De wereld verandert zo snel dat het haast niet is vast te leggen. Toch organiseren fotografiestudenten van de KABK deze week (17 tot 25 januari) een foto-expositie die juist deze verandering probeert te vangen. Hard//hoofd geeft je alvast een voorproefje, met elke dag een foto en een tekst. Vandaag laat Kasper van Royen zich inspireren.
Road to riches - Tycho Posthumus
Limo
‘‘Heeeeeeeeeeeeeeeeeey Erwin!’’
‘‘Rogier?’’
‘‘Ja natuurlijk, ik ben het gast. Wie anders?’’
‘‘Waar ben je?’’
‘‘Raad eens?’’
‘‘In een limo?’’
‘‘Fok man. Hoe weet jij dat nou weer?’’
‘‘Lucky guess. Waar ga je naartoe?’’
‘‘Naar de kloten.’’
‘‘Zou ik ook doen.’’
‘‘Ga toch mee, man. Er is drank, er zijn vrouwen. De mooiste vrouwen.’’
‘‘Geniet jij er nou maar lekker van. Ik lig hier prima op de bank.’’
‘‘Wat kijk je?’’
‘‘Utopia.’’
‘‘Luister gast, ik kan nu aan die pet voor me vragen of hij even omkeert, dan pik ik je zo op.’’
‘‘Jezus Rogier, voel je nou toch niet zo bezwaard. Ik gun je al het geluk. Laat me met rust.’’
‘‘Waar heb je het nu over? Doe toch niet zo moeilijk! Je bent mijn vriend, ik wil je er graag bijhebben.’’
‘‘Ik kan jouw vriend niet zijn. Ik behoor nu bij de ‘verkeerde kant’ van het dorp.’’
‘‘Kom op nou, ons dorp is één. We hebben allemaal dezelfde postcode.’’
‘‘Het zal nooit meer hetzelfde zijn, Rog. We zijn nu het dorp van de winners en de losers. En ik ben een loser.’’
‘‘Hou toch eens op met die focking slachtofferrol en ga met mij mee feesten.’’
‘‘Waarom vraag je Gaston niet?’’
‘‘Doe nou niet zo flauw. Je doet alsof alles veranderd is. Niks is veranderd, ik heb alleen wat meer poen. En die wil ik graag met jou verbrassen. Wat moet ik er anders mee?’’
‘‘Nou, wat een eer. Kan jij de hele avond het mannetje uithangen, en ik de sloeber die op sleeptouw wordt genomen.’’
‘‘Okay Erwin, vergeet het maar. Ga maar lekker janken voor je klote-tv. Ik laat m’n stemming hier niet door verpesten.’’
‘‘Je weet dat ik elk jaar zo’n kutlot kocht?’’
‘‘Ja, en dit jaar een keertje niet. En ik voor het eerst een keertje wel. Het leven is onrechtvaardig, Erwin. Ik zou m’n kop maar in het fornuis steken.’’
‘‘Ik denk dat ik dat maar ga doen.’’
‘‘Je begrijpt dat mijn avond nu ook verpest is?’’
‘‘Het zal wel. Ben je nog steeds niet bij je chique club dan?’’
‘‘Voorlopig niet. We staan al een half uur vast op de N57. Ik bel je uit pure verveling.’’
‘‘Ben ik toch nog ergens goed voor.’’
Kasper van Royen
