Asset 14

Boze burgers

De wereld staat in brand en dat mag niet onbeschreven blijven. Hard//talk is de seismograaf die de trillingen van de tand des tijds registreert. Wat heeft ons afgelopen week bezig gehouden? Wat bespraken we bij de koffieautomaat en waar lagen we wakker van? Deze week vijf commentaren van onze redacteuren, in woord en beeld.

Commentaar

Tim

"Kinderen zijn de ergste fascisten", zei Annie M.G. Schmidt ooit. Onze nationale knuffeloma veroverde Nederland met haar kinderboeken en versjes, maar Annie’s eigen jeugd was verre van idyllisch. Als beschermd opgevoed dochtertje van de dominee hoorde ze er nooit bij. "Hoezeer ik me ook in bochten wrong en hoezeer ik me ook vernederde."
Ook schrijver Arthur Japin werd vroeger gepest ("er zijn peuken in mijn gezicht uitgedrukt"). Hij hekelde in de Volkskrant de vroegere school van Tim Ribberink, waar men nooit iets zou hebben gemerkt van het jarenlange getreiter dat zich ook op internet afspeelde. "Als anonieme pesters op internet mogen, mogen ook sluipschutters", zegt Japin, "de woorden daar zijn niet minder dan kogels, bedoeld om te doden."
Tim Ribberink werd trending op 5 november. Vooral op Twitter sprak iedereen zijn afschuw uit over pesten, de website moetenwenietwillen noemde Tims pesters "het doodschoppen nog niet waard".
Op de een of andere manier klinkt al die morele verontwaardiging met bijbehorende holle frasen ("RIP TIM!!!") buitengewoon hypocriet. Pesten is een onvermijdelijk gevolg van groepsdynamiek, zowel onder kinderen als volwassenen. Iedereen weet dat pesten slecht is. Sociaal wetenschapper Linda Duits wil dan ook af van het zwartwitte denkpatroon rond dit thema: "Pestkoppen en gepeste jongeren zijn niet te reduceren tot moedwillige slechteriken en onschuldige slachtoffers."
Zoals het cinematografische meesterwerk Mean girls op briljante wijze in beeld bracht, is een schoolplein nog het beste te vergelijken met een apenrots, waar degene die het hardste schreeuwend op zijn borst slaat de dienst uitmaakt. Kinderen hebben een ijzersterk instinct voor het eruit pikken van de meer introverte en dus zwakkere elementen in de groep. Ik moet altijd denken aan de Discovery-beelden van stoffige savannes, waarop die ene hinkende gazelle te grazen wordt genomen door een hongerige leeuw.
Als we accepteren dat pesten niet te bestrijden valt met morele verontwaardiging, hoe oprecht ook, wordt het misschien tijd voor een meer genuanceerde benadering. Zodat kinderen die niet automatisch bovenop de apenrots zitten, ook niet meer meedogenloos voor de leeuwen worden gegooid.

Door Sanne Rispens

Machtige Media

Bedroevend slecht

Als het aan de nieuwe regering ligt, verdwijnt het Mediafonds. Deze organisatie financiert een aanzienlijk deel van de Nederlandse mediaproducties van de publieke omroep. Hoorspelen, televisiedrama, lange documentaires, videoclips, cursussen voor nieuwe makers, evaluaties van gerealiseerde projecten, kinderdocumentaires: het Mediafonds tast diep in de buidel om de ‘linkse hobbyisten’ hun werk goed te laten doen. Onder andere de fantastische films van Leonrad Retl Helmrich, de subtiele korte documentaires van Kids & Docs en het radioprogramma Plots konden daardoor gerealiseerd worden. Net als veel (Nederlandse) films die straks op het IDFA draaien (van 14 t/m 25 november), zoals de openingsfilm van John Appel.
Zoals het een goede culturele instelling betaamt, wordt er onmiddellijk en redelijk zichtbaar actie ondernomen: je hebt het vast al voorbij zien komen op Facebook. De ‘mediafondsmoetblijven’ petitie is inmiddels door duizenden documentairemakers, filmliefhebbers en andere weldenkende mensen ondertekend, en het Mediafonds zelf heeft een filmpje gemaakt. Helaas: de inhoud van dit filmpje, die binnen zou moeten dringen als het geluid van een loeiend luchtalarm, wordt overschreeuwd door de bedroevende kwaliteit ervan. Kijk zelf maar.
In twee minuten zien we een onsamenhangend, ongemakkelijk document vol geschreeuw en zwart beeld (!), vreemde montagekeuzes en een totaal willekeurige scène uit een documentaire. Geen ritme, geen gevoel, geen indruk. Jammer. Als je achterban bestaat uit de beste Nederlandse makers, kenners en andere invloedrijke mensen, pak je toch de kans om iets onomstotelijk moois en veelzeggends neer te zetten? Want veelzeggend ís het: als dit fonds verdwijnt kunnen er veel minder documentaires en andere kwaliteitsproducties gemaakt worden.
De noodkreet van het filmpje zelf is dus niet overtuigend. Maar het belang van goede documentaires is des te meer zichtbaar op het IDFA. Ga erheen en geniet van al dat moois, zolang het nog kan.

Door Noor Spanjer

Nieuws in Beeld

"Negenhonderd bedden"

Illustratie: Charlotte Peys

De Hofstad

Boze burgers

Regeerakkoord I van Rutte II werd opengebroken, dankzij protest van VVD’ers. Al viel er wel wat aan te merken op het idee nivellering via inkomensafhankelijke zorgpremies te regelen, zowel de woede hierover als de welwillendheid waarmee naar die woede werd geluisterd waren verbazingwekkend. De woede was in elk geval niet unaniem onder mensen met bovenmodale inkomens. In Amsterdam-Zuid en Amersfoort stelden geïnterviewden de NOS-verslaggever teleur met een hartverwarmend: “Ik kan het hebben.” Toch hebben een paar duizend VVD-leden het via tweets en mails voor elkaar gekregen dat Rutte op zijn knieën terug moest naar Samsom.
Vergelijk dat met de massale demonstraties tijdens Rutte I. Elke week leek er wel een nieuwe opstand te zijn, maar Rutte I was doof voor het geschreeuw van kunstenaars, studenten en gehandicapten met sociale werkplekken. Wellicht dat we daarom nog geen al te woedende kritiek hebben gehoord op andere, pijnlijkere maatregelen uit het regeerakkoord, zoals de verkorting van de WW, afschaffing van de basisbeurs, bezuinigingen op de publieke omroep of de 1 miljard minder voor ontwikkelingssamenwerking. De meeste mensen lijken hun schouders op te halen, murw geslagen door Rutte I. Als je merkt dat geen enkel protest wat uithaalt, volgt op een gegeven moment learned helplessness.
Maar wie weet is Rutte II radicaal anders dan Rutte I. De hele nieuwe uitstraling, met het motto “Bruggen slaan”, is begripvol en redelijk. Niemands vingers worden afgelikt en op niemands tenen wordt getrapt, behalve op die van mensen met een aversie tegen nivelleren. Rutte II zou beter luisteren naar de burgers dan Rutte I. Dat lijkt tot nu toe het geval, maar het kan ook dat woedend geschreeuw van welgestelde VVD-leden op wonderbaarlijke wijze door doofheid heen breekt. Als er ook op andere maatregelen protesten volgen, terwijl Samsom zijn nivelleringsverlangen doorzet, zullen we zien naar wie Rutte II het beste luistert.

Door Emy Koopman

Commentaar

Groot en sterk

Kinderen gebruiken steeds meer medicijnen. Nog nooit werden er zoveel luchtwegverwijders, laxeermiddelen, huidcrèmes, hormoonzalfjes en pijnstillers verstrekt, aldus het NRC afgelopen vrijdag. Waarom? De arme schaapjes lijden steeds vaker aan gedragsstoornissen als ADHD, hebben poepproblemen of last van allergieën. Stofjes in de lucht, pollen en poezen, noten en gluten: het worden hoe langer hoe meer hindernissen die een gezond leven in de weg staan. Kinderen gebruikten in 2011 ten opzichte van het voorgaande jaar 71% meer laxeermiddelen, 23% meer allergiecrèmes, sprays en pillen, 132% meer psychofarmaca en 149% meer maagzuurremmers. Word je daar nou echt groot en sterk van?
Al die slecht etende, steeds agressievere, allergische dikkerds met huiduitslag, een korte spanningsboog en onregelmatige ontlasting zijn de volwassenen van morgen. Deze niezende, stampvoetende groep kinderen zwelt ook nog eens elk jaar aan. Dat lijkt het prijskaartje te zijn van een hectische kindertijd waarin ouders meer werken en kinderen meer dan ooit in steden leven en geconfronteerd worden met stress. Zo weegt niet alleen de vergrijzing zwaar op gezondheidszorg, maar wordt tegelijkertijd jonger begonnen aan een carrière in slikken, smeren en spuiten.
Ondertussen zijn de effecten die de medicijnen op kinderen hebben niet duidelijk omdat op kinderen testen wordt gezien als onethisch. Maar de toename van medicijngebruik wordt zodoende een test op een hele generatie. Koop bijvoorbeeld eens, in plaats van in plastic voorverpakte poedertjes die in de magnetron een tomaat worden, wat meer groente en fruit op de markt. Eet zoals oma at. Dan kunnen veel potjes en doosjes vanzelf in het medicijnkastje blijven staan.

Door Thomas Rietstra

Mail

Redactie

Charlotte Peys is cultuurwetenschapper en illustrator en woont en werkt in Gent (België). Haar werk is steeds gebaseerd op observatie en onderzoek. Ze illustreert om te onthouden, te verzamelen, te vertellen, te ordenen en te onderzoeken.

We willen je iets vertellen. Hard//hoofd is al bijna tien jaar een vrijhaven voor jonge en experimentele kunst, journalistiek en literatuur. Een walhalla voor hemelbestormers en constructieve twijfelaars, een speeltuin voor talentvolle dromers en ontheemde jonge honden. Elke dag verschijnen op onze site eigenzinnige artikelen, verhalen, poëzie, kunst, fotografie en illustraties van onze jonge makers. Én onze site is helemaal gratis.

Hoe graag we ook zouden willen; zonder jou kunnen we dit niet blijven doen. We hebben namelijk te weinig inkomsten om dit vol te houden. Met jouw hulp kunnen we de journalistiek, kunst en literatuur van de toekomst mogelijk blijven maken, en zelfs versterken.

Als je ons steunt, dan maken wij jou meteen kunstverzamelaar door je speciaal geselecteerde kunstwerken toe te sturen. Verzamel kunst en help je favoriete tijdschrift het volgende decennium door. We zullen je eeuwig dankbaar zijn. Draag Hard//hoofd een warm hart toe.

Word kunstverzamelaar
het laatste
10 jaar HH

10 jaar HH

Hard//hoofd is een vrije ruimte voor verbeelding en verhalen. Een niet-commercieel platform waar talent online en offline de ruimte krijgt om te experimenteren en zich te ontwikkelen. Het bestaan van zo’n plek is niet vanzelfsprekend. Sluit je daarom bij ons aan. We zijn bewust gratis toegankelijk en advertentievrij. Wij geloven dat nieuwe makers vooral een... Lees meer

Tip: Kijk slechte televisie

Kijk slechte televisie

'Ik heb afleveringen van The Real Housewives waar Shakespeares beste stukken niet aan kunnen tippen.' Lees meer

 Kamikazeplastics

Kamikazeplastics

Immuuncellen die de minuscule deeltjes onschadelijk proberen te maken, bekopen dat vervolgens met hun eigen leven. Lees meer

Alles vijf sterren: DEZE SERIE IS GEWOON ZO GOED

Het voert te ver om het hele verhaal uit te leggen

Deze week worden we blij van stekjes, een queer Lees meer

Over wulken en burgemeesters 2

Over wulken en burgemeesters

'Een huis is een constructie, maar een huis is ook een gevoel dat gedeeld wordt. Er blijven sporen achter wanneer bewoners sterven. Een huis verandert terwijl het blijft staan.' Lees meer

We laten ons niet sussen 1

We laten ons niet sussen

Twee weken geleden onthaalden politici en de media 2500 protesterende boeren met open armen op het Malieveld. De 35.000 klimaatstakers en de bezorgde burgers van Extinction Rebellion konden rekenen op een stuk minder steun. Wat is er nodig om de urgentie van de klimaatcrisis echt te laten voelen?, vraagt Jarmo Berkhout zich af. De legers... Lees meer

Tip: Leer een ambacht

Leer een ambacht

Nora van Arkel ging spontaan een dag in de leer bij een Berlijnse Meisterbacker. Daar leerde ze minder te denken en meer te doen. Een tip om eens te vragen of iemand je een ambacht wil leren. Lees meer

 Staakt-het-boeren

Staakt-het-boeren

Duizenden boeren toogden naar het Malieveld met hooivork en tractor. Lees meer

Column: September Blues

September Blues

De maand september is weer voorbij en dat betekent voor Trudy afscheid nemen en opnieuw beginnen. Van haar zomerhuisje op het platteland keert ze terug naar het leven in de stad. Lees meer

Filmtrialoog: Manta Ray

Manta Ray

Redacteuren Eva van den Boogaard, Mat Hoogenboom en Oscar Spaans bezochten de bioscoop om het speelfilmdebuut van de Thaise regisseur Phuttiphong Aroonpheng te zien. Het werd een magische ervaring: Manta Ray bleek een even eenvoudige als betoverende vertelling over een voor dood achtergelaten man die door een visser uit de mangrove wordt gered. Mat: Wat... Lees meer

Hard//talk: Bij gelijke geschiktheid tellen kwaliteit en capaciteit net zo goed

Bij gelijke geschiktheid tellen kwaliteit en capaciteit net zo goed

De wereld staat in brand en dat mag niet onbeschreven blijven. In tegenstelling tot Ella Kuijpers ziet Gatool Katawazi er wél het belang van in om voorkeur te geven aan de sollicitant die de diversiteit binnen een organisatie versterkt. Afgelopen zomer schreef Ella Kuijpers een Hard//talk waarin zij pleit tegen positieve discriminatie in sollicitatieprocedures. Juist... Lees meer

Inclusiviteit

Echte inclusiviteit is nog ver weg

Het debat over diversiteit en inclusiviteit in de culturele sector gaat niet ver genoeg. Lees meer

Tip: Geef het voordeel van de twijfel

Geef het voordeel van de twijfel

Redacteur Else Boer schippert tussen cynisme en naïviteit. 'Om naïviteit te vermijden, besloot ik dat cynisme een adequate reactie op de wereld was. Maar het continu bevragen van mensen en hun beweegredenen is vermoeiend.' Lees meer

Alles vijf sterren: 14

Geen douche, geen geloof, geen adem

Deze week worden we blij van een zeiltripje naar het Markermeer, een serie over verkeerd geplaatste bewijslast, en een dansvoorstelling van Arnhemse meisjes. Lees meer

Hard//talk: Greta Thunbergs requiem voor een droom

Greta Thunbergs requiem voor een droom

Thunberg deinst er niet voor terug een onderdeel te worden van haar eigen verhaal. Lees meer

Automatische concepten 26

Over de column (niets dan goeds?)

Iduna schrijft al jaren columns voor Hard//hoofd en vraagt zich af: hoe komt het toch dat ze ergens alsnog verwarde gevoelens heeft bij het fenomeen 'column'? Een overpeinzing die terugvoert naar Iduna's jaren op de universiteit en de twijfel over de plek die ze in mag nemen in de wereld. Lees meer

Het verlies van succes 2

Het verlies van succes

In een tijd waarin het steeds noodzakelijker lijkt te worden om prestaties te etaleren, denkt Mare Groen na over het systeem achter onze opvattingen aangaande succes dan wel mislukking. Ik lig nog steeds op bed en ben de hele dag niet buiten geweest. Het is 20.00 uur. Ik heb afgesproken om naar de film te... Lees meer

Tip: Durf hardop te dromen

Durf hardop te dromen

Rose Doolan vertrok jaren geleden naar San Francisco, met wilde plannen en weinig budget. Lees meer

 De blinddoek komt af

De blinddoek komt af

Vrouwe Justitia heeft haar blinddoek afgenomen. Lees meer

Column: Mammie

Mammie

'Arme mammie, sorry mammie!', hoort Trudy in de wachtkamer van het ziekenhuis. De irritatie die dit oproept komt vanuit een nooit gedichte kloof in het verleden. En dat heeft alles met het woord 'mammie' te maken. Lees meer

De geruchten zijn waar. Lees Hard//hoofd nu ook op papier!

Bestel op tijd je eigen exemplaar van de eerste editie, met als thema: ‘Ik’. We hebben drie covers ontworpen. Kies je favoriet.

Bestellen