Voor Willem is radio op zijn retour, hij kijkt graag clipjes. Zijn gedachten waaien dan alle kanten op. Deze keer: Groep Zonder Naam. Klik hier voor de overige delen.
Zie ze daar dicht tegen die synthesizer aan staan. Het is een bloedhete zomerdag en deze mensen hebben ervoor gekozen om zich tijdens de zonnige uren te verschansen in de kleine hobbykamer van Klaus Wunderlich. De ventilator staat op de hoogste stand, maar het zal de zweetlucht niet verdrijven. Ze laten het wel uit hun hoofd om te gaan dansen, terwijl er weinig nummers zijn die je zo gemakkelijk in beweging brengen als het geweldige Tico Tico.
De synthesizer en later het keyboard hebben gouden tijden beleefd. Een nichtje van mij volgde keyboardles. Ik had haar nooit horen spelen, maar dat ze het deed was genoeg. Op de verjaardag van mijn broer besloten we een band te beginnen: GZN (Groep Zonder Naam). Hoewel ik nog geen instrument bespeelde, waren we ervan overtuigd dat het een succes zou worden. De hitlijsten, optredens op tv, een menigte die al onze nummers meezingt. Vier verjaardagen hebben we over GZN gesproken. Er is nooit een noot gespeeld.
Met het keyboard leek het maken van muziek gemakkelijker dan ooit. Alles kon met dit Do It Yourself-instrument voor de massa. Klaus Wunderlich had het al met de voorloper van het keyboard laten zien. De nonchalance waarmee hij over de toetsen ging, de schalkse blikken naar het publiek, het let-op-wat-ik-nu-doe-vingertje. Het was zo simpel, je hoefde alleen maar achter dat apparaat te gaan zitten. En dat was precies wat die mensen in die benauwde hobbykamer wilden.
Een tijd lang heeft er een keyboard in onze woonkamer gestaan. Iedere dinsdag kreeg mijn moeder privéles, op andere dagen oefende ze steevast een half uurtje. Mijn moeder is het levende bewijs dat het keyboard niet zomaar een Do It Yourself–instrument voor de massa is. In haar traagheid was ze onovertroffen. Vaak luisterde ik vanaf de gang naar haar spel en zong ik het zachtjes na:
ta
(stilte)
ta, ta, ta
(lange stilte)
ta, ta
(stilte)
ti (verkeerde toets)
(lange stilte)
ta (juiste toets)
ta, ta
Ik weet niet precies wanneer, maar op een dag heeft ze er de brui aan gegeven. Geruisloos is het keyboard verplaatst van de woonkamer naar de schuur en daar staat het instrument nog steeds. Ik vind dat een mooie plek, want voor mij heeft het keyboard zich altijd bevonden in het schemergebied tussen goed en kwaad. Een samenraapsel van échte instrumenten. Er worden liedjes op nagespeeld, voor nieuwe muziek lijkt het niet geschikt. Tico Tico, naar mijn mening Wunderlichs beste nummer, is ook niet van hemzelf.
