Ik kan me niet herinneren dat het me als klein meisje ook al opviel dat de woeste zee waarin het International Rescue team in een aflevering van de Thunderbirds een reddingsactie moet uitvoeren gewoon een bak met wat water is, of dat de poppen draadjes aan al hun ledematen hebben en eigenlijk wel heel beperkte bewegingen uitvoeren. Volgens mij had ik ook niet echt oog voor de vernuftige miniatuur special effects, evenmin als ik oor had voor de muzikale composities waarmee de (zeer) langdurige shots van voorbijkomende raketten, vliegtuigen en onderzeeërs begeleid worden.
Het komt er op neer dat ik al het geniale van deze serie als klein meisje gewoon totaal niet doorhad, maar dat ik het toen toch ook al geweldig vond om naar te kijken. Met de onwetendheid van toen en de scherpe blik van nu, is het dus zeker vermakelijk om op Youtube alle afleveringen nog eens te bekijken. Wanneer ik ze allemaal gehad heb ga ik me trouwens op Marktplaats storten, op zoek naar het bijbehorende speeleiland mét geluid en openschuivend zwembad, aangezien zowel mijn ouders als Sinterklaas (vroeger toch wel dé bron voor alles wat mijn ouders weigerden cadeau te doen) me dit helaas nooit hebben willen geven.
Dit was een gastbijdrage van Sarah Eskens.