Foto: Roel Wijnants

Job Cohen doet niet mee aan de Hollandse gezelligheid." />

Foto: Roel Wijnants

Job Cohen doet niet mee aan de Hollandse gezelligheid." />
Asset 14

Burgervader

Toen ik acht jaar geleden in Amsterdam kwam wonen, keek ik de godganse dag naar AT5. Ik vond het fascinerend dat ik op tv kon zien wat er bij mij om de hoek gebeurde. Het idee dat ik ook de deur uit zou kunnen gaan om de uitstekende stoeptegel met eigen ogen te aanschouwen, kwam soms wel bij me op, maar leek me nogal onzinnig. Ik zag die tegel nu toch ook? Bovendien is het binnen knusser dan buiten.

Om de week werd op de lokale zender onze burgemeester geïnterviewd in het toepasselijk getitelde programma ‘Gesprek met de Burgemeester’. Daar keek ik elke keer weer naar uit. De AT5-reporters stonden bekend om hun charmante knulligheid van veredeld amateurisme en Job Cohen leek zich daar vaak nogal aan te ergeren. Dat zou iedereen in zijn plaats ook doen. Maar de meeste mensen zijn geneigd dat vooral niet te laten merken, uit angst om als chagrijn over te komen, iemand die wel wat beters te doen heeft dan het beantwoorden van stomme vragen. Cohen niet. Hij keek in die gesprekken steeds alsof hij eigenlijk liever ergens anders zou zijn, maar uit zijn antwoorden bleek dat hij dit vragenuurtje juist uiterst serieus nam. Het informeren van de burger over de stand van zaken in de stad verwerd nooit tot gezellige borrelpraat, eerder tot een bezoek aan de schooldirecteur. Als hij eens een grapje maakte, zorgde dat voor een nerveus lachje bij de interviewer en kijker. Hij is zo iemand waar je altijd een beetje bang voor bent, bang omdat je zo’n enorm ontzag voor hem hebt.

Foto: Roel Wijnants

Bij Cohen heb je nooit het gevoel dat hij een spel speelt, de dingen mooier maakt dan ze zijn. Waarmee natuurlijk niet gezegd is dat hij dat nooit doet, niets menselijks zal hem vreemd zijn. Maar hij is ontwapenend ongevoelig voor het Hollandse taboe dat op ongezelligheid rust. Wat dan weer niet betekent dat hij ongezellig is. Hij is iemand met wie je het daadwerkelijk leuk kunt hebben, juist omdat leukigheid geen vanzelfsprekendheid lijkt te zijn. Zo stel ik mij dat althans voor. Wanneer Wouter Bos zijn kwetsbaarheid toont, wordt dat als een zwakte ervaren, omdat we allemaal wel zien dat Bos een erg gevoelige jongen is en dat het hem moeite kost die gevoeligheid te verbergen. Achter zijn gevoeligheid is Wouter poedelnaakt. Bij Cohen is het precies omgekeerd. Hij hoeft zijn kwetsbaarheid niet te verbergen, omdat dit slechts de huid om een skelet van onwrikbaar ijzer is. Ik gebruik bewust het woord ‘huid’, omdat het zeker geen kleding is die hij naar believen uit zou kunnen trekken.

Maar hij weet dat dit zijn buitenkant is, de eerste indruk die men altijd van hem zal hebben. En hij weet dat mensen echt zullen schrikken wanneer hij zijn stem verheft. Die door de kwetsbaarheid oplichtende onbreekbaarheid is een uiterst effectief machtsmiddel. Cohen is een wolf in schaapskleren, Superman vermomd als Clark Kent. Ik zie dit zelf als iets positiefs, want een onversluierde machtswil, zoals bijvoorbeeld die van Wilders, kent per definitie geen nuance. En nuance is geen zwaktebod, maar een voorwaarde voor reflectie. En reflectie is een voorwaarde voor ethiek en ethiek is een voorwaarde voor politiek. Een echte politicus zal Wilders dus nooit worden, zelfs niet als hij concessies zou doen aan al zijn malle plannen. Want hij wil – en hij zal zelf de eerste zijn om dat te beamen – nu juist een politicus zijn, die geen politicus is en een ethiek aanhangen, die geen ethiek kan zijn omdat het elke nuance (en daarmee elke mogelijkheid tot reflectie) uitbant.

Ik keek de laatste jaren niet meer naar AT5. De uitstekende stoeptegels zijn een onderdeel geworden van de tred waarmee ik mij door de stad beweeg, niet iets om bij stil te staan of naar om te kijken. Ook voor Cohen had ik geen aandacht meer, maar toch liep hij altijd met mij mee. Al was ik het niet altijd met zijn ideeën en beleid eens, voor mij wás Cohen de stad waar ik acht jaar lang in wandelde, woonde, werkte, studeerde en feestte. Ik zal hem pas missen als burgemeester, wanneer er een nieuwe is die de vanzelfsprekendheid van voor af aan moet opbouwen. Hij of zij zal daar waarschijnlijk erg zijn of haar best voor doen, door in vraaggesprekken het spel van gezelligheid vooral gretig mee spelen. Ik ben bang dat echte burgervaders dun gezaaid zijn. Maar wat we ervoor terugkrijgen is dat in de politieke arena twee tegengestelde krachten tegenover elkaar zullen komen te staan. Alleen de man die de ware gezelligheid kent omdat hij ongezellig durft te zijn, zal daarin mogen winnen.

Mail

Kasper van Royen is Hard//hoofd-redactielid, is naast vader ook filosoof, ex-docent, ex-dichter, ex-echtgenoot, popfetisjist en postbode.

We willen je iets vertellen. Hard//hoofd is al bijna tien jaar een vrijhaven voor jonge en experimentele kunst, journalistiek en literatuur. Een walhalla voor hemelbestormers en constructieve twijfelaars, een speeltuin voor talentvolle dromers en ontheemde jonge honden. Elke dag verschijnen op onze site eigenzinnige artikelen, verhalen, poëzie, kunst, fotografie en illustraties van onze jonge makers. Én onze site is helemaal gratis.

Hoe graag we ook zouden willen; zonder jou kunnen we dit niet blijven doen. We hebben namelijk te weinig inkomsten om dit vol te houden. Met jouw hulp kunnen we de journalistiek, kunst en literatuur van de toekomst mogelijk blijven maken, en zelfs versterken.

Als je ons steunt, dan maken wij jou meteen kunstverzamelaar door je speciaal geselecteerde kunstwerken toe te sturen. Verzamel kunst en help je favoriete tijdschrift het volgende decennium door. We zullen je eeuwig dankbaar zijn. Draag Hard//hoofd een warm hart toe.

Word kunstverzamelaar
het laatste
10 jaar HH

10 jaar HH

Hard//hoofd is een vrije ruimte voor verbeelding en verhalen. Een niet-commercieel platform waar talent online en offline de ruimte krijgt om te experimenteren en zich te ontwikkelen. Het bestaan van zo’n plek is niet vanzelfsprekend. Sluit je daarom bij ons aan. We zijn bewust gratis toegankelijk en advertentievrij. Wij geloven dat nieuwe makers vooral een... Lees meer

Tip: Kijk slechte televisie

Kijk slechte televisie

'Ik heb afleveringen van The Real Housewives waar Shakespeares beste stukken niet aan kunnen tippen.' Lees meer

 Kamikazeplastics

Kamikazeplastics

Immuuncellen die de minuscule deeltjes onschadelijk proberen te maken, bekopen dat vervolgens met hun eigen leven. Lees meer

Alles vijf sterren: DEZE SERIE IS GEWOON ZO GOED

Het voert te ver om het hele verhaal uit te leggen

Deze week worden we blij van stekjes, een queer Lees meer

Over wulken en burgemeesters 2

Over wulken en burgemeesters

'Een huis is een constructie, maar een huis is ook een gevoel dat gedeeld wordt. Er blijven sporen achter wanneer bewoners sterven. Een huis verandert terwijl het blijft staan.' Lees meer

We laten ons niet sussen 1

We laten ons niet sussen

Twee weken geleden onthaalden politici en de media 2500 protesterende boeren met open armen op het Malieveld. De 35.000 klimaatstakers en de bezorgde burgers van Extinction Rebellion konden rekenen op een stuk minder steun. Wat is er nodig om de urgentie van de klimaatcrisis echt te laten voelen?, vraagt Jarmo Berkhout zich af. De legers... Lees meer

Tip: Leer een ambacht

Leer een ambacht

Nora van Arkel ging spontaan een dag in de leer bij een Berlijnse Meisterbacker. Daar leerde ze minder te denken en meer te doen. Een tip om eens te vragen of iemand je een ambacht wil leren. Lees meer

 Staakt-het-boeren

Staakt-het-boeren

Duizenden boeren toogden naar het Malieveld met hooivork en tractor. Lees meer

Column: September Blues

September Blues

De maand september is weer voorbij en dat betekent voor Trudy afscheid nemen en opnieuw beginnen. Van haar zomerhuisje op het platteland keert ze terug naar het leven in de stad. Lees meer

Filmtrialoog: Manta Ray

Manta Ray

Redacteuren Eva van den Boogaard, Mat Hoogenboom en Oscar Spaans bezochten de bioscoop om het speelfilmdebuut van de Thaise regisseur Phuttiphong Aroonpheng te zien. Het werd een magische ervaring: Manta Ray bleek een even eenvoudige als betoverende vertelling over een voor dood achtergelaten man die door een visser uit de mangrove wordt gered. Mat: Wat... Lees meer

Hard//talk: Bij gelijke geschiktheid tellen kwaliteit en capaciteit net zo goed

Bij gelijke geschiktheid tellen kwaliteit en capaciteit net zo goed

De wereld staat in brand en dat mag niet onbeschreven blijven. In tegenstelling tot Ella Kuijpers ziet Gatool Katawazi er wél het belang van in om voorkeur te geven aan de sollicitant die de diversiteit binnen een organisatie versterkt. Afgelopen zomer schreef Ella Kuijpers een Hard//talk waarin zij pleit tegen positieve discriminatie in sollicitatieprocedures. Juist... Lees meer

Inclusiviteit

Echte inclusiviteit is nog ver weg

Het debat over diversiteit en inclusiviteit in de culturele sector gaat niet ver genoeg. Lees meer

Tip: Geef het voordeel van de twijfel

Geef het voordeel van de twijfel

Redacteur Else Boer schippert tussen cynisme en naïviteit. 'Om naïviteit te vermijden, besloot ik dat cynisme een adequate reactie op de wereld was. Maar het continu bevragen van mensen en hun beweegredenen is vermoeiend.' Lees meer

Alles vijf sterren: 14

Geen douche, geen geloof, geen adem

Deze week worden we blij van een zeiltripje naar het Markermeer, een serie over verkeerd geplaatste bewijslast, en een dansvoorstelling van Arnhemse meisjes. Lees meer

Hard//talk: Greta Thunbergs requiem voor een droom

Greta Thunbergs requiem voor een droom

Thunberg deinst er niet voor terug een onderdeel te worden van haar eigen verhaal. Lees meer

Automatische concepten 26

Over de column (niets dan goeds?)

Iduna schrijft al jaren columns voor Hard//hoofd en vraagt zich af: hoe komt het toch dat ze ergens alsnog verwarde gevoelens heeft bij het fenomeen 'column'? Een overpeinzing die terugvoert naar Iduna's jaren op de universiteit en de twijfel over de plek die ze in mag nemen in de wereld. Lees meer

Het verlies van succes 2

Het verlies van succes

In een tijd waarin het steeds noodzakelijker lijkt te worden om prestaties te etaleren, denkt Mare Groen na over het systeem achter onze opvattingen aangaande succes dan wel mislukking. Ik lig nog steeds op bed en ben de hele dag niet buiten geweest. Het is 20.00 uur. Ik heb afgesproken om naar de film te... Lees meer

Tip: Durf hardop te dromen

Durf hardop te dromen

Rose Doolan vertrok jaren geleden naar San Francisco, met wilde plannen en weinig budget. Lees meer

 De blinddoek komt af

De blinddoek komt af

Vrouwe Justitia heeft haar blinddoek afgenomen. Lees meer

Column: Mammie

Mammie

'Arme mammie, sorry mammie!', hoort Trudy in de wachtkamer van het ziekenhuis. De irritatie die dit oproept komt vanuit een nooit gedichte kloof in het verleden. En dat heeft alles met het woord 'mammie' te maken. Lees meer

De geruchten zijn waar. Lees Hard//hoofd nu ook op papier!

Bestel op tijd je eigen exemplaar van de eerste editie, met als thema: ‘Ik’. We hebben drie covers ontworpen. Kies je favoriet.

Bestellen