Het valt Nina Gantz op dat mensen elkaar steeds meer in de gaten houden. Ze begluren elkaar of onderscheppen ongeoorloofd conversaties. Misschien wel omdat het leven van een ander altijd interessanter is. Deze verwachting, het afluisteren en loeren zijn spannender dan de aangetroffen werkelijkheid, die vaak zo uitzonderlijk gewoon is.
Het heimelijke kijken en luistervinken staat centraal in respectievelijk ‘Gluren’ en ‘Buren’. Het eerste werk was eerder te zien als video installatie in de expositie Bewegend beeld in de openbare ruimte. Door de film op de ramen van twee huizen te projecteren, gluurden de personages als het ware naar buiten. Speciaal voor hard//hoofd is er geluid aan 'Gluren' toegevoegd en zijn deze werken als tweeluik te zien.
