Aardige mensen zijn dun gezaaid. Daar kan elke doorgewinterde stadsbewoner over meepraten. Ik heb een tijd in een dorp gewoond waar mensen elkaar groeten op straat. Ja, je leest het goed: ze groeten elkaar dus. Op straat. Terwijl ze elkaar niet echt kennen. Toen ik weer in de stad kwam wonen leerde ik dit al snel af. Zelfs glimlachen naar kindjes in de tram liet ik na een paar vervelende situaties maar achterwege. In de grootstedelijke horeca was ik meermaals verbluft door de totale onbeschoftheid van het bedienend personeel. Toen ik door de stad ging fietsen verloor ik mijn laatste stukje geloof in de aardigheid der menschen.
Maar toen kwam ik een keer terecht in de Amsterdamse Taksteeg bij Gartine. Gartine is een klein eettentje, waar je kan ontbijten en lunchen. En niet alleen is het eten heerlijk, Gartine wordt ook nog eens gerund door de twee aardigste mensen die ik ken. Dus als je weer eens bent uitgescholden ergens, ga niet met je hoofd onder de dekens liggen dromen over dat boerderijtje in Drenthe, ga naar Gartine.
