Asset 14

Amsterdam Fashion Week

Femke, Sanne en Boy bezochten de achttiende editie van de Amsterdam Fashion Week en wierpen een blik op de show van het veelbelovende ontwerpersduo Fred Farrow en Britt Avelon Tan, waarvan de mannelijke helft in 2010 de Frans Molenaarprijs op zijn naam schreef.

Sanne: Nou, Amsterdam Fashion Week. Wat was jullie eerste indruk? Ik had het gevoel dat ik op de RAI stond.

Femke: Een kille, koude, grijze circustent.

Boy: Ja, die ontvangst was niet best, in tegenstelling tot de hal waar we uiteindelijk mochten zetelen om de modellen met moeilijke gezichten in dito creaties langs te zien schrijden...

Femke: De catwalk?

Boy: ...Industrieel tot en met, indrukwekkend.

Sanne: Ja, dat Westergasterrein blijft een goede locatie. Toch miste ik iets in beide shows: drama. Nadat ik op de heenweg op een heuse crimescene met neergeschoten verdachte stuitte, lag de lat misschien ook wat hoog, maar toch.

Femke: Misschien stilt het feit dat Farrow&Tan hun eigen bloed gebruikten om sommige stoffen te verven je dorst naar drama?

Sanne: Hmm, in mijn herinnering was het kleurenpalet voornamelijk mosterdgeel en blauw.

Femke: De mutsjes waren rood!

Boy: Ja, die mutsjes, daar kon je niet omheen, elk model droeg er een. Zou dat een ironische verwijzing naar de alomtegenwoordigheid van hipsters zijn? Heb sowieso het gevoel dat we naar een meta-modeshow hebben gekeken. Breiwerk dat al tijden en vogue is maar hier tot in het extreme werd toegepast bijvoorbeeld. Gebreide jas, gebreide jurk en wie weet zelfs ook gebreide onderbroekjes.

Sanne: Wat interessant kan zijn, natuurlijk. Ik hou erg van oversizede, rare kleding waaraan iets niet klopt, zoals van Margiela of Comme des Garçons. Ik vond het ook leuk dat het er een beetje rommelig en onaf uitzag. Maar twee jaar geleden hadden ze een collectie die gebaseerd was op YouTube-filmpjes van poezen; die humor miste ik nu.

Boy: Dat er een folky uitvoering van Frank Zappa’s Don’t eat the yellow snow live ten gehore werd gebracht, gaf het geheel voor mij toch duidelijk een knipoog mee.

Femke: Inderdaad. Al te serieus nemen ze zichzelf ook niet volgens mij, terwijl hun stukken door al het ingewikkelde handwerk wel het gevoel van couture uitstralen.

Boy: Van sommige ontwerpen was ik ook direct onder de indruk, zoals die lange, gebreide patchwork jurk. Gek genoeg heb ik wel het idee dat ik de – vrij beperkte – collectie meer zou waarderen als ik deze in een totaal andere context gepresenteerd zou zien. Een edgy concept store ofzo. Nu bleef het te veel op afstand en knaagde tegelijkertijd de kneuterigheid van de hele AFW aan de objectiviteit van mijn oordeelsvermogen.

Sanne: Ik ben in de afgelopen jaren vaker naar wat kleinere shows op de AFW geweest, net als nu. Ik had echter de indruk dat alles wat kleinschaliger was dit jaar, letterlijk en figuurlijk wat kaler. Ondanks de champagnebar. Er is me zelfs geen goodiebag in de handen gedrukt! Niet dat de inhoud daarvan eerdere jaren veel voorstelde, maar toch. Zou dat de invloed van de crisis zijn?

Boy: Geen gekke gok, lijkt me. Maar hoe dan ook waren we al vooringenomen over de AFW voordat we er überhaupt waren gearriveerd. Hadden de vele slechte verhalen vooraf me niet al overtuigd, dan had het oerlelijke logo z’n dienst wel bewezen.

Femke: Terwijl wij als klein kikkerlandje toch een aantal grote namen ter wereld hebben gebracht, zoals Viktor&Rolf en niet te vergeten Iris van Herpen, die afgelopen week onder andere met 3D-geprinte jurken weer hoge ogen gooide in Parijs.

Sanne: We moeten AFW ook niet willen vergelijken met de modeweken in Parijs of Milaan. Zo zag ik bij de entree een meisje haar besneeuwde moonboots in een Albert Heijn Hamsterweken-tas proppen, om vervolgens een paar beeldige laarsjes met torenhoge hakken aan te trekken. Dat is Hollandse glamour, en dat is eigenlijk heel erg leuk.

Boy: Maar vergelijk AFW bijvoorbeeld met onze grote filmfestivals, die in Utrecht en in Rotterdam, waarvan de laatste nu toevallig ook bezig is. Het knullige van AFW doet mij denken aan de eerste, terwijl IFFR veel internationaler georiënteerd is, en ook als avantgardistisch bekendstaat. Voor mijn gevoel wil het AFW te veel een crowd pleaser zijn en lukt dat juist daarom niet.

Femke: Parijs in de polder, dat werkt inderdaad niet. Ik denk ook dat AFW juist dat kleine en onafhankelijke meer moet omarmen en als kracht moet gaan zien.

Sanne: Precies, Marc Overmars is ook niet zijn hele leven bij Go Ahead Eagles blijven voetballen en daarom zijn ontwerpers als Iris van Herpen, Mattijs van Bergen en Jan Taminiau vaak niet op AIFW te vinden. Maar er ooit begonnen, dat zijn ze wel.

-

De beelden van de catwalk zijn gemaakt door Team Peter Stigter.

Mail

Redactie

We willen je iets vertellen. Hard//hoofd is al bijna tien jaar een vrijhaven voor jonge en experimentele kunst, journalistiek en literatuur. Een walhalla voor hemelbestormers en constructieve twijfelaars, een speeltuin voor talentvolle dromers en ontheemde jonge honden. Elke dag verschijnen op onze site eigenzinnige artikelen, verhalen, poëzie, kunst, fotografie en illustraties van onze jonge makers. Én onze site is helemaal gratis.

Hoe graag we ook zouden willen; zonder jou kunnen we dit niet blijven doen. We hebben namelijk te weinig inkomsten om dit vol te houden. Met jouw hulp kunnen we de journalistiek, kunst en literatuur van de toekomst mogelijk blijven maken, en zelfs versterken.

Als je ons steunt, dan maken wij jou meteen kunstverzamelaar door je speciaal geselecteerde kunstwerken toe te sturen. Verzamel kunst en help je favoriete tijdschrift het volgende decennium door. We zullen je eeuwig dankbaar zijn. Draag Hard//hoofd een warm hart toe.

Word kunstverzamelaar
het laatste
10 jaar HH

10 jaar HH

Hard//hoofd is een vrije ruimte voor verbeelding en verhalen. Een niet-commercieel platform waar talent online en offline de ruimte krijgt om te experimenteren en zich te ontwikkelen. Het bestaan van zo’n plek is niet vanzelfsprekend. Sluit je daarom bij ons aan. We zijn bewust gratis toegankelijk en advertentievrij. Wij geloven dat nieuwe makers vooral een... Lees meer

Tip: Kijk slechte televisie

Kijk slechte televisie

'Ik heb afleveringen van The Real Housewives waar Shakespeares beste stukken niet aan kunnen tippen.' Lees meer

 Kamikazeplastics

Kamikazeplastics

Immuuncellen die de minuscule deeltjes onschadelijk proberen te maken, bekopen dat vervolgens met hun eigen leven. Lees meer

Alles vijf sterren: DEZE SERIE IS GEWOON ZO GOED

Het voert te ver om het hele verhaal uit te leggen

Deze week worden we blij van stekjes, een queer Lees meer

Over wulken en burgemeesters 2

Over wulken en burgemeesters

'Een huis is een constructie, maar een huis is ook een gevoel dat gedeeld wordt. Er blijven sporen achter wanneer bewoners sterven. Een huis verandert terwijl het blijft staan.' Lees meer

We laten ons niet sussen 1

We laten ons niet sussen

Twee weken geleden onthaalden politici en de media 2500 protesterende boeren met open armen op het Malieveld. De 35.000 klimaatstakers en de bezorgde burgers van Extinction Rebellion konden rekenen op een stuk minder steun. Wat is er nodig om de urgentie van de klimaatcrisis echt te laten voelen?, vraagt Jarmo Berkhout zich af. De legers... Lees meer

Tip: Leer een ambacht

Leer een ambacht

Nora van Arkel ging spontaan een dag in de leer bij een Berlijnse Meisterbacker. Daar leerde ze minder te denken en meer te doen. Een tip om eens te vragen of iemand je een ambacht wil leren. Lees meer

 Staakt-het-boeren

Staakt-het-boeren

Duizenden boeren toogden naar het Malieveld met hooivork en tractor. Lees meer

Column: September Blues

September Blues

De maand september is weer voorbij en dat betekent voor Trudy afscheid nemen en opnieuw beginnen. Van haar zomerhuisje op het platteland keert ze terug naar het leven in de stad. Lees meer

Filmtrialoog: Manta Ray

Manta Ray

Redacteuren Eva van den Boogaard, Mat Hoogenboom en Oscar Spaans bezochten de bioscoop om het speelfilmdebuut van de Thaise regisseur Phuttiphong Aroonpheng te zien. Het werd een magische ervaring: Manta Ray bleek een even eenvoudige als betoverende vertelling over een voor dood achtergelaten man die door een visser uit de mangrove wordt gered. Mat: Wat... Lees meer

Hard//talk: Bij gelijke geschiktheid tellen kwaliteit en capaciteit net zo goed

Bij gelijke geschiktheid tellen kwaliteit en capaciteit net zo goed

De wereld staat in brand en dat mag niet onbeschreven blijven. In tegenstelling tot Ella Kuijpers ziet Gatool Katawazi er wél het belang van in om voorkeur te geven aan de sollicitant die de diversiteit binnen een organisatie versterkt. Afgelopen zomer schreef Ella Kuijpers een Hard//talk waarin zij pleit tegen positieve discriminatie in sollicitatieprocedures. Juist... Lees meer

Inclusiviteit

Echte inclusiviteit is nog ver weg

Het debat over diversiteit en inclusiviteit in de culturele sector gaat niet ver genoeg. Lees meer

Tip: Geef het voordeel van de twijfel

Geef het voordeel van de twijfel

Redacteur Else Boer schippert tussen cynisme en naïviteit. 'Om naïviteit te vermijden, besloot ik dat cynisme een adequate reactie op de wereld was. Maar het continu bevragen van mensen en hun beweegredenen is vermoeiend.' Lees meer

Alles vijf sterren: 14

Geen douche, geen geloof, geen adem

Deze week worden we blij van een zeiltripje naar het Markermeer, een serie over verkeerd geplaatste bewijslast, en een dansvoorstelling van Arnhemse meisjes. Lees meer

Hard//talk: Greta Thunbergs requiem voor een droom

Greta Thunbergs requiem voor een droom

Thunberg deinst er niet voor terug een onderdeel te worden van haar eigen verhaal. Lees meer

Automatische concepten 26

Over de column (niets dan goeds?)

Iduna schrijft al jaren columns voor Hard//hoofd en vraagt zich af: hoe komt het toch dat ze ergens alsnog verwarde gevoelens heeft bij het fenomeen 'column'? Een overpeinzing die terugvoert naar Iduna's jaren op de universiteit en de twijfel over de plek die ze in mag nemen in de wereld. Lees meer

Het verlies van succes 2

Het verlies van succes

In een tijd waarin het steeds noodzakelijker lijkt te worden om prestaties te etaleren, denkt Mare Groen na over het systeem achter onze opvattingen aangaande succes dan wel mislukking. Ik lig nog steeds op bed en ben de hele dag niet buiten geweest. Het is 20.00 uur. Ik heb afgesproken om naar de film te... Lees meer

Tip: Durf hardop te dromen

Durf hardop te dromen

Rose Doolan vertrok jaren geleden naar San Francisco, met wilde plannen en weinig budget. Lees meer

 De blinddoek komt af

De blinddoek komt af

Vrouwe Justitia heeft haar blinddoek afgenomen. Lees meer

Column: Mammie

Mammie

'Arme mammie, sorry mammie!', hoort Trudy in de wachtkamer van het ziekenhuis. De irritatie die dit oproept komt vanuit een nooit gedichte kloof in het verleden. En dat heeft alles met het woord 'mammie' te maken. Lees meer

De geruchten zijn waar. Lees Hard//hoofd nu ook op papier!

Bestel op tijd je eigen exemplaar van de eerste editie, met als thema: ‘Ik’. We hebben drie covers ontworpen. Kies je favoriet.

Bestellen