Opschudding door poëzie, opluchting door een akkoord, onzekerheid door Franse verkiezingen en meer." /> Opschudding door poëzie, opluchting door een akkoord, onzekerheid door Franse verkiezingen en meer." />
Asset 14

We kunnen verder

De wereld staat in brand en dat mag niet onbeschreven blijven. Hard//talk is de seismograaf die de trillingen van de tand des tijds registreert. Wat heeft ons afgelopen week bezig gehouden? Wat bespraken we bij de koffieautomaat en waar lagen we wakker van? Deze week vijf korte commentaren van onze redacteuren.

Commentaar

Wij en de Ander

Met poëzie liet de 15-jarige scholier Auke de Leeuw stof opwaaien dat al 67 jaar z’n best doet neer te dalen. De Leeuw won een wedstrijd en zou tijdens Dodenherdenking een stilistisch wat pover, maar inhoudelijk dapper gedicht mogen voordragen op De Dam. Hij zou er hebben verteld over een genuanceerd stukje familiegeschiedenis van vier goede (verzetshelden) en één foute keuze (Waffen-SS). En, belangrijker: dat hij was vernoemd naar de maker van die foute keuze, omdat ook die oudoom niet vergeten mag worden.
Interessante thematiek, maar het Nationaal Comité 4 en 5 mei dat De Leeuw als winnaar uitverkoos, had natuurlijk moeten aanvoelen dat er heisa over zou ontstaan. Voorspelbare heisa, vol van opgeblazen argumenten die Godwins zouden heten als het niet al over de Tweede Wereldoorlog ging. Zoals het Centrum Informatie en Documentatie Israël dat schermde met het schrikbeeld “Eichmann ooit als slachtoffer te herdenken”.
Eerder vorig maand zorgde Nobelprijswinnaar Günter Grass door middel van poëzie ook al voor opschudding. Hij deed dat wereldwijd. Grass belichtte het steeds verder oplopende conflict tussen Iran en Israël, en dan met name de houding van laatstgenoemde. Zijn boodschap, wat kort door de bocht: die Israëli, nou, dat zijn ook geen lieverdjes, met hun atoombommen en hun oorlogstaal. Oordeel: antisemiet (en psst, zie je wel, dat bloed van de Waffen-SS, dat stroomt bij hem nog steeds door de aderen).
Volgens Carl Schmitt kunnen mensen niet anders dan denken in een onderscheid van Wij en de Ander, de vijand. Onze omgang met De Leeuw en met Grass bevestigt het gelijk van deze controversiële, door nazisympathieën bevlekte Duitse denker. Het ‘wij’ wordt (mede) gedefinieerd door het ‘zij’, de groep die buitengesloten wordt. Beide dichters legden die breuklijn op eigen wijze bloot. De overtrokken reacties deden helaas de rest. Treurig, dat tegendraadse geluiden gecombineerd met de Tweede Wereldoorlog nog altijd zo’n explosief recept moeten vormen.

Door Boy van Dijk

De Hofstad

We kunnen verder

En toen stond alles op zijn kop, zodat alles weer normaal werd. Wilders had de deur van het Catshuis nog niet achter zich dichtgetrokken of Rutte, Verhagen, Blok en Van Haersma Buma verdrongen elkaar om te verklaren hoe onmogelijk die Geert wel niet was. Op maandag kopte de Volkskrant: “Wie lost dit op?” Drie dagen later bleek dat opeens heel simpel. BTW omhoog. AOW-leeftijd opgerekt. Nullijn voor ambtenaren. Snijden in AWBZ. Hypotheekrenteaftrek beperken. Reiskostenvergoeding niet meer aftrekbaar. Eenmaal, andermaal, akkoord.
Politiek is de kunst van het mogelijke. Het blijft onzinnig om, als de economie hapert en je bijna gratis kunt lenen, 10 miljard extra te bezuinigen. Maar van twee jaar geen opslag en een 2 procent duurdere TV gaat niemand dood. Wat de 24 uur van De Jager vooral hebben opgeleverd, is een voorlopig einde aan de verlammende, gekmakende, peperdure polarisatie die de Nederlandse politiek tien jaar lang in zijn greep hield. Waar CDA en PvdA elkaar drie jaar lang de tent uit vochten en Paars-plus tot twee keer toe niet van de grond kwam, volstonden uiteindelijk de 24 uur van De Jager om tot een Kunduzcoalitie te komen. Opeens is het afgelopen met het linkse mensen pesten.
Ik heb het even uitgerekend: mij gaat het regenboogakkoord minstens 10 procent koopkracht schelen, vooral vanwege de reiskostenaftrek. Dat is veel geld voor bezuinigingen die ik niet zo heel noodzakelijk vind. Toch voel ik mij niet aangesproken als de nieuwe oppositie (PvdA, SP en PVV) opkomt voor de “slachtoffers van de bezuinigingen”. Agenten en leraren stonden toch al niet in de rij voor de voedselbank, ouderen zijn de rijkste groep van Nederland, en de kosten van de AWBZ zijn dramatisch uit de hand gelopen. Tien miljard blijft veel geld voor symboolpolitiek om internationaal je gezicht te redden. Maar misschien gaat nu eindelijk de geest van Pim terug in de fles.

Door Floris Solleveld

Nieuws in Beeld

Geert Wilders wil dat Nederland uit de Europese Unie stapt.

Illustratie: Mirjam Dijkema

Ver weg

Gevaarlijkste man van Europa?

Aankomende zondag vindt de tweede en beslissende ronde van de Franse presidentsverkiezingen plaats. Wordt het driftkikker Sarkozy of het zachte ei Hollande? In de eerste ronde waren ze slechts een paar procenten van elkaar verwijderd en ook nu wordt het een nek-aan-nekrace, met socialist Hollande als waarschijnlijke winnaar.
Zoals verwacht wordt door zijn Parti Socialiste een lied afgedraaid waarin égalité en fraternité centraal staan, maar waarin harde maatregelen schaars zijn. Hollande’s pragmatische softheid is opmerkelijk in deze ‘tijden van snijden’. Zo pleit hij voor een belastingverhoging naar 75 procent voor de allerrijksten, maar dat moet gezien de geringe opbrengst vooral beschouwd worden als ‘een symbolische daad’. Over terugdringing van de uit de hand gelopen overheidsuitgaven spreekt hij niet. Liever neemt hij de komende vijf jaar zestigduizend nieuwe leraren aan. Die overigens op hun 60ste alweer van hun oude dag mogen gaan genieten. En voor de groeiende (jeugd)werkeloosheid komt hij met een slap ‘Contract van de Generaties’, waardoor oudere werknemers vrijwillig plaats kunnen maken voor jongeren.
Ook de Frans-Duitse tweespan staat bij Hollande onder druk. Terwij 'Merkozy' schouder aan schouder stonden in de bestrijding van de eurocrisis, zou Hollande de Europese Centrale Bank het liefst een grotere rol laten spelen. Iets waar Angela niet vrolijk van wordt.
Redenen genoeg voor The Economist om de weinig charismatische Hollande als "gevaarlijk" te bestempelen. Overdreven wellicht, maar veel reden tot juichen is er bij het afzwaaien van Sarkozy niet. Frankrijk is er slecht aan toe, en stevige hervormingen lijken onvermijdelijk om te voorkomen dat het land definitief afglijdt richting 'zeuro-zone'. Fransen houden echter niet van verandering, en Hollande lijkt alles behalve de standvastige leider die het ze door de strot gaat duwen. De kans dat hij de koppige haan een toontje lager zal laten kraaien is klein, en dat maakt de toekomst van Frankrijk, evenals die van de rest van Europa, zeer onzeker.

Door Miriam van Ommeren

De Kunsten

Een advies dat pijn doet

Vorige week werd het cultuurplanadvies van de Rotterdamse Raad voor Kunst en Cultuur bekendgemaakt voor de periode 2013-2016. Doorgaans wordt dit advies vrijwel ongewijzigd overgenomen door de gemeenteraad. Vast stond dat er 20 procent zou worden bezuinigd, niet geheel onverwacht in een bijna failliete stad. De raad stak de kritiek dan ook niet onder stoelen of banken: "geen visie", "geen positionering in het veld", "introvert en weinig binding met de stad" was zoal te lezen. Voor sommige harde keuzes is er zelfs veel begrip, zo heb ik nog niemand een traan zien laten om het volledig verdwijnen van steun voor De Nieuwe Oogst (voormalig Urban Culture Podium).
Als er zo hard wordt gesneden, zijn de afwegingen onvermijdelijk moeilijk, maar één advies is echt onbegrijpelijk. Het OT Theater (Onafhankelijk Toneel) gaat van bijna 1 miljoen euro aan ondersteuning in de vorige periode, naar nul vanaf 2013. De toekomstplannen van het theater worden niet positief beoordeeld, maar de producties wel geroemd. Vanwege de consistente, herkenbare signatuur en de betekenis die ze hebben gehad voor de vernieuwing van interdisciplinair theater.
Dat er nu een doodsklap wordt uitgedeeld aan een theater dat al veertig jaar prachtig werk doet in de stad is absurd. In 1973 verhuisde het van Amsterdam naar Rotterdam omdat er in de Maasstad behoefte was aan experimenteel theater. Er werd gepionierd in een voormalig havengebouw aan de Müllerpier, een gebied dat inmiddels van havengebied tot woonwijk is getransformeerd.
De Raad voor Kunst en Cultuur had zijn kritiek ook op een andere manier kunnen laten gelden. Geen enkele steun van de stad betekent bijzonder weinig kans op subsidie vanuit het Rijk en dus wordt het theater feitelijk bij het grof vuil gezet. Sommigen vergoelijken dit door te zeggen dat één theatergezelschap wel genoeg is. Zo'n provinciaalse mentaliteit hoort niet thuis in de tweede stad van Nederland. Nu rest het OT Theater slechts één weg om zijn bestaan voort te zetten: via de politiek.

Door Eeva Liukku

Mail

Redactie

We willen je iets vertellen. Hard//hoofd is al bijna tien jaar een vrijhaven voor jonge en experimentele kunst, journalistiek en literatuur. Een walhalla voor hemelbestormers en constructieve twijfelaars, een speeltuin voor talentvolle dromers en ontheemde jonge honden. Elke dag verschijnen op onze site eigenzinnige artikelen, verhalen, poëzie, kunst, fotografie en illustraties van onze jonge makers. Én onze site is helemaal gratis.

Hoe graag we ook zouden willen; zonder jou kunnen we dit niet blijven doen. We hebben namelijk te weinig inkomsten om dit vol te houden. Met jouw hulp kunnen we de journalistiek, kunst en literatuur van de toekomst mogelijk blijven maken, en zelfs versterken.

Als je ons steunt, dan maken wij jou meteen kunstverzamelaar door je speciaal geselecteerde kunstwerken toe te sturen. Verzamel kunst en help je favoriete tijdschrift het volgende decennium door. We zullen je eeuwig dankbaar zijn. Draag Hard//hoofd een warm hart toe.

Word kunstverzamelaar
het laatste
10 jaar HH

10 jaar HH

Hard//hoofd is een vrije ruimte voor verbeelding en verhalen. Een niet-commercieel platform waar talent online en offline de ruimte krijgt om te experimenteren en zich te ontwikkelen. Het bestaan van zo’n plek is niet vanzelfsprekend. Sluit je daarom bij ons aan. We zijn bewust gratis toegankelijk en advertentievrij. Wij geloven dat nieuwe makers vooral een... Lees meer

Tip: Kijk slechte televisie

Kijk slechte televisie

'Ik heb afleveringen van The Real Housewives waar Shakespeares beste stukken niet aan kunnen tippen.' Lees meer

 Kamikazeplastics

Kamikazeplastics

Immuuncellen die de minuscule deeltjes onschadelijk proberen te maken, bekopen dat vervolgens met hun eigen leven. Lees meer

Alles vijf sterren: DEZE SERIE IS GEWOON ZO GOED

Het voert te ver om het hele verhaal uit te leggen

Deze week worden we blij van stekjes, een queer Lees meer

Over wulken en burgemeesters 2

Over wulken en burgemeesters

'Een huis is een constructie, maar een huis is ook een gevoel dat gedeeld wordt. Er blijven sporen achter wanneer bewoners sterven. Een huis verandert terwijl het blijft staan.' Lees meer

We laten ons niet sussen 1

We laten ons niet sussen

Twee weken geleden onthaalden politici en de media 2500 protesterende boeren met open armen op het Malieveld. De 35.000 klimaatstakers en de bezorgde burgers van Extinction Rebellion konden rekenen op een stuk minder steun. Wat is er nodig om de urgentie van de klimaatcrisis echt te laten voelen?, vraagt Jarmo Berkhout zich af. De legers... Lees meer

Tip: Leer een ambacht

Leer een ambacht

Nora van Arkel ging spontaan een dag in de leer bij een Berlijnse Meisterbacker. Daar leerde ze minder te denken en meer te doen. Een tip om eens te vragen of iemand je een ambacht wil leren. Lees meer

 Staakt-het-boeren

Staakt-het-boeren

Duizenden boeren toogden naar het Malieveld met hooivork en tractor. Lees meer

Column: September Blues

September Blues

De maand september is weer voorbij en dat betekent voor Trudy afscheid nemen en opnieuw beginnen. Van haar zomerhuisje op het platteland keert ze terug naar het leven in de stad. Lees meer

Filmtrialoog: Manta Ray

Manta Ray

Redacteuren Eva van den Boogaard, Mat Hoogenboom en Oscar Spaans bezochten de bioscoop om het speelfilmdebuut van de Thaise regisseur Phuttiphong Aroonpheng te zien. Het werd een magische ervaring: Manta Ray bleek een even eenvoudige als betoverende vertelling over een voor dood achtergelaten man die door een visser uit de mangrove wordt gered. Mat: Wat... Lees meer

Hard//talk: Bij gelijke geschiktheid tellen kwaliteit en capaciteit net zo goed

Bij gelijke geschiktheid tellen kwaliteit en capaciteit net zo goed

De wereld staat in brand en dat mag niet onbeschreven blijven. In tegenstelling tot Ella Kuijpers ziet Gatool Katawazi er wél het belang van in om voorkeur te geven aan de sollicitant die de diversiteit binnen een organisatie versterkt. Afgelopen zomer schreef Ella Kuijpers een Hard//talk waarin zij pleit tegen positieve discriminatie in sollicitatieprocedures. Juist... Lees meer

Inclusiviteit

Echte inclusiviteit is nog ver weg

Het debat over diversiteit en inclusiviteit in de culturele sector gaat niet ver genoeg. Lees meer

Tip: Geef het voordeel van de twijfel

Geef het voordeel van de twijfel

Redacteur Else Boer schippert tussen cynisme en naïviteit. 'Om naïviteit te vermijden, besloot ik dat cynisme een adequate reactie op de wereld was. Maar het continu bevragen van mensen en hun beweegredenen is vermoeiend.' Lees meer

Alles vijf sterren: 14

Geen douche, geen geloof, geen adem

Deze week worden we blij van een zeiltripje naar het Markermeer, een serie over verkeerd geplaatste bewijslast, en een dansvoorstelling van Arnhemse meisjes. Lees meer

Hard//talk: Greta Thunbergs requiem voor een droom

Greta Thunbergs requiem voor een droom

Thunberg deinst er niet voor terug een onderdeel te worden van haar eigen verhaal. Lees meer

Automatische concepten 26

Over de column (niets dan goeds?)

Iduna schrijft al jaren columns voor Hard//hoofd en vraagt zich af: hoe komt het toch dat ze ergens alsnog verwarde gevoelens heeft bij het fenomeen 'column'? Een overpeinzing die terugvoert naar Iduna's jaren op de universiteit en de twijfel over de plek die ze in mag nemen in de wereld. Lees meer

Het verlies van succes 2

Het verlies van succes

In een tijd waarin het steeds noodzakelijker lijkt te worden om prestaties te etaleren, denkt Mare Groen na over het systeem achter onze opvattingen aangaande succes dan wel mislukking. Ik lig nog steeds op bed en ben de hele dag niet buiten geweest. Het is 20.00 uur. Ik heb afgesproken om naar de film te... Lees meer

Tip: Durf hardop te dromen

Durf hardop te dromen

Rose Doolan vertrok jaren geleden naar San Francisco, met wilde plannen en weinig budget. Lees meer

 De blinddoek komt af

De blinddoek komt af

Vrouwe Justitia heeft haar blinddoek afgenomen. Lees meer

Column: Mammie

Mammie

'Arme mammie, sorry mammie!', hoort Trudy in de wachtkamer van het ziekenhuis. De irritatie die dit oproept komt vanuit een nooit gedichte kloof in het verleden. En dat heeft alles met het woord 'mammie' te maken. Lees meer

De geruchten zijn waar. Lees Hard//hoofd nu ook op papier!

Bestel op tijd je eigen exemplaar van de eerste editie, met als thema: ‘Ik’. We hebben drie covers ontworpen. Kies je favoriet.

Bestellen