Asset 14

Spring Breakers

Deze week keek onze redactie Spring Breakers van cultregisseur Harmony Korine (Gummo, Julien Donkey-Boy). Feestende studentes maken amok in Florida, een gangster pijpt zijn eigen pistool, en de bikini’s vliegen je voortdurend om de oren: “Spring Breakers geeft je het gevoel alsof je vastzit in een videoclip.”

Noor: Ik weet nog dat in 1996 Kids uitkwam, waar Harmony Korine het script voor schreef. Mijn moeder twijfelde of ik er wel naar toe mocht. Alleen dat al maakte veel indruk, en de film zelf staat ook nog in mijn geheugen gegrift: AIDS! Drugs! Seks!

Philip: Ik was twaalf toen ik Kids zag. Kids en Fort Alpha, zo zou het worden op de middelbare school. Denken jullie dat de kinderen van nu ook zo naar Spring Breakers zullen kijken?

Noor: Achter mij in de bioscoop zaten twee jongetjes van zestien – type nerd, niet de hipstervariant. Die kreunden elke keer hardop wanneer er weer werd ingezoomd op een bikinibroekje.

Meredith: Grappig, ik was zelf mijn meest vercrackte studentenperiode aan het vergelijken met de openingsscènes. De film was, net als Kids, een met steroïden opgepompte versie van mijn meest uit de hand gelopen feesten.

Philip: En toch zet Korine deze absurde wereld geloofwaardig neer.

Noor: Geloofwaardig? Hou op. Overtuigend misschien, maar juist door zo totaal uit de bocht te vliegen in alles, de verhaallijnen, de stijl, het vaak slechte acteren, vond ik het totaal niet geloofwaardig. Ik ben naar Salou geweest na mijn eindexamen (ja echt), en natuurlijk herken ik dat gevoel wel dat je op de beste plek ter aarde bent terwijl je gewoon in een verrotte discotheek staat. Maar ik vond de film verder zo nep dat ik er vooral heel hard om moest lachen.

Meredith: Misschien was het eerder een soort suspension of disbelief. Alles staat op volume elf.

Philip: Ik vond het zeker geloofwaardig. In aanloop naar de film heb ik de discussie gevolgd over of het personage Alien (James Franco) is gebaseerd op de rapper Riff Raff of Dangeruss. Als je ziet wat die maken...
Deze film gaat over een generatie kinderen, vaak uit de onderklasse, die geen idee heeft van wat goed en mooi is. Alles is kitsch. Dat moment dat Alien doodserieus Britney Spears speelt op de piano is exemplarisch. Spears als een soort stijlicoon.

Noor: Terwijl Aliens bitches met roze My Little Pony-bivakmutsen om hem heen dansen met geweren. Geweldige scène.

Meredith: Ik moest bij Alien denken aan de drugsdealers die Louis Theroux interviewde in Philadelphia, en daar dan een Gaspar Noe-interpretatie van. Deze film was er niet geweest zonder Enter The Void. Maar Noor, het waren helemaal niet Aliens bitches! Dat vond ik nou juist het coolste aan de film. Die wijven waren de ultieme Quentin Tarantino-heldinnen: fucking gevaarlijk en gestoord!

Noor: Ja, bijvoorbeeld toen ze James Franco zijn eigen guns lieten pijpen: sick! Dat de vrouwen soms de macht grepen vond ik geniaal en verrassend aan de film. Maar tegelijkertijd waren de bitches niet meer dan lekkere wijven in heel, heel weinig kleren. Vervangbaar en zonder eigen identiteit. Helemaal met die bivakmutsen op: letterlijk zonder gezicht.

Philip: Het was trouwens ook een geniale zet om brave kindersterretjes als Selena Gomez te casten. Dat gaf de film een dubbele laag.

Meredith: Ja, maar je kan ze niet wegzetten als pure to-be-looked-at-ness. Ze behielden volledig de controle over hun eigen acties en waren nooit overgeleverd aan anderen. In het begin stoorden hun bikini’s me wel, maar uiteindelijk werd dat een soort gimmick, hun uniform. Die meisjes bepaalden zelf wat er met hun lichaam gebeurde. En die pijpscène vond ik een van de meest interessante die ik in tijden heb gezien. Roofdieren die om elkaar heen cirkelen, macht en seks in de meest geconcentreerde vorm.

Philip: Ik had helemaal geen moeite met die bikini’s, die vaak niet eens aan bleven. Behalve geil was het ook een soort persiflage op de MTV-cultuur.

Meredith: Ik kreeg ook het gevoel alsof de film, met al die lichaamsshots, die cultuur becommentarieerde. Het was alsof je vastzat in een videoclip. Neem alleen al de hoofdpersonen die vrijwel de gehele film in dezelfde bikini acteren. Korine neemt die Girls Gone Wild-cultuur en rekt het uit tot het niet meer verder kan.

Noor: Die continue herhalingen maakten de film echt tot een soort trip, ‘rondjes lopen’ tot in het extreme.

Meredith: Ja, dat was heel bijzonder. Ook omdat die herhaalde scènes de tweede keer anders aanvoelen. Je wordt gedwongen om mee te gaan in de tempo van die koortsdroom, en daarom moet je ook wel mee gaan in de rest van die absurditeit. Ik moest denken aan die Chris Cunningham clip voor Aphex Twin.

Philip: Mooi was hoe de volheid van de film, die in je gezicht ontploft als een suikerspin, gepaard ging met een gevoel van leegte. Dat is ook precies wat drugs en dit soort feesten met je kunnen doen. Die wezenloze blikken van de meisjes op weg naar huis verbeelden dat goed. Hedonisme uit de bocht gevlogen, met alle gevolgen van dien.

Noor: De filmcriticus van NRC, Dana Linssen, schreef samen met haar negentienjarige zoon een recensie over Spring Breakers. Ook zij twijfelde of hij wel naar deze film moest gaan, ze was bang dat het hem zou aanzetten tot iets wat zij als moeder juist niet voor hem wilde. Haar zoon vond het wel een vette film, maar het had volgens hem niet zo veel met zijn werkelijkheid te maken.

Meredith: Maar met moraliteit ga je voorbij aan wat er goed en interessant was aan Spring Breakers. Misschien zijn de films van Harmony Korine gewoon niet voor Kids.

Mail

Redactie

We willen je iets vertellen. Hard//hoofd is al bijna tien jaar een vrijhaven voor jonge en experimentele kunst, journalistiek en literatuur. Een walhalla voor hemelbestormers en constructieve twijfelaars, een speeltuin voor talentvolle dromers en ontheemde jonge honden. Elke dag verschijnen op onze site eigenzinnige artikelen, verhalen, poëzie, kunst, fotografie en illustraties van onze jonge makers. Én onze site is helemaal gratis.

Hoe graag we ook zouden willen; zonder jou kunnen we dit niet blijven doen. We hebben namelijk te weinig inkomsten om dit vol te houden. Met jouw hulp kunnen we de journalistiek, kunst en literatuur van de toekomst mogelijk blijven maken, en zelfs versterken.

Als je ons steunt, dan maken wij jou meteen kunstverzamelaar door je speciaal geselecteerde kunstwerken toe te sturen. Verzamel kunst en help je favoriete tijdschrift het volgende decennium door. We zullen je eeuwig dankbaar zijn. Draag Hard//hoofd een warm hart toe.

Word kunstverzamelaar
het laatste
10 jaar HH

10 jaar HH

Hard//hoofd is een vrije ruimte voor verbeelding en verhalen. Een niet-commercieel platform waar talent online en offline de ruimte krijgt om te experimenteren en zich te ontwikkelen. Het bestaan van zo’n plek is niet vanzelfsprekend. Sluit je daarom bij ons aan. We zijn bewust gratis toegankelijk en advertentievrij. Wij geloven dat nieuwe makers vooral een... Lees meer

Tip: Kijk slechte televisie

Kijk slechte televisie

'Ik heb afleveringen van The Real Housewives waar Shakespeares beste stukken niet aan kunnen tippen.' Lees meer

 Kamikazeplastics

Kamikazeplastics

Immuuncellen die de minuscule deeltjes onschadelijk proberen te maken, bekopen dat vervolgens met hun eigen leven. Lees meer

Alles vijf sterren: DEZE SERIE IS GEWOON ZO GOED

Het voert te ver om het hele verhaal uit te leggen

Deze week worden we blij van stekjes, een queer Lees meer

Over wulken en burgemeesters 2

Over wulken en burgemeesters

'Een huis is een constructie, maar een huis is ook een gevoel dat gedeeld wordt. Er blijven sporen achter wanneer bewoners sterven. Een huis verandert terwijl het blijft staan.' Lees meer

We laten ons niet sussen 1

We laten ons niet sussen

Twee weken geleden onthaalden politici en de media 2500 protesterende boeren met open armen op het Malieveld. De 35.000 klimaatstakers en de bezorgde burgers van Extinction Rebellion konden rekenen op een stuk minder steun. Wat is er nodig om de urgentie van de klimaatcrisis echt te laten voelen?, vraagt Jarmo Berkhout zich af. De legers... Lees meer

Tip: Leer een ambacht

Leer een ambacht

Nora van Arkel ging spontaan een dag in de leer bij een Berlijnse Meisterbacker. Daar leerde ze minder te denken en meer te doen. Een tip om eens te vragen of iemand je een ambacht wil leren. Lees meer

 Staakt-het-boeren

Staakt-het-boeren

Duizenden boeren toogden naar het Malieveld met hooivork en tractor. Lees meer

Column: September Blues

September Blues

De maand september is weer voorbij en dat betekent voor Trudy afscheid nemen en opnieuw beginnen. Van haar zomerhuisje op het platteland keert ze terug naar het leven in de stad. Lees meer

Filmtrialoog: Manta Ray

Manta Ray

Redacteuren Eva van den Boogaard, Mat Hoogenboom en Oscar Spaans bezochten de bioscoop om het speelfilmdebuut van de Thaise regisseur Phuttiphong Aroonpheng te zien. Het werd een magische ervaring: Manta Ray bleek een even eenvoudige als betoverende vertelling over een voor dood achtergelaten man die door een visser uit de mangrove wordt gered. Mat: Wat... Lees meer

Hard//talk: Bij gelijke geschiktheid tellen kwaliteit en capaciteit net zo goed

Bij gelijke geschiktheid tellen kwaliteit en capaciteit net zo goed

De wereld staat in brand en dat mag niet onbeschreven blijven. In tegenstelling tot Ella Kuijpers ziet Gatool Katawazi er wél het belang van in om voorkeur te geven aan de sollicitant die de diversiteit binnen een organisatie versterkt. Afgelopen zomer schreef Ella Kuijpers een Hard//talk waarin zij pleit tegen positieve discriminatie in sollicitatieprocedures. Juist... Lees meer

Inclusiviteit

Echte inclusiviteit is nog ver weg

Het debat over diversiteit en inclusiviteit in de culturele sector gaat niet ver genoeg. Lees meer

Tip: Geef het voordeel van de twijfel

Geef het voordeel van de twijfel

Redacteur Else Boer schippert tussen cynisme en naïviteit. 'Om naïviteit te vermijden, besloot ik dat cynisme een adequate reactie op de wereld was. Maar het continu bevragen van mensen en hun beweegredenen is vermoeiend.' Lees meer

Alles vijf sterren: 14

Geen douche, geen geloof, geen adem

Deze week worden we blij van een zeiltripje naar het Markermeer, een serie over verkeerd geplaatste bewijslast, en een dansvoorstelling van Arnhemse meisjes. Lees meer

Hard//talk: Greta Thunbergs requiem voor een droom

Greta Thunbergs requiem voor een droom

Thunberg deinst er niet voor terug een onderdeel te worden van haar eigen verhaal. Lees meer

Automatische concepten 26

Over de column (niets dan goeds?)

Iduna schrijft al jaren columns voor Hard//hoofd en vraagt zich af: hoe komt het toch dat ze ergens alsnog verwarde gevoelens heeft bij het fenomeen 'column'? Een overpeinzing die terugvoert naar Iduna's jaren op de universiteit en de twijfel over de plek die ze in mag nemen in de wereld. Lees meer

Het verlies van succes 2

Het verlies van succes

In een tijd waarin het steeds noodzakelijker lijkt te worden om prestaties te etaleren, denkt Mare Groen na over het systeem achter onze opvattingen aangaande succes dan wel mislukking. Ik lig nog steeds op bed en ben de hele dag niet buiten geweest. Het is 20.00 uur. Ik heb afgesproken om naar de film te... Lees meer

Tip: Durf hardop te dromen

Durf hardop te dromen

Rose Doolan vertrok jaren geleden naar San Francisco, met wilde plannen en weinig budget. Lees meer

 De blinddoek komt af

De blinddoek komt af

Vrouwe Justitia heeft haar blinddoek afgenomen. Lees meer

Column: Mammie

Mammie

'Arme mammie, sorry mammie!', hoort Trudy in de wachtkamer van het ziekenhuis. De irritatie die dit oproept komt vanuit een nooit gedichte kloof in het verleden. En dat heeft alles met het woord 'mammie' te maken. Lees meer

De geruchten zijn waar. Lees Hard//hoofd nu ook op papier!

Bestel op tijd je eigen exemplaar van de eerste editie, met als thema: ‘Ik’. We hebben drie covers ontworpen. Kies je favoriet.

Bestellen