Asset 14

Heiland

Sint Eustatius is een religieus eiland. Het passieve, doelloze gevoel dat het hele eilandgebeuren bij mij losmaakt wordt door de bevolking ruimschoots gecompenseerd met fanatiek (bij)geloof. Na een paar weken vruchteloos aan mijn scriptie gewerkt te hebben in een hotelkamer, verhuis ik met drie kersverse huisgenoten naar een huurhuis. Toch wat voordeliger. Ik ben in het licht van bovengenoemd religieus fanatisme niet verbaasd als het enige stukje esthetische aankleding dat we daar aantreffen een schilderijtje van Jezus Christus is. Het ligt ergens achteloos op tafel, misschien door iemand vergeten. Of misschien is het goed Statiaans gebruik om zo je huurders te beschermen tegen de duivel. De eerste dagen blijft hij vrijwel onopgemerkt liggen, tot ik de kaalheid van het huis zat ben en bij gebrek aan beter onze Heiland ophang. Het blijkt het begin van een roerige tijd, die ons heidenen danig op de proef stelt.

Huisgenoot Bart is de eerste die onze nieuwe vriend opmerkt: 'Hè nee, wat is dat? Waarom hangt dat daar?'
'Dat is Jezus.'
'Waarom hang je dat op?'
'Gezellig toch?'
Bart lijkt niet overtuigd van mijn toch zo vurig pleidooi en de volgende dag hangt J.C. met zijn gezicht naar de muur. Flauw natuurlijk, dus ik besluit zijn uitzicht te herstellen. De volgende ochtend is het opnieuw Bart die een probleem met hem heeft.
'Ik zag 'm zo zitten vannacht. Daar in die stoel.'
'Wie?'
'Hij.' Bart wijst naar het schilderijtje. 'Ik word om drie uur 's nachts wakker, ga even naar de keuken om wat drinken te halen, zit ie daar.'
Spooky, maar voor mij geen reden om het schilderijtje weg te halen. Bart drinkt elke dag veel bier, is in zijn nadorst misschien half wakker geworden en al dromend naar de keuken gestrompeld.

zomercolumn 4

Illustratie: Agnes Loonstra

Dat we hem eigenlijk stiekem wel geloven, blijkt een paar dagen later tijdens onze wekelijkse vrijdagavondbarbecue. Op de een of andere manier komt het gesprek op onze Jezus en Bart is het nu echt zat. Hij smijt het schilderijtje de tuin in tussen de palmbomen.
'Ik meen het! Ik hou daar niet van, dat soort schilderijtjes en dingetjes! Weg!'
Ik weet niet hoe snel ik de tuin in moet rennen, met huisgenoot Lennart op mijn hielen die opeens ook erg vatbaar blijkt voor het spirituele. Een gevoel van onheil bekruipt ons bij de gedachte dat we het Lam Gods zomaar in het donker onder de palmbomen zouden laten liggen.
'Als er 's nachts íemand in je stoel moet zitten, dan toch het liefst Jezus,' zeg ik stellig en Lennart knikt heftig mee. Hij blijft bij ons. Klaar.
Maar wáár hij dan in ons huis moet verblijven weet niemand. Het wordt een soort running gag om de Messias 's nachts stiekem bij elkaar op de kamer te zetten. Want hoewel we hem dus niet kwijt willen, wil ook niemand zijn starende blik op zich gevestigd hebben.

Tijdens een avondje uit eten loopt het uit de hand. Niet alleen hebben we Jezus in huis, Bart biecht op 's nachts elke keer rond hetzelfde tijdstip wakker te worden en stemmen te horen. Ook Lennart ligt vol angst in bed. Hij hoort vreemde geluiden en het hek om onze tuin rammelt, alsof het steeds open gaat. We weten het zeker: we worden belaagd door geesten.
’Ghosts?’ Onze serveerster Mariska leeft helemaal op.
'Let me tell you!' begint ze, en wat volgt is een intens verhaal over haar nekharen die soms opeens overeind gaan staan, onzichtbare handen die ze voelt op haar heupen en onverklaarbare voetstappen op haar zolder. En niet te vergeten: flessen drank die zomaar van hun plank vallen.
'Then they are angry because they want alcohol,' verzekert ze ons.
We hangen aan haar lippen en prenten haar goede raad in ons hoofd:
'When you get home after midnight always walk in backwards so the bad spirits can't follow you inside. Or just take off your shirt.'

Bij thuiskomst (we zijn allemaal achteruit naar binnen gelopen) ontstaat de zoveelste discussie over huisgenoot J.
'Maar Jezus kun je nog wel het best tegenkomen 's nachts! Jezus doet je geen kwaad,' predikt Lennart.
'Wie weet was het nog veel erger geweest als we hem níet in huis hadden,' val ik hem bij. Maar vervolgens lig ik doodsbang (en ok, enigszins aangeschoten) in bed. Wat als Jezus straks echt in de kamer staat? Ik heb toch liever dat hij zijn goede werk achter de schermen verricht. Ik voel me weer het kleine meisje dat na haar oma's verhaal over heilige Bernadetje van Lourdes vreesde voor een Maria-verschijning aan haar bed. Wat is er toch aan de hand met ons eens zo nuchtere mensen? Is onze bekering op handen, en onze inburgering dus bijna compleet? Zijn we besmet met Statia’s zesde zintuig? Ons nieuw verworven geloof levert tot nu toe niet veel meer op dan paranoïde paniek, maar de Verlosser laat ons niet los. En hij lijkt te willen zeggen: 'Welcome to Statia'.

__
Marijn Klok won onze columnwedstrijd en schrijft in augustus elke woensdag over haar zinloze zomer op St. Eustatius. Ze studeerde Nederlands en Journalistiek & Nieuwe Media in Leiden en werkt als freelance tekstschrijver en journalist.

Mail

Agnes Loonstra is een illustrator uit Utrecht die, naast het maken van kleurrijke en humoristische illustraties en animaties, ook zangeres is in de Nu-Folk band Wooden Soldiers en retro-act Charmony. Ze houdt ook erg van katten en elpees.

We willen je iets vertellen. Hard//hoofd is al bijna tien jaar een vrijhaven voor jonge en experimentele kunst, journalistiek en literatuur. Een walhalla voor hemelbestormers en constructieve twijfelaars, een speeltuin voor talentvolle dromers en ontheemde jonge honden. Elke dag verschijnen op onze site eigenzinnige artikelen, verhalen, poëzie, kunst, fotografie en illustraties van onze jonge makers. Én onze site is helemaal gratis.

Hoe graag we ook zouden willen; zonder jou kunnen we dit niet blijven doen. We hebben namelijk te weinig inkomsten om dit vol te houden. Met jouw hulp kunnen we de journalistiek, kunst en literatuur van de toekomst mogelijk blijven maken, en zelfs versterken.

Als je ons steunt, dan maken wij jou meteen kunstverzamelaar door je speciaal geselecteerde kunstwerken toe te sturen. Verzamel kunst en help je favoriete tijdschrift het volgende decennium door. We zullen je eeuwig dankbaar zijn. Draag Hard//hoofd een warm hart toe.

Word kunstverzamelaar
het laatste
10 jaar HH

10 jaar HH

Hard//hoofd is een vrije ruimte voor verbeelding en verhalen. Een niet-commercieel platform waar talent online en offline de ruimte krijgt om te experimenteren en zich te ontwikkelen. Het bestaan van zo’n plek is niet vanzelfsprekend. Sluit je daarom bij ons aan. We zijn bewust gratis toegankelijk en advertentievrij. Wij geloven dat nieuwe makers vooral een... Lees meer

Tip: Kijk slechte televisie

Kijk slechte televisie

'Ik heb afleveringen van The Real Housewives waar Shakespeares beste stukken niet aan kunnen tippen.' Lees meer

 Kamikazeplastics

Kamikazeplastics

Immuuncellen die de minuscule deeltjes onschadelijk proberen te maken, bekopen dat vervolgens met hun eigen leven. Lees meer

Alles vijf sterren: DEZE SERIE IS GEWOON ZO GOED

Het voert te ver om het hele verhaal uit te leggen

Deze week worden we blij van stekjes, een queer Lees meer

Over wulken en burgemeesters 2

Over wulken en burgemeesters

'Een huis is een constructie, maar een huis is ook een gevoel dat gedeeld wordt. Er blijven sporen achter wanneer bewoners sterven. Een huis verandert terwijl het blijft staan.' Lees meer

We laten ons niet sussen 1

We laten ons niet sussen

Twee weken geleden onthaalden politici en de media 2500 protesterende boeren met open armen op het Malieveld. De 35.000 klimaatstakers en de bezorgde burgers van Extinction Rebellion konden rekenen op een stuk minder steun. Wat is er nodig om de urgentie van de klimaatcrisis echt te laten voelen?, vraagt Jarmo Berkhout zich af. De legers... Lees meer

Tip: Leer een ambacht

Leer een ambacht

Nora van Arkel ging spontaan een dag in de leer bij een Berlijnse Meisterbacker. Daar leerde ze minder te denken en meer te doen. Een tip om eens te vragen of iemand je een ambacht wil leren. Lees meer

 Staakt-het-boeren

Staakt-het-boeren

Duizenden boeren toogden naar het Malieveld met hooivork en tractor. Lees meer

Column: September Blues

September Blues

De maand september is weer voorbij en dat betekent voor Trudy afscheid nemen en opnieuw beginnen. Van haar zomerhuisje op het platteland keert ze terug naar het leven in de stad. Lees meer

Filmtrialoog: Manta Ray

Manta Ray

Redacteuren Eva van den Boogaard, Mat Hoogenboom en Oscar Spaans bezochten de bioscoop om het speelfilmdebuut van de Thaise regisseur Phuttiphong Aroonpheng te zien. Het werd een magische ervaring: Manta Ray bleek een even eenvoudige als betoverende vertelling over een voor dood achtergelaten man die door een visser uit de mangrove wordt gered. Mat: Wat... Lees meer

Hard//talk: Bij gelijke geschiktheid tellen kwaliteit en capaciteit net zo goed

Bij gelijke geschiktheid tellen kwaliteit en capaciteit net zo goed

De wereld staat in brand en dat mag niet onbeschreven blijven. In tegenstelling tot Ella Kuijpers ziet Gatool Katawazi er wél het belang van in om voorkeur te geven aan de sollicitant die de diversiteit binnen een organisatie versterkt. Afgelopen zomer schreef Ella Kuijpers een Hard//talk waarin zij pleit tegen positieve discriminatie in sollicitatieprocedures. Juist... Lees meer

Inclusiviteit

Echte inclusiviteit is nog ver weg

Het debat over diversiteit en inclusiviteit in de culturele sector gaat niet ver genoeg. Lees meer

Tip: Geef het voordeel van de twijfel

Geef het voordeel van de twijfel

Redacteur Else Boer schippert tussen cynisme en naïviteit. 'Om naïviteit te vermijden, besloot ik dat cynisme een adequate reactie op de wereld was. Maar het continu bevragen van mensen en hun beweegredenen is vermoeiend.' Lees meer

Alles vijf sterren: 14

Geen douche, geen geloof, geen adem

Deze week worden we blij van een zeiltripje naar het Markermeer, een serie over verkeerd geplaatste bewijslast, en een dansvoorstelling van Arnhemse meisjes. Lees meer

Hard//talk: Greta Thunbergs requiem voor een droom

Greta Thunbergs requiem voor een droom

Thunberg deinst er niet voor terug een onderdeel te worden van haar eigen verhaal. Lees meer

Automatische concepten 26

Over de column (niets dan goeds?)

Iduna schrijft al jaren columns voor Hard//hoofd en vraagt zich af: hoe komt het toch dat ze ergens alsnog verwarde gevoelens heeft bij het fenomeen 'column'? Een overpeinzing die terugvoert naar Iduna's jaren op de universiteit en de twijfel over de plek die ze in mag nemen in de wereld. Lees meer

Het verlies van succes 2

Het verlies van succes

In een tijd waarin het steeds noodzakelijker lijkt te worden om prestaties te etaleren, denkt Mare Groen na over het systeem achter onze opvattingen aangaande succes dan wel mislukking. Ik lig nog steeds op bed en ben de hele dag niet buiten geweest. Het is 20.00 uur. Ik heb afgesproken om naar de film te... Lees meer

Tip: Durf hardop te dromen

Durf hardop te dromen

Rose Doolan vertrok jaren geleden naar San Francisco, met wilde plannen en weinig budget. Lees meer

 De blinddoek komt af

De blinddoek komt af

Vrouwe Justitia heeft haar blinddoek afgenomen. Lees meer

Column: Mammie

Mammie

'Arme mammie, sorry mammie!', hoort Trudy in de wachtkamer van het ziekenhuis. De irritatie die dit oproept komt vanuit een nooit gedichte kloof in het verleden. En dat heeft alles met het woord 'mammie' te maken. Lees meer

De geruchten zijn waar. Lees Hard//hoofd nu ook op papier!

Bestel op tijd je eigen exemplaar van de eerste editie, met als thema: ‘Ik’. We hebben drie covers ontworpen. Kies je favoriet.

Bestellen