Illustratie: Elise van Iterson

De redactie stoft de cassettebandjes af en zet de ghettoblaster op volume tien: "Fuck the police! Fight the Power!" " />

Illustratie: Elise van Iterson

De redactie stoft de cassettebandjes af en zet de ghettoblaster op volume tien: "Fuck the police! Fight the Power!" " />
Asset 14

Fight the Power!

De wereld staat in brand en dat mag niet onbeschreven blijven. Hard//talk is de seismograaf die de trillingen van de tand des tijds registreert. Wat heeft ons afgelopen week bezig gehouden? Wat bespraken we bij de koffieautomaat en waar lagen we wakker van? Deze week vier korte commentaren, in woord en beeld, van onze redacteuren.

Illustratie: Joost de Haas

De Hofstad

Looney bin

Als Nederland tegenwoordig de internationale pers haalt, is dat meestal slecht nieuws. Afgelopen week weer, toen Uri Rosenthal een gezamenlijk Europees standpunt tegen Israël blokkeerde omdat het “niet afgewogen” zou zijn. Zelfs het beschaafde Der Spiegel schreef een beschaafd commentaar, waarvan de strekking was: die kaaskoppen hebben het verneukt.
Ooit was het leuk om Nederlander in het buitenland te zijn. Hebben jullie écht een red light district, legale cannabis en euthanasiewetgeving? Jawel, en een uniek stelsel voor de podiumkunsten; en goede sociale huisvesting; en het homohuwelijk.
Toen kwam Pim Fortuijn. Wát, is jullie extreemrechtse oppositieleider echt een twee meter lange homoseksuele dandy? Jaja. En Ayaan Hirsi Ali, heeft ze écht zo’n hekel aan moslims? Ja, maar ze komt ook op voor vrouwenrechten. En die peroxideblonde Geert, wat voor looney is dat? Eh, ja. Een looney.
Ondertussen zaagt Stef Blok aan het EVRM, komen we verdragen met België niet na, subsidiëren we een hypotheekzeepbel met tien miljard per jaar, en blijkt Gerrit Zalm ons jarenlang impopulair gemaakt te hebben met een aan Thatcher ontleende we-want-our-money-back strategie, nu voortgezet door Jan-Kees inzake Griekenland. Met enige regelmaat schrijft de internationale pers bezorgd: Wat is er toch met Nederland aan de hand?
En nu dus Rosenthal.
Nou kun je natuurlijk vraagtekens plaatsen bij de “twee-staten-oplossing”, waar de diplomatie lippendienst aan bewijst, maar waar in feite niemand meer in gelooft. Maar als je rechtpraat dat je bondgenoot ordinair koloniaal landjepik speelt, honderdduizenden mensen opsluit achter een hek, en per raket standrechtelijke executies uitvoert, op een zeldzaam moment dat je stem ook echt verschil maakt, is dat geen Realpolitik meer maar een klinisch geval van cognitieve dissonantie.
Het scheelt dat de Italianen Berlusconi hebben, de Belgen hun nationale formatieklucht, en de Fransen DSK. Maar dit kabinet dringt wel om de onderste plek in de looney bin. Voor de zekerheid oefen ik vast op een Vlaams accent. Amaai, die zotte Hollanders hè.

Door Floris Solleveld

Commentaar

Geen gezag zonder geweld

Afgelopen zaterdag sloeg in Amsterdam de vlam weer in de pan bij een demonstratie van krakers, precies een jaar nadat een demonstratie tegen het kraakverbod uitmondde in buitensporig geweld van beide kanten. “Het is oorlog” kopte Het Parool toen; wat mij betreft de zwartste bladzijde uit de recente kraakgeschiedenis. Anders dan vorig jaar ondervond ik dit jaar aan den lijve dat de slogan "waakzaam en dienstbaar" van de politie plaats heeft gemaakt voor "onverantwoord en agressief".
De demonstratie was door burgemeester Van der Laan verplaatst van het Spui naar de Stopera, zodat er minder overlast zou zijn voor het winkelend publiek. De ongeveer 150 demonstranten kondigden echter aan een andere route te willen nemen en stuitten zodoende op een cordon van ME'ers. De twee troepen stonden ongeveer 10 minuten tegenover elkaar voordat wapenstokken en paarden op de groep inbeukten. Anderhalf uur, 17 arrestaties en een beenbreuk later was de klus geklaard en aten de agenten een patatje.
Waarom zo hardhandig ingrijpen? Volgens de politie waren de arrestanten schuldig aan het dragen van bivakmutsen en wapens. Deze 'wapens' bleken uiteindelijk niet meer dan spandoeken te zijn waarin hout was verwerkt. Zoals het NOS-journaal liet zien, reden genoeg voor de vele ambtenaren (ik onderscheidde reguliere agenten, politie te paard, Mobiele Eenheid, politie in burger, een arrestatieteam, honden en leden van de Koninklijke Marrechaussee) om flink wat geweld te gebruiken. Van der Laan bleek bijzonder tevreden over het "beheerste optreden" van de politie. Die tevreden toon, die we afgelopen weekend ook hoorden van zijn New Yorkse collega Bloomberg, is schokkend. Het goedkeuren van Van der Laan en Bloomberg van deze buitenproportionele middelen tegen een geweldloze burgerdemonstratie leidt tot niets anders dan wantrouwen en vijandigheid tussen alreeds verdeelde groepen in de maatschappij. Deze twee burgemeesters speelden dit weekend, als achteloze kinderen, met vuur.

Door Roos Euwe

Post Scriptum

Verwende krengen

Occupy Wall Street, een beweging die zich afzet tegen "de hebzucht van Wall Street" en de grote sociale ongelijkheid, bezet sinds 17 september New Yorks financiële district. De demonstranten krijgen echter nog niet veel bijval uit de rest van de samenleving. Dat heeft deels te maken met de vergelijking die de activisten trekken tussen hun protest en die in de Arabische wereld – een beetje vergezocht misschien. En dan zijn er nog de filmpjes waaruit blijkt dat de demonstranten niet lijken te weten wat ze voorstaan als ze Michael Moore naroepen ("It’s not because we say so," legt Moore uit in een live-interview vanaf Wall Street. "It’s because we say so!" roept de demonstrant). Ginia Bellafante merkte eerder in de New York Times al op dat veel van de protestanten een laptop hebben van Apple, één van de grootste multinationals ter wereld, beursgenoteerd voor 400 dollar per aandeel.
Ook anderen kijken met enig dedain naar de OWS-demonstranten.‘A bunch of spoiled little brats’, zegt de Daily News over de Occupy Wall Street-protestanten, nadat deze de privégegevens van een agent waar ze ontevreden over waren op het internet hadden gepubliceerd. Volgens de krant hadden de demonstranten dankbaar moeten zijn voor de manier waarop de politie had getracht de vrede te bewaren.
De hypocrisie van de aluminium computertjes en de onhandigheid van individuele betogers daargelaten, de protesten slaan de plank natuurlijk allerminst mis. Want hoewel de bailouts van 2008 de banken hebben gered, voegt de financiële sector nog altijd niets toe aan de economie. De glaasjes champagne waar de heren en dames van Wall Street aan nipten, terwijl ze vanaf een balkon grinnikend op de acties neerkeken, puur om de boel te jennen, waren dan ook bijzonder misplaatst. Over spoiled brats gesproken.

Door Kelli van der Waals

Nieuws in beeld

"Fight the power!" Het oude devies van Public Enemy vindt tegenwoordig weer gehoor op de straten van New York. Het ongeorganiseerde zooitje demonstranten lijkt, onder de noemer van Occupy Wall Street en met dank aan sociale media, langzaamaan aan kracht en eenheid te winnen.

Illustratie: Elise van Iterson

Mail

Redactie

We willen je iets vertellen. Hard//hoofd is al bijna tien jaar een vrijhaven voor jonge en experimentele kunst, journalistiek en literatuur. Een walhalla voor hemelbestormers en constructieve twijfelaars, een speeltuin voor talentvolle dromers en ontheemde jonge honden. Elke dag verschijnen op onze site eigenzinnige artikelen, verhalen, poëzie, kunst, fotografie en illustraties van onze jonge makers. Én onze site is helemaal gratis.

Hoe graag we ook zouden willen; zonder jou kunnen we dit niet blijven doen. We hebben namelijk te weinig inkomsten om dit vol te houden. Met jouw hulp kunnen we de journalistiek, kunst en literatuur van de toekomst mogelijk blijven maken, en zelfs versterken.

Als je ons steunt, dan maken wij jou meteen kunstverzamelaar door je speciaal geselecteerde kunstwerken toe te sturen. Verzamel kunst en help je favoriete tijdschrift het volgende decennium door. We zullen je eeuwig dankbaar zijn. Draag Hard//hoofd een warm hart toe.

Word kunstverzamelaar
het laatste
10 jaar HH

10 jaar HH

Hard//hoofd is een vrije ruimte voor verbeelding en verhalen. Een niet-commercieel platform waar talent online en offline de ruimte krijgt om te experimenteren en zich te ontwikkelen. Het bestaan van zo’n plek is niet vanzelfsprekend. Sluit je daarom bij ons aan. We zijn bewust gratis toegankelijk en advertentievrij. Wij geloven dat nieuwe makers vooral een... Lees meer

Tip: Kijk slechte televisie

Kijk slechte televisie

'Ik heb afleveringen van The Real Housewives waar Shakespeares beste stukken niet aan kunnen tippen.' Lees meer

 Kamikazeplastics

Kamikazeplastics

Immuuncellen die de minuscule deeltjes onschadelijk proberen te maken, bekopen dat vervolgens met hun eigen leven. Lees meer

Alles vijf sterren: DEZE SERIE IS GEWOON ZO GOED

Het voert te ver om het hele verhaal uit te leggen

Deze week worden we blij van stekjes, een queer Lees meer

Over wulken en burgemeesters 2

Over wulken en burgemeesters

'Een huis is een constructie, maar een huis is ook een gevoel dat gedeeld wordt. Er blijven sporen achter wanneer bewoners sterven. Een huis verandert terwijl het blijft staan.' Lees meer

We laten ons niet sussen 1

We laten ons niet sussen

Twee weken geleden onthaalden politici en de media 2500 protesterende boeren met open armen op het Malieveld. De 35.000 klimaatstakers en de bezorgde burgers van Extinction Rebellion konden rekenen op een stuk minder steun. Wat is er nodig om de urgentie van de klimaatcrisis echt te laten voelen?, vraagt Jarmo Berkhout zich af. De legers... Lees meer

Tip: Leer een ambacht

Leer een ambacht

Nora van Arkel ging spontaan een dag in de leer bij een Berlijnse Meisterbacker. Daar leerde ze minder te denken en meer te doen. Een tip om eens te vragen of iemand je een ambacht wil leren. Lees meer

 Staakt-het-boeren

Staakt-het-boeren

Duizenden boeren toogden naar het Malieveld met hooivork en tractor. Lees meer

Column: September Blues

September Blues

De maand september is weer voorbij en dat betekent voor Trudy afscheid nemen en opnieuw beginnen. Van haar zomerhuisje op het platteland keert ze terug naar het leven in de stad. Lees meer

Filmtrialoog: Manta Ray

Manta Ray

Redacteuren Eva van den Boogaard, Mat Hoogenboom en Oscar Spaans bezochten de bioscoop om het speelfilmdebuut van de Thaise regisseur Phuttiphong Aroonpheng te zien. Het werd een magische ervaring: Manta Ray bleek een even eenvoudige als betoverende vertelling over een voor dood achtergelaten man die door een visser uit de mangrove wordt gered. Mat: Wat... Lees meer

Hard//talk: Bij gelijke geschiktheid tellen kwaliteit en capaciteit net zo goed

Bij gelijke geschiktheid tellen kwaliteit en capaciteit net zo goed

De wereld staat in brand en dat mag niet onbeschreven blijven. In tegenstelling tot Ella Kuijpers ziet Gatool Katawazi er wél het belang van in om voorkeur te geven aan de sollicitant die de diversiteit binnen een organisatie versterkt. Afgelopen zomer schreef Ella Kuijpers een Hard//talk waarin zij pleit tegen positieve discriminatie in sollicitatieprocedures. Juist... Lees meer

Inclusiviteit

Echte inclusiviteit is nog ver weg

Het debat over diversiteit en inclusiviteit in de culturele sector gaat niet ver genoeg. Lees meer

Tip: Geef het voordeel van de twijfel

Geef het voordeel van de twijfel

Redacteur Else Boer schippert tussen cynisme en naïviteit. 'Om naïviteit te vermijden, besloot ik dat cynisme een adequate reactie op de wereld was. Maar het continu bevragen van mensen en hun beweegredenen is vermoeiend.' Lees meer

Alles vijf sterren: 14

Geen douche, geen geloof, geen adem

Deze week worden we blij van een zeiltripje naar het Markermeer, een serie over verkeerd geplaatste bewijslast, en een dansvoorstelling van Arnhemse meisjes. Lees meer

Hard//talk: Greta Thunbergs requiem voor een droom

Greta Thunbergs requiem voor een droom

Thunberg deinst er niet voor terug een onderdeel te worden van haar eigen verhaal. Lees meer

Automatische concepten 26

Over de column (niets dan goeds?)

Iduna schrijft al jaren columns voor Hard//hoofd en vraagt zich af: hoe komt het toch dat ze ergens alsnog verwarde gevoelens heeft bij het fenomeen 'column'? Een overpeinzing die terugvoert naar Iduna's jaren op de universiteit en de twijfel over de plek die ze in mag nemen in de wereld. Lees meer

Het verlies van succes 2

Het verlies van succes

In een tijd waarin het steeds noodzakelijker lijkt te worden om prestaties te etaleren, denkt Mare Groen na over het systeem achter onze opvattingen aangaande succes dan wel mislukking. Ik lig nog steeds op bed en ben de hele dag niet buiten geweest. Het is 20.00 uur. Ik heb afgesproken om naar de film te... Lees meer

Tip: Durf hardop te dromen

Durf hardop te dromen

Rose Doolan vertrok jaren geleden naar San Francisco, met wilde plannen en weinig budget. Lees meer

 De blinddoek komt af

De blinddoek komt af

Vrouwe Justitia heeft haar blinddoek afgenomen. Lees meer

Column: Mammie

Mammie

'Arme mammie, sorry mammie!', hoort Trudy in de wachtkamer van het ziekenhuis. De irritatie die dit oproept komt vanuit een nooit gedichte kloof in het verleden. En dat heeft alles met het woord 'mammie' te maken. Lees meer

De geruchten zijn waar. Lees Hard//hoofd nu ook op papier!

Bestel op tijd je eigen exemplaar van de eerste editie, met als thema: ‘Ik’. We hebben drie covers ontworpen. Kies je favoriet.

Bestellen