Op zaterdag 30 juni vergaat de wereld. Op ons feest kun je overleven en een nieuw bestaan beginnen. In afwachting daarvan staan onze TIPS in het teken van het einde der tijden.
Je kent het wel: zodra je erop gaat letten is het overal. Wat is dan overal? Datgene waar je op begon te letten. Birckenstocks. Het stopwoordje “in die zin”. Zombies. Dat een grote blauwe planeet ons gaat verpletteren. Soms ben je de enige, en vraag je je af of je niet toch onder een steen leefde de afgelopen jaren. Soms hangt het in de lucht en ontstaat er ineens een gezamenlijk bewustzijn. Allebei even vreemd... want of jij bent gek, of de wereld is gek, maar zeker is dat dit ene overal opduikt. Meestal doe ik dat soort ideeën af als onzinnig, dat is de gemakkelijkste manier. “Ja, inderdaad, alles wijst erop dat we binnen drie dagen worden opgegeten door zombies, en pindakaas is inderdaad een soort zombievoedsel, en dat betekent dat ze eigenlijk al onze hele wereld hebben overgenomen, maar mag ik nu gewoon mijn boterham opeten?”
Maar ik moet die grote verbanden en theorieën ook maar eens onder ogen zien. De grote blauwe planeet die ons gaat vermorzelen, komt namelijk de laatste tijd telkens weer op mijn pad. In de duizelingwekkende, apocalyptische film Melancholia waarin dat grote blauwe onheil even aantrekkelijk als beangstigend is. In een werk van de gelauwerde kunstenaar Anish Kapoor waarin je als bezoeker in een bizar blauwkleurig limbo diezelfde planeet ziet opdoemen. Op de voorpagina van het NRC afgelopen vrijdag, met een tekening van wat er zou gebeuren als de aarde en planeet Venus net zo dicht bij elkaar zouden zijn als de planeten Kepler-36b en Kepler-36c. "These worlds are having close encounters" zegt de onderzoeker van het Harvard-Smithsonian Center for Astrophysics over de twee toenaderende planeten. Volgens mij komen deze werelden allemaal heel dicht bij elkaar. Er hangt een apocalyps in de lucht. En ja, dat is totaal onzinnig, maar we kunnen er ook gewoon van genieten.