Beeld: Anouk de l'Ecluse

De mens is eigenlijk de kroon op de evolutie. En de provincie Drenthe schafte een bergje keien aan." />

Beeld: Anouk de l'Ecluse

De mens is eigenlijk de kroon op de evolutie. En de provincie Drenthe schafte een bergje keien aan." />
Asset 14

Het stenen tijdperk

De mens lijkt wel het einddoel van de evolutie. De provincie Drenthe keerde terug naar de begindagen en kocht een zootje zwerfkeien.

De mensheid buigt zich al eeuwen over haar eigen zijn. Verwonderd, aanbiddend, vertwijfeld, verrast. Veelal wordt het menselijk zijn gecontrasteerd met het dierlijke zijn. Verblijd wordt er dan geconcludeerd dat mensen toch wel buitengewoon bijzonder zijn. Mensen redeneren, doen aan zelfreflectie, maken kunst, muziek. We hebben een vrije wil —volgens sommigen— en maken keuzes. We beschikken over een onovertroffen denkvermogen. We hebben een moraal —wat voor één dan ook— en streven naar het goede. Toch? Zijn we niet de telos van de evolutie? Het summum?

De evolutie schudt haar hoofd en houdt het volgende krantenbericht omhoog: “Drenthe koopt 50 ton zwerfkeien”. Het betreft hier de provincie Drenthe, die een hoopje stenen aankocht voor “enkele duizenden euro’s”, nadat men erop was gestuit bij wegwerkzaamheden. Het betreft hier menselijk handelen. Daar komen we niet onderuit. Dus nogmaals: De provincie kocht 50 ton stenen uit eigen bodem. Heel oude stenen, waar niemand naar taalde. De wereld verkeert in crisis en onze aangeboren overlevingsdrang maant ons tot spaarzaamheid. De provincie Drenthe laat echter haar oog vallen op 50 ton niet onaardige, stokoude keien, denkt: “Die willen we hebben!” en trekt haar portemonnaie.

Beeld: Anouk de l'Ecluse

Veelal verwondert de mens zich over haar eigen natuur bij het zien van haar grootsheid of juist haar nietigheid of wreedheid. Bij oorlogen en vulkaanuitbarstingen bijvoorbeeld. Of bij het zien van de primitieve gereedschappen van onze gevierde voorouders, bij de aanblik van heldhaftigheid of liefdadigheid. Welbeschouwd is de menselijke stupiditeit veel en veel verwonderlijker. En wat is er nu meer stupide dan het aanschaffen van stenen uit de eigen achtertuin? Stupiditeit is een luxe. Dat we ons die zo gemakkelijk en op zo een grote schaal kunnen veroorloven, is wellicht het beste argument tegen diegenen die beweren dat de evolutie nog altijd gaande is.

Als het gehele dierenrijk kon lezen, van maanvissen en zeepaarden tot boktorren en steenbokken, dan zou de wereld gonzen van hun collectieve, onophoudelijke slappe lach bij het lezen van dit soort krantenberichten. Niemand zou elkaar nog kunnen verstaan, zo oorverdovend was het geluid. Vliegtuigen zouden omgeven zijn door grinnikende zwanen en kraanvogels. Stel je de natuurdocumentaires eens voor. De keurige Britse voice-over van David Attenborrough, die ons mededeelt: “These humpback whales in the great Arctic Ocean are laughing at us.” Waaraan hij nog toe zou voegen: “And rightfully so!”, want zo is David wel.

Vooralsnog kunnen dieren echter niet lezen en zag de provincie Drenthe zich opgescheept met de 50 ton keien. Het enthousiasme waarmee ze aangeschaft waren, was als sneeuw voor de zon verdwenen toen ze thuis de waar op de keukentafel zag liggen. Zo gaat dat vaker met impulsaankopen. Thuis schaam je je een beetje voor de hoeveelheid geld die je uitgaf. Daar het de aanschaf een hoop stenen betreft, kan ik me de omvang en het gewicht van de schaamte die de provincie gevoeld moet hebben wel voorstellen. En dus gaf men de keien in een wanhoopsdaad weg, om zich van die schaamte te kwijten. De gelukkige ontvanger van dit immense cadeau was het Hunnenbeddencentrum. Het Hunnenbeddencentrum is zoiets als de Stichting Vergeten Groenten, stel ik me voor. Het bestaat gewoon omdat het kan.

Ja, de mens is een ongemakkelijk en vreemd dier dat zo langzamerhand een dubieuze positie inneemt in het evolutieverhaal. Ze probeert zich soorten groenten te herinneren die lang vergeten zijn en bewaart oude stenen. Ik voorspel dat het dit soort activiteiten is dat ons uiteindelijk de das om zal doen. Over tweehonderd jaar zitten we met z’n allen triomfantelijk met een bos schorseneren op een berg zwerfkeien. Een groep chimpansees loopt voorbij en huivert bij het aanzien van ons ‘mensen’. Ze schudden hun hoofd, verzuchten: “Hoe heeft het ooit zo ver kunnen komen?” en versnellen hun pas.

Mail

Merel Kamp

We willen je iets vertellen. Hard//hoofd is al bijna tien jaar een vrijhaven voor jonge en experimentele kunst, journalistiek en literatuur. Een walhalla voor hemelbestormers en constructieve twijfelaars, een speeltuin voor talentvolle dromers en ontheemde jonge honden. Elke dag verschijnen op onze site eigenzinnige artikelen, verhalen, poëzie, kunst, fotografie en illustraties van onze jonge makers. Én onze site is helemaal gratis.

Hoe graag we ook zouden willen; zonder jou kunnen we dit niet blijven doen. We hebben namelijk te weinig inkomsten om dit vol te houden. Met jouw hulp kunnen we de journalistiek, kunst en literatuur van de toekomst mogelijk blijven maken, en zelfs versterken.

Als je ons steunt, dan maken wij jou meteen kunstverzamelaar door je speciaal geselecteerde kunstwerken toe te sturen. Verzamel kunst en help je favoriete tijdschrift het volgende decennium door. We zullen je eeuwig dankbaar zijn. Draag Hard//hoofd een warm hart toe.

Word kunstverzamelaar
het laatste
10 jaar HH

10 jaar HH

Hard//hoofd is een vrije ruimte voor verbeelding en verhalen. Een niet-commercieel platform waar talent online en offline de ruimte krijgt om te experimenteren en zich te ontwikkelen. Het bestaan van zo’n plek is niet vanzelfsprekend. Sluit je daarom bij ons aan. We zijn bewust gratis toegankelijk en advertentievrij. Wij geloven dat nieuwe makers vooral een... Lees meer

Tip: Kijk slechte televisie

Kijk slechte televisie

'Ik heb afleveringen van The Real Housewives waar Shakespeares beste stukken niet aan kunnen tippen.' Lees meer

 Kamikazeplastics

Kamikazeplastics

Immuuncellen die de minuscule deeltjes onschadelijk proberen te maken, bekopen dat vervolgens met hun eigen leven. Lees meer

Alles vijf sterren: DEZE SERIE IS GEWOON ZO GOED

Het voert te ver om het hele verhaal uit te leggen

Deze week worden we blij van stekjes, een queer Lees meer

Over wulken en burgemeesters 2

Over wulken en burgemeesters

'Een huis is een constructie, maar een huis is ook een gevoel dat gedeeld wordt. Er blijven sporen achter wanneer bewoners sterven. Een huis verandert terwijl het blijft staan.' Lees meer

We laten ons niet sussen 1

We laten ons niet sussen

Twee weken geleden onthaalden politici en de media 2500 protesterende boeren met open armen op het Malieveld. De 35.000 klimaatstakers en de bezorgde burgers van Extinction Rebellion konden rekenen op een stuk minder steun. Wat is er nodig om de urgentie van de klimaatcrisis echt te laten voelen?, vraagt Jarmo Berkhout zich af. De legers... Lees meer

Tip: Leer een ambacht

Leer een ambacht

Nora van Arkel ging spontaan een dag in de leer bij een Berlijnse Meisterbacker. Daar leerde ze minder te denken en meer te doen. Een tip om eens te vragen of iemand je een ambacht wil leren. Lees meer

 Staakt-het-boeren

Staakt-het-boeren

Duizenden boeren toogden naar het Malieveld met hooivork en tractor. Lees meer

Column: September Blues

September Blues

De maand september is weer voorbij en dat betekent voor Trudy afscheid nemen en opnieuw beginnen. Van haar zomerhuisje op het platteland keert ze terug naar het leven in de stad. Lees meer

Filmtrialoog: Manta Ray

Manta Ray

Redacteuren Eva van den Boogaard, Mat Hoogenboom en Oscar Spaans bezochten de bioscoop om het speelfilmdebuut van de Thaise regisseur Phuttiphong Aroonpheng te zien. Het werd een magische ervaring: Manta Ray bleek een even eenvoudige als betoverende vertelling over een voor dood achtergelaten man die door een visser uit de mangrove wordt gered. Mat: Wat... Lees meer

Hard//talk: Bij gelijke geschiktheid tellen kwaliteit en capaciteit net zo goed

Bij gelijke geschiktheid tellen kwaliteit en capaciteit net zo goed

De wereld staat in brand en dat mag niet onbeschreven blijven. In tegenstelling tot Ella Kuijpers ziet Gatool Katawazi er wél het belang van in om voorkeur te geven aan de sollicitant die de diversiteit binnen een organisatie versterkt. Afgelopen zomer schreef Ella Kuijpers een Hard//talk waarin zij pleit tegen positieve discriminatie in sollicitatieprocedures. Juist... Lees meer

Inclusiviteit

Echte inclusiviteit is nog ver weg

Het debat over diversiteit en inclusiviteit in de culturele sector gaat niet ver genoeg. Lees meer

Tip: Geef het voordeel van de twijfel

Geef het voordeel van de twijfel

Redacteur Else Boer schippert tussen cynisme en naïviteit. 'Om naïviteit te vermijden, besloot ik dat cynisme een adequate reactie op de wereld was. Maar het continu bevragen van mensen en hun beweegredenen is vermoeiend.' Lees meer

Alles vijf sterren: 14

Geen douche, geen geloof, geen adem

Deze week worden we blij van een zeiltripje naar het Markermeer, een serie over verkeerd geplaatste bewijslast, en een dansvoorstelling van Arnhemse meisjes. Lees meer

Hard//talk: Greta Thunbergs requiem voor een droom

Greta Thunbergs requiem voor een droom

Thunberg deinst er niet voor terug een onderdeel te worden van haar eigen verhaal. Lees meer

Automatische concepten 26

Over de column (niets dan goeds?)

Iduna schrijft al jaren columns voor Hard//hoofd en vraagt zich af: hoe komt het toch dat ze ergens alsnog verwarde gevoelens heeft bij het fenomeen 'column'? Een overpeinzing die terugvoert naar Iduna's jaren op de universiteit en de twijfel over de plek die ze in mag nemen in de wereld. Lees meer

Het verlies van succes 2

Het verlies van succes

In een tijd waarin het steeds noodzakelijker lijkt te worden om prestaties te etaleren, denkt Mare Groen na over het systeem achter onze opvattingen aangaande succes dan wel mislukking. Ik lig nog steeds op bed en ben de hele dag niet buiten geweest. Het is 20.00 uur. Ik heb afgesproken om naar de film te... Lees meer

Tip: Durf hardop te dromen

Durf hardop te dromen

Rose Doolan vertrok jaren geleden naar San Francisco, met wilde plannen en weinig budget. Lees meer

 De blinddoek komt af

De blinddoek komt af

Vrouwe Justitia heeft haar blinddoek afgenomen. Lees meer

Column: Mammie

Mammie

'Arme mammie, sorry mammie!', hoort Trudy in de wachtkamer van het ziekenhuis. De irritatie die dit oproept komt vanuit een nooit gedichte kloof in het verleden. En dat heeft alles met het woord 'mammie' te maken. Lees meer

De geruchten zijn waar. Lees Hard//hoofd nu ook op papier!

Bestel op tijd je eigen exemplaar van de eerste editie, met als thema: ‘Ik’. We hebben drie covers ontworpen. Kies je favoriet.

Bestellen