers vooral een... Lees meer

Tip: Kijk slechte televisie

Kijk slechte televisie

'Ik heb afleveringen van The Real Housewives waar Shakespeares beste stukken niet aan kunnen tippen.' Lees meer

 Kamikazeplastics

Kamikazeplastics

Immuuncellen die de minuscule deeltjes onschadelijk proberen te maken, bekopen dat vervolgens met hun eigen leven. Lees meer

Alles vijf sterren: DEZE SERIE IS GEWOON ZO GOED

Het voert te ver om het hele verhaal uit te leggen

Deze week worden we blij van stekjes, een queer Lees meer

Over wulken en burgemeesters 2

Over wulken en burgemeesters

'Een huis is een constructie, maar een huis is ook een gevoel dat gedeeld wordt. Er blijven sporen achter wanneer bewoners sterven. Een huis verandert terwijl het blijft staan.' Lees meer

We laten ons niet sussen 1

We laten ons niet sussen

Twee weken geleden onthaalden politici en de media 2500 protesterende boeren met open armen op het Malieveld. De 35.000 klimaatstakers en de bezorgde burgers van Extinction Rebellion konden rekenen op een stuk minder steun. Wat is er nodig om de urgentie van de klimaatcrisis echt te laten voelen?, vraagt Jarmo Berkhout zich af. De legers... Lees meer

Tip: Leer een ambacht

Leer een ambacht

Nora van Arkel ging spontaan een dag in de leer bij een Berlijnse Meisterbacker. Daar leerde ze minder te denken en meer te doen. Een tip om eens te vragen of iemand je een ambacht wil leren. Lees meer

 Staakt-het-boeren

Staakt-het-boeren

Duizenden boeren toogden naar het Malieveld met hooivork en tractor. Lees meer

Column: September Blues

September Blues

De maand september is weer voorbij en dat betekent voor Trudy afscheid nemen en opnieuw beginnen. Van haar zomerhuisje op het platteland keert ze terug naar het leven in de stad. Lees meer

Filmtrialoog: Manta Ray

Manta Ray

Redacteuren Eva van den Boogaard, Mat Hoogenboom en Oscar Spaans bezochten de bioscoop om het speelfilmdebuut van de Thaise regisseur Phuttiphong Aroonpheng te zien. Het werd een magische ervaring: Manta Ray bleek een even eenvoudige als betoverende vertelling over een voor dood achtergelaten man die door een visser uit de mangrove wordt gered. Mat: Wat... Lees meer

Hard//talk: Bij gelijke geschiktheid tellen kwaliteit en capaciteit net zo goed

Bij gelijke geschiktheid tellen kwaliteit en capaciteit net zo goed

De wereld staat in brand en dat mag niet onbeschreven blijven. In tegenstelling tot Ella Kuijpers ziet Gatool Katawazi er wél het belang van in om voorkeur te geven aan de sollicitant die de diversiteit binnen een organisatie versterkt. Afgelopen zomer schreef Ella Kuijpers een Hard//talk waarin zij pleit tegen positieve discriminatie in sollicitatieprocedures. Juist... Lees meer

Inclusiviteit

Echte inclusiviteit is nog ver weg

Het debat over diversiteit en inclusiviteit in de culturele sector gaat niet ver genoeg. Lees meer

Tip: Geef het voordeel van de twijfel

Geef het voordeel van de twijfel

Redacteur Else Boer schippert tussen cynisme en naïviteit. 'Om naïviteit te vermijden, besloot ik dat cynisme een adequate reactie op de wereld was. Maar het continu bevragen van mensen en hun beweegredenen is vermoeiend.' Lees meer

Alles vijf sterren: 14

Geen douche, geen geloof, geen adem

Deze week worden we blij van een zeiltripje naar het Markermeer, een serie over verkeerd geplaatste bewijslast, en een dansvoorstelling van Arnhemse meisjes. Lees meer

Hard//talk: Greta Thunbergs requiem voor een droom

Greta Thunbergs requiem voor een droom

Thunberg deinst er niet voor terug een onderdeel te worden van haar eigen verhaal. Lees meer

Automatische concepten 26

Over de column (niets dan goeds?)

Iduna schrijft al jaren columns voor Hard//hoofd en vraagt zich af: hoe komt het toch dat ze ergens alsnog verwarde gevoelens heeft bij het fenomeen 'column'? Een overpeinzing die terugvoert naar Iduna's jaren op de universiteit en de twijfel over de plek die ze in mag nemen in de wereld. Lees meer

Het verlies van succes 2

Het verlies van succes

In een tijd waarin het steeds noodzakelijker lijkt te worden om prestaties te etaleren, denkt Mare Groen na over het systeem achter onze opvattingen aangaande succes dan wel mislukking. Ik lig nog steeds op bed en ben de hele dag niet buiten geweest. Het is 20.00 uur. Ik heb afgesproken om naar de film te... Lees meer

Tip: Durf hardop te dromen

Durf hardop te dromen

Rose Doolan vertrok jaren geleden naar San Francisco, met wilde plannen en weinig budget. Lees meer

 De blinddoek komt af

De blinddoek komt af

Vrouwe Justitia heeft haar blinddoek afgenomen. Lees meer

Column: Mammie

Mammie

'Arme mammie, sorry mammie!', hoort Trudy in de wachtkamer van het ziekenhuis. De irritatie die dit oproept komt vanuit een nooit gedichte kloof in het verleden. En dat heeft alles met het woord 'mammie' te maken. Lees meer

De geruchten zijn waar. Lees Hard//hoofd nu ook op papier!

Bestel op tijd je eigen exemplaar van de eerste editie, met als thema: ‘Ik’. We hebben drie covers ontworpen. Kies je favoriet.

Bestellen