Asset 14

Plan de campagne

Een scriptie schrijven is een vrij zinloze exercitie. Maandenlang ben je hels aan het worstelen, waarna slechts drie mensen het ooit zullen lezen: je begeleider, de tweede lezer en je moeder (omdat ze zo aandringt). En je zou ook niet eens willen dat het gedrocht meer mensen onder ogen komt. Alleen de diepste, donkerste la is goed genoeg. De meeste scripties zijn dus al vergeefse moeite, maar mijn drie maanden durende scriptieproces op St. Eustatius was wel het ultieme boter aan de galg smeren.

‘Het literaire veld op de Nederlandse Antillen in kaart brengen’ luidt mijn scriptieopdracht. En op ‘Statia’ is dat veld alvast heel overzichtelijk: schrijvers, literatuurwetenschappers, recensenten, critici, opiniemakers, uitgevers, samenstellers van schoolboeken, leden van literaire jury’s, studenten, ze zijn er allemaal niet. Nou ja, op de ‘studenten’ van de American University of Statia School of Medicine na dan. Stuk voor stuk perfect gebruinde lijven, gestoken in Abercrombie & Fitch T-shirtjes. In de VS slagen ze er niet in een degree te halen, dus trekken papa en mama hun portemonnee om ervoor te zorgen dat het ze op Statia wel lukt. Maar met literatuur hebben ze weinig van doen.

‘Books?’ vraagt Cynthia, de altijd vriendelijke receptioniste van ons hotel, terwijl ze zich vermoeid omdraait van haar comfortabele plekje voor de ventilator. ‘Go to the library.’ Jahaaa, want die is er wél op het eiland. Al sinds 1903 zelfs, toen hier overigens nog maar vijftien mensen Nederlands konden lezen. Dat zijn er inmiddels natuurlijk veel meer, maar de bieb lijkt het nauwelijks drukker te hebben gekregen. Het is een klein gebouwtje in niet al te beste staat en met een (zeer) bescheiden collectie. Daar ga ik het de komende maanden dus niet mee redden.

Illustratie: Agnes Loonstra

Geen paniek, ik vlieg vast met gemak even naar alle andere eilanden. Hier in de Cariben nemen mensen toch het vliegtuig zoals wij de bus nemen? Hoe kom je anders ergens? Dat blijkt nogal tegen te vallen, veel Statianen verlaten het eiland eigenlijk nooit. Tenzij het echt niet anders kan omdat ze bijvoorbeeld een operatie moeten ondergaan. Een tripje naar het naastgelegen St. Maarten of Saba, dat ik vanaf hier gewoon kan zien liggen, kost namelijk al gauw zo’n 150 dollar. En wil ik naar de Benedenwindse eilanden (Aruba, Curaçao en Bonaire) dan zit ik aan het dubbele. Terwijl ik ook al een bedrag ter grote van een rijbewijs heb gespendeerd aan de vlucht hierheen. Mijn scriptie gaat zo aardig in de papieren lopen.

Zou ik dan alles kunnen googelen? vraag ik mezelf af. Maar Caribisch Nederland blijkt nog een digitaliseringsslag te moeten maken. Het begint te knagen dat mijn schriftelijke proeve van bekwaamheid misschien wel gedoemd is tot mislukken. Gelukkig weet ik die gedachte meestal vakkundig te omzeilen door mijn kop diep in het zand te steken. Ik heb gewoon meer tijd nodig om een plan de campagne te bedenken. Morgen ga ik daar eens goed voor zitten. Of hooguit overmorgen. En het beantwoorden van die belangstellende mailtjes van mijn scriptiebegeleider kan ook nog wel even wachten, ik mail haar zodra ik mijn briljante strategie heb uitgedokterd.

Inmiddels bestaan de uren die ik ‘aan mijn scriptie werk’ uit het lezen van willekeurige boeken die hotelgasten in de lobby achterlaten, of het kijken van alle seizoenen Lost, Gossip Girl en Private Practice op mijn laptop.
En vergeet de televisie niet! Tot mijn vreugde ontvangt die allerlei Amerikaanse zenders. Al vermaak ik me daar meestal niet lang mee vanwege de vele reclameblokken, die voor een groot deel gevuld zijn met het aanprijzen van bizarre medicijnen die je in Nederland niet, of toch echt alleen onder streng toezicht van je huisarts zou mogen nemen. Maar dat terzijde. Grappig, realiseer ik me midden in zo’n reclameblok. Ik zit hier op een idyllisch, tropisch eiland, maar doe precies hetzelfde als mijn procrastinerende studiegenoten aan de andere kant van de wereld.

Volgens scriptiegoeroe Umberto Eco zit het nut van een scriptie niet zozeer in de scriptie zelf, maar in de ervaring die het schrijven ervan met zich meebrengt. In mijn geval is het moeilijk om zelfs dáár enige utiliteit in te vinden. Hoewel, zonder deze scriptie had ik waarschijnlijk nooit de hele Evelien-reeks van Martin Bril tot me genomen. Of Knielen op een bed violen. Ik had niet geweten hoe te overleven na een planecrash op een magisch onbewoond eiland, hoe je een baby opereert ín de baarmoeder, of hoe ik mijn beste vriendin achter haar rug om zwart moet maken, zodat ik haar grote liefde kan inpikken. En dat, moet ik toegeven, is eigenlijk heel wat waard.
_____________________________________________________________________________

Marijn Klok won onze columnwedstrijd en schrijft in augustus elke woensdag over haar zinloze zomer op St. Eustasius. Ze studeerde Nederlands en Journalistiek & Nieuwe Media in Leiden en werkt als freelance tekstschrijver en journalist.

Mail

Agnes Loonstra is een illustrator uit Utrecht die, naast het maken van kleurrijke en humoristische illustraties en animaties, ook zangeres is in de Nu-Folk band Wooden Soldiers en retro-act Charmony. Ze houdt ook erg van katten en elpees.

We willen je iets vertellen. Hard//hoofd is al bijna tien jaar een vrijhaven voor jonge en experimentele kunst, journalistiek en literatuur. Een walhalla voor hemelbestormers en constructieve twijfelaars, een speeltuin voor talentvolle dromers en ontheemde jonge honden. Elke dag verschijnen op onze site eigenzinnige artikelen, verhalen, poëzie, kunst, fotografie en illustraties van onze jonge makers. Én onze site is helemaal gratis.

Hoe graag we ook zouden willen; zonder jou kunnen we dit niet blijven doen. We hebben namelijk te weinig inkomsten om dit vol te houden. Met jouw hulp kunnen we de journalistiek, kunst en literatuur van de toekomst mogelijk blijven maken, en zelfs versterken.

Als je ons steunt, dan maken wij jou meteen kunstverzamelaar door je speciaal geselecteerde kunstwerken toe te sturen. Verzamel kunst en help je favoriete tijdschrift het volgende decennium door. We zullen je eeuwig dankbaar zijn. Draag Hard//hoofd een warm hart toe.

Word kunstverzamelaar
het laatste
10 jaar HH

10 jaar HH

Hard//hoofd is een vrije ruimte voor verbeelding en verhalen. Een niet-commercieel platform waar talent online en offline de ruimte krijgt om te experimenteren en zich te ontwikkelen. Het bestaan van zo’n plek is niet vanzelfsprekend. Sluit je daarom bij ons aan. We zijn bewust gratis toegankelijk en advertentievrij. Wij geloven dat nieuwe makers vooral een... Lees meer

Tip: Kijk slechte televisie

Kijk slechte televisie

'Ik heb afleveringen van The Real Housewives waar Shakespeares beste stukken niet aan kunnen tippen.' Lees meer

 Kamikazeplastics

Kamikazeplastics

Immuuncellen die de minuscule deeltjes onschadelijk proberen te maken, bekopen dat vervolgens met hun eigen leven. Lees meer

Alles vijf sterren: DEZE SERIE IS GEWOON ZO GOED

Het voert te ver om het hele verhaal uit te leggen

Deze week worden we blij van stekjes, een queer Lees meer

Over wulken en burgemeesters 2

Over wulken en burgemeesters

'Een huis is een constructie, maar een huis is ook een gevoel dat gedeeld wordt. Er blijven sporen achter wanneer bewoners sterven. Een huis verandert terwijl het blijft staan.' Lees meer

We laten ons niet sussen 1

We laten ons niet sussen

Twee weken geleden onthaalden politici en de media 2500 protesterende boeren met open armen op het Malieveld. De 35.000 klimaatstakers en de bezorgde burgers van Extinction Rebellion konden rekenen op een stuk minder steun. Wat is er nodig om de urgentie van de klimaatcrisis echt te laten voelen?, vraagt Jarmo Berkhout zich af. De legers... Lees meer

Tip: Leer een ambacht

Leer een ambacht

Nora van Arkel ging spontaan een dag in de leer bij een Berlijnse Meisterbacker. Daar leerde ze minder te denken en meer te doen. Een tip om eens te vragen of iemand je een ambacht wil leren. Lees meer

 Staakt-het-boeren

Staakt-het-boeren

Duizenden boeren toogden naar het Malieveld met hooivork en tractor. Lees meer

Column: September Blues

September Blues

De maand september is weer voorbij en dat betekent voor Trudy afscheid nemen en opnieuw beginnen. Van haar zomerhuisje op het platteland keert ze terug naar het leven in de stad. Lees meer

Filmtrialoog: Manta Ray

Manta Ray

Redacteuren Eva van den Boogaard, Mat Hoogenboom en Oscar Spaans bezochten de bioscoop om het speelfilmdebuut van de Thaise regisseur Phuttiphong Aroonpheng te zien. Het werd een magische ervaring: Manta Ray bleek een even eenvoudige als betoverende vertelling over een voor dood achtergelaten man die door een visser uit de mangrove wordt gered. Mat: Wat... Lees meer

Hard//talk: Bij gelijke geschiktheid tellen kwaliteit en capaciteit net zo goed

Bij gelijke geschiktheid tellen kwaliteit en capaciteit net zo goed

De wereld staat in brand en dat mag niet onbeschreven blijven. In tegenstelling tot Ella Kuijpers ziet Gatool Katawazi er wél het belang van in om voorkeur te geven aan de sollicitant die de diversiteit binnen een organisatie versterkt. Afgelopen zomer schreef Ella Kuijpers een Hard//talk waarin zij pleit tegen positieve discriminatie in sollicitatieprocedures. Juist... Lees meer

Inclusiviteit

Echte inclusiviteit is nog ver weg

Het debat over diversiteit en inclusiviteit in de culturele sector gaat niet ver genoeg. Lees meer

Tip: Geef het voordeel van de twijfel

Geef het voordeel van de twijfel

Redacteur Else Boer schippert tussen cynisme en naïviteit. 'Om naïviteit te vermijden, besloot ik dat cynisme een adequate reactie op de wereld was. Maar het continu bevragen van mensen en hun beweegredenen is vermoeiend.' Lees meer

Alles vijf sterren: 14

Geen douche, geen geloof, geen adem

Deze week worden we blij van een zeiltripje naar het Markermeer, een serie over verkeerd geplaatste bewijslast, en een dansvoorstelling van Arnhemse meisjes. Lees meer

Hard//talk: Greta Thunbergs requiem voor een droom

Greta Thunbergs requiem voor een droom

Thunberg deinst er niet voor terug een onderdeel te worden van haar eigen verhaal. Lees meer

Automatische concepten 26

Over de column (niets dan goeds?)

Iduna schrijft al jaren columns voor Hard//hoofd en vraagt zich af: hoe komt het toch dat ze ergens alsnog verwarde gevoelens heeft bij het fenomeen 'column'? Een overpeinzing die terugvoert naar Iduna's jaren op de universiteit en de twijfel over de plek die ze in mag nemen in de wereld. Lees meer

Het verlies van succes 2

Het verlies van succes

In een tijd waarin het steeds noodzakelijker lijkt te worden om prestaties te etaleren, denkt Mare Groen na over het systeem achter onze opvattingen aangaande succes dan wel mislukking. Ik lig nog steeds op bed en ben de hele dag niet buiten geweest. Het is 20.00 uur. Ik heb afgesproken om naar de film te... Lees meer

Tip: Durf hardop te dromen

Durf hardop te dromen

Rose Doolan vertrok jaren geleden naar San Francisco, met wilde plannen en weinig budget. Lees meer

 De blinddoek komt af

De blinddoek komt af

Vrouwe Justitia heeft haar blinddoek afgenomen. Lees meer

Column: Mammie

Mammie

'Arme mammie, sorry mammie!', hoort Trudy in de wachtkamer van het ziekenhuis. De irritatie die dit oproept komt vanuit een nooit gedichte kloof in het verleden. En dat heeft alles met het woord 'mammie' te maken. Lees meer

De geruchten zijn waar. Lees Hard//hoofd nu ook op papier!

Bestel op tijd je eigen exemplaar van de eerste editie, met als thema: ‘Ik’. We hebben drie covers ontworpen. Kies je favoriet.

Bestellen