Onlangs bevond ik mij in mijn eentje, zonder iPhone, boek of gratis krant, in de trein van Amsterdam naar Delft. Ik had ongeveer een uur te overbruggen en kon om de tijd te verdrijven kiezen tussen piekeren, slapen, een gesprek voeren met iemand in de trein, of naar buiten kijken.
Ik verkoos de laatste optie en besloot dit voor de verandering eens met overgave te doen. Een vol uur heb ik geconcentreerd uit het raampje getuurd en moest tot mijn eigen verbazing toegeven dat het eigenlijk heel leuk was. Wist je dat er een paar sportschoenen aan het dak van station Haarlem hangt? Dat er die dag een spannende wielerwedstrijd werd gehouden in de buurt van Heemstede (waarvan ik de uitkomst net niet heb kunnen zien) en dat de lucht rondom Den Haag er uit zag alsof de Here Jezus er hoogstpersoonlijk uit zou neerdalen?
Toegegeven, je ziet veel koeien, maar de kunst zit hem er nou juist in dat je jezelf bezig houdt door voortdurend te zoeken naar opmerkelijke zaken. Zoek naar die ene koe die een gek dansje doet in het hoekje van de wei. Meestal is die er niet, maar de trein blijft rijden dus iedere seconde is er weer een kans dat je iets bijzonders te zien krijgt.