Illustratie: Inés Cuesta
- Binnen het genre was het een aardige film.
- En wat vond je er echt van?
- Dit vind ik echt.
- Ik bedoel, bij mij hoef je je nu niet zo genuanceerd uit te drukken.
- Terwijl ik juist van jou altijd genuanceerd moet zijn, omdat ‘nuance een klein verschil aangeeft, maar een wereld van verschil kan maken’. Vet irritant.
- Het is niet irritant, het is verfijnd.
- En waarom hoeft het nu dan allemaal niet zo verfijnd?
- Omdat de film niet goed was en ik weet dat jij dat ook vindt.
- Binnen het genre was het okay.
- Dat is een hoffelijke manier om niet te zeggen wat je van de film vond, om zo het eigenlijke antwoord, je vond de film redelijk oninteressant, te omzeilen.
- Waarom zou ik zo galant zijn?
- Om te voorkomen dat je mensen beledigt die wel van de film genoten hebben. Het lijkt misschien wat onbenullig, maar dit ligt vaak gevoeliger dan je denkt. Dan is men ineens knorrig en kan er geen afzakkertje meer vanaf. De hele avond naar de knoppen. Gelukkig is dat nu niet aan de orde, want ik vond het ook belabberd.
- Maar ik heb er wel min of meer van genoten.
- Onzin.
- Ik zeg altijd wat ik echt vind!
- Tussen de regels door misschien. Ik wil nu gewoon dat zegt dat je het slecht vond. Cliché! Oninteressant!
- Waarom?
- Omdat ik het ben. Je dacht toch niet dat je mij dit soort sympathieke antwoorden hoeft voor te schotelen? Dat zou toch een tikkeltje beledigend zijn, alsof ik dit soort films kan waarderen. Wij zijn toch al jaren met enorm veel plezier cinefiel?
- Maar ik vind het prima binnen het genre!
- Ach kom, flut flut flut! Reken af met het conservatisme en de te gemakkelijke driftbevrediging van de droomfabriek die Hollywood is.
- Dit is een verschil in inzicht!
- Het is een objectief gegeven.
- Een kwestie van smaak.
- En daarover valt wel te twisten.
- Niet.
- Wel.
- Waarom gaan we dan überhaupt naar dit soort films?
- Om de grote bakken popcorn, maar vooral om na afloop af te geven op de sentimentele verhaallijn, de voorspelbare climax en een ongeloofwaardige protagonist met een kaaklijn die echt te ver gaat.
- Daar geniet jij van?
- Zoals je van een all inclusive in Zuid Turkije kunt genieten: je voelt je leeg en opgesloten, maar beleeft hier tegelijkertijd een soort pervers plezier aan.
- Zeer smaakvol.
- Nee.
- Goed dan, stel je voor: je komt aan op Schiphol en valt mij in de armen met je rood geblakerde decolleté en rinkelende Turkse enkelbanden, zou je dan eventueel kúnnen zeggen, dat het binnen het genre best een geslaagde vakantie was?
- Misschien dan wel.
- Stop, welk personage ben ik nou?
- Volgens mij hebben we ze per ongeluk omgedraaid.
- Ja, dat dacht ik ook al!
- Oepsie.
- Haha.
- Kom, we beginnen opnieuw.
- Okay, concentreer. Het is donker. Twee mensen komen uit een bioscoop. Ze lopen over straat. Dan begint nu eerst Paulien.
- Binnen het genre was het best een aardige film.