Illustratie: Anne Brakema

Deze week: één en al positiviteit! Het gaat goed met de recessie, het CDA en de aandacht voor blanke vrouwelijke slachtoffers." />

Illustratie: Anne Brakema

Deze week: één en al positiviteit! Het gaat goed met de recessie, het CDA en de aandacht voor blanke vrouwelijke slachtoffers." />
Asset 14

Yes! Recessie!

De wereld staat in brand en dat mag niet onbeschreven blijven. Hard//talk is de seismograaf die de trillingen van de tand des tijds registreert. Wat heeft ons afgelopen week bezig gehouden? Wat bespraken we bij de koffieautomaat en waar lagen we wakker van? Deze week vijf korte commentaren in woord en beeld.

De Hofstad

Manke rentmeesters

Halleluja, het CDA heeft het licht gezien. Het strategisch beraad, dat de partij na desastreuze verkiezingen en nog desastreuzere peilingen moet helpen “herbronnen”, is tot de conclusie gekomen dat de hypotheekrente op de schop moet en dat de multiculturele samenleving niet mislukt is. Goh. Dat klinkt toch daadkrachtiger dan de oorspronkelijke doelstellingen om “sterker aanwezig te zijn bij andere organisaties en evenementen ('van Lowlands tot de Huishoudbeurs')”, “de balans tussen kwaliteit, vernieuwing en landelijke spreiding te waarborgen,” en “het historisch bewustzijn van het CDA te stimuleren met een eigen 'Canon van de Christen-democratie', die een prominente plaats krijgt op de website.” En dan moet de partij ook nog meer afstand nemen van een zekere gedoogpartner. Het wachten is nu alleen nog tot dit hoogst geheime rapport aanstaande vrijdag officieel gepresenteerd wordt.
In dezelfde week kwam Maxime Verhagen als laatste Nederlander tot de ontdekking dat hij geen vertrouwen inboezemt als leider en daarom niet de meest aangewezen Mozes is om zijn partij door de woestijn te leiden. Om alvast een voorschot te nemen op de opvolging kregen zes “vaandeldragers van het nieuwe CDA” drie (3!) pagina’s in de NRC om zichzelf te presenteren, want “het moet maar eens afgelopen zijn met het sorry-dat-ik-besta-CDA”. Hoe ze er vervolgens in slagen drie pagina’s lang geen enkele politieke uitspraak te doen, blijft me verbazen. Peter Vandermeersch, waarom geef je deze inhoudsloze carrièrepoetsers zoveel ruimte die je ook aan hard//hoofd had kunnen geven?
Raar maar waar: de partij van “we run this country” is al in 1994 weggevaagd, en toch zit die club van gemankeerde rentmeesters al tien jaar onafgebroken in de regering. Met als oogst: vier gevallen kabinetten en een gedoogconstructie. Gelukkig is er hoop. Wie jong is en bijdraagt aan het christendemocratisch gedachtengoed, kan namelijk tot 15 februari meedingen naar de Jan Peter Balkenende award. Wil de ware vaandeldrager opstaan?

Door Floris Solleveld

Commentaar

Yes! Recessie!

De werkeloosheid in de eurozone is tien procent. Maar dat cijfer is tenminste wel stabiel! Het werkloosheidscijfer in Nederland stijgt, maar dat betekent dat er meer huisvrouwen willen werken! Het is voor jongeren erg lastig om een baan te vinden, maar in vergelijking met Spanje valt het heel erg mee! En, afgelopen zondag in Buitenhof nog uit de mond van onze premier: dit jaar wordt het erger, maar Nederland behoort tot de drie rijkste landen ter wereld!
Ja! Laten we eens een andere kant van de recessie belichten. De positieve kant! Anders treedt er crisismoeheid op en dat kost lezers, kijkers, kiezers. Weet je, die dubbele dip is vast ergens goed voor. We gaan hier allemaal beter uit komen, toch? Merkel said so herself in haar nieuwjaarsspeech. Als dat geen hart onder de riem is voor al die vers afgestudeerden die stad en land afzoeken naar een vacature voor een middelmatige functie met een lullig loontje en een zeer tijdelijk contract, waar ze eigenlijk acht jaar ervaring voor moeten hebben, irrelevante kwaliteiten en voorál geen negen tot vijf mentaliteit, en waar ze tegen beter weten in op mogen solliciteren samen met driehonderd anderen.
Wie wel een baan had, maar die zojuist verloren heeft, mag ook niet sippen. Je wordt er gelukkiger van! Zie bijvoorbeeld het artikeltje ‘Ontslag is zo beroerd nog niet’ in het NRC Handelsblad van 14 januari: "Duizenden mensen zullen de komende maanden hun baan verliezen door de recessie. Is dat erg? Lang niet altijd." Want, zegt een loopbaancoach, "ontslag haalt mensen uit hun comfortzone. Dat is heel goed."
De pas afgestudeerde die zich zorgen maakt om zijn eigen toekomst, moet maar zo denken: wie geen baan heeft, kan ook niet ontslagen worden!

Door Kelli van der Waals

Nieuws in beeld

Uit de laatste peilingen blijkt dat de achterban van de PVV haar vertrouwen in de partij verliest.

Illustratie: Anne Brakema

Machtige Media

White man's burden

Nadat Joran van der Sloot afgelopen vrijdag in Peru werd veroordeeld tot 28 jaar cel voor de moord op Stephany Flores, heeft hij aangekondigd het vonnis nietig te willen laten verklaren. Reden hiervoor is volgens zijn advocaat dat de rechtbank Van der Sloots eerste bekentenis “nooit op waarde heeft geschat” - wat dat ook moge betekenen. Op de video van het politieverhoor vertelt Joran dat Stephany, die hij diezelfde avond had ontmoet bij een pokertoernooi, stiekem in zijn laptop had gekeken en een mail had gelezen “over een onderwerp dat hem pijn deed”.
Algemeen wordt aangenomen dat dit mailtje over de zaak Natalee Holloway ging. Joran zou Stephany hebben gewurgd om haar uit te schakelen; ze zou wel eens naar de politie kunnen gaan. Joran is nooit vervolgd voor de verdwijning van Natalee wegens gebrek aan bewijs, maar hij kon nog steeds worden opgepakt als er nieuwe informatie aan het licht kwam.
De moord op de 22-jarige Stephany – studente en dochter van een bekende Peruaanse zakenman – is bijna identiek aan de verdwijning van Natalee. Precies vijf jaar nadat de blonde cheerleader uit Alabama voor het laatst met Joran was gezien in een casino, ontmoette Stephany hem aan de pokertafel; het enige verschil is dat haar lijk wel is gevonden. De media-aandacht voor de twee slachtoffers werd evenwel behoorlijk onevenredig verdeeld: de televisieverslagen van Jorans arrestatie toonden alleen de beroemde foto van Natalee op de achtergrond.
Dit staat bekend als het Missing White Women Syndrome, waarin vermissings –of moordzaken rondom aantrekkelijke, jonge en blanke vrouwen afkomstig uit de upper middle class disproportioneel veel aandacht krijgen in de media. Vergelijkbare misdaden waarbij zwarte vrouwen, prostituees of mannen betrokken zijn kunnen rekenen op een klein berichtje in de lokale krant. Ook fotogenieke misdadigers als Joran zijn onweerstaanbaar: denk aan de bijna obsessieve manier waarop Peter R. de Vries hem al jaren achtervolgt. Het is een treurig gegeven dat de moord op Stephany nooit wereldnieuws was geweest zonder de link met Natalee Holloway. Natalee was het perfecte slachtoffer, Joran de perfecte moordenaar. Het wachten is op de Hollywoodfilm.

Door Sanne Rispens

Ver weg

De rotsen van Giglio

Zo’n 2600 jaar geleden voer een handelsschip langs de kust van Etrurië, het moderne Toscane. Beladen met kostbare handelswaar, waaronder metaalbaren, een van de meest gewilde producten in de Mediterrane handel, was het schip waarschijnlijk onderweg naar een van de havens van het antieke Etrurië. Zelfs in deze vroege periode, nog voor het ontstaan van de democratie in Athene, was dergelijk zeeverkeer aan de orde van de dag. Grieken, Phoeniciërs, en Etrusken bewogen zich over de Middellandse zee “als kikkers rondom een vijver”, zoals Plato later over de Grieken zou zeggen.
Maar toen dit schip het eiland Giglio passeerde, vlak voor de kust van Etrurie, lukte het blijkbaar niet om koers te houden. Het liep vast op de ondiepe rotspartijen voor het eiland en verging met man en muis.
In 1961 werd dit archaïsche scheepswrak door duikers ontdekt. Het zal de lokale bevolking nauwelijks verbaasd hebben. De zee rond Giglio was altijd al verraderlijk geweest; dit schip was vast niet de eerste geweest en ook zeker niet de laatste.
Afgelopen week passeerde een gigantisch cruiseschip de kust bij Giglio. Naar verluidt wilde de kapitein een van zijn bemanningsleden een gunst doen door vlak langs de kust van zijn geboorteplaats te varen. Het schip liep tegen de rotsen en maakte slagzij. Daar ligt het nu, als een gevelde gigant.
Meestal zijn Italianen heel pompeus over hun eigen geschiedenis, en terecht. De kapitein van de Costa Concordia daarentegen had van de geschiedenis blijkbaar niet veel kaas gegeten. Had hij dat wel gedaan, dan was hij misschien wat voorzichtiger geweest toen hij langs Giglio voer.

Door Elon Heymans

Mail

Redactie

We willen je iets vertellen. Hard//hoofd is al bijna tien jaar een vrijhaven voor jonge en experimentele kunst, journalistiek en literatuur. Een walhalla voor hemelbestormers en constructieve twijfelaars, een speeltuin voor talentvolle dromers en ontheemde jonge honden. Elke dag verschijnen op onze site eigenzinnige artikelen, verhalen, poëzie, kunst, fotografie en illustraties van onze jonge makers. Én onze site is helemaal gratis.

Hoe graag we ook zouden willen; zonder jou kunnen we dit niet blijven doen. We hebben namelijk te weinig inkomsten om dit vol te houden. Met jouw hulp kunnen we de journalistiek, kunst en literatuur van de toekomst mogelijk blijven maken, en zelfs versterken.

Als je ons steunt, dan maken wij jou meteen kunstverzamelaar door je speciaal geselecteerde kunstwerken toe te sturen. Verzamel kunst en help je favoriete tijdschrift het volgende decennium door. We zullen je eeuwig dankbaar zijn. Draag Hard//hoofd een warm hart toe.

Word kunstverzamelaar
het laatste
10 jaar HH

10 jaar HH

Hard//hoofd is een vrije ruimte voor verbeelding en verhalen. Een niet-commercieel platform waar talent online en offline de ruimte krijgt om te experimenteren en zich te ontwikkelen. Het bestaan van zo’n plek is niet vanzelfsprekend. Sluit je daarom bij ons aan. We zijn bewust gratis toegankelijk en advertentievrij. Wij geloven dat nieuwe makers vooral een... Lees meer

Tip: Kijk slechte televisie

Kijk slechte televisie

'Ik heb afleveringen van The Real Housewives waar Shakespeares beste stukken niet aan kunnen tippen.' Lees meer

 Kamikazeplastics

Kamikazeplastics

Immuuncellen die de minuscule deeltjes onschadelijk proberen te maken, bekopen dat vervolgens met hun eigen leven. Lees meer

Alles vijf sterren: DEZE SERIE IS GEWOON ZO GOED

Het voert te ver om het hele verhaal uit te leggen

Deze week worden we blij van stekjes, een queer Lees meer

Over wulken en burgemeesters 2

Over wulken en burgemeesters

'Een huis is een constructie, maar een huis is ook een gevoel dat gedeeld wordt. Er blijven sporen achter wanneer bewoners sterven. Een huis verandert terwijl het blijft staan.' Lees meer

We laten ons niet sussen 1

We laten ons niet sussen

Twee weken geleden onthaalden politici en de media 2500 protesterende boeren met open armen op het Malieveld. De 35.000 klimaatstakers en de bezorgde burgers van Extinction Rebellion konden rekenen op een stuk minder steun. Wat is er nodig om de urgentie van de klimaatcrisis echt te laten voelen?, vraagt Jarmo Berkhout zich af. De legers... Lees meer

Tip: Leer een ambacht

Leer een ambacht

Nora van Arkel ging spontaan een dag in de leer bij een Berlijnse Meisterbacker. Daar leerde ze minder te denken en meer te doen. Een tip om eens te vragen of iemand je een ambacht wil leren. Lees meer

 Staakt-het-boeren

Staakt-het-boeren

Duizenden boeren toogden naar het Malieveld met hooivork en tractor. Lees meer

Column: September Blues

September Blues

De maand september is weer voorbij en dat betekent voor Trudy afscheid nemen en opnieuw beginnen. Van haar zomerhuisje op het platteland keert ze terug naar het leven in de stad. Lees meer

Filmtrialoog: Manta Ray

Manta Ray

Redacteuren Eva van den Boogaard, Mat Hoogenboom en Oscar Spaans bezochten de bioscoop om het speelfilmdebuut van de Thaise regisseur Phuttiphong Aroonpheng te zien. Het werd een magische ervaring: Manta Ray bleek een even eenvoudige als betoverende vertelling over een voor dood achtergelaten man die door een visser uit de mangrove wordt gered. Mat: Wat... Lees meer

Hard//talk: Bij gelijke geschiktheid tellen kwaliteit en capaciteit net zo goed

Bij gelijke geschiktheid tellen kwaliteit en capaciteit net zo goed

De wereld staat in brand en dat mag niet onbeschreven blijven. In tegenstelling tot Ella Kuijpers ziet Gatool Katawazi er wél het belang van in om voorkeur te geven aan de sollicitant die de diversiteit binnen een organisatie versterkt. Afgelopen zomer schreef Ella Kuijpers een Hard//talk waarin zij pleit tegen positieve discriminatie in sollicitatieprocedures. Juist... Lees meer

Inclusiviteit

Echte inclusiviteit is nog ver weg

Het debat over diversiteit en inclusiviteit in de culturele sector gaat niet ver genoeg. Lees meer

Tip: Geef het voordeel van de twijfel

Geef het voordeel van de twijfel

Redacteur Else Boer schippert tussen cynisme en naïviteit. 'Om naïviteit te vermijden, besloot ik dat cynisme een adequate reactie op de wereld was. Maar het continu bevragen van mensen en hun beweegredenen is vermoeiend.' Lees meer

Alles vijf sterren: 14

Geen douche, geen geloof, geen adem

Deze week worden we blij van een zeiltripje naar het Markermeer, een serie over verkeerd geplaatste bewijslast, en een dansvoorstelling van Arnhemse meisjes. Lees meer

Hard//talk: Greta Thunbergs requiem voor een droom

Greta Thunbergs requiem voor een droom

Thunberg deinst er niet voor terug een onderdeel te worden van haar eigen verhaal. Lees meer

Automatische concepten 26

Over de column (niets dan goeds?)

Iduna schrijft al jaren columns voor Hard//hoofd en vraagt zich af: hoe komt het toch dat ze ergens alsnog verwarde gevoelens heeft bij het fenomeen 'column'? Een overpeinzing die terugvoert naar Iduna's jaren op de universiteit en de twijfel over de plek die ze in mag nemen in de wereld. Lees meer

Het verlies van succes 2

Het verlies van succes

In een tijd waarin het steeds noodzakelijker lijkt te worden om prestaties te etaleren, denkt Mare Groen na over het systeem achter onze opvattingen aangaande succes dan wel mislukking. Ik lig nog steeds op bed en ben de hele dag niet buiten geweest. Het is 20.00 uur. Ik heb afgesproken om naar de film te... Lees meer

Tip: Durf hardop te dromen

Durf hardop te dromen

Rose Doolan vertrok jaren geleden naar San Francisco, met wilde plannen en weinig budget. Lees meer

 De blinddoek komt af

De blinddoek komt af

Vrouwe Justitia heeft haar blinddoek afgenomen. Lees meer

Column: Mammie

Mammie

'Arme mammie, sorry mammie!', hoort Trudy in de wachtkamer van het ziekenhuis. De irritatie die dit oproept komt vanuit een nooit gedichte kloof in het verleden. En dat heeft alles met het woord 'mammie' te maken. Lees meer

De geruchten zijn waar. Lees Hard//hoofd nu ook op papier!

Bestel op tijd je eigen exemplaar van de eerste editie, met als thema: ‘Ik’. We hebben drie covers ontworpen. Kies je favoriet.

Bestellen