Ik kom 's ochtends erg moeilijk uit bed. Door middel van een ingewikkelde 'wekker-in-geldkluis- constructie', waarbij ik de sleutel ergens buiten mijn kamer bewaar (in de sneeuw bijvoorbeeld) lukt het me inmiddels al geruime tijd om mezelf te dwingen geen gat in de dag te slapen. Het blijft hoe dan ook een gevecht. Een gevecht dat ik niet alleen elke ochtend weer probeer te winnen maar mettertijd ook steeds minder gewelddadig probeer te maken. Dit door middel van handige trucjes en middeltjes zoals slaapthee, wake-up lights en zo verder. Onlangs ontdekte ik weer iets nieuws wat mij helpt bij het verminderen van de pijn van het wakker worden: rekening houden met de duur van mijn slaapcyclus.
Een slaapcyclus bestaat uit vijf fasen (van lichte slaap naar diepe slaap en weer terug) die zich tijdens een nacht slapen een aantal keer herhalen. Een cyclus duurt gemiddeld anderhalf uur en het is verreweg het makkelijkst om wakker te worden wanneer je een cyclus helemaal hebt afgerond: voor de gemiddelde persoon elke negentig minuten dus. Naar het schijnt kan de duur echter afwijken van die 90, tot 120 minuten. Het is dus zaak dat je uitzoekt hoe lang een slaapcyclus bij jou duurt en vervolgens altijd precies zo lang slaapt dat je wekker aan het einde van een cyclus afgaat, of in ieder geval dat je voorkomt dat je midden in het diepste deel van je slaap opeens op moet staan.
Hoe kom je er achter hoe lang jouw cyclus is? Gewoon proberen. Je besluit bijvoorbeeld om 7 uur lang te gaan slapen op een nacht. Stel je wekker in en pitten maar. Het is van belang dat je, als je vervolgens lang wakker ligt, je de wekker ook weer later instelt, omdat je wel echt rond die tijd van 7 uur moet blijven. Vervolgens check je hoe kut je je voelt als je wekker gaat de volgende ochtend. Dit doe je een aantal dagen met verschillende tijden (7 uur, 6 uur, 7.5 uur, 8.5 uur etc.) Hou je brakheidsgevoel bij met behulp van een leuk stickerboekje en/of kleurendiagrammetjes. Grapje, om dat vlak na het ontwaken te kunnen doen moet je uiteraard een ochtendmens zijn. Ik kon mijn tijd na een week of twee gevoelsmatig wel vaststellen. Die zat (hoe voorspelbaar) rond het gemiddelde van 90 minuten.
Tegenwoordig pas ik ervoor om 7 uur te slapen. Liever 6 (4x1,5), of desnoods 4,5 (3x1,5). Sinds ik dat doe wordt ik nooit meer extreem brak wakker; uitzonderingen met drankgebruik tijdens de vorige avond daargelaten. Verwacht niet dat je een kwiek ochtendpersoon wordt na het toepassen van dit trucje. Het maakt het ochtendritueel van een avondmens gewoon weer een stukje draaglijker.
Meer over dromen en slapen in het artikel van Brankele: http://hardhoofd.com/2010/12/08/dromen/
